Οι αρχηγοί των τριών όπλων και των Ενόπλων Δυνάμεων, που συναποφάσισαν μαζί με την ηγεσία της χούντας το προδοτικό πραξικόπημα (με υπογραφή Γκιζίκη), δεν είχαν καμία διάθεση για πόλεμο. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Όταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν πλέον γεγονός, το Πολεμικό Συμβούλιο, υπό την προεδρία του Φαίδωνα Γκιζίκη και τη συμμετοχή του «πρωθυπουργού» Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου και του ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη, έδωσε διαταγές στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Γρ. Μπονάνο, στον Αρχηγό Στρατού αντιστράτηγο Ανδρέα Γαλατσάνο, στον Αρχηγό Ναυτικού αντιναύαρχο Πέτρο Αραπάκη και στον Αρχηγό Αεροπορίας πτέραρχο Αλέξανδρο Παπανικολάου για Γενική Επιστράτευση και άμεση ενίσχυση της Άμυνας της Κύπρου και συμφωνήθηκε όπως: α) Μια Μοίρα Καταδρομών πλήρως εξοπλισμένη θα μεταφερόταν αεροπορικώς από τη Σούδα στη Λευκωσία, β) τρία υπερσύγχρονα υποβρύχια θα έπλεαν στην Κύπρο σε μια προσπάθεια παρακώλυσης της απόβασης των Τούρκων, γ) το πλήρως εξοπλισμένο 573 Τάγμα Πεζικού με 550 Κύπριους εθελοντές θα μεταφερόταν με το επιταγμένο οχηματαγωγό πλοίο «Ρέθυμνο», δ) να εμπλακούν από αέρος τα 30 υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOM που μόλις είχαν παραληφθεί. Κανένας από τους Αρχηγούς Όπλων δεν έφερε αντίρρηση εκείνη τη στιγμή στα μέτρα αυτά, που ήταν αυτονόητα και επιβάλλονταν από την κρισιμότητα της κατάστασης.
Από τις τέσσερις αυτές στρατιωτικές
ενέργειες, πλην της αποστολής μιας Μοίρας Καταδρομών με το γνωστό
τραγικό αποτέλεσμα, με απόφαση των Αρχηγών των Όπλων, καμία άλλη δεν
πραγματοποιήθηκε. Όσον αφορά στην επέμβαση των υποβρυχίων, τη διαταγή
για μεταφορά τους στην Κύπρο ανακάλεσε ο Αραπάκης και κατ’ άλλους ο
Παπανικολάου! Ο απόπλους του εμπορικού πλοίου «Ρέθυμνο», που μετέφερε το
573 Τάγμα Πεζικού, ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 21ης Ιουλίου για την
Κύπρο. Αμέσως μετά τον απόπλου ο αρχηγός της αποστολής συνταγματάρχης
Παπαποστόλου έλαβε δύο διαταγές ανάκλησης. Με προσωπική του ευθύνη
παράκουσε τις διαταγές που έλαβε και το πλοίο έφθασε λίγα ναυτικά μίλια
έξω από την Κύπρο. Τότε με νέο σήμα, ο Αλ. Παπανικολάου του έγραψε επί
λέξει «…Σπεύσατε και αποβιβάσατε τα τμήματα εις την ΡΟΔΟΝ απειλούμενην
υπό Τούρκων…». Ο Παπαποστόλου έσπευσε στη Ρόδο εγκαταλείποντας την
αποστολή του, όπου όταν έφθασε, αντίκρισε ένα νησί που δεν είχε τεθεί
καν σε επιφυλακή! Τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα τύπου FANTOM βρίσκονταν στο
αεροδρόμιο Καστελίου Κρήτης πλήρως εξοπλισμένα και έτοιμα για επέμβαση. Η
διαταγή για επέμβασή τους στάλθηκε δύο φορές στις 22 Ιουλίου 1974 και
ανακλήθηκε δύο λεπτά μετά με εντολή Παπανικολάου!
Και οι τέσσερις αυτές επεμβάσεις σύμφωνα
με το Πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων, είτε η κάθε μια μόνη της, πολύ
περισσότερο σε συνδυασμό, θα μπορούσαν να μεταβάλλουν δραματικά τη
στρατιωτική κατάσταση στη Μεγαλόνησο και θα οδηγούσαν σε αποτυχία την
τουρκική εισβολή. Σύμφωνα πάντα με το Πόρισμα «…η μη έγκαιρη αποστολή
υποβρυχίων και η εξ αυτής μη επίθεση κατά της αποβατικής τουρκικής
δύναμης στέρησε από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις την ευκαιρία να
καταγάγουν μια μοναδική νίκη επί της τουρκικής αποβατικής δύναμης…. Η
ποιότητα και το αξιόμαχο των υποβρυχίων τα καθιστούσαν αποφασιστικό
παράγοντα για την έκβαση της αποβατικής εχθρικής ενέργειας…». Για την μη
επέμβαση των FANTOM, ομοίως αναφέρεται ότι: «…η μη αποστολή των
αεροσκαφών χρήζει περαιτέρω έρευνας, γιατί αν είχε εκτελεστεί, η
κατάσταση στην Κύπρο θα ήταν διαφορετική…».
Μια συνηθισμένη δικαιολογία που πρόταξαν
οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν οι δήθεν πληροφορίες που είχαν για
επίθεση από τη Βουλγαρία! Αμερικανός διπλωμάτης πιστεύει ότι «ο Αραπάκης
(γνωστός για τον φιλοαμερικανισμό του και επιτήδειος στο να επιπλέει
επί όλων των πολιτικών και μη καταστάσεων, ο οποίος ουσιαστικά έθεσε την
ταφόπετρα στον Ιωαννίδη) ήταν αυτός που «εμπιστεύτηκε» την προβοκάτσια
ότι επέκειτο επίθεση του βουλγαρικού στρατού εναντίον της Θράκης, για να
αναγκάσει τον Ιωαννίδη να μην κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας»
(Κ. Βενιζέλου Κώστας και Μ. Ιγνατίου, «ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ
ΚΙΣΙΝΤΖΕΡ», σελ 181).
Κι όμως οι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί
του στρατεύματος (Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσάνος) που,
μαζί με την ανώτατη ηγεσία της χούντας, προκάλεσαν το πραξικόπημα κατά
του Μακαρίου και άφησαν την Κύπρο στο έλεος των ορδών του Αττίλα
συμμετείχαν στην ιστορική σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς υπό την
προεδρία του Φαίδωνα Γκιζίκη στις 22 Ιουλίου 1974, κατά την οποία
παρέδωσαν την εξουσία στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου
Καραμανλή. Παρέμειναν μάλιστα στις θέσεις τους και χειρίσθηκαν με
εγκληματικό τρόπο τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, όπου με μια
απίστευτη επιμονή (τα σχετικά έγγραφα περιέχονται στο πόρισμα της
Ελληνικής Βουλής) καλούσαν τον Καραμανλή να μην αντιδράσει στρατιωτικά…
Και ο Καραμανλής ως γνωστό δεν τους χάλασε το χατίρι! Τέτοια ξεφτίλα
δηλαδή! Όλα στημένα! Για να επανέλθουν οι πολιτικοί στις καρέκλες τους,
έστω κι αν το τίμημα της επιστροφής τους ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου!
Έτσι εξηγείται πώς όλοι αυτοί οι
εθνοπροδότες αποστρατεύτηκαν με βαθμό επί τιμή, απολαμβάνοντας τη
σύνταξη και όλα τα προνόμια των συνταξιούχων στρατιωτικών… Δηλαδή, ο
τότε αρχηγός της αεροπορίας Αλ. Παπανικολάου τιμήθηκε, όπως και ο
αντίστοιχος του ναυτικού Π. Αραπάκης, με τον τίτλο του επιτίμου αρχηγού
του όπλου του, που σημαίνει πως εκτέλεσε τα καθήκοντά του με άριστο
τρόπο…
Υστερόγραφο: Από το 1945 και μετά (πλην
μιας πολύ μικρής χρονικής περιόδου από το 1981 έως το 1983 με τον Ανδρέα
Παπανδρέου), η Ελλάδα δεν απολαμβάνει καμίας απολύτως αυτονομίας. Αυτό
λένε όλες οι επίσημες εκθέσεις της ΣΙΑ! Φαντάζομαι πως τώρα πια κανείς
δεν αμφιβάλλει γιατί προδόθηκε η Κύπρος…
*Αναπλ. καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
a.avgoustis@hotmail.com
ZHNVN PAPAZAXOS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου