16 Ιανουαρίου 2021

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΩΜΑ".

Οὔτε τὸ περιοδικόν, οὔτε ἡ ἐφημερίς, οὔτε τὸ βιβλίον, οὔτε ἡ ἄνοιξις, οὔτε τὸ Ρωμουνικὸν ζήτημα οὔτε κἂν τὸ σταφιδικὸν ὑφίσταται κρίσιν. Τὸ μοναδικὸν πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εὐρίσκεται εἰς ἐσχάτην κρίσιν ἀνέκαθεν ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς Ἐλευθερίας τοῦ ἐδῶ χωραφιοῦ εἶναι·

Ὁ ΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, δηλαδὴ τὸ Σάπιο Καρπούζι.

Λοιπόν, ὅταν θ᾿ ἀποφασίσετε νὰ τὸ κόψετε, μοῦ τὸ λέτε κ᾿ ἐμένα, κ᾿ ἐγὼ εὐχαρίστως ἀναλαμβάνω νὰ γίνω δήμιος.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (1871-1910)

(ἐφ. «Τὸ Ἄστυ», 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11-9-1904)

(Ἡ ἀρίθμησις τῶν κεφαλαίων συνεχίζει αὐτὴν τῆς «Ἑλληνικῆς Γραμμῆς»)

Ὅπως διὰ τὴν ζήτησιν τῆς Ἑλληνικῆς Γραμμῆς, ἥτις ἀποτελεῖ τὴν πρώτην Ἰδέαν μιᾶς ἐκρήξεως Ἑλληνικῆς Αἰσθητικῆς, τίθεται ὡς βάσις οὐχὶ Τέχνη τις οἱαδήποτε, οὔτε αὐτὴ ἡ Ἀρχαία μας Τέχνη, ἀλλὴ ἡ Φύσις, ἡ Γῆ, ὅπως τὴν βλέπομεν γύρωθεν ἡμῶν, οὕτω καὶ διὰ τὸ ΧΡΩΜΑ. Καὶ ὅπως διὰ τὴν Γραμμὴν ἐξέλεξα ὡς σημεῖον παρατηρήσεως τὸν κάτωθεν τῆς Ἀκροπόλεως ναΐσκον τοῦ Ἁγ. Δημητρίου καὶ τὴν δεξιόθεν αὐτοῦ χαραχθεῖσαν μόλις ὁδὸν τὴν ἀνιοῦσαν πρὸς τὴν Πνύκα, διὰ τὸ κοντινώτατον καὶ πανοραματικώτατον, οὕτω καὶ διὰ τὸ Χρῶμα. Καὶ ὅπως διὰ τὴν Γραμμὴν οὕτω καὶ διὰ τὸ Χρῶμα ἐφιστῶ τὴν προσοχὴν ἐπὶ τῶν γραμμῶν αὐτῶν τῶν Ζωγράφων, Γλυπτῶν, Ἀρχιτεκτόνων καὶ Μουσικῶν, ὅλων τῶν Καλλιτεχνῶν, καὶ κάθε φιλοτεχνοῦντος, καλλιτεχνοῦντος ἀνθρώπου.

Ἀνέλθετε λοιπὸν πάλιν ἐκεῖ διὰ νὰ ξεμουδιάσετε καὶ τὰ μέλη σας. Ἀφεθῆτε πάλιν εἰς τὴν θέαν τῆς Φύσεως, ζητοῦντες τώρα νὰ αἰσθανθῆτε καὶ νὰ ἔννοησητε τὸ Φυσικὸν Χρῶμα. Διὰ νὰ ἰδῆτε αὐτὸ καὶ τὴν αἰθεριότητά του, παρατηρήσατε πάλιν καὶ πρῶτον τὴν Γῆν. Εἶναι ἐλαφροτάτη. Παρατηρήσατε τὸ Φαληρικὸν πεδίον. Βλεπόμενον ὑψηλόθεν δίδει τὴν ἰδέαν, ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ ἔχῃ πάχος περισσότερον ὀλίγων δακτύλων. Κάμνει τὴν ἐντύπωσιν λεπτοφυοῦς ἁπλωμένου ὑφάσματος· ὁ φυτικός του κόσμος εἶναι μόλις μία ἰδέα· εἶναι σὰν χνοῦς γυναικείου μύστακος. Διὰ νὰ ἰδῆτε ζωηρότατα τὴν λεπτότητα αὐτήν, ὅταν εὑρεθῆτε εἰς τὸ Παλαιὸν Φάληρον παρατηρήσατε τὸ σὰν βαρὺ ὄνειρον κακοστομαχισμένου Καραθανασοπούλειον Ἀκταῖον, τὸ θεόκλειστον σὰν βαρυποίνων καταδίκων φρούριον. Νομίζει κανείς, ὅτι θὰ τὸ βουλιάξῃ τὸ Φάληρον· ἀπορεῖ αἰσθητικῶς πῶς εἶναι δυνατὸν τόσον λεπτὴ βάσις, τόσον λεπτὴ Γῆ, νὰ βαστάζῃ τόσον ὄγκον, τόσον βάρος. Παρατηρήσατε τά... Βουνὰ ἐλαφρότατα, ἐλαστικώτατα, συστέλλονται, διαστέλλονται, ὑψώνονται, χαμηλώνουν, μεγαλώνουν, μικραίνουν, κινοῦνται, περπατοῦν, πηγαινοέρχονται. Τὰ Βουνὰ τῆς Αἰγίνης ἔρχονται ἐνίοτε εἰς τὸ Φάληρον. Ὁ Ὑμηττὸς τὸ πρωῒ φεύγει μακράν· συνήθως φαίνεται ἀπέχων δύο βήματα· περὶ τὰ βασιλεύματα καταφθάνει εἰς τὸ Ζάππειον· τὸ χέρι μας ἀσυναισθήτως σηκώνεται νὰ τοῦ θωπεύσῃ τὴν πλάτην. Ὅλη ἡ γύρωθέν μας Φύσις, ἡ γηΐνη ὕλη, χρωμάτων, πετρῶν, λόφων, βουνῶν, εἶναι τόσον λεπτόγραμμος καὶ λεπτόχρους σὰν ἐὰν Ἀριστοτέχνης Ζωγράφος ἐξῆγεν ἀπὸ ἕνα φυσικὸν τελειότατον τοπίον τὸ οὐσιῶδες του γραμμικὸν καὶ χροϊκὸν κάλλος καὶ συνέθετεν ἕνα μουσικόγραμμον καὶ ἡδονόχρουν ἀερογράφημα. Εἶναι μία εἰκὼν Ἰδανικὴ σὰν ἕτοιμη νὰ ἐξαφανισθῇ· ἕνα ἴνδαλμα σὰν τὰ ζωγραφικὰ καὶ γλυπτικὰ ἰνδάλματα, τὰ ὁποῖα δημιουργεῖ ὁ ἐνθουσιῶν νοῦς τῶν Ποιητῶν καὶ τὰ πετᾷ ἀπέναντί των καὶ τὰ βλέπουν, τὰ ζωγραφίζουν, τοὺς ὁμιλοῦν καὶ τὰ ὑμνοῦν. Ὑπάρχουν καὶ δὲν ὑπάρχουν. Εἶναι καὶ δὲν εἶναι. Δὲν εἶναι καὶ τὰ βλέπουν.

Ἕνα τοιοῦτον φάντασμα εἶναι πυκνούμενον, ἀραιούμενον, φαινόμενον ζωηρὰ ἢ ἀμυδρά, κινούμενον, πλησιάζον, μακρυνόμενον, χιλιοτρόπως μορφοποιούμενον, ἑκατομμυριοτρόπως χρωματιζόμενον, ἐξαερούμενον, αἰσθητικῶς ἕτοιμον κάθε λεπτὸν νὰ χαθῇ. Ὁ θεατής, ὅσον συνειθισμένος καὶ ἂν εἶναι, δὲ χορταίνει ποτέ του, θέλει νὰ βλέπῃ ἀδιακόπως, καὶ βλέπων νομίζει κάθε στιγμήν, φοβεῖται διαρκῶς, τρέμει κάθε φορὰν καὶ ὅλην τὴν ὥραν, ὅτι ἡ ὀπτασία θὰ φύγῃ, θὰ χαθῇ σὰν Φαντασίας πλάσμα ἄυλον: Εἶναι Γῆ αἰσθητικῶς Ἄυλος. Πετρώματα, βραχώματα, λοφώματα, Βράχοι, Λόφοι, Βουνὰ -φαντασθῆτε τὶ χώματα, τὶ λίθοι, τὶ βάρη, τὶ ἑκατομμύρια τόννοι ὕλης εἶναι ἕνας λόφος Φιλοπάππου, ἕνας Λυκαβηττὸς- εἶναι σὰν μάγουλα παιδιοῦ φουσκωμένα αὐλοῦντα, σὰν παιγνιώδεις πολύχροαι φοῦσκαι ἱστάμεναι εἰς τὸν ἀέρα. Ὅλα τὰ χώματα, ἀπὸ τῶν χαμηλοτάτων ὑγρῶν ἄμμων τῶν ἀκτῶν ἕως τῶν ὑψηλοτάτων ξηρῶν βράχων Ὑμηττοῦ καὶ Πεντελικοῦ καὶ Πάρνηθος, εἶναι ἐλαφρὰ σὰν Σύννεφα. Παρατηρήσετε τὸν Ὑμηττόν: εἶναι πλησίον ὁλόκληρος· ὁλόκληρος ἐμπρός μας, ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια μας, ἐπάνω εἰς τὸ στῆθος μας, ἐμπρὸς εἰς τὰ μάτια μας καὶ ὅμως αἰσθητικῶς δὲν μᾶς κάμνει τὴν ἐντύπωσιν ΒΟΥΝΟΥ. Κάθε ἄλλο· τὸ θέλει κανείς· τὸ ζητεῖ· εἶναι τὸ γλυκὸ βουνὸ τοῦ κλέφτου· τὸ ἀγαπᾷ· τὸ ἀποχωρίζεται μὲ λύπην, εἶναι τὸ κλέφτικον: ἔχετε γειὰ γλυκὰ βουνά.

Ὤ! δὲν μᾶς βαρύνει οὔτε τόσον ὅσον ἡ παραμικροτέρα μας στενοχωρία, ἡ ὁποία μᾶς πλακώνει ἀμέσως τὸ στῆθος· τοὐναντίον μάλιστα μᾶς τὴν παίρνει ἀμέσως· δὲν μᾶς ἐμποδίζει διόλου εἰς τίποτε, κατὰ τίποτε· δὲν παράγει τὴν ὑλικὴν αἴσθησιν ἐμποδίου, διὰ νὰ κινήσῃ τὴν περιέργειαν νὰ ἰδῇ κανεὶς τὶ εἶναι ὄπισθέν του· δὲν ἐπιθυμεῖ κανεὶς ποτὲ νὰ ἀπεσύρετο διὰ μίαν στιγμήν. Εἶναι σὰν ἕνα ὕφασμα ἀραχνοϋφέστατον, σὰν τὰ Βυζαντινά μας ὑφάσματα τῶν Πατρῶν, ποὺ ἕνα ὁλόκληρον γυναικεῖον φόρεμα ἐχωροῦσεν εἰς ἕνα καρύδι· κάτι ὀλιγώτερον ἀπὸ ἕνα ὕφασμα· δὲν παράγει τὴν αἴσθησιν οὔτε τοῦ φανταστικωτέρου μεταξίνου πεπλώματος· δὲν ἔχει οὔτε τὴν ὑλικὴν σύστασιν νέφους· δὲν παράγει οὔτε νέφους τὴν αἰσθητικὴν ἀντίστασιν. Ἡ ὀπτικὴ ἀκτὶς δὲν κτυπᾷ πουθενά, εἰσδύει εἰς τὸ σῶμά του ἡδονικὰ καὶ μένει. Γίνεται αἰσθητός, φαίνεται σὰν ἀὴρ ὀλίγον ὑλικώτερος τοῦ οὐρανίου ἀέρος· ἴσως μόλις ὀλίγον πυκνότερος· τὸ σῶμά του καὶ ἡ γραμμή του κόπτουν μόνον τὴν μονοτονίαν τοῦ οὐρανίου ἀέρος καὶ τοῦ οὐρανίου χρώματος, δι᾿ ἄλλου ἀέρος καὶ χρώματος ἄλλου. Εἶναι καὶ εἶναι σὰν νὰ μὴν εἶναι. Εἶναι μόνον Ἡδονικὸν Φῶς. - Ἀφήσετε, ἀφήσετε τὰς Ἑλληνικὸς ἀηδίας, τὰ λωβιασμένα, τὰ σάπια αἰσθήματα ποὺ σᾶς κάμνουν νὰ κλείετε σφικτὰ τὰ μάτια σας μόλις σᾶς εἰπῇ ὁ πλαγινός σας νὰ κυττάξετε τίποτε, μόνον καὶ μόνον διότι σᾶς τὸ εἶπεν ἄλλος· οὔτε ὁ ἄλλος ἔκαμε τὸν Ὑμηττόν, οὔτε ὁ ἄλλος ἔκαμε τὰ μάτια του, καὶ αὐτὰ θὰ λυώσουν αὔριον καὶ οὔτε σημαίνει τίποτε τὸ ὅτι ἔτυχεν ὁ ἕνας μας νὰ ἰδῇ ἢ νὰ εἰπῇ ὅ,τι δὲν εἶδεν ἢ ὅ,τι δὲν εἶπεν ὁ ἄλλος, βάλετε ὀλίγον θειάφι εἰς αὐτοὺς τοὺς ψωροπροφήτας, ποὺ δεικνύουν μόνον σᾶς λυπηρότατα κωμικούς, σὰν ψωριασμένα κοτοπούλια σὲ βρεμμένον σούρπωμα φθινοπωρινοῦ κοτερικοῦ. Καὶ πηγαίνετε, πηγαίνετε, πηγαίνετε νὰ τὸν ἰδῆτε περὶ τὰ βασιλεύματα ὅταν τοῦ παίζουν Μουσικὴν ἀπὸ τὸ Ζάππειον. Εἶναι αἰσθητικῶς ἁπαλότερος ἡδονικώτερος τῆς Μουσικῆς.

Αὐτὸς καὶ ὁλόκληρος ὁ Γήινος Γραμμικὸς καὶ Χροϊκὸς Χορός, ὁ ὑμνῶν τὴν Δόξαν τοῦ Παγκάλου Τρελλοθεοῦ τῆς Ἑλλάδος. Ὑψώματα, βραχώματα, κολπώματα, λοφώματα, βουνώματα, βουνὰ φωτανθισμένα ὅλα, ἀνεβαίνουν, ἀνεβαίνουν ὡραιότατα καὶ ὅλαι των αἱ Γραμμαὶ μὲ Ἀφροδίσεια νῶτα καὶ ὤμους καὶ λαιμοὺς σὰν Νύμφαι ἐαροντυμέναι φθάνουν, θίγουν τὸν οὐρανόν, ἀποτελοῦσαι τὸν ἡδονικώτατον Χορόν, ἀνατείνουν τὸν Χροϊκὸν Στέφανον τῶν κεφαλῶν των -ἕνα ἀγλαώτατον, ἱλαρώτατον, ἐαρινώτατον, μυριώτατον, μυριοπέταλον ἀνθόχρωμα, ἕνα θυμαρόεν, θυμιατόεν πνεῦμα- πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ὑπερτάτου ΝΑΟΥ τῆς Οἰκουμένης, ὅστις μὲ τὰ λαμπρόφωτα, φλογόχρυσα φορέματά τους, λέγει, εὐγνωμόνως τὸ Χαῖρε εἰς τὸν ἀποσυρόμενον Βασιλέα τοϋ Κόσμου, Βασιλέα Βασιλέων Γαιῶν καὶ Οὐρανῶν: ΗΛΙΟΝ. Ἀποκαλυφθῆτε καὶ σταθῆτε μίαν στιγμὴν μὲ ὅλα σας τὰ αἰσθητήρια εἰς προσοχὴν καὶ παρατηρήσετε τὰ θεῖα Φαινόμενα, ὅταν ὅλα Σεραφειμικώτατα μελωδοῦν τὸ ΧΑΙΡΕ. Εἶναι ὅλα ρυθμικώτερα τῶν ρυθμῶν τῆς Μουσικῆς, ἐλαφρότερα τῶν ἤχων -ἀυλότερα, ἡδονικώτερα, μελωδικώτερα τῶν ἡδονικωτέρων καὶ μελωδικωτέρων ἤχων.

Ἡ ΑΫΛΟΤΗΣ αὐτὴ τῆς ἐπιφανείας τῆς κοσμικῆς Ὕλης, τοῦ Φυσικοῦ χρώματος, δὲν εἶναι δυνατὸν παρὰ νὰ εἶναι ἡ θεμελιώδης Ἰδέα, ἡ θεμελιώδης Βάσις, ἡ ἀναπότρεπτος ΑΝΑΓΚΗ, πρὸς τὴν ὁποίαν θέλουσαι καὶ μὴ θέλουσαι θὰ συμμορφωθοῦν ὅλαι αἱ ΧΡΩΜΟΓΡΑΦΙΚΑΙ ΤΕΧΝΑΙ. Εἰς τὴν Φυσικὴν αὐτὴν Βάσιν, στηριζόμενος ὁ Νοῦς θὰ δημιουργήσῃ τὸ εἶδος τοῦ τεχνητοῦ χρώματος, τὸ εἶδος τῆς χροϊκῆς ἐπιφανείας, τὸ εἶδος τῆς χρωματογραφίας, πρωτίστως εἰς τὴν Ζωγραφικήν, Γλυπτικήν, Ἀρχιτεκτονικὴν καὶ εἰς ἁπάσας τὰς διακοσμητικὸς τέχνας ἀπὸ τῆς τοιχογραφίας καὶ ἐπιπλογραφίας, μέχρις ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν ἀντικειμένων τῆς Ζωῆς.

Καὶ ἡ Ἀυλότης αὐτὴ εἶναι τὸ πρῶτον χαρακτηριστικόν τοῦ Ἑλληνικοῦ Χρώματος. Καὶ μόνον αὐτὸ θὰ ἤρκει νὰ ἐπιφέρῃ ὡς συνεπείας διὰ τὸ τεχνικὸν χρῶμα ἕνα πλῆθος ἄλλων χαρακτηριστικῶν, περὶ τῶν ὁποίων δὲν πρόκειται ἐδῶ. Ἤτοι καὶ ἀμυδρῶς ἐδῶ φαίνονται τὰ πάντα ἀυλότατα: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τῆς λειοτάτης ζωγραφικῆς ἐπιφανείας. Τὸ φυσικὸν Χρῶμα φαίνεται ἀυλότατον: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τοῦ ἀραιοτάτου, αἰθεριωτάτου, ἀυλοτάτου ζωγραφικοῦ χρώματος. Καὶ ἐδῶ ἀραιότης, ξηρότης, ἀνυπαρξία ἀέρος, δηλαδὴ διαυγεστάτη γραφὴ τοῦ Χρώματος, δηλαδή: Σαφήνεια. Καὶ ἐδῶ τὸ Πᾶν Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τῆς ὑψίστης φωτεινῆς χροϊκῆς κλίμακος. Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τοῦ φωτεινοτάτου Χρώματος. Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τῆς ἑνότητος τοῦ Χρώματος. Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τῶν ὀλίγων χρωμάτων. Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τοῦ σχεδὸν ἑνὸς χρώματος. Φῶς: Ἰδοὺ ἡ Ἀνάγκη τῆς ἐλαφροτάτης διαφορᾶς μεταξὺ φωτὸς καὶ σκιᾶς. Φῶς: Ἰδοὺ τὸ δυνατὸν τῆς ἐλαφροτάτης διαφορᾶς μεταξὺ δύο χρωμάτων. Φῶς: Ἰδοὺ τὸ δυνατόν τῆς ἐντελοῦς Εὐγενείας δι᾿ ὀλίγων, οὐρανικωτάτης, ἀυλότητος καὶ ἡδονικότητος, χρωματισμῶν.

Καὶ ὅλα τὰ χώματα πεδίων, λόφων, βουνῶν, ὅλα τὰ νερά, ὅλοι οἱ ἀέρες, εἶναι ὅλα φωτεινότατα χρωματιστά. Τὸ κύριον Χρῶμα, τὸ χαρακτηριστικὸν Χρῶμα εἶναι τὸ Κυανοῦν. Ὁ συνηθέστερος χρωματισμὸς εἶναι ὁ κυανοῦς. Ἀήρ, οὐρανός, ὄρη, θάλασσα εἶναι κυανᾶ. Εἰς οἱονδήποτε ὑψηλὸν σημεῖον σταθῇ κανείς, βλέπει εἰς τὸν τελευταῖον στέφανον τῶν ὑψηλῶν ὀρέων -Ὑμηττός, Πεντελικόν, Πάρνης- καὶ εἰς τὰς ἀπωτάτας κορυφὰς τῶν ὄπισθεν αὐτῶν φαινομένων ὀρέων, πάντοτε δεσπόζον τὸ Κυανοῦν. Καὶ τὸ αἰθέριον αὐτὸ Κυανοῦν διέρχεται ὅλων τῶν τόνων, ὅλην τὴν κλίμακα τῶν δυνάμεων καὶ τῶν ἀτονιῶν, ἀπὸ τῶν βαθυτάτων βρεμμένων σταφιδοσωρῶν μέχρι τῶν ἀσυλληπτοτάτων γαλανοτήτων ἡλιορρύτου ὀφθαλμικῆς κόρης γάτας, ἀπὸ τῶν πυκνοτάτων μέχρι τῶν ἀραιοτάτων· ἀπὸ τῶν τονωτικωτάτων ἀγαλλιάσεων μέχρι τῶν ἀτονωτάτων μελαγχολιῶν, ἀπὸ τὰ ἐλπιδοφόρα ροδαυγήματα καὶ τὰ μεσημερινὰ ἐνθουσιάσματα ἕως τὰ δειλινὰ κρυώματα τῶν μελῶν καὶ τὰ ἡδυπαθέστατα κλεισίματα κουρασμένων ματιῶν. Καὶ τὸ ἕνα αὐτὸ κύριον χαρακτηριστικὸν Χρῶμα, τὸ ἁπλούμενον εἰς ἀέρα, ὄρη, νερά, δέχεται τοὺς καταιωνισμοὺς τοῦ Ἀργύρου, ἀργυρονεφοῦται, ἀργυροσκονίζεται, ἀργυρανθίζεται, ἀργυροβρέχεται, ἀργυροφλεβοῦται, ἡ ἀργυρορροὴ διακλαδοῦται εἰς συρματένια ρυάκια ἐπὶ τῶν ὀρέων, εἰς μεγάλα ἀργυρᾶ ρεύματα ἐπί της θαλάσσης· καὶ τὰ μαργαριταρόχροα θωπεύματα ἀπὸ τῶν μαυροτέρων, μαῦρον μαργαριταριοῦ, μέχρι τῶν φωτεινοτάτων καὶ ὑελοδεστάτων ἀργυρορρευμάτων σεληνοφωτίστων θαλασσῶν, τρέχουν ἁπαλύνοντα, βελουδίζοντα καὶ στιλπνόνοντα.

Καὶ τὸ ἕνα αὐτό, ἀπώτατον, ὀρεινότατον χαρακτηριστικὸν Χρῶμα, δέχεται εἰς τὸν ὑπεράνω αὐτοῦ ἀέρα καὶ τὴν πρὸ τῶν ποδῶν του γηΐνην ὕλην τοὺς καταιωνισμοὺς τοῦ Χρυσοῦ, ἄνωθεν καὶ κάτωθεν, χρυσοφιλεῖται, χρυσογραμμίζεται, χρυσακτινοῦται, χρυσολούεται, χρυσανθίζει, χρυσοκαίεται εἰς χρυσοστέμματα νεφῶν, εἰς ἐκρερηγμένα πυροτεχνήματα χρυσοβελωνωτῶν πευκώνων, εἰς χρυσόρροα ρεύματα χρυσοτυφλοῦντος ἔρωτος θαλασσῶν· καὶ τὰ χρυσόχροα φιλήματα ἀπὸ τῶν βαθυτέρων χρυσοβυσινοφλόγων καὶ χρυσοκοκκινοπύρων μέχρι τῶν φωτεινοτάτων χρυσαναμμάτων τῶν ἀέρων, τρέχουν παντοῦ, χρυσογράφοντα, χρυσοξανθίζοντα, χρυσονεκροῦντα ἢ χρυσογυαλίζοντα. Καὶ βαίνοντες ἀπὸ τὰ γενικώτερα, τυπικώτερα εἰς τὰ εἰδικώτερα καὶ ἀραιότερα, τὰ ροδαλὰ καὶ γαλανὰ ἀνοίγματα καὶ ἀνθίσματα, ἱλαρύνουν, ἡδονίζουν τὸ Κυανοῦν, τὰ Ἀργυρὰ ἐξευγενίζουν, τὰ Χρυσᾶ καὶ κοκκινόφλογα θουριάζουν, τὰ σμαράγδινα καὶ φυστικίζοντα καὶ γαζιόχροα καὶ λεμονόχροα ἐκποιητικίζουν καὶ τὰ φαιά, τεφρά, καφφετιὰ περάσματα σκυθρωπάζουν τὴν Κυανῆν Θέαν.

Τὸ ἀπώτατον αὐτὸ Ὀρεινὸν Κυάνεον Κύκλωμα, τοῦ ὁποίου τὰ στήθη ἀργυρώνει καὶ τοὺς ὑπεράνω αὐτοῦ ἀέρας, καὶ τὰς ὑποκάτω αὐτοῦ ὕλας χρυσώνει, Χρυσὸςκαὶ Ἄργυρος σχεδὸν οὔτε ὡρισμένως οὐρανόθεν, ἀλλ᾿ ἀοράτως ἀερόθεν καταχεόμενον, κόπτει ὁ ἐντὸς αὐτοῦ καὶ πλησιέστερον ἡμῶν σχηματιζόμενος δεύτερος Κύκλος, ἀπὸ πεδία, λόφους καὶ βράχους -Ὁσίου Λουκᾶ, Λυκαβηττοῦ, Ἀρδηττοῦ, Φιλοπάππου, Ἀστεροσκοπείου. Καὶ μὲ εὐρυτέραν ἀκόμη περιφέρειαν περιλαμβάνουσαν τὴν Φαληρικὴν γῆν, τὴν Καστέλλαν καὶ τὰ πρὸς ἡμᾶς φουσκώματα τῆς Κορυδαλλείου καὶ Σκαραμαγγείου βουνογραμμῆς, Κύκλος οὐδέποτε κυανοῦς, μὲ ἐντελῶς ἄλλα χρώματα, ὁλόκληρος πολύχρους, σὰν νὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποδεικνύεται καὶ διὰ τοῦ... Χρώματος! ἡ χαρακτηριστικὴ ἑνότης τοῦ συνόλου Ἑλληνισμοῦ καὶ Ἕλληνος καὶ ἡ ἄπειρος ποικιλία τῶν μερῶν, ὅπως ἀποδεικνύεται καὶ χωρογραφικῶς καὶ χρωματικῶς καὶ γραμμικῶς καὶ ἐκ τῆς συνόλου Ἑλλάδος καὶ ἐκ τοῦ κάθε τμηματικοῦ σημείου. Ὁ ποικιλόχρους αὐτὸς κύκλος ὁ δεσποζόμενος ἀπὸ τὸ Χρυσοῦν, ὁ Ξανθὸς Κύκλος, τὸν ὁποῖον ἐδῶ δὲν περιγράφω ἀναλυτικώτερον, διὰ νὰ μὴ μακρύνω, ἀφοῦ θὰ ἐπανέλθω ἑκατομμυριάκις λεπτομερέστατα μέχρι τελείας ἀποδείξως καὶ ἐξαντλήσεως θέματος, ἐμοῦ καί... ἡμῶν -διότι εἶπα, ὅτι ἐννοῶ νὰ σᾶς τρελλάνω μὲ τὰ ἑλληνικὰ πράγματα καὶ νὰ σᾶς κάμω νὰ φᾶτε ἑλληνικὴν τροφὴν ὅσην δὲν φάγατε τουλάχιστον ἕναν αἰῶνα- εἶναι χρυσόχρους, κιτρινόχρους, φαιόχρους καὶ τὰ ταυτοειδῆ. Τὰ μακρυνὰ δὲ Κυάνεακαι Ἀργυροκυάνεα καὶ βοκαμβυλεόχροα θιγόμενα ὀπτικῶς ἀπὸ τὰ Ξανθά, τὰ Χρύσεα, τὰ γαζιανθῆ, ἀπὸ τὰ αἱμοχροΐζοντα λοφίδια -ὅπως τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ- τὰ κεραμοχροΐζοντα, τὰ κανελίζοντα, τὰ χρυσοκίτρινα, τὰ γλυνόχροα, τὰ σκονόχροα, τὰ καφφεόχροα, ἀντιβάλλουν παραδοξότατα τὰς μᾶλλον ἀπροόπτους, ἀφαντάστους καὶ δυνατωτάτους ἀντιθέσεις καὶ ὅμως κατορθώνουν νὰ δένωνται ἐξαισιώτατα, νὰ ἁρμονίζωνται θαυμασιώτατα, συνθέτοντα τὸ ἀπαραμίλλου πρωτοτυπίας καὶ ὀξυτάτης καλλονῆς σύνολον, τὸ ὁποῖον βλέπομεν.

Καὶ ὅπως ὁ ἀπώτατος Κύκλος ἔχει τὸ χαρακτηριοτικόν του γενικὸν Χρῶμα καὶ διέρχεται ὅλων τῶν τόνων αὐτοῦ, οὕτω καὶ ὁ δεύτερος. Καὶ ὅπως εἰς τὸν πρῶτον κάθε βουνὸν εἶναι ὁλόκληρον ἕνας τόνος καὶ κάθε ἕνα εἶναι ἕνας τόνος ἄλλος, οὕτω καὶ εἰς τὸν δεύτερον κάθε βράχωμα, λόφωμα ὁλόκληρον εἶναι ἕνα ἁπλοῦν χρῶμα ἄλλο. Καὶ ὅπως εἰς τὸν πρῶτον αἱ ἀποχρώσεις περιστρέφονται πάντοτε ἐντὸς τῶν αὐτῶν ἰδιαιτέρων των ὁρίων, ἐπανερχόμεναι κατὰ ὡρισμένας ὥρας καὶ ἀτμοσφαιρικὰς συνθήκας, οὕτω καὶ εἰς τὸν δεύτερον, ὥστε εὐκόλως εὑρίσκεται οὕτω καὶ ὁρίζεται ὁ τύπος, ὁ χαρακτήρ, τὸ εἶδός των, τὸ Χρῶμά των.

Καὶ ὅπως ἡ χρυσῆ λυχνία περιφέρεται εἰς τὸν ἀέρα, καὶ ὁ ἀπώτατος Κυανοῦς Στέφανος καὶ ὁ πλησίον Πολύχρους Κύκλος καὶ τὰ πάντα, ἀλλάζουν ὄψιν ἀενάως. Κάθε βράχωμα, ὕψωμα, λόφος τοῦ πλησίον μας κύκλου δίδει τὸ φόρεμα ποὺ ἐφόρεσε δι᾿ ὀλίγον εἰς τὸ πλησίον του καὶ κάθε φόρεμα περνᾷ ἀπὸ χέρι σὲ χέρι, ἀπὸ τὸ πρῶτον ὕψωμα ἕως τὸ τελευταῖον τοῦ κάθε κύκλου. Καὶ δὲν ὑπάρχει στιγμὴ ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχουν, νὰ μὴ φαίνωνται ὅλα τὰ συνήθη φορέματα τοῦ κάθε κύκλου. Καὶ δὲν ὑπάρχει κυριολεκτικῶς ΣΤΙΓΜΗ σταματήματος καὶ δὲν ὑπάρχει ΣΤΙΓΜΗ, κατὰ τὴν ὁποίαν τὸ ἕνα ὕψωμα νὰ ὁμοιάζῃ μὲ τὸ ἄλλο.

Καὶ ἀκόμη περισσότερον καὶ αἰθεριώτερον ἀπὸ τὰ λιθοχώματα, τὰ σὰν τριμμένα μάρμαρα καὶ σὰν τριμμένα πήλινα ἀγγεῖα καὶ σὰν πολυτίμων λίθων τρίμματα ποὺ εἶναι τὸ χῶμα μας, τὸ κοῦφον σὰν ἀὴρ χῶμα, ἀπὸ τὴν πολύχροον Ἱερὰν Τέφραν ποὺ εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ Γῆ, ἡ Μητέρα μας Γῆ, ἡ Γῆ μας, σὰν νὰ ἐξατμίζωνται -ὅπως ἡ ζέστη- σὰν νὰ σαλεύωνται χρώματα καὶ ἀπὸ τὴν αἰθερίαν ὕλην καὶ ἀπὸ τῶν κυριωτέρων αἰθερίων χροϊκῶν βάσεων καὶ αἰθερίων χρωμάτων, τῶν κάπως κάπου ἐνσαρκουμένων καὶ ἀπὸ τὴν τελευταίαν μόλις ὁρατὴν ἐπιφάνειαν ὅλων τῶν Φαινομένων περνοῦν Χρώματα ἀκόμη ἀσυλληπτότερα, ἀκόμη ἡδονικώτερα, ἀεικίνητα, θωπευτικὰ καὶ ἄυλα σὰν τὰς εἰς τὰ πλάγια τῶν λόφων Σκιὰς τῶν μικρῶν βραδυπορούντων νεφῶν τοῦ οὐρανοῦ, μετεωρούμενα σὰν ἀραιὸς καπνός, πιανόμενα σὰν καπνὸς ἀπὸ μαλλιά, συρόμενα ἡδυπαθῶς, σὰν διαλυόμενον θυμίαμα, Χροϊκαὶ Αὖραι μεταμορφώνουσαι τὴν ὅλην κοσμικὴν ὕλην, εἰς σωροὺς ἀπὸ σκόνιν πολυχρόων χρυσαλλίδων, τὰ ὄρη εἰς ἀναμμένους ἀρωματικοὺς κώνους, τὰ χρώματα εἰς φλόγας γλυκυτάτας οἱ ὁποῖαι φέγγουν ἔνδοθεν ἅλω θυμιαμάτων ἢ κατὰ τὰς ἀκροτάτας θερινὰς χρυσοπυρκαϊᾶς ὑγρῶν, στερεῶν, οὐρανῶν καὶ ἀέρων, κατὰ τὰς ὥρας αὐτὰς τῆς ἀοράτου ἀπορροφήσεως κάθε ἀτμίδος καὶ κάθε ἰκμάδος, τῆς διαστολῆς καὶ ἐξαφανίσεως τοῦ ἀέρος, ἡ κοσμικὴ ὕλη ὅλη μεταποιεῖται εἰς κάτι τι, τὸ ὁποῖον δὲν ἔχει καμμίαν σχέσιν μὲ σταθεροειδές τι, μὲ γήϊνόν τι, μὲ ὑλοειδές τι, μὲ ὑπαρκτόν τι, εἰς κάτι τι μεταλλικόν, ἀλλὰ λάμψιν, μετάλλων, ἀλλὰ μόνον μεταλλικὸν Φῶς, εἰς κάτι τι δακτυλιολιθικόν, ἀλλὰ βλέμμα πολυτίμων λίθων, ἀλλὰ μόνον τοιούτων λίθων Φῶς, εἰς ἕνα ὑέλινον πολύχρουν ἀέρα, τὸν ὁποῖον ὅμως περνᾷ κανεὶς ἀνέτως ὅπως ἡ ἀκτὶς τὸ γυαλί, εἰς ἕνα ὑέλινον πολυήδονον ἀερόχρωμα, διότι μετουσιώνεται καὶ ἐξαεροῦται καὶ αὐτὸς ὁ θεατής, αἰσθάνεται σὰν νὰ περιφέρεται εἰς τοὺς οὐρανίους ἀέρας καὶ νὰ περιπατῇ εἰς τοὺς οὐρανίους λίθους, μετουσιώνεται καὶ αὐτὸς εἰς Ἰδέαν, Ἀέρα, Χρῶμα, νομίζει ὅτι εἶναι μία τεχνητὴ ἀνύπαρκτος ὑπόστασις, εἰκὼν ἀνθρώπου εἰς εἰκόνα φύσεως ζωγραφημένην ὑπὸ καλλιτέχνου πλανήτου ἄλλου· καὶ εἴτε αἱ οὕτως, εἴτε αἱ ἄλλως ὄψεις, ἐξαίρουν τὴν Χροϊκὴν Αἴσθησιν τοῦ θεατοῦ εἰς τὸ ἀκρότατον σημεῖον τοῦ δυνατοῦ ἐξευγενισμοῦ καὶ λεπταισθητισμοῦ, ἀποπνέουν τὴν θειοτάτην Χροϊκὴν Ἡδονήν, πανοραματίζοντα θέαμα Φύσεως, τοῦ ὁποίου, ΚΑΝΕΙΣ χωρὶς νὰ ἰδῇ δυνατὸν νὰ φαντασθῇ καὶ ἰδὼν ἀδύνατον νὰ φαντασθῇ τελειότερον καὶ ἡδυπαθέστερόν τι ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ.

* * *

Βεβαίως θὰ νομίζετε ὅτι φαντασιοκοπῶ, ὅτι παραληρῶ. Πραγματικῶς τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων, ἡ πραγματικὴ ὡραιότηςὑπερβαίνει κάθε φαντασίαν καὶ ἡ δυνατωτέρα φαντασία ἀδυνατεῖ νὰ περιγράψῃ τὴν ἁπλῆν πραγματικότητα. Καὶ εἶναι τόση ἡ οὐσία τῆς Καλλονῆς τῆς Γῆς αὐτῆς τὴν ὁποίαν ἀτιμάζετε, ὥστε οὔτε γενεαὶ γενεῶν... Σοφοκλείων Σωμάτων καὶ Πνευμάτων δὲν θὰ ἤρκουν νὰ ἀναβιβάσουν τὸν Ἕλληνα Ἄνθρωπον εἰς τὸ σημεῖο εἰς τὸ ὁποῖον δυνατὸν νὰ φθάσῃ καὶ νὰ ἀποδώσῃ δι᾿ ὅλων τῶν ἐκδηλώσεων τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς τὴν ὅλην οὐσίαν τῆς Καλλονῆς τῆς γῆς αὐτῆς, ἥτις μένει ἀκόμη ἀνεκδήλωτος.

Διὰ νὰ βεβαιωθῆτε, τὴν ἐποχὴν αὐτὴν μολονότι ὑγρανθεῖσαν ἤδη, τὴν ὥραν αὐτὴν τὴν σημερινὴν ἡμέραν, ἀνεβῆτε εἰς ἕνα ὕψωμα, θὰ ἰδῆτε ὅλα αὐτὰ μὲ τὰ ἰδικά σας τὰ μάτια. Μὴν ἀκούετε τὴν Ζωγραφικὴντὶ λέγει, διότι ἡ τωρινὴ Ζωγραφική μας εἶναι ξένη καὶ δὲν γνωρίζει ἀκόμη τὸν τόπον -ἡ ὡραιοτέρα Ἑλληνικὴ Ἐποχή, ἡ Ἀττικὴ Ἐποχὴ κατ᾿ ἐξοχήν, εἶναι ἡ ΘΕΡΙΝΗ, ὅτε ἡ αἰθριότης καὶ γυμνότης εἶναι τελεία· καὶ ἡ φύσις ἀναφαίνεται ὁλόκληρος μὲ γυμνὸν τὸ κάλλος της ὅπως μία ὡραία Γυνὴ πετῶσα τὰ παληόρρουχα εἶναι τὸ ΓΥΜΝΟΝ. Νὰ καθήσετε εἰς τὸ Παλαιὸν Φάληρον τὴν ὥρα τῆς δύσεως· θὰ ἰδῆτε μὲ τὰ μάτια σας χιλιάκις τὴν θάλασσαν, ἕνα κυανώτατον, ἀνοικτότατον, ὑελωδέστατον καὶ μεταλλικώτατον χρῶμα, δενόμενον μὲ χρυσοκίτρινα χώματα, χώματα καὶ νερὰ μὲ λάμψιν ἀμφότερα καὶ θερμὸν φῶς δακτυλιολίθων καὶ τὰ χώματα ἀνερχόμενα εἰς μαλακωτάτας κορυφογραμμάς, διερχομένας κάτωθεν καὶ ἔμπροσθεν σαπφειρίνου Ὑμηττοῦ, τὸν ὁποῖον στέφει ἀραιότατος φωτεινοπράσινος οὐράνιος ἀήρ. Περιμείνετε ὀλίγην ὥραν νὰ πέσῃ ὁ ἥλιος ὄπισθεν τῆς Καστέλλας. Στραφῆτε πρὸς τὰ ἐκεῖ· ἡ θάλασσα κρόκος αὐγοῦ χρυσός· ἡ Καστέλλα καφεόχρους, ἄνωθέν της χρυσορρόδινος ἀήρ. Νά, ἀκόμη ἁπλούστερα, εὐκολώτερα, ὅπου τῆς ἐξοχῆς τύχῃ νὰ εὑρεθῆτε. Πάρετε μίαν δέσμην νέων μονῶν μενεξέδων εἰς τὰ χέρια σας, ξερριζώσατε ἕνα ἀνθισμένο θυμάρι, βάλετε εἰς τὸν πρῶτον τυχόντα, ἐμπρὸς σας γυμνὸν λοφίσκον ἀπέναντι τοϋ Ὑμηττοῦ μίαν ἐλαίαν, ἕνα ξηρόφυλλον πλάτανον, ἕνα ἡβάζον πεῦκον καὶ μίαν φθινοπωρινὴν χρυσαργυροτρέμουσαν λεύκην, καθήσατε μίαν ὁλόκληρον ἡμέραν ἀπέναντί των βλέποντες καὶ θὰ ἰδῆτε ὅλα τὰ ἀτελέστατα περιγραφέντα μὲ τὰ ἴδια σας τὰ μάτια.

* * *

Υ.Γ. Εἶχον τὸ δικαίωμα τώρα ἀμέσως ἐδῶ κατωτέρω νὰ εἰσέλθω εἰς τὰς Ζωγραφικὰς Ἐκθέσεις, νὰ συνοψίσω ὅλας εἰς μίαν χροϊκὴν εἰκόνα καὶ μὲ δίκαιον θυμὸν διασπαθίζων νὰ δείξω ἀνετώτατα τὸ ὅλον εὐρωπαϊκὸν χρῶμα τῆς Ζωγραφικῆς, ὡς σκοτεινότητα μὲν καπνιὰν καμινάδας, ὡς ἀγριότητα δὲ ἀνοικτοχροΐας κόκκινον φρέσκον βρεμμένον, ἀχνίζον, αἱμοστάζον Τσαροῦχι καὶ νὰ θέσω εἰς τὸ δίλημμα τὴν Ζωγραφικήν, ἢ νὰ πετάξῃ τὰ χρώματά της καὶ τὰς τεχνοτροπίας της καὶ νὰ τραπῇ αὐθημερὸν εἰς τὴν μελέτην τῆς Φύσεως, ἢ νὰ βάλῃ τοὺς ζωγράφους τὸν ἕνα ἐπάνω εἰς τὴν ράχην τοῦ ἄλλου διὰ νὰ γρονθοκοπήσῃ ὁ τελευταῖος τὸ πρόσωπον τοῦ Ἡλίου καὶ μουντζουρωθοῦν οὕτω ὀλίγον τὰ χρώματα. Ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ κάμω.

ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ... ἀκούετε; δώσετε τὰ μάτια σας εἰς ὡραῖα χέρια νὰ καθαρίσουν τοὺς φακούς των μὲ τὸ ροδοπέταλον ὕφασμα τῶν φιλημάτων διὰ νὰ ἰδῆτε τὴν ὡραιότητα τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ. Ὅταν θὰ γίνῃ ὁ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΣΩ ΚΟΣΜΟΣ, τῆς Νεότητος, τότε ΝΕΟΙ θὰ πετάξετε μὲ Φωτεινὸν Σῶμα καὶ Φωτεινὸν Πνεῦμα πρὸς τὰ Φωτεινότατα Ὕψη σὰν Τάγματα Ἀγγελικά, ἀκούετε;... ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ.

Μία παρένθεσις σᾶς πειράζει; Ἐμένα μὲ ἀναπαύει. Ἰδοὺ ἕνα χροϊκὸν ἰχνογράφημα ἀπὸ τὰς Εἰκόνας τοῦ Αἰγαίου «Αἰγαίου Ἑσπερινός».

(... Ὁ ἥλιος ἔπεσεν ὄπισθεν της πόλεως Σύρου... Παντοῦ βασιλεύει σιγή, οὐδαμοῦ σείεται αὔρας πνοή: παντοῦ ἁπλώνεται νωχέλεια θερμοτάτη καὶ ἡ θάλασσα πνιγμένη ἀδρανεῖ. Πτερόεντα πλοιάρια ὅπου ἔτυχαν μένουν κολλημένα μὲ διπλωμένα τὰ πτερά, σὰν πτηνὰ ἀναπαυόμενα ἐπάνω εἰς νερά.

... Ὅταν τὸ πολυάνεμον, πολυκύμαντον καὶ πολυθόρυβον ρεῦμα τοῦ Αἰγαίου, τοῦ ὁποίου ἡ διάθεσις διευθύνει τὴν ζωὴν καὶ τὴν ἔκφρασιν ὅλων τῶν νησιωτικῶν ὄντων ἠρεμεῖ, ὅλα λαμβάνουν ὄψιν ἄλλην, ὄψιν νέαν. Τότε ἀπὸ ὅλων τῶν σημείων ἀναφαίνονται ὁλοφάνεροι μεγαλονόμεναι, ὑπερυψούμεναι καὶ πλησιάζουσαι ἐν σιγῇ, αἱ κυλοῦσαι τὸν ὁρίζοντα νῆσοι, σὰν νὰ τελῆται ἱερουργία τις καὶ μέγα τι ἐν τῇ φύσει νὰ συντελῆται.

... Ἀζωγράφιστος, ἀτραγούδιστος, ἀνεκλάλητος εἶναι τότε ὁ χορὸς τῶν Νυμφῶν τοῦ Αἰγαίου, στέφανος ἀνθισμένης ἡδυπάθειας. Ἡ Τῆνος, σωρὸς ἴων θερμοτάτων, μιμουμένη τὸν ἀμίμητον Ὑμηττὸν κατὰ τὰς στιγμὰς τῆς ἐντονωτάτης του ζωῆς, τῶν ὑστάτων θωπειῶν τοῦ Ἡλίου. Μία ἑνωτικὴ γραμμὴ θαλάσσης μελανὴ ἑνώνει τὴν Τῆνον μὲ τὴν Μύκωνον. Ἡ Μύκωνος ἁπαλώτατα ροδίνη, τριαντάφυλλον Ἀπριλίου μαραινόμενον. Ἄλλη ἑνωτικὴ γραμμὴ θαλάσσης ἀνοικτοτέρα καὶ ἔπειτα ἡ Νάξος βελούδινον, βυσσινόχρουν ρόδον διαπύρως ἀκμαῖον. Ἡ ἱερὰ Δῆλος κολυμβῶσα εἰς τὸ σταματημένον ὕδωρ. Ἕνα θαυμάσιον περιδέραιον ἀνθέων κυκλῶνον τὸν οὐρανόν, ἔχον ἄνθος μεσαῖον τὸ νησίδιον τοῦ Φάρου, χρυσοβόλον δέσμην γαζιῶν.

... Τὰ κυκλοῦντα τὸν οὐρανὸν ἰορρόδινα ἄνθη, τὰ περιβρέχει τὸ κυανοσκότεινον ἀργυρολαμπὲς ὕδωρ, σὰν ἄνθη βουτημένα εἰς νερὸν καὶ ἀπὸ τὸν σμαράγδινον οὐρανὸν ἀποκρεμᾶται καταρρέων ἁπαλώτατα στέφανος ἄλλος χρυσοκίτρινος, στεφανώνει καταρρέων χαμηλὰ θάλασσαν καὶ νησιὰ μὲ φωτεινὴν θωπείαν διαβάσεως ἀγγελικῶν ταγμάτων μὲ καναρίνεια πτερά.

... Εἰς τὴν ἀθόρυβον πόλιν τῆς Σύρου, ποὺ λάμπει μὲ τοὺς κυανολεύκους καὶ ροδολεύκους χαρωποὺς οἰκίσκους ποὺ ἀναβαίνουν ὁ ἕνας εἰς τοὺς ὤμους τοῦ ἄλλου, ἕως τὴν κορυφὴν τῶν δύο κωνικῶν της βουνῶν, διὰ νὰ ἰδοῦν μὲ μάτια λάμποντα καὶ πλησίον τοῦ μόλου σχήματα ἀνθρώπων καθισμένα μελανὰ καὶ ἄφωνα, ἔχουν τὸν ἀέρα ἀκολουθούντων νωχελῶς λειτουργίαν ἢ ἀγαθῶν γελαδινῶν ζῴων ἁπλῶς ἠρεμούντων. Εἰς τὸν ἐρυθροκίτρινον κυματοθραύστην βρεφῶν καὶ δουλαρίων σμῆνος σὰν ἔντομα πολύχρωμα.

... Ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ ὁλοὲν καταβαίνουν νέαι φωτεινοὶ θωπεῖαι, ἡδύτατα φιλήματα αἰθεριότητος καὶ διαρκείας ἀσυλλήπτου, ἀλλ᾿ ἐκπληκτικῆς διαυγείας. Χρυσομηλόχρους στέφανος ἁπλώνεται λαμπρότατος, ροδίνη χύνεται σκόνη ζώνουσα ξηρὰ καὶ ὑγρά. Τώρα ἡ Τῆνος βαθύχροα ἴα δροσολουσμένα. Τώρα ἡ Μύκωνος πυρουμένη μιμουμένη τὸν Ὑμηττόν. Τώρα ἡ Πάρος ἴα μαραμένα. Τώρα τὸ Νησίδιον τοϋ Φάρου βαθυχροΐζον. Τώρα ἡ θάλασσα... ἕλκουσα, πίνουσα τὰ χρώματα, φωτιζομένη, λευκαινομένη, γινομένη γάλα πηγνυόμενον, κυλίον εἰς τὴν ἐπιφάνειάν του χρυσούς.

... Τὰ πάντα ζοῦν καὶ δονοῦνται ἐντονώτατα θερμαινόμενα ἢ ψυχόμενα, ἀλλὰ τὰ πάντα ἀενάως μεταμορφούμενα. Ἀνθρώπινον σχῆμα ταχυποροῦν φθάνει εἰς τὴν ἀκτὴν καὶ μόλις ἀντικρύσῃ τὴν θάλασσαν, ἵσταται, ἀποκαλύπτεται, κρατεῖ χαμηλὰ τὸ κάλυμμά του, κάμνει εὐρύτατον σημεῖον σταυροῦ μὲ βαθυτάτην εὐλάβειαν: Σταυροκόπημα καὶ δέησις διευθύνονται πέραν τῆς Σύρου, ἄνωθεν τῶν ὑδάτων, εἰς τὴν ἀντίπεραν Τῆνον -συνήθεια τῶν γειτόνων νησιωτῶν- ἀποστέλλονται εἰς τὸ φαινόμενον κωδωνοστάσιον τῆς Παναγίας της.

... Ἀπὸ τῶν οὐρανίων ἀποκρεμᾶται ζωηρότατος ρόδινος στέφανος ἐφαπτόμενος ξηρῶν καὶ θαλασσῶν, ἄνωθεν ἄλλος ἀκολουθεῖ ἀερωδέστερος, μετεωρίζεται φωτεινοκίτρινος καὶ ὑπεράνωθεν αὐτῶν ὅλων τὸ οὐράνιον κυανοῦν τώρα ἀνοίγει ὁλοὲν ἀτονοῦν ἁβρότατα. Καὶ αἱ Νύμφαι συναλλάζουν καὶ ἀνταλλάζουν τὰ ρόδινα καὶ ἰώδη καὶ ἰορόδινα καὶ χρυσοκίτρινα αἰθέρια ἐνδύματα, ὡσὰν αὐτὴ ἡ συνοδεία τῶν Ἐρώτων καὶ Χαρίτων τῆς Ἀφροδίτης ἀνεκίνει καὶ ἐδοκίμαζεν αἰθερίων πέπλων ἁρμονίας, διὰ τὴν περιβολὴν τῆς ἐκεῖ ποὺ εἰς τὰ βάθη τοῦ Αἰγαίου εὐρισκομένης θεᾶς.

... Κόρη εἰς περιστύλιον, περιφερικὸν παραλιακοῦ ἐξώστου προσθέτει τὴν ποίησιν τοῦ θήλεως, περιφέρει μαλακώτατον ραδινὸν σχῆμα σὰν δονουμένη καὶ κυμαινομένη ὑπὸ τῶν καλλονῶν, τείνουσα μεγάλους ὀφθαλμοὺς νοσταλγοῦ ἄνωθεν μελαγχολικῶν πόθων ἀνθούντων εἰς μειδίαμα χειλέων, σὰν λυπουμένη παρομοίως μὲ τὰς Νύμφας, διότι τὸ φῶς ἀποσύρεται ἀπὸ τὴν μορφὴν ὅλων των καὶ μετ᾿ ὀλίγον δὲν θὰ φαίνωνται πλέον. Καὶ γίνεται αἰσθητὴ ἡ κυμαινομένη κόρη σὰν ἆσμα ναύτου μελαγχολικώτατον, ὡς νυκτωδία τις ἡδυτάτη περιραίνουσα τὸν ἀέρα. Κόρη τῆς ὁποίας τὰ μάτια ἐμεγάλωσαν, ἐμεγάλωσαν καὶ ἔπειτα ἔσβησαν ἀπὸ τὸν ἐπάνω κόσμον.

... Ὤ, τί ἀπίστευτον, τί ἀπερίγραπτον θέαμα πραγματικώτατον καὶ ὅμως ὑπερβαῖνον πᾶν ὄνειρον! Ἀπὸ τῶν μυχιαιτάτων τοῦ ὄντος ὅπου ζῇ ἡ λατρεία, ἀνέρχεται ἡ ζωὴ τηκομένη καὶ καιομένη ὡς πῦρ βωμοῦ καὶ ὡς κυάνεον θυμίαμα διαλύεται εἰς τὰ μαγικὰ χρώματα καὶ ὁράματα τὰ ὁποῖα ὅλα δονοῦντα τὴν διάνοιαν ἐν ἡδονῇ, κάμνουν αἰσθητὴν τὴν εὐδαιμονίαν τοῦ διανοεῖσθαι.

... Ἀθρόαι ἀναδύουν τῆς ψυχῆς καὶ πάλλονται ἐν συγκινήσει ὡς θούρια, αἱ παλαιαὶ εἰκόνες λαμπρῶς φωτιζόμενοι. Τοιαῦτα μόνον οὐράνια χρώματα, τοιοῦτοι μόνον παραδείσιοι οὐρανοὶ δύνανται νὰ γεννήσουν μεταξὺ τῶν ἀνθρωποειδῶν ζῴων τὸν ἄνθρωπον Ἕλληνα. Αὐτοὶ οὗτοι ἦσαν καὶ αὐτοὶ οὗτοι εἶναι οἱ μόνοι γεννῶντες καὶ ἀνατρέφοντες ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρωποειδῶν θηρίων τῆς γῆς, τὸ ἥμερον ἄνθος, τὸν ἄνθρωπον Ἕλληνα.

... Ἐδῶ παντοῦ καὶ πανταχόθεν, ἀπὸ τὰ βάθη τοῦ Αἰγαίου, ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῶν μαγικῶν αὐτῶν χωμάτων, τῶν τριμμένων ὡς ἑτοίμων διὰ νὰ πλασθοῦν εἰς πολύμορφον καλλονήν, ἀνέδυσεν εἰς τὸ φῶς ἡ φυλὴ τῶν ἀνθρώπων, ὑπὸ τῶν μητρικῶν θωπειῶν τῶν θείων αὐτῶν σκηνωμάτων διεπλάσθη. Ἐδῶ μόνον οὐρανοὶ καὶ γῆ καὶ θάλασσα καὶ ἄνεμοι καὶ χρώματα φιλανθρώπως περιθωπεύοντα τὰς αἰσθήσεις ἀενάως, ὡς ὡραία μήτηρ πολυφίλητον τέκνον, ἀνατρέφουν μὲ στοργὴν τὸν ἐγκέφαλον ὡς ἄνθος φυσικόν, ἄνθος ὑπέρτατον τοῦ ὀρατοῦ ζωϊκοῦ κόσμου τῆς γῆς. Σῶμα καὶ ψυχή, καρδία καὶ νοῦς ἀνοίγουν ὡς ἄνθη ὡραῖα καὶ ὡς δέσμη ἀνθέων ἀποπνέουν ἡδονικὰ ἀρώματα.

... Λίνου καὶ Ἀδώνιδος καὶ Κύπριδος ἅγιοι θρύλλοι· φυσικῶν ἐρώτων ἄσματα γαλήνια· σαρκὸς καὶ οἴνου ἁβρὸν ἀνακρεόντειον μέθυ· σαπφικὸν πῦρ· διάνοιαι φωτεινόταται γηΐνων ἀνθέων κορυφαια ἀριστοτεχνήματα· τραγωδίαι Αἰσχύλειοι· δράματα Σοφόκλεια ἔρωτος ἡδύτερα καὶ θρησκευμάτων θειότερα· Πλάτωνος δρᾶμα ὅπου αἱ ἰδέαι ἱέρειαι ἱερουργοῦσαι ἐν παγκάλλῳ τελετῇ, ἀνέρχονται ἐν ρυθμῷ σεμναὶ καὶ κοσμημέναι δι᾿ ὅλων τῶν γηΐνων ἀθυρμάτων, ὡς ἵνα ἀπὸ τοῦ ναοῦ τῆς Παρθένου ἀνέλθουν πτερούμεναι ὑπὸ τοῦ ἔρωτος πρὸς τὸ παμφαὲς σύμπαν, ἀναζητοῦσαι νὰ εὕρουν καὶ περιφιλήσουν τὸν ἀκατανόητον Δημιουργόν· ὅλα, ἀναδύουν ὡς ἄνθη αὐτοφυῆ καὶ μέχρις αὐτῶν τῶν λίθων μεταμορφουμένων εἰς τελείους τύπους ἀνθρώπων, οὓς ἡ φύσις δὲν κατώρθωσε νὰ δημιουργήσῃ, μέχρι τῶν λίθων αὐτῶν συνδεομένων εἰς ἁρμονίας λιθίνας, δοξαζούσας τὸ θεῖον βαθύτερον, αἰθεριώτερον ὅλων τῶν γηΐνων μουσικῶν, ὅλα αὐτὰ τὰ πιστευόμενα θαύματα ἀναφαίνονται ἄνθη φυσικώτατα.

... Καὶ ὅλα, ἀνεξαιρέτως ὅλα: Στρατοί, πνευματικοὶ ὡπλισμένοι δι᾿ ἐπιστημῶν, γραμμάτων καὶ τεχνῶν, χυνόμενοι εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, ὄπισθεν τοῦ ἅρματος ἑνὸς ὡραίου μας θεοῦ, ἡμερώνοντας καὶ μαγεύοντες τοὺς λαούς, δουλοῦντες καὶ καταβυθίζοντες τοὺς Ρωμαίους μὲ τὸ φῶς, ἁρπάζοντες γυμνὸν καὶ τετραχηλισμένον τὸν Ναζωραῖον καὶ δημιουργοῦντες θρησκείαν νέαν, νέον κόσμον χιμαιρικόν, κοσμοκράτορες κρατοῦντες τὴν τύχην τῆς γῆς ἡρωϊκῶς ἐπὶ αἰῶνας αἰώνων, ὅλα τὰ περασμένα ἀνεξύμνητα κλέεα κλέη, διότι εἶναι νοητὰ μόνον εἰς τὰ ἡρωϊκὰ καὶ τὰ μεγάλα πνεύματα, ὅλα ἰσοϋψῆ καὶ τρισμέγιστα διερχόμενα ἄνωθεν τῶν ἀνθρωπίνων· ἰσοϋψῆ καὶ τρισμέγιστα ὅπως ὁ δαυλὸς τοῦ Κανάρη, ὅλα ζωντανώτερα τῶν ζωντανωτέρων καὶ ἁπτοτέρων πραγμάτων τῆς ζωῆς, ὅλα τὰ κορυφαιότατα ποιήματα τοϋ πλανήτου αὐτοῦ ἀναφαίνονται ἄνθη φυσικώτατα.

... Ὤ! Τί ὥρα ἀλησμόνητος! Ἐνῷ ὁ νοῦς φλογίζεται ἀπὸ ἐνθουσιασμὸν καὶ ἡ ψυχὴ ἀπὸ ὑπερηφάνειαν, ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ πανοράματος ποὺ ζωγραφίζεται εἰς τὰ βάθη τοῦ Ὄντος, εἰς τὸν ἐξωτερικὸν κόσμον, ὅλα ὁλοὲν ἀλλοιοῦνται ἀνταλλάσσοντα φωτεινὰ φιλήματα, ἐνῷ ὑπὸ τὴν λάμψιν τοῦ θερμοῦ νωχελοῦς ρευστοῦ ἀμαυροῦται τὸ νησίδιον τοῦ Φάρου, ἀβανόχροοι γίνονται οἱ βράχοι τῆς νήσου, ἐνῷ πλοιάρια φαινόμενα καρφωμένα πρὸ τῶν ἀπωτάτων νήσων διαγράφονται μελανώτατα καὶ διαυγέστατα μέχρι τῶν λεπτοτάτων ἐξαρτημάτων καὶ νημάτων, σὰν ἔντομα ὁρώμενα διὰ φακοῦ. Τὰ ἰώδη ἄνθη τῶν νήσων ἐν ἀρρήτῳ ἡδυπαθείᾳ μαραίνονται, ναρκοῦνται, νεκροῦνται καὶ εἶναι λευκοκίτριναι καὶ ἀνθορρόδιναι προβολαὶ ἐρχόμεναι μὲ τὴν γλυκύτητα φιλήματος καὶ ἀφίνουσαι μειδιάματα, ἀποσυρόμεναι καὶ ἀφίνουσαι χροϊκὸν λυγμόν.

... Ὤ! παρομοία θὰ ἦτο ἡ ὥρα καὶ ἡ σκηνογραφία ἡ προπέμψασα ἀπό τῆς ἱερᾶς Δήλου τὴν τριήρη τὴν μεταφέρουσα τοὺς θησαυροὺς εἰς τὰς Ἀθήνας, παρομοίως θὰ ἐπάλλοντο ὅλαι αἱ Νύμφαι τοῦ Αἰγαίου, οὐρανοί, ξηραὶ καὶ θάλασσαι ἐν παρομοίᾳ κατευοδοῦσαι λαμπροφανείᾳ τὸ πτερόεν πλοῖον, προαισθανόμενα ὅλα ὅτι εἶχεν ἔλθη ἡ ὥρα, ἵνα πάντα ταῦτα ἐκδηλωθοῦν εἰς μίαν πρώτην μορφὴν ὑπὸ τοῦ εὐγενεστάτου ἀνθρωπίνου εἴδους ποὺ εἴμεθα ἡμεῖς δι᾿ αἰῶνα τὸν ἅπαντα.

... Καὶ εἶναι ἀκόμη μία στιγμή, καθ᾿ ἣν ἡ θάλασσα σὰν νὰ ἔπεσεν εἰς τὸν πυθμένα της ἥλιος φωτίζων ἔνδοθεν, ὅλη γάλα ἐφ᾿ οὗ ρέει χρυσός, πάλλεται καὶ λάμπει ὡς ὀπτασία, καὶ εἶναι μία στιγμὴ ἀκόμη, στιγμὴ ὑστάτη, καθ᾿ ἣν ὅλη ἡ θάλασσα εἶναι θερμότατον πυρωπὸν ἴον, ἐνῷ τὰ νερὰ εὐωδιάζουν καὶ τὰ πάντα ζοῦν ἐν ἐκτάσει ἐνῷ δρομοῦσα ἡ σελήνη κατακόρυφος διὰ νὰ ἰδῇ, ἀναστέλλει τὰς ἀκτῖνας βαίνουσα μέσα εἰς τὸν ἱστάμενον ἀέρα, πελώριον πρόσωπον ἔκπληκτον ἐτάζον τὴν ἄπειρον ἡδυπάθειαν μὲ φευγαλέον ἀέρα εἰρωνείας.

... Ὦ ὡραῖε Θεὲ τῆς Ἑλλάδος. Μίαν μοναδικὴν φορὰν τὰ χείλη μου ἐκινήθησαν εἰς δέησιν, μίαν μοναδικὴν φορὰν ἐπρόφεραν αἴτησιν, νὰ εἶναι ὥρα παρομοία καὶ παρόμοιον τὸ θέαμα, ἡ ὥρα ποὺ θὰ κλείουν οἱ λατρεύοντες ὀφθαλμοί μου καὶ μία μόνη ἰδέα ἐκφράσεως τῆς ἱερᾶς γοητείας ὑπερισχύει νὰ κύψῃ κανεὶς καὶ νὰ φιλήσῃ τὸ γενέθλιον χῶμα νὰ ἐγερθῇ καὶ νὰ κάμῃ ἐν βαθυτάτῃ εὐλαβείᾳ τὸν σταυρόν του, λατρεύων τὸ χῶμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ χρῶμα καὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸν ἀέρα τῆς ἱερᾶς Ἑλλάδος.)

Φαντασθῆτε ὅτι ἔχετε Πλοῦτον Θεοῦ. Τί Παλάτι θὰ ἠθέλατε; Κλείσετε τὰ μάτια σας καὶ φαντασθῆτε. Ἔπειτα ἀνοίξετε τὰ μάτια σας: Τὸ ἔχετε ἐμπρός σας, ὡραιότερον τοῦ ὡραιοτέρου ὀνείρου. Εἶναι ἡ ΓΗ ΣΑΣ. Οὐράνιον Παλάτι νύκτα καὶ ἡμέρα ἀνοικτόν, διὰ κάθε πλούσιον, διὰ κάθε πένητα, διὰ κάθε καλόν, διὰ κάθε χωρὶς εἴσοδον, χωρὶς ἐξέτασιν, χωρὶς ὅρον, χωρὶς περιορισμόν, χωρὶς ποινήν. Κάθε ὂν ἀνοῖγον τὰ μάτια του τὸ ἔχει, ἕως ὅτου τὰ μάτια του εἶναι ἀνοικτά. Καθήσετε εἰς ἕνα ὕψωμα, ἔχετε τὸ παλάτι σας.

Ἡ οὕτω τώρα αἰσθητή, νοητή, ὁρατή, κοσμικὴ ὕλη, ὡς ἕνα Πολυήδονον Ἀερόχρωμα τί εἶναι, πῶς εἶναι, τί σημαίνει, τί ἐκφράζει; Καὶ τί λέγουν ὅλα αὐτὰ τὰ χρώματα ἀπὸ τῶν νερῶν καὶ τῶν ἄμμων καὶ τῶν λίθων καὶ τῶν ἀνθυλλίων μέχρι τῶν καρδιῶν τῶν φυλλωμάτων τῶν ἀέρων καὶ τῶν ἀπωτάτων βλεμμάτων τῶν βουνῶν καὶ τῶν ἀνοιγμάτων τῶν οὐρανῶν; τί ψιθυρίζουν; τί φλοισβίζουν; τί σιγολαλοῦν; τί κελαδίζουν; τί φλογερίζουν; τί παιανίζουν; τί θουριάζουν ὅλα αὐτὰ τὰ Ἀργυρόφωτα καὶ Χρυσόφωτα καὶ Μαργαριταρόφωτα, ὅλαι αἱ ἡλιοσεληνοκύαναι ἀγλαότητες, ὅλαι αἱ γαληνιώταται γλαυκότητες καὶ ἡδονικώταται γαλανότητες, τὰ σαπφειρολαμψήματα καὶ σμαραγδολαμψήματα, αἱ ροδολαμπαὶ καὶ λεμονανθολαμπαί, τὰ χρυσηλέκτρινα γέλοια καὶ χρυσόφλογα καὶ πορφύρεα θουριάσματα, τὰ ξανθόχρυσα καὶ ἐρυθρόπυρα καὶ χρυσέρυθρα παιγνιόφωτα, τὰ τριανταφυλλοθωπεύματα, βανιλιοφιλήματα, κρινοδάκρυα καὶ ἀμυγδαλανθίσματα, τὰ ὁποῖα ζαλίζουν, μεθοῦν, τρελλαίνουν καὶ ἕλκουν μὲ μεθυστικωτέραν ἡδονὴν χιλίων γυναικῶν Σολομῶντος, φωτοπλέκοντα τοῦ Οὐρανοῦ μας τὸ Ἔαρ καὶ τὸν Ἔρωτα. ΕΑΡ καὶ ΕΡΩΣ ἀμάραντα, αἰώνια, ἀέναα;

Πουθενὰ ΣΚΟΤΟΣ· πουθενὰ τρόμος· πουθενὰ φόβος· πουθενὰ μυστήριον· πουθενὰ βάρος· πουθενὰ λύπη· πουθενὰ κακία· πουθενὰ δυσθυμία· πουθενὰ σκυθρωπότης.

Τὰ πάντα εἰς τὴν μικροτάτην πτυχὴν τῶν χωμάτων καὶ τὴν ἐσωτάτην καρδίαν τῶν φυλλωμάτων καὶ τὴν ἀπωτάτην κορυφὴν ὄρους καὶ τὸ ἀπώτατον νέφελον. ΟΛΑ ΦΩΣ! ΦΩΣ! ΦΩΣ! ΧΡΩΜΑ! ΧΡΩΜΑ! ΧΡΩΜΑ! Καὶ τὴν Νύκτα ἀκόμη τὰ πάντα κυανίζουν. Καὶ αὐταὶ αἱ Νύκτες εἶναι Νύκτες Κυάνιαι. Ὅλα ἀνοικτά· ὅλα Ἱλαρά· ὅλα Γαλήνια· ὅλα Ἐαρινά· ὅλα Φαιδροντυμένα· ὅλα Ἑορτάσιμα· ὅλα Πασχαλινά· ὅλα Νυμφικά. Ὅλα παίζουν· ὅλα εὐτυχοῦν· ὅλα ραίνουν ἐλπίδα· ὅλα ραντίζουν χαράν· εἰς κάθε μάτι ποὺ ἀνοίγει σταλάζουν μία στάλα χαρᾶς· εἰς κάθε μάτι ποὺ βλέπει σταλάζουν μία στάλα καλλονῆς. Ὅλα Φῶς. Ὅλα Χαρά. Ὅλα Γλυκύτης. Ὅλα Εὐμορφιά. Ὅλα Ἡδονή. Ὅλα Ἠδυπάθεια.

Ὅλα παντοῦ καὶ πάντοτε λέγουν: Βλέπε· στάσου· κάθου· μένε· χαῖρε· μὴν παιδεύεσαι· μὴν βασανίζεσαι. Ἠρέμει. Γαλήνευε. Μένε ὡραῖα καὶ βλέπε. Ἕνα ἐλαφρὸν τραγοῦδι θὰ κινήσῃ τὰ χείλη σου. Μία ἐλαφρὰ αὔρα χαρίεντος καὶ παιγνιώδους πόθου καλλονῆς θὰ κινήσῃ τὰ χέρια σου εἰς μίμησιν, θὰ λάβῃς ὀλίγην ὕλην καὶ θὰ διασκεδάσῃς τὴν ὥρα τῆς ζωῆς σου, πλάττων καὶ σὺ ἕνα ὡραῖον ἄθυρμα. Λυπεῖσαι; κάθε βάρος, κάθε ἀθυμία, κάθε λύπη, μὲ ἕνα στέναγμα θὰ διαλυθῇ εἰς τὸν ἀέρα. Χαίρεις; Ὁ ἀέρας τῆς Χαρᾶς θὰ γίνῃ Τραγοῦδι. Πονεῖς; Ὁ ἀέρας τοῦ Πόνου θὰ γίνῃ τραγοῦδι. Ὁ Θάνατος ἐπέρασε κοντά σου; Ὁ ἀέρας τοϋ Θανάτου θὰ γίνῃ μοιρολόγι. Χαρά, Λύπη, Πόνος, Θάνατος, ἐδῶ τίποτε δὲν εἶναι σκοτεινόν, τίποτε βουβόν. Ἐδῶ ὅλα τραγουδοῦν. Ἐδῶ ὅλα εἶναι κελάδημα.

Ὅλα λέγουν ἡ Ζωὴ εἶναι Γλυκειά. Ἡ Ζωὴ εἶναι Ὡραία. Ἡ Ζωὴ εἶναι ἕνα ἐλαφρότατον Ὄνειρον. Ἕνα Χαρίεν, Γαλήνειον Ὄνειρον. Ἕνα ὡραῖον, ταχύ, περαστικὸν Φωτοπαίγνιον. Ἕνα ἐλαφρὸν μέθυ ὀλίγης ὥρας, ἕνα αἰθέριον τραγουδιστικὸν ζάλισμα φώτων. Ὁλίγη ὥρα Γέλωτος καταλήγοντος εἰς κλάμματα. Ὀλίγη ὥρα κλαμμάτων λήγουσα εἰς Γέλωτα. Γέλοια καὶ κλάμματα θωπευμένα μὲ Φιλήματα.

Ἕνα ἁβροβάμον περιπάτημα εἰς Ἀδώνειον Περιβόλι ὅπου μύριοι Ἔρωτες μὲ γλυκύτατον χέρι ὁδηγοῦν εἰς τὰ ἐαρινὰ σκηνώματα ὅπου Οὐριάζουν ὅλαι αἱ Καλλοναί. Ὀλίγη ὥρα ὁράσεως. Ὀλίγη ὥρα ζαλίσματος καὶ πέρασμα. Πέρασμα χωρὶς ταραχήν, χωρὶς τρόμον, χωρὶς πόθον κανένα, χωρὶς καμίαν Ἐλπίδα.

Ἀποχωρισμὸς καὶ πέρασμα μὲ λύπην καὶ κλάματα καὶ τραγούδια ἀνεκλαλήτου παθητικότητος. Ἀποχωρισμὸς ἀπὸ Παράδεισον, τί περισσότερον νὰ ζητήσῃ κανεὶς ἀπὸ τὴν Ζωήν, ἄλλο ἀπὸ τὸ Δῶρον τοῦ Παραδείσου; Καὶ τί νὰ φροντίσῃ καὶ τί νὰ τὸν σκοτίσῃ καὶ τί νὰ ἐλπίσῃ, ὅταν φεύγῃ κανεὶς ἀπὸ ἕνα Παράδεισον; Τὸ μεγαλύτερον χάρισμα εἶναι μία τρύπα εἰς τὸ μνῆμα, ἕνα παραθυράκι διὰ νὰ κοινωνοῦμεν μὲ τὸν Ἔξω κόσμον. Καὶ κάθε γνήσιος Ἕλλην ἀπὸ τὴν ἐποχὴν του Κρητικοῦ Βασιλέως Διὸς ἕως τὸν Κλέφτην αὐτὸ ζητεῖ.

Καὶ εἶναι αὐτὰ τὰ δίδοντα τὴν ἀνοίγουσαν μὲ γλύκα καὶ ὑγραίνουσαν τὰ μάτια ἀγάπην τοῦ Ἕλληνος πρὸς τὸ Γενέθλιον Χῶμα, τὴν ἀγάπην τῆς Πατρίδος -Γῆς, τῆς Πατρίδος- Χῶμα, αὐτοῦ του ἐσωτάτου καὶ ἀξερριζώτου Ἑλληνικοῦ πατριωπσμοῦ, ὁ ὁποῖος διατηρεῖ τὴν φυλήν μας παρὰ τὰ τόσα αὐτοκτονικὰ ἐλαττώματα. Καὶ εἶναι ἡ Ὀπτασία αὐτή, ἡ κρατοῦσα τοὺς Ἕλληνας Ὀδυσσεῖς κατὰ τὰς ἀπεράντους Ὀδυσσείας των ἀνά τοὺς λαοὺς καὶ τὰς χώρας τῆς οἰκουμένης. Καὶ εἶναι αὐτὸ τὸ ἕλκον δυνατώτατα τὰ Ἑλληνικὰ ὄντα, ἀπὸ τὰ ἀπώτατα βάθη τῶν Ἐθνῶν πρὸς τὴν Πατρίδα, τὴν Μητέρα Γῆν, αὐτὸ τὸ φαντασμαγορικὸν ΧΡΩΜΑ ΦΩΣ.

* * *

Ἀφοῦ λοιπὸν ποτισθῆτε ἐπὶ ὥρας ὡρῶν πολυχρόων φωτοθωπευμάτων, ἀπὸ τὴν θέαν τῆς ἀΰλου παντοχρωμίας τῆς Φύσεως, στραφῆτε πρώτον πρὸς τὴν Πόλιν, παρατηρήσατε μακρόθεν τοὺς σωροὺς τῶν λευκῶν σπιτιῶν· εἶνε σὰν κοτσιλιὲς ἀετῶν ἐπὶ βελουδένιου, μενεξεδένιου, πασχαλινοῦ μανδύου Πατριάρχου. Παρατηρήσατε τοὺς ὄγκους, τὰ βάρη τῶν κτιρίων· ἕνα κτίριον σὰν τὸ Ζάππειον εἶναι βαρύτερον δέκα βουνῶν· στρέψετε τὰ μάτια σας πρὸς τὸ νεκροταφεῖον. Παρατηρήσατε μίαν ἔξωθέν του ἀρχοντοχωριατικωτάτην ἐκκλησίαν. Πηγαίνετε πλησίον του· εἶνε ἕνα συμπύκνωμα φυτῶν, τρεφόμενον μάλιστα ἀπὸ τὸ μεδοῦλι τῶν Τωρινῶν Κεκοιμημένων Ἡρώων. Εἶνε τὸ πρασινώτερον μέρος μὲ τὸ λευκότερον μάρμαρον. Τὰ μάτια σας θὰ πληγωθοῦν· ἡ ψυχή σας θὰ παγώσῃ.

Παρατηρήσατε τὸ Στάδιον, ἕνα λευκὸν σάβανον. Ἔλθετε ἐμπρὸς εἰς τὰ ἀγάλματα, τοὺς Ζάππηδες, τοὺς Βαρβάκηδες, τοὺς Βύρωνας, αὐτοὺς τοὺς εἰς τὰ καλὰ καθούμενα, τοὺς ἐξαφνικὰ ἀλευρωμένους, τοὺς κωμικοὺς πιερρότους καὶ πιερρότους χωρὶς οὔτε ὑποδήματα, οὔτε κουμπιὰ ἀλλόχροα, χωρὶς οὔτε χείλη κόκκινα, οὔτε κόρες ματιῶν χρωματιστές, χωρὶς οὔτε φρύδια, χωρὶς οὔτε μαλλιὰ μαῦρα.

Παρατηροῦντες τὴν φύσιν εἶναι σὰν νὰ βλέπετε ἕνα ζωντανὸν θερμὸν σῶμα ὡραίας γυναικός· παρατηροῦντες τὴν Νεωτάτην Τέχνην -ἐντὸς τοῦ Πρασίνου ὁρατώτερον- ἐντὸς τῆς Φύσεως εἶναι σὰν νὰ βλέπετε μίαν ὡραιοτάτην κόρην ἐνδεδυμένην μὲ τὰ λευκὰ πέπλα τοῦ Ὑμεναίου, ἀλλὰ κρύαν, ἀλλὰ πάγον, ἀλλὰ νεκράν, ἀλλὰ στολισμένην μὲ τὴν ἐπιτάφιον νυμφικὴν στολήν: Μίαν Νύμφην ὀρθὴν Νεκράν.

Θὰ αἰσθανθῆτε αὐθωρεὶ πόσον ξένον εἶναι πρὸς τὴν γύρω φύσιν τὸ χρῶμα τοῦ τεχνικοῦ κόσμου, πόσον ψευδές, βάρβαρον, ἀχρεῖον. Θὰ αἰσθανθῆτε ἀμέσως ὅλην τὴν ἀγριότητα τῆς τωρινῆς αἰσθητικῆς τῆς ἰδικῆς μας, δηλαδὴ τῆς εὐρωπαϊκῆς, διότι αὐτὴ εἶναι καὶ τώρα ἰδική μας. Ἡ εὐρωπαϊκὴ Αἰσθητικὴ ὄχι μόνον ἐπολέμησε λυσσαλέα ὡς ἀδύνατον, ὡς ἀφάνταστον, ὡς ἀντιαισθητικήν, ὡς βάρβαρον, τὴν ἀρχαίαν μας μαρμαρίνην πολυχρωμίαν· καὶ τὸ νοστιμώτερον εἶναι ὅτι τὸ δυνατώτατόν της ἐπιχείρημα ἦτο, ὅτι δὲν ἐπετρέπετο νὰ μᾶς ὑπόθεσῃ τοὺς τότε τόσον ἀκαλαισθήτους!... -ἀλλὰ καὶ ἀποδεχθεῖσαν, καὶ ἔκτοτε ἐδέχθη καὶ δέχεται, καταπίνει καὶ χωνεύει θαυμάσια καὶ ἀπολαμβάνει, τὴν λευκὴν ἀρχιτεκτονικὴν καὶ τὴν λευκὴν γλυπτικήν· καὶ δὲν ὑπάρχει ἀπόδειξις λευκοτέρα, φαεινοτέρα, μαρμαρινωτέρα τῆς βαρβαρότητος, τῆς μαύρης μούχλας τῶν ματιῶν της, τῆς τυφλότητος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Αἰσθητικῆς καὶ τῆς ριζικωτάτης ψευτιᾶς τῆς Τέχνης της καὶ τῆς λεπτότητος τῆς ἰδικῆς μας αἰσθήσεως τῆς ἀπορρεούσης ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας Φύσιν. Καὶ ἐὰν μᾶς ἔλειπον ὅλαι αἱ ἄλλαι ἑκατομμυριάδες τῶν ἀποδείξεων ἀπὸ τὰς καλλιτεχνικάς της ἐκδηλώσεις ἁπαξαπάσας, αὐτὴ καὶ μόνη θὰ ἤρκει διὰ νὰ πείσῃ ἁπλῶς, τελειωτικῶς καὶ αἴσθησιν καὶ μάτι στρουθοκαμήλου διὰ τὴν Ἀναισθησίαν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Αἰσθητικῆς, τῆς ὁποίας ἀπομίμησις καὶ ἐλεεινοτάτη καὶ ἀξιοδάκρυτος εἶναι ἡ ἰδική μας τωρινή, καὶ διὰ νὰ μᾶς ἀπαλλάξῃ καὶ μᾶς ἀφήσῃ ἐλευθέρους ν᾿ ἀναζητήσωμεν καὶ ἀκολουθήσωμεν τὴν λεπτότητα τῆς ἰδικῆς μας Αἰσθήσεως, τὴν ἀπορρέουσαν ἀπὸ τὴν δικήν μας Φύσιν Αἰσθητικήν. Καὶ δὲν ὑπάρχει καλλίτερον μέσον, καλλίτερον σημεῖον, διὰ νὰ λάβωμεν συναίσθησιν τελείαν τῆς ἀχρηστίας της δι᾿ ἡμᾶς καὶ τῆς Διδακτικῆς Ὑπεροχῆς τῆς Γῆς μας δι᾿ ὅ,τι ἀφορᾷ τὸ ὡραῖον καὶ ἀποτινάξωμεν τὴν Σκλαβιὰν τῆς Ἀσχημίας της.

Ὅταν ἡ Ξετσίπωτη Γύφτισα -ἡ Τωρινὴ Ρωμηοσύνη- πετάξῃ τὰ παληοχρώματά της καὶ φορέσῃ τὰ Χρώματα τῆς Γῆς της, τότε θὰ ὑπάρξῃ Χροϊκῶς: ΕΛΛΑΣ.

Τώρα στρέψετε πάλιν τὰ μάτια σας εἰς τὴν πόλιν. Θὰ αἰσθανθῆτε τὴν ἀφυσικότητα, τὴν ἀγριότητα, τὴν βαρβαρότητα τῆς Λευκότητος· δυνατὸν πανταχόθεν νὰ βλέπετε καὶ παραβάλλετε τὴν Τέχνην πρὸς τὴν Φύσιν, διότι ὄπισθεν κάθε οἰκίας ὑψοῦται θέα λόφου, εἰς τὰ ἄκρα κάθε δρόμου φαίνονται, ἔρχονται καὶ κάθονται τὰ βουνά· ἀνάγκη μόνον νὰ προσέξετε ὀλίγον, διότι εἶναι τόσον αἴολα, ὥστε... οὔτε ἡ Ζωγραφικὴ ἡ Φιλοξενουμένη Εὐγενὴς Εὐρωπαία... δὲν τὰ εἶδεν ἀκόμη. Τὸ κάθε σπίτι ζωγραφίζεται ἐπάνω εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ Ὑμηττοῦ. Θὰ ἰδῆτε καὶ θὰ αἰσθανθῆτε μὲ τὰ ἴδια σας τὰ μάτια, ὅτι καὶ τὰ Χρώματα ὅπου ὑπάρχουν δὲν εἶναι φυσικά, εἶναι ἄσχετα, εἶναι ξένα πρὸς τὴν Γῆν μας, δὲν ἔχουν καμμίαν συγγένειαν καὶ δὲν εἶναι ἐν ἁρμονίᾳ μὲ τὸ γύρωθεν Χρῶμα, ἀλλ᾿ ἀποτελοῦν φρικαλέαν παραφωνίαν, κακοφωνίαν ἀγριωτάτην, τυφλώνουσαν τὰ μάτια καὶ αὐτοῦ τοῦ Ναυῦ.

Ὅση ἀντίθεσις ὑπάρχει μεταξύ της Φυσικῆς Γραμμῆς καὶ τῆς Τεχνικῆς Γραμμῆς τῆς Πόλεως, ἄλλη τόση εἶναι μεταξὺ τοῦ Φυσικοῦ Χρώματος καὶ τοῦ Τεχνικοῦ Χρώματος τῆς Πόλεως· καὶ ὅση ἀγριότης εἶναι ἡ ἀντίθεσις τῆς Γραμμῆς, ἄλλη τόση καὶ ἡ τοῦ Χρώματος. Καὶ μόλις θὰ εὕρετε ποιάν τινα συγγένειαν καὶ ἁρμονίαν εἰς τὰ τοιχώματα καὶ μαρμαρώματα, τῶν ὁποίων τὸ θηριῶδες λευκόχρωμα κυρίως ἐδιώρθωσεν ὁ Καλλιτέχνης Ἥλιος μὲ τὸν Καιρόν, εἰς μερικὰ κεχριμπαρίζοντα σπίτια, εἰς μερικὰ Βυζαντινώματα Ἐκκλησιῶν, καὶ κυρίως καὶ περισσότερον εἰς ἁπλούστατα, σπιτάκια, σχεδόυ παράγκες νεροτριανταφυλλοχρόους, νεροκυανοχρόους, νεροφυστικοχρόους, ξεπλυμμένες ἀπὸ τὸν Καιρόν.

Καὶ μὲ τὴν ἐκ φύσεως πάντοτε χροϊκὴν ἐντύπωσιν εἰς τὰ μάτια σας, φαντασθῆτε ἀκόμη καὶ παραβάλετε τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς ἐντύπωσιν μιᾶς ἐπισήμου τελετῆς -εἶναι ὅλη εὐρωπαϊκὴ- κατρακυλούσης ἀπὸ τὰ Ἀνάκτορα εἰς τὴν Μητρόπολιν, ὑπὸ τὸ Σατυρικὸν μαστίγιον τοῦ Ἕλληνος Ἡλίου. Θὰ ἰδῆτε μὲ τὰ μάτια σας, θὰ αἰσθανθῆτε, θὰ ἐννοήσετε ὅλην τὴν βαρβαρότητα τῶν εὐρωπαϊκῶν χρωμάτων καὶ ὅλην των τὴν ἐλεεινὴν κωμικότητα, ἀπὸ τῶν μαύρων κασονιῶν τῶν ἁμαξῶν ἕως τὰ κορακόφτερα φράκα καὶ ἕως τὰ πισωτὰ καὶ βερνικωμένα λούκια ποὺ φοροῦμεν διὰ καπέλλα, ἕως τῶν φορεμάτων τῶν γυναικῶν καὶ τῶν γυναικοειδεστέρων στολῶν τῶν στρατιωτικῶν, θὰ ζυγίσετε τὸν αἰσθητικὸν ὄγκον, τὸ βάρος, θὰ πιάσετε τὴν ὑλικότητα, τὴν ἀγριότητα τοῦ μεταφερομένου ἐδῶ καὶ ἀπογυμνουμένου εὐρωπαϊκοῦ χρώματος καὶ τῶν συνδυασμῶν του.

Ἡ χροϊκὴ ἐντύπωσις τελετῆς τοιαύτης θὰ σᾶς δώσῃ τὴν πανομοιότυπον εἰκόνα καὶ τὴν ἰσοδύναμον χροϊκὴν καννιβαλικότητα Γυφτοπούλας μὲ δυνατοπράσινον φουστάνι, ἡρακλειοκόκκινον -φωτιὰ- κορμάκι, μὲ κουδούνι καὶ τριανταφυλλόχρουν μανδήλι εἰς τὸ χέρι καὶ κίτρινον εἰς τὸ κεφάλι, μαζὺ μὲ στεφάνι ἀπὸ παπαροῦνες καὶ μαργαρῖτες, χορευούσης καὶ ἀδούσης βραχνὰ τὸν Μάη.

Τὰ χρώματα αὐτὰ θὰ σᾶς ἀφήσουν τὴν πανομοιότυπον ἐντύπωσιν ἑνὸς πρωτίστου εὐρωπαϊκοῦ θιάσου, τὸν ὁποῖον εἴδατε τὸ βράδυ εἰς τὸ θέατρον καὶ τοῦ ὁποίου ἐθαυμάσατε τὸ πολυειδὲς γλυπτικὸν καὶ χροϊκὸν κάλλος, σκηνῶν, ἀνθρώπων καὶ πραγμάτων καὶ ἀντικειμένων ὅλων, τὸν ὁποῖον μὲ τὰ αὐτὰ ἐνδύματα, χρώματα, μπογιατίσματα, φτιασιδώματα καὶ αἰσθητικὰ τεχνάσματα, καμωμένα ὅλα διὰ τὸ εἶδος τοῦ φωτὸς καὶ διὰ τὴν ὀπτικὴν ἀπόστασιν τοῦ νυκτερινοῦ θεάτρου, θὰ τὸν ἐβλέπατε... ἐκ τοῦ πλησίον, ἡμέραν μεσημέρι... εἰς τὴν Πλατεῖαν τοῦ Συντάγματος.

Τὴν αὐτὴν διαφορὰν μεταξὺ βραδυνῆς εἰκόνος καὶ μεσημερινῆς εἰκόνος ἔχει ἡ εὐρωπαϊκὴ ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴν αἰσθητικήν. Διὰ νὰ τὸ ἐννοήσετε ἐντελῶς, παρατηρήσατε ἀκόμη γραμμικῶς καὶ χροϊκῶς τὸν ἀστὸν ἄνθρωπον -τὸ κακόμοιρον Ἑλληνικὸν Σῶμα, τὸ στεγνὸν καὶ ξηρὸν καὶ λεπτοφυὲς καὶ ἁπαλόγραμμον καὶ λιγυρόν, ποὺ καταβάλλει αὐτοκτονικὰς προσπαθείας διὰ νὰ μιμηθῇ τὸ Εὐρωπαϊκὸν Κουτσουρικὸν Σῶμα- τὸν στρατιώτην, τὸν ἀξιωματικόν, τὸν πεζόν, τὸν ἱππέα, τὸν ναύτην, τὸν ἐπιτελῆ, τὸν ὑπουργικόν, τὸν βασιλικόν, τὸν πιασμένον εἰς τὸ εὐρωπαϊκὸν βαρβαροβλακόρρουχον, τὸ δένον, σφίγγον, ξυλιάζον, ἀποπνίγον, θλάζον ὅλας τὰς γραμμὰς καὶ ὅλας τὰς κινήσεις, τὸ ἀποκουτσουραῖνον καὶ ἀποβλακῶνον καὶ ἀποβελαδῶνον καὶ ἀποτρικαυτῶνον καὶ ἀπομασκαρῶνον τὸν Ἄνθρωπον, τὸ καταντοῦν αὐτὸ σωματικῶς, ψυχικῶς, διανοητικῶς σὰν Τωρινὸν Ρωμηὸν Πρέσβυν -θὰ εὕρετε τὴν πανομοιότυπον εἰκόνα γραμμῶν καὶ χρωμάτων τῶν μικρῶν γωνιογράμμων καὶ κοκκαλογράμμων πιθήκων ποὺ ἐνδύουν μὲ ρουχαλάκια Γάλλων στρατηγῶν, τῶν χορευόντων καὶ πυροβολούντων.

Τὴν αὐτὴν γραμμικὴν καὶ χροϊκήν, ἀξιοδάκριτον καὶ κωμικωτάτην ἐλεεινότητα, παρουσιάζει κάθε εὐρωπαϊκὸν πρᾶγμα μεταφερόμενον ἐδῶ, ἐμφανιζόμενον εἰς τὴν πάγκαλον Γῆν τῶν Θεῶν, εἰς τὸ ἰδικόν μας Φῶς καὶ τὸ αὐτὸ οἰκτρότατον μασκάρευμα ἐπιβάλλει αὐτὸ εἰς τὸ κάθε τι εὐρωπαϊκόν, ἀπὸ τὴν ἐξωτερικήν του ἐπιφάνειαν ἕως τὴν ἐσώτατήν του οὐσίαν, τὴν ψυχήν του, αὐτὸ τὸ εἰδικὸν Ἀδώνειον Φῶς. Καὶ διὰ νὰ πεισθῆτε, τελειωτικῶς, ἁρπάξατε ἕνα Βασιλικὸν Χορὸν καὶ πετάξατέ τον εἰς τὸ Ζάππειον μεσημέρι, θὰ ἰδῆτε κατακάθαρα τὸν εὐρωπαϊκὸν Κτηνωδισμὸν καὶ τὸν ἰδικόν σας Θεοδοσικώτατον Μεταμφιεσμόν.

Καὶ τώρα μαλακώσαντες τὸν δρόμον, ἔλθωμεν εἰς τὴν κυρίως Χροϊκὴν Τέχνην. Εἰς τὴν Ζωγραφικήν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Τέχνη τῆς ἐπιδερμίδος, τῆς ἐπιφανείας τῶν πραγμάτων, τοῦ Χρώματος, τοῦ Φωτός. Καὶ διότι εἶναι τοιαύτη καὶ διότι αὐτὴ ὀφείλει νὰ μᾶς δώσῃ πρώτη τὸ Φυσικὸν Χρῶμα διὰ τὴν ἐπένδυσιν τοῦ Ἐξωτερικοῦ μας Νέου Κόσμου. Ἀναπολήσετε λοιπὸν τὴν γενικὴν ἐντύπωσιν ἐξ ὅλων τῶν Ἐκθέσεων, μηδὲ τὴν ἐκ τῆς Διεθνοῦς του Ζαππείου. Δὲν πειράζει ὅτι τὸ Φῶς εἶναι ἐμποδισμένον, εἶναι Τεχνητόν.

Τὸ Ἑλληνικὸν Φῶς περνᾷ καὶ κάθε χρωματιστὸν γυαλὶ καὶ κάθε χαρτὶ καὶ κάθε πανί, διὰ νὰ ἀποδεικνύῃ τὴν ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων.

Μὲ τὸ πρῶτον περιφερικὸν βλέμμα... αἰσθάνεσθε τὶς μπογιές. Εἰς τὰ μάτια σας τὰ κρατοῦντα τὴν ἐντύπωσιν τοῦ ξηροῦ, ἀΰλου, Χρώματος τῆς Γῆς, θὰ σᾶς κάμῃ τρομερὰν αἴσθησιν ἡ ὑλικότης των, ἡ παχύτης των, ἡ ὑγρότης των. Αἰσθάνεσθε τὶς Μπογιὲς ὡς πρώτην ὕλην. Ἀκριβῶς ὅπως εἰς ἕνα χρωματοπωλεῖον. Ἀναζητεῖ κανεὶς τὴν ὀσμήν των εἰς τὸν ἀέρα· τοῦ φαίνεται παράδοξον ὅτι δὲν ἀποπνέουν δυνατὴν ὀσμὴν σὰν βερνικωμένον πάτωμα· νομίζει κανεὶς ὅτι εἶναι συναχωμένος· νομίζει ὅτι εἶναι ζαχαροπλαστικὰ ὑλικὰ καὶ τοῦ ἔρχεται ἡ ἐπιθυμία τοῦ γλυκύσματος· ἀπορεῖ διότι δὲν βλέπει μύγες· ἀπορεῖ διατὶ δὲν τὰ ἔχουν σκεπασμένα μὲ τοῦλι· εἶναι Χρώματα ἀπογυμνωμένα, σὰν γδαρμένα μὲ νύχια. Αἱ Ζωγραφικαὶ Ἐπιφάνειαι εἶναι δριμεῖαι, τριχωταί, μαλλιαραί. Εἶναι σὰν χονδροασβέστης μὲ τρίχες διὰ ταβάνι· κάμνουν τὴν αἴσθησιν τῆς ὑλικότητος τῆς ἀντιστάσεως τοίχου- καὶ τοίχου ὄχι λείου τουλάχιστον, ἐπενδυμένου μὲ ἀμμοκονίαν, τοίχου αἰθούσης, ἀλλὰ τοίχου μὲ ἀσβεστόχωμα κτυπητόν, ὅπως λέγουν οἱ κτίσται τὸ εἶδος τοῦ πετάγματος τοῦ ἀσβεστοχώματος εἰς τοὺς πισινοὺς τοίχους τῶν σπιτιῶν· ἡ αἰσθητικὴ αὐτὴ ἐνόχλησις εἶναι τόση, ὥστε δὲν τολμᾶτε νὰ πλησιάσετε τὰς εἰκόνας καὶ ὅσον καὶ ἂν ἀπομακρυνθῆτε, ἀδύνατον ν᾿ ἀπαλλαχθῆτε αὐτῆς. Εἶναι αἴσθησις ζαχαροπλαστικῆς πάστας. Ὅσον καὶ ἂν συμπαθῆτε τὸ θέμα ἑνὸς καλοῦ ἔργου, ἡ δυνατὴ ἐντύπωσις, ἡ τελικὴ ἐντύπωσις εἶναι ἡ Μπογιά. Τὸ σῶμα τῆς Μπογιᾶς. Ἡ Μπογιὰ σᾶς κολλᾷ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ψυχῆς, σᾶς κάθεται εἰς τὰ αἰσθητικὰ κύτταρα, σᾶς λερώνει, σᾶς βαρύνει. Ἡ ἀγριότης της καὶ ἡ ἀντίστασίς της εἶναι τόση, ὥστε δὲν σᾶς ἀφίνει ν᾿ ἀπατηθῆτε, νὰ παρασυρθῆτε, νὰ ὀνειροπολήσετε οὔτε μίαν στιγμήν. Ἡ Τέχνη εἶναι ἀπάτη. Μιμεῖται τοὺς τύπους, τὰ εἴδη τῆς Φύσεως καὶ σᾶς παρουσιάζει τι καὶ σᾶς τὸ καθιστᾷ πιθανοφανές, ἀληθοφανές. Νομίζετε ὅτι ἔχετε ἐμπρὸς σας ἕνα ἄνθρωπον, σκηνὴν τοῦ βίου, ἕνα τοπίον. Ἀλλ᾿ ἡ Μπογιά, ἡ Βορειομπογιά, ἡ γερμανομπογιὰ μὲ τὸ ἀρκουδικόν της δέρμα καὶ τρίχωμα τυλίγει τὴν εἰκόνα καὶ καθιστᾷ τόσον προφανὲς τὸ ψεῦδος, ὥστε ἀπωθεῖ πᾶσαν γέννησιν αἰσθητικῆς ἀπολαύσεως. Τὸ εὐρωπαϊκὸν αὐτὸ φόρεμα τῆς ζωγραφικῆς εἶναι τόσον βαρὺ καὶ κακοτράχαλον, ὥστε κάμνει τὴν ἐντύπωσιν ποὺ θὰ σᾶς ἔκαμνε, ἐὰν ἐπηγαίνατε νὰ θωπεύσετε μίαν ὡραίαν γυναῖκα καὶ αὐτὴ ἐτυλίγετο μὲ ἕνα τσόχινον τραπεζομάνδηλον καὶ ἄλειφε τὸ πρόσωπόν της μὲ πυκνὰ πολύχρωμα ἀλεύρια.

Κάθε ἰδέα ἡδονῆς βλέμματος καὶ ἁφῆς θὰ ἐξηφανίζετο ἀμέσως καὶ θὰ ἐνεφανίζετο μόνη ἡ ἰδέα νὰ τραπῆτε εἰς φυγήν. Διὰ νὰ αἰσθανθῆτε, διὰ νὰ ἐννοήσετε τὴν Αἰσθητικὴν Φρίκην τῆς Μπογιᾶς, χρωματίσετε μὲ τὸ χρῶμα καὶ τὴν τεχνοτροπίαν τῆς ζωγραφικῆς τὰ εἰκονίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν σας. Κάμετε πὼς πηγαίνετε νὰ τὰ φιλήσετε!... Ἡ χαρά, ἡ ἀπόλαυσις καὶ ἡ διασκέδασις πιστῶν καὶ ἀπίστων, τοῦ φιλήματος τοῦ εἰκονίσματος, τοῦ φιλήματος μίας Ὡραίας Εἰκόνας, τῆς ἐπικοινωνίας διὰ τῶν χειλέων μὲ τὸ θεῖον, τοῦ φιλήματος τῶν θεῶν, αὐτὴ ἡ ὡραιοτάτη καὶ ὑψηλοτάτη ἀφελὴς ἑλληνικὴ ἀγάπη καὶ οἰκειότης μὲ τὸ θεῖον, θὰ παύσῃ ἀμέσως. Κανεὶς Ἕλλην δὲν θὰ πάῃ νὰ φιλήσῃ τὴν Γερμανομπογιά. Ἄλλως τε καὶ ὁ Ζωγράφος δὲν σᾶς ἀφίνει νὰ πᾶτε κοντά· σᾶς ἀπαγορεύει νὰ πλησιάσετε· καὶ ἔχει δίκαιον. Πλησιάσατε σὰν θέλετε δὲν βλέπετε τίποτε. Παρατηρήσατε μίαν Προσωπογραφίαν ἀρίστην. Ἐδῶ δὲν πρόκειται περὶ τῆς ἀξίας τῶν ζωγράφων μας, ἀλλὰ περὶ Αἰσθητικοῦ Συστήματος, τῆς Τεχνοτροπίας, τοῦ εἴδους τοῦ Χρωματισμοῦ· καὶ ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ἐφεύρεσις τῶν ἰδικῶν μας Τεχνιτῶν, εἶναι Εὐρωπαϊκά. Ἐδῶ πρόκειται μόνον περὶ τῆς ριζικῆς τρέλλας τῆς μιμήσεώς των.

Ἀπομακρυνθῆτε λοιπὸν τῆς εἰκόνος ἕνα, δύο, τρία, τέσσερα μέτρα, ἕως ὅτου τὸ κεφάλι σας κτυπήσῃ εἰς τὸν ἀπέναντι τοῖχον τῆς Αἰθούσης. Τὸ ἔνδυμά της εἶναι μὲ χονδροπινελιές, πετακτές, κτυπητές. Τὸ δέρμα της δὲν εἶναι ἡνωμένον, ἑνιαῖον, ἕνα, δὲν τελειώνει εἰς μίαν ἐπιφάνειαν, ἔχει δέρμα καὶ εἶναι σὰν νὰ μὴν ἔχῃ· ἔχει κρέας κοπανισμένον λιανισμένον, κεφτεδισμένον. Πάρετε τὸ ἐργαλεῖον ποὺ κόβουν βεντοῦζες, τραβήξατε μίαν τριακοντάδα φαλτσετιῶν καθέτως εἰς ὅλον τὸ πρόσωπον τοῦ πρώτου τυχόντος καὶ ἔπειτα ζωγραφίσετέ τον. Ἡ συνήθης Προσωπογραφία εἶναι ἕνα κεφάλι εἰς ἕνα νυκτερινὸν λαδερὸν τοῖχον· τὸ φῶς ἔρχεται κάπουθεν καὶ τοῦ φωτίζει τὸ ἕνα μάγουλον. Καὶ μία χέρα βουτηγμένη σὲ χίλια πηκτὰ χρώματα τοϋ τραβᾷ μία μπάτσα. Πάρετε μία παδέλα μὲ γιαουρτῶδες σιμιγδάλι, ρίψετε τοῦ κόσμου τὰ χρώματα, ἀνακατώσετε μανιωδῶς καὶ πετάξετε τὸ ὅλον εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ πρώτου τυχόντος διαβάτου, παραλάβετέ τον, χώσετέ τον εἰς ἕνα σκοτεινὸν θάλαμον, κάμετε μία τρύπαν εἰς τὸν τοῖχον ὅπου σᾶς ἀρέσει, φωτίσατέ τον ὅπως σᾶς ἀρέσει καὶ ζωγραφίσετέ τον. Τότε μόνον δυνατὸν νὰ ἰσχυρισθῆτε εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὅτι ἐζωγραφίσατε ἐκ φύσεωςκαὶ ἐβγάλατε αὐτὸ τὸ ἀποτέλεσμα. Καὶ μὴ πλησιάσετε. Θὰ ἰδῆτε χειρότερα, ἀπαισιώτερα. Ἡ Τέχνη εἶναι ἀπρόσιτος, ἀπλησίαστος! Ἡ Ζωγραφικὴ σᾶς φωνάζει: μὴ πλησιάζετε, μὴ πλησιάζετε. Ἀλλὰ πόσον νὰ ἀπομακρυνθῆτε; ποῦ νὰ πᾶτε; καὶ ἐὰν κτυπήσῃ τὸ κεφάλι σας εἰς τὸν ἀπέναντι τοῖχον τῆς Αἰθούσης καὶ ἐὰν πᾶτε εἰς τὸ πλησίον δωμάτιον καὶ σᾶς κάμουν μίαν ὀπὴν εἰς τὸν τοῖχον, ἀκόμη ἐξακολουθεῖ ἡ Αἰσθητικὴ Φρίκη.

Ἅμα μίαν φορὰν τύχῃ νὰ πλησιάσετε μίαν εἰκόνα, σᾶς ἔφυγε διὰ παντὸς κατὰ φύσιν αἰσθητικήν, κάθε ζωγραφικὴ ἀπόλαυσις. Καὶ φαντασθῆτε, ἐὰν ἀπὸ κάτω ἀπὸ τὸν δρόμον φαίνεται λαμπρότατα τὸ ἐλαχιστότατον χρύσωμα τοῦ ὑψηλοτέρου, τοῦ ἀπωτέρου κτιρίου, πόσα μίλια μακρὰν πρέπει νὰ βάλετε τὴν Ζωγραφικήν. Καὶ ἕνα σιδηροῦν κάγκελλον πρέπει νὰ λέγῃ: «ἀπαγορεύεται νὰ πλησιάσετε». Ἄλλως τε πῶς νὰ πλησιάσετε καὶ τί νὰ ἰδῆτε καὶ πῶς νὰ ἰδῆτε; Πηγαίνετε δεξιόθεν, βλέπετε μάκιες. Πηγαίνετε ἀριστερόθεν, βλέπετε γυαλάδες. Ἀλλάζετε θέσιν, ἡ μισὴ εἰκὼν λαδιά, ἡ ἄλλη μισὴ γυαλάδα. Καὶ πᾶμε ἀπ᾿ ἐδῶ, καὶ πᾶμε ἀπ᾿ ἐκεῖ, καὶ λίγο δεξιώτερα καὶ λίγο πίσω, καὶ καλλίτερα ἔτσι καὶ δὲν εἶναι κατάλληλο τό... Φῶς καὶ σταθῆτε νὰ κλείσωμεν λίγο τὸ παράθυρον καὶ μία στιγμὴ νὰ σύρωμεν πανιὰ πρὸ τῶν γυαλιῶν, καὶ κλεῖσε τὸ ἕνα σου μάτι καὶ κατέβασε τὸ ἄλλο σου φρύδι καὶ στάσου νὰ βάλωμεν ἕνα πανὶ ἀπὸ πίσω, καὶ βάλε τὸ χέρι σου ἀπὸ πάνου ἀπὸ τὸ ἕνα μισὸ μάτι ποὺ σοῦ ἔμεινε ἀνοικτὸ καί... δὲν ντρέπεσθε θεόζουρλοι. Τέχνη εἶναι αὐτὴ ἢ περίδρομος; Τέχνη ἢ μπελᾶς; Τέχνη ἢ Ψευτιά; Τέχνη ἢ Κακοήθεια; Τέχνη ἢ Βαρβαρότης; Αἰσθητικὴ Πρόοδος ἢ Γρελανδέζικη Ἀναισθησία; Ποῦ τὶς πᾶτε, ποῦ τὶς πᾶτε τὶς Γερμανομπογιές; Τὶς Γοτθοτεχνίες; Τὶς Ὀστρογοτθοτροπίες; Αὐτοὺς τοὺς φρικαλέους Ἐρεβωδοτεχνισμούς; Τί ζητοῦν; Τί θέλουν εἰς τὸν Ἀδώνειον Κῆπον τῶν Θεῶν; Καὶ ποῦ νὰ κρυφθοῦν; Καὶ μὲ τί νὰ κρυφθοῦν;

Μὲ τὸ πρῶτον περιφερικὸν βλέμμα εἰς μίαν Ἔκθεσιν δὲν ἀναγνωρίζετε καμμίαν συγγένειαν Χρωματικὴν οὔτε ἀπωτάτην μὲ τὴν Γῆν μας. Ὅλος ὁ Λαμπρότατος Κόσμος τῶν θαυμασιωτάτων ἀποχρώσεων καὶ συνδυασμῶν ἀπουσιάζει· τὸ Ὑψηλόν μας Φῶς εἶναι ἄγνωστον. Ἡ Ἐλαφρότης, Αἰθεριότης, Ἀυλότης ἀνύπαρκτος. Λείπει ἡ Ἁπλότης τῶν Χρωμάτων· ἡ Λεπτότης τῶν συνδυασμῶν· ἡ λεπτοτάτη διαβάθμισις τῶν ὁμοειδῶν ἀποχρώσεων· πρώτιστον χαρακτηριστικὸν πάσης Εὐγενείας.

Πλήθη χρωμάτων εἰς κάθε ἔργον. Πλήθη χονδροτάτων, ἀξέστων, θηριωδεστάτων ἀντιθέσεων. Λείπει ἡ Χαρά, λείπει ἡ Λαμπρότης. Λείπει ὁ Γέλως. Λείπει ἡ Ἡδονή. Χρώματα σκοῦρα· μαυριδερά, παπαδικά, καλογηρικά, βόρεια, ὑγρά, σαχλά, κρύα, παγερά, νεκρά. Ἡ ὑψηλὴ Χροϊκὴ Κλίμαξ τῆς Γῆς μας ἄγνωστος. Ἄγνωστος ἡ Χροϊκὴ Ἐαρινὴ Ἀφροδίσειος Ἑορτή. Ἀπὸ τὸ κάθε τμῆμα Ζωγραφικῆς Εἰκόνος τῆς Γῆς μας, ἀπὸ κάθε λόφον χωριστὰ ἐκπορεύεται τελεία Χροϊκὴ Ἡδονή. Ἀπὸ κανένα τμῆμα Τεχνικῆς Εἰκόνος δὲν παράγεται χροϊκὴ τέρψις. Ἀπὸ κανένα σύνολον Εἰκόνος Χροϊκὴ Ἡδονή.

Σπανιώτατα χρῶμα θὰ σᾶς ἑλκύσῃ αὐτὸ καθ᾿ ἑαυτό.

Ἡ Αἴσθησις τῆς Ἡδονῆς τοῦ Χρώματος αὐτοῦ καθ᾿ ἑαυτοῦ εἶναι Ἄγνωστος. Εἰς τὴν Γῆν μας, ὅπως διὰ τὴν Γραμμὴν οὕτω καὶ διὰ τὸ Χρῶμα, ἡ Σαφήνεια εἶναι ἐκπληκτική. Βλέπομεν εἰς τὴν καρδίαν τῶν φυλλωμάτων, εἰς τοὺς ἀπωτάτους λόφους, εἰς τὰ ἀπώτατα σύννεφα κάθε γραμμὴν κατακάθαρα, κάθε χρῶμα κατακάθαρα, βλέπομεν τὰ πάντα καὶ τὰ ἐλάχιστα Γραμμικῶς καὶ Χροϊκῶς, ἀπὸ μιλλίων καὶ μιλλίων ἀπόστασιν. Πλησιάσετε μίαν Εἰκόνα Τοπίου. Δὲν ἐννοεῖ νὰ εἶναι ἀτελής, νὰ μὴ ἔχῃ προοπτικήν, ὅπως αἱ περισσότεροι τῶν ἰδικῶν μας. Μία τῶν τελειοτέρων. Αἱ γραμμαὶ εἶναι χονδρόταται, βαναυσόταται, συγκεχυμέναι. Παρατηρήσατε ἕνα ἀνέβασμα λόφου λόγου χάριν, ἕνα ἄνοιγμα δάσους. Εἰς τὴν πρώτην σειρὰν διακρίνεται κάπως· εἰς τὴν δευτέραν τὰ ἀνπκείμενα συγχέονται: Ἀπομακρυνθῆτε ὅσον θέλετε. Ἐξακολουθῆτε νὰ βλέπετε καθαρώτατα ὅλα τὰ Μπερδεύματα. Καμμύετε τοὺς ὀφθαλμούς, ἐξακολουθῆτε νὰ βλέπετε ὅλες τὶς δακτυλιές.

Νομίζετε ὅτι ὁ Ζωγράφος δὲν ἐργάζεται μὲ χρωστῆρα, ἀλλὰ μὲ τὰ δάκτυλα· εἶναι τόσον κατὰ τεχνικὴν ἀτέλειαν μέν, ἀλλὰ καὶ κατὰ σύστημα, συγκεχυμένα ὅλα, ὥστε νομίζετε ὅτι ὁ Ζωγράφος ἐργάζεται μὲ τὸν: μεγάλον δάκτυλον τοϋ ποδιοῦ.

Κλείσετε τὰ μάτια σας, διότι ἐνῷ δι᾿ ὅλα τὰ πράγματα εἰς τὸν κόσμον αὐτόν, λέγει ὁ ἕνας μας εἰς τὸν ἄλλον, ὅταν θέλῃ νὰ ἰδῇ τίποτε, φέρε φῶς, ἄνοιξε τὸ παράθυρον, ἄνοιξε τὰ μάτια σου, πλησίασε νὰ ἰδῇς, νὰ διακρίνῃς, διὰ τὴν Ζωγραφικὴν πρέπει νὰ συννεφιάσῃς, νὰ κλείσῃς τὰ παράθυρα, νὰ χαμηλώσῃς τὰ φῶτα, νὰ ἀπομακρυνθῇς, νὰ κλείσῃς τὰ μάτια σου, νὰ σοῦ σβύσουν τὴν λάμπα. Σμικρύνατε λοιπὸν τὴν ὀπτικὴν ἑστίαν εἰς τὸ ἔσχατον ὅριον. Τὸ Φῶς εἶναι τόσον δυνατὸν ἐδῶ, ὥστε ἐξακολουθεῖ νὰ μὴ σᾶς κάμνῃ καμμίαν ἐντύπωσιν, ἁπαλότητος, φυσικότητος· ἐξακολουθεῖ νὰ μένῃ ὑλική, δριμεῖα, στερεά, σκελετώδης. Καὶ τὰ ἀντικείμενα συγχέονται σὰν νὰ ἐπέρασε κανεὶς ἕνα σπόγγον καὶ ἐθάμβωσεν, ἐλέρωσεν τὴν Ἀρχικὴν Εἰκόνα, διέλυσε τὰς Γραμμὰς καὶ τὰ Χρώματα. Δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν Τωρινὴν Ζωγραφικὴν οὔτε ἕνα χέρι, οὔτε ἕνα πόδι, οὔτε ἕνα πρόσωπον, οὔτε ἕνα μάτι, οὔτε ἕνα αὐτί, οὔτε ἕνας κλῶνος, οὔτε ἕνα ἄνθος, οὔτε ἕνα φύλλον, ὅπως τὸ βλέπομεν ἐδῶ, μὲ τὸ ἐδῶ Φῶς, εἰς τὸ ἐδῶ Φῶς, μὲ Ἰδικὸν Φῶς, μὲ τό: ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΦΩΣ. Καὶ τὸ ὑπάρχον οἱ Τωρινοὶ δὲν θέλουν νὰ τὸ ἰδοῦν διότι δὲν τό... ἐννοοῦν.

Οἱ Τωρινοὶ δὲν ἔχουν καμμίαν Αἴσθησιν τοῦ Χρώματος. Ψεύματα εἶναι ὅλα. Ψεῦμα καὶ τὸ Χρῶμα. Ἀντιγραφὴ Εὐρωπαϊκὴ εἶναι τὰ πάντα τῶν πάντων. Ἀντιγραφὴ καὶ ἡ Ζωγραφική. Ἀντιγραφὴ καὶ τὸ Χρῶμα. Τὸ Σῶμα τὸ ἐνδύει ἡ Ζωγραφικὴ μὲ τὸ Εὐρωπαϊκὸν Χρῶμα. Ἀκόμη καὶ ὅταν ζωγραφίζῃ ἐκ Φύσεως αὐτὴν τὴν ἰδίαν Γῆν, βάσις της εἶναι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Αἰσθητική. Οἱ φυσικώτεροι, οἱ ἀληθέστεροι τῶν Τοπιογράφων βλέπουν καὶ ἐκτελοῦν κατὰ συνθήκην ὅ,τι ἐδιδάχθησαν. Μεταβάλλουν μόνον τινὲς τὸ Εὐρωπαϊκὸν εἶδος κατὰ τὰς δυνατωτάτας, τὰς ὑπερβολικάς, τὰς κτυπητοτάτας διαφοράς. Αὐτὸς ὁ Πρῶτος, ὁ εὐσυνειδητότατος Καλλιτέχνης, ὁ Τοπιογράφος ΦΩΚΑΣ, ὁ Πρῶτος καθήσας ἀπέναντι τῆς Γῆς καὶ εἰλικρινῶς καὶ βαθύτατα τιμίως ἐργασθείς, ἀναζητεῖ τὰ ὑγρά, τὰ σκοῦρα, τὰ σκιερά, τὰ πράσινα, ἀπορεῖ καὶ σκιάζεται τὰ Φῶτα, ζωγραφίζει ἐντελῶς Εὐρωπαϊστί. Αὐτὸ ἀκόμη τὸ ὁρμητικὸν Λασκαρίδιον Φῶς, αὐτὸ τὸ Μαρκομποτσαρικὸν λαφυραγώγημα, τὸ ἐξαφνικὸν Ἐαρινὸν Τρελλόγελον μέσα εἰς τὴν Φρικτὴν Χροϊκὴν Καλογερίλαν τῆς Ζωγραφικῆς, δὲν κάμνει ἄλλο παρὰ νὰ συγκεφαλαιώνῃ καὶ ἐπιδεικνύῃ ὅλα τὰ λεχθέντα δυνατώτερον μάλιστα καὶ καθαρώτερον ἑνῶνον εἰς ἕνα, τὸ περισσότερον Ἑλληνικὸν Χρῶμα καὶ τὸν περισσότερον Εὐρωπαϊσμόν: Τὸ περισσότερον καὶ περισσοτέραν: ΦΩΣ καὶ ΜΠΟΓΙΑΝ.

Ὀλαι ἀνεξαιρέτως αἱ Τεχνοτροπίαι, ὅλαι ἀνεξαιρέτως αἱ Χρωματοτροπίαι, ὅλαι ἀνεξαιρέτως αἱ Φωτοτροπίαι -Χονδροτροπίαι, Χονδροκοπίαι, Βαρβαροτροπίαι, Θηριοτροπίαι, Κτηνοτροπίαι- ἀνεξαιρέτως ὅλαι εἶναι Εὐρωπαϊκαί. Ἀνάγκη λοιπὸν νὰ κάμωνεν ἕνα ταξειδάκι ἀστραπιαῖον εἰς τὴν Εὐρώπην διὰ τὸ Χρῶμα, ὅπως διὰ τὴν Γραμμήν.

Οἱ Τωρινοὶ ἔχουν φάγει: ΤΡΕΛΛΟΧΟΡΤΟΝ καὶ ἔχουν πίει: ΤΡΕΛΛΟΝΕΡΟΝ. Φεύγουν ἀπὸ τὴν ΗΜΕΡΑΝ καὶ πηγαίνουν εἰς τὴν ΝΥΚΤΑ. Ζητοῦν ἀπὸ τὴν Νύκτα τὰ ἔργα τῆς Ἡμέρας. Ζητοῦν ἀπὸ τὴν ΝΥΚΤΑ τὰς ΤΕΧΝΑΣ... ΓΡΑΜΜΩΝ καὶ ΧΡΩΜΑΤΩΝ... Πηγαίνουν εἰς τὸ Ἔρεβος νὰ ἰδοῦν τὸ Φῶς. Εἰς τὸ ΠΑΡΙΣΙ... ΜΟΝΑΧΟΝ.

Ἔλθωμεν, λοιπὸν εἰς τὰς Εὐρώπας. Καὶ κατ᾿ ἐκλογήν! καὶ κατὰ προτίμησιν! καὶ κατ᾿ ἐξοχήν! εἰς τὰς Σκοτεινοτάτας! τὰς Ὑγροτάτας! τὰς Καρβουνοειδεστέτας! τὰς Σαπιωτάτας! Εἰς αὐτὰς τὰς Γερμανίας, ὅπου πηγαίνουν οἱ μισοὶ Ἕλληνες καὶ γίνονται μὲν Σοφολογιώτατοι ἀλλὰ καὶ ἀποδασκαλίζονται ἀλλὰ καὶ ἀπομιστριωτίζονται ἀλλὰ καὶ ἀποντοτορώνονται. Καί τὸ ὅτι ὁ Γύζης ἐκεῖ ἔγινε Γύζης, αὐτὸ δὲν θὰ εἰπῇ ἀπολύτως τίποτε, διότι εἶναι Ἕνας, διότι ἔζησε μόνος, διότι ἔτυχε νὰ ἔχῃ Πορταθούρειον ἑλληνικὴν ψυχήν, καὶ διότι ἀσφαλέστατα, ἐὰν μὲ τὰ αὐτὰ μέσα ἦτο εἰς Χώραν Φωτεινὴν καὶ εἰς Τέχνην Φωτεινήν, θὰ ἔφθανε ταχύτερα ἐκεῖ ὅπου ἔφθασε, θὰ ἔφθανε χίλια μέτρα ὑψηλότερα καὶ διότι... καὶ αὐτὸς ὁ Γύζης εἶναι ἡ ριζικὴ ἄρνησις, ἀναίρεσις ἀναποδογύρισμα τοῦ Γραμματικοῦ καὶ Χροϊκοῦ... Πανγερμανισμοῦ! Ἄλλως τε αἱ Γερμανίαι μὲ τὰ ἑκατομμύρια στερεοτυπωμένα φθηνὰ γρουσούζικα βιβλία, ἐγέμισαν τὰ κεφάλια τῆς Εὐρώπης Γερμανοϊδέες, ἄλλως τε οἱ νικημένοι Γάλλοι, κατὰ λόγον φυσικόν, ἐδέχθησαν εἰς τὸν σβέρκον των καὶ τὰ λεξικὰ τοῦ Νικητοῦ, ἄλλως τε διὰ νὰ νικηθοῦν θὰ εἰπῇ ὅτι δὲν ἦσαν τίποτε, ἄλλως τε καὶ αὐτοὶ ὑπεδέχθησαν τὸ Βόρειον.... Φῶς! τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι οὔτε Βόρειον Σέλας, πρωτοστατούσης τῆς Ἀναγούλας Σάνδης καὶ παρὰ τὰς διαμαρτυρίας τοῦ Χάινε, ποῦ ἐγνώριζε καλλίτερα φυσικὰ τὸν τόπον του ἀπ᾿ αὐτήν· ἄλλως τε καὶ αὐτοὶ μετὰ πολυετεῖς τρομερὰς προπονήσεις ἐβαγνέρισαν· ἄλλως τε καὶ οἱ Ἄγγλοι, οἱ ἄλλοι αὐτοὶ ἐμποροβιομήχανοι τοῦ Πνεύματος καὶ τοῦ Ὡραίου, οἱ Γραμματικῶς καὶ Χροϊκῶς Καννίβαλοι ἐκτὸς ὀλίγων τεχνητῶν Μονάδων λόρδων θαυμασιωτάτων ἐπηρεάσθησαν, ἄλλως τε καὶ αὐτοὶ οἱ Ἰταλοὶ διὰ μίαν στιγμὴν ἐτρελλάθησαν καὶ ἐστράφησαν πρὸς τὸ Σκότος καὶ τώρα μόλις ἀρχίζουν νὰ σείουν πρῶτοι αὐτοὶ φυσικά, τὸν Βαρβαροβόρειον Πνευματικὸν Ζυγόν· ἄλλως τε κατ᾿ οὐσίαν, κατὰ φύσιν, κατὰ ρίζαν, κατὰ ψυχήν, κατὰ γενικὸν τύπον, κατὰ τὴν ἐσωτάτην Αἰσθητικὴν βάσιν, ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι συγγενεῖς καὶ ἀποτελοῦν ἕνα τύπον· ἄλλως τε καὶ τὰ Σκότη καὶ τὰ ὁμιχλώματα καὶ τὰ ἀγριώματα, τόσον ὅσον ἐνδιαφέρει ἐμᾶς, εἶναι περίπου τὰ αὐτὰ εἰς τὰ Λονδῖνα, εἰς τὰ Μόναχα καὶ εἰς τὰ Παρίσια ὅπου πηγαίνουν οἱ ἄλλοι μισοὶ τωρινοὶ καὶ ἀποκοκορικίζονται, καὶ ἀποφαυλίζονται, καὶ ἀποπροστυχιὰζονται καὶ ἀποκοκοτίζονται, τὰ Σάπια Παρίσια, τὸ Κρεατοπὰζαρο Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως, ὅπου ὅλαι αἱ Τέχναι καὶ ὅλοι οἱ Γάλλοι ὑμνοῦν τὴν Γυναῖκα... ποὺ τοὺς τρέφει, τὴν Γυναῖκα, θηλυκόν, θηλυκόν-μποῦτι, θηλυκόν-γάμπα, πρὸ πολλοῦ πλέον οὔτε αὐτό, ἀλλὰ τὸ θηλυκὸν Φόρεμα, καὶ οὔτε φόρεμα καλὰ καλά, ἀλλὰ ἐσώρουχον, ἀλλὰ λινὸν μεταξωτὸ καὶ νταντέλλα.

Ἔλθωμεν λοιπὸν εἰς τὰ Μόναχα.

Ἐκεῖ οὐρανὸς Κλειστός. Αἰωνία Συννεφιά. Αἰωνία Μαυρίλα. Αἰώνιον Πένθος. Αἰωνία Ὁμίχλη, Αἰωνία Πάχνη. Αἰωνία Ὑγρασία. Αἰωνία Μούχλα. Αἰωνία Σαπίλα. Καμπουρογραμμία Γῆς. Ξυλογραμμία δένδρων. Καὶ βάρος καὶ πάχος καὶ πύκνα ἀέρος. Καὶ στούπωμα τῶν πάντων μὲ μπαμπάκια ὁμίχλης. Ὁ Οὐρανὸς κλειστός. Ἡ Γῆ κλειστή. Ὁ Ἀέρας κλειστός. Τὸ Σπίτι κλειστόν. Τὸ Ροῦχον κλειστόν. Τὸ Σῶμα κλειστόν. Ὁ Ἄνθρωπος κλειστός. Τὸ Πνεῦμα κλειστόν. Ὁ Οὐρανὸς σκότος. Ἡ Γῆ πένθος. Τὰ Φῶτα λύπη. Τὰ Ζῷα μελαγχολία. Ὁ Ἀέρας ὑγρὰ πηκτὴ μαυρίλα. Ὅλος ὁ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΣ σπρώχνει τὸν Ἄνθρωπον εἰς ἕνα καταφύγιον, εἰς ἕνα ὑπόγειον. Καὶ ἐκεῖ ζῇ μίαν ζωὴν τεχνητήν. Τὸ Πνεῦμα καὶ αἱ Τέχναι εἶναι Ἐπιστῆμαι, εἶναι Μηχανήματα, ἐμπορεύματα, βιομηχανήματα. Κάμετε μίαν εἰκόνα, ἕνα ἄγαλμα, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη μηχανὴ καὶ βίδα. Καὶ ζῇ ἐκεῖ μὲ ἕνα ψεύτικον Φῶς, μίαν ζωὴν ψεύτικην. Ψεύτικον Φῶς. Ψεύτικον πνεῦμα. Ψεύτικαι τέχναι. Γνωρίζει τὸ ἀληθινὸν φῶς, τὸ ἀληθινὸν πνεῦμα, τὴν ἀληθινὴν τέχνην ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ἰταλίαν, τὰ βιβλία. Ὁ Εὐρωπαῖος μιμεῖται τὴν Ἐξωτερικὴν Φύσιν μὲ τὴν Ἐσωτερικήν του Φύσιν. Καὶ ἡ Ἐσωτερική του Φύσις εἶναι ἀπόρροια τῆς Ἐξωτερικῆς του Φύσεως. Εἶναι ἡ τελεία ἁρμονία. Εἶναι ὁμοούσιος. Εἶναι ἕνα Πρᾶγμα. Εἰς κάθε Γῆν: φυτόν, ζῴον, ἄνθρωπος, εἶναι ἕνα πρᾶγμα. Καὶ ἐκ τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ Ἔσω καὶ Ἔξω Κόσμου γεννᾶται ἡ Αἰσθητικὴ τοῦ κάθε Λαοῦ. Ἐγεννήθη ἡ Αἰσθητικὴ τοῦ Εὐρωπαίου. Ἡ Αἰσθητικὴ τοῦ Βορείου. Ὁ Εὐρωπαῖος μιμεῖται τὴν Καμπουρογραμμίαν τῆς Γῆς του, τὴν ξυλογραμμίαν τῶν φυτῶν του, τὴν μαυρότητα, τὴν ὑγρότητα, τὴν χονδρότητα τῶν φυτικῶν ἀντικειμένων, τὴν μεστότητα χυμῶν, κορμῶν, καὶ κλάδων, τὴν βαθυπρασινότητα τῶν φυλλωμάτων, τὴν μαυρίλαν τῶν Σκιῶν, τὸ Χοιρομηρικὸν Πάχος τοῦ Ἀέρος.

Ἕνας Γερμανός, λόγου χάριν, μὲ Σῶμα ὑλικῆς συστάσεως καὶ γραμμικῆς λεπτότητος Πελασγικοῦ βάθρου, μὲ στόμαχον, εἰς τὸν ὁποῖον ἡ μπίρρα ἀγωνίζεται νὰ τρίψῃ τὰ δυνατώτερα λουκάνικα καὶ τὰ ξυλωδέστερα λαχανικά, μὲ ἐγκέφαλον παχύν, βαρύν, πυκνόν, σκοτισμένον, ὁμιχλώδη, λαβυρινθώδη ἀπὸ τοὺς ἐσωτερικοὺς ἀτμοὺς τῶν ζυμώσεων καὶ στουμπωμένον ἀκόμη ἀπό τὸν πεπιεσμένον ἀτμὸν ἑκατὸν ἀτμοσφαιρῶν τῆς ὁμιχλογερμανοσοφίας καὶ ἀκόμη ἀπό τους καπνοὺς τῆς πίπας, μιμεῖται ὅ,τι βλέπει πάντοτε... μὲ ἕνα ζευγάρι γυαλιά, συνήθως μὲ δύο, ὄχι σπανίως μὲ τρία, καὶ ἐκφράζει διὰ τῆς Τέχνης του ὅ,τι εἶναι ἡ Γῆ του καὶ ὅ,τι εἶναι αὐτός. Ἔπειτα τὸ βλέπει, τὸ εὑρίσκει ὅμοιον, τοῦ ἀρέσει καὶ ἔπειτα τρέχει, φορεῖ τὴν ρόμπα του, φορεῖ τὴ σκούφια του, ἀνάβει τὴν σόμπα του, κρεμιέται εἰς τὴν πίπαν του, μένει ἐκεῖ ὀκτὼ μῆνες καὶ σοῦ πετᾷ 32 τόμους Αἰσθητικῆς, ὅπου ὅλο τὸ Ὡραῖον τῆς οἰκουμένης ἐξηγεῖται, σχολιάζεται, διορθώνεται, κατὰ τὴν ρόμπα, τὴν πίπα, τὴν σκούφια καὶ τὴν βαρβαροσαπίλα κάθε Φονπρίτς, Μπουρούμπρουμπούψ, Γκεμποργκενλιοῦχενχφστυξ. Τί διάβολον θέλει ὁ Γερμανός, ὁ Σουηδός, ὁ Παρισινός, ὁ Λονδρέζος νὰ ὁμιλῇ διὰ πράγματα... ποὺ δέν βλέπει! Καὶ νὰ νομοθετῇ ἐπὶ πραγμάτων ποὺ δὲν βλέπει. Αἱ γραμμικαὶ καὶ χροϊκαὶ τέχναι ὅλαι εἶναι Γραμμαὶ καὶ Χρώματα. Καὶ ὁ κάθε Γερμανός, Σουηδός, Παρισινός, Λονδρέζος πηγαίνει... εἰς τὴν Ἰταλίαν διὰ νὰ ἰδῇ οὐρανόν, ἀέρα, σύννεφα, γῆν, φυτά, ζῷα, διὰ νὰ ἰδῇ Γραμμὰς καὶ Χρώματα!

Εἰς τὸν τόπον του ὁ Γερμανὸς ζωγράφος βλέπει: Μίαν πεδιάδα ὁλόκληρον, ἕνα οὐράνιον ἀλισιβωτὸν χρῶμα, τοῦ ὁποίου ἡ πάχνη, ἡ ὁμίχλη, ἡ καταχνιά, τὴν πλακώνει, τὴν στουμπώνει, πνίγει κάθε κρότον, κάθε σχῆμα, κάθε γραμμὴν καὶ τὴν παρουσιάζει ἕνα πράσινον ὑγρὸν ὁμιχλόχρωμα. Τραβᾷ λοιπὸν δέκα πινελιὲς μὲ πινέλο πλατὺ Σοφατζῆ, ἀπὸ μπογιὰ στάχτη τῆς μπουγάδας, ἄλλες δέκα πράσινες ἀπὸ κάτου καὶ ἡ εἰκών του εἶναι καμωμένη. Μία ἀγελάδα εἶναι ἐμπρός του καὶ τοῦ κάνει κόρτε. Διότι καὶ ἡ ἀγελάδα ἐκεῖ εἶναι κοντόφθαλμη, διότι καὶ ἡ ἀγελάδα ἐκεῖ διαβάζει φιλοσοφικὰ συγγράμματα. Δηλαδὴ ὁ ζωγράφος γνωρίζει ὅτι εἶναι ἀγελάδα, πὼς εἶναι ἀγελάδα, ἀλλὰ οὔτε τὴν βλέπει οὔτε φαίνεται. Ἡ ἀγελάδα ἐκεῖ φαίνεται μόλις ἕνα μαυροκανελλόχρωμον τομάρι -σὰν ταπετάκι ἁπλωμένο- μία χροϊκὴ μάκια λοιπὸν σχηματίζουσα ἰδέαν ἀγελαδινοῦ σχήματος καὶ ἔγινε καὶ ἡ ἀγελάδα. Ἕνας ἄνθρωπος περνᾷ· ἕνα σῶμα βοδιοῦ ὀρθοῦ, ὀλίγον φόρεμα· ὁλίγον καπέλλο· σῶμα δὲν διαγράφεται διότι τὸ πάχος του ἐνώνεται μὲ τὸ πάχος τῆς ὁμίχλης, τὸ καπέλλο χάνεται εἰς τὴν ὁμίχλην· ἄλλη μία μάκια, μὲ περίπου ἰδέαν ἀνθρώπου. Προφανὲς καὶ φυσικώτατον ὅτι ἡ Γραμμὴ εἶναι ἄχρηστος, ἀσήμαντος... ἀφοῦ εἶναι ἀόρατος.

Ἡ Σκιὰ μουντζούρα, ἀφοῦ ἡ σκιὰ τοῦ σὰν λαμπάδας μὲ κοκκαλωμένα δάκρυα πεύκου εἶναι: Καλόγερος. Ὅλα γίνονται ὄγκοι, ἐπιφάνειαι: Χρῶμα μόνον. Καὶ Χρῶμα φυσικὰ ἐρεβῶδες. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι κοντόφθαλμος καὶ ἐπειδὴ ζωγραφίζει σκοτάδια, καὶ ἐπειδὴ τὸ ἔργον του θὰ τὸ βάλῃ εἰς σκοτάδια, δυναμώνει τὰς ἀντιθέσεις, δυναμώνει καὶ ἐξαγριώνει τὰ φωτισμένα μέρη. Καὶ ὅ,τι δὲν εἶναι αὐτὸ εἰς τὴν Τέχνην τοῦ Γερμανοῦ, εἶναι ψευτιά, ψευτιὰ ἀναίσχυντος, κακοηθεστάτη. Εἶναι ἰδέαι, εἶναι Τέχνη, εἶναι τεχνοτροπίαι παρμέναι, κλεμμέναι, δανεισμέναι ἀπὸ τὰς χώρας τοῦ Φωτός. Ὁ Γερμανὸς εἶναι Στραβός. Καὶ μὲ τὴν ὑπομονήν του ἡ ὁποία ἐμελαγχόλησεν ὅλους τοὺς γαϊδάρους τῆς οἰκουμένης, θέλων νὰ μάθῃ, νὰ προφιτίρῃ, νὰ μισθωθῇ, ἀπεστραβώθη ἀπὸ τὸ διάβασμα. Παχύς, λουκανικῶς λαδερός, χοιρομηρικός, πτωχός, πειναλέος, καὶ Στραβός, βλέπει μὲ τὰ ἀγριόχερά του. Διὰ νὰ ζωγραφήσῃ θέλει ὑλικὰ τῆς ἐσχάτης φτώχιας, θέλει λινάτσα ἄγρια, ἑκατὸν φορὲς ἀγριωτέραν ἀπὸ κάθε καραβόπανον· θέλει μπογιὲς λαδερές, παχειές, πηκτές, σάλτσες· θέλει πινέλο βοῦρτσα ἀλόγου· θέλει νὰ κολλήση τὶς μπογιὲς μὲ τὸ μυστρί, ὅπως τὴν μουστάρδα εἰς τὸ ψωμί του· θέλει νὰ μυρίζῃ ἡ μπογιά· θέλει νὰ πίνῃ ἡ ἀγριολινάτσα τὶς μπογιὲς καὶ θέλει νὰ φάῃ αὐτὸς λινάτσα καὶ μπογιὲς καὶ βοῦρτσες καὶ κορνίζα. Νά ὁ ζωγράφος εἰς τὸ ἐργαστήριόν του: σόμπα, ρόμπα, σκούφια, πίπα. Τὸ Σάπιον Φῶς περνᾷ τὰ παπλώματα τῶν ὁμιχλῶν καὶ διαθλᾶται· περνᾷ τοὺς λασπώδεις, καρβουνώδεις ἀέρας καὶ θρυμματίζεται· περνᾷ τὰ σκοτεινὰ γυαλιὰ τῶν σπιτιῶν καὶ σαραβαλιάζεται καὶ ἀπονεκρώνεται καὶ ἀποψοφᾷ καὶ φθάνει μουχλοπτωμαΐνη καὶ χάνεται εἰς τὰ σκοτεινὰ ἐσωτερικά, χωρὶς νὰ φθάσῃ εἰς πουθενά, χωρὶς ν᾿ ἀκουμπήσῃ εἰς τίποτε. Ἡ σόμπα, ἡ λάμπα, ἕνα κερί, φέγγουν περισσότερον ἀπὸ τὸν Ἥλιον. Μία καντήλα εἶναι προτιμοτέρα· εἶναι μία ζωηροτάτη ἑστία φωτίζουσα ἐντελῶς εἰς μίαν ὡρισμένην ἀκτῖνα. Ἐνῷ τὸ Νεκρόφως εἶναι παντοῦ καὶ δὲν φωτίζει τίποτε. Ἕνας μέγιστος ζωγράφος κάμνει τὸ ἐργαστήριόν του σκοτεινὸν φωτογραφικὸν θάλαμον καὶ ἀφίνει μίαν τρυπίτσαν εἰς τὸ ταβάνι. Ἡ εἰκών του εἶναι ᾌδης καὶ φαίνεται μόνον μία φλούδα προσώπου φωτισμένη, ὀλίγον μάγουλον, ἕνα μάτι, ἡ γραμμὴ τῆς μύτης. Πομμερανὸς χωριάτης κοκκαλιασμένος, πειναλεώτατος, ἀλλὰ ἡρακλειότατος, ἀλλὰ σιδηροῦς, μὲ Μπισμαρκικὲς καὶ Νιτσεϊκὲς μουστακάρες καὶ φρυδάρες, μὲ τριγωνικὸν Γουλιελμικὸν κρανίον, τοῦ ὁποίου λείπει ὅλη ἡ μετωπικὴ φέτα, καραφλὸν μὲν ἀλλὰ μὲ δύο τρίχες καρφιὰ σκαντσοχοίρου ποὺ τρυποῦν τὴν σκούφια, πλησιάζει τὰ τρίποδα, τὰ τελάρα, τὶς λινάτσες σὰν θηριομάχος. Πελώριος, ἄγριος, κλειστός, σουφρωτός, πετῶν σκυθρωπασμούς, μὲ κλωτσημοὺς πίπας καὶ βομβαρδισμοὺς καπνικῶν νεφῶν ρίχνεται εἰς τὸ κακόμοιρον... Ὡραῖον μὲ λύσσαν ταύρου ποὺ τοῦ ἔσεισαν κόκκινο πανί.

Ἅμα ἰδῇ λινάτσα, τοῦ μυρίσῃ μπογιὰ -δηλητηριασμένος ἀπὸ μπογιά!- μαίνεται. Σείονται τὰ τρίποδα, βογγοῦν οἱ λινάτσες, τρέμουν τὰ τελάρα. Καὶ ἡ Καλλιτεχνία ἀρχίζει, Στὸκ τσοὺκ πὰφ πούφ· γρονθοκοπήματα, κλωτσήματα, μπατσίσματα, χαστουκίσματα, μὲ μπογιά· οἱ μουστάρδες ἐκόλλησαν εἰς τρία δευτερόλεπτα· Νά τὰ ἔξοχα καὶ τὰ θαυμάσια, τὰ ἀνατρεπτικὰ ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ ὡραίου, ὅλου τοῦ ὡραίου τῆς Γῆς, τὰ διὰ δυναμίτιδος ἀνοικτὰ Νέων Κόσμων, τὰ ἐξελικτικά, τὰ ὑπεράνθρωπα... Γαϊδουροσώματα Βουβαλοσώματα Κάθε ΣΤΟΥΚ. Καὶ νά ὁ Στούμπ· καὶ νά ὁ Μπέεεκλουκ· καὶ νά ὁ Μπρουπρίτσγάουγαουφ. Καὶ νά ὁ Νέος Προφήτης τοῦ Ὡραίου, ὁ νέος ἐκ τοῦ Βορρᾶ...

Ἥλιος ὁ Τρισμέγιστος Φὸν Κουτσουρούκκατσαρόλχερν. Δηλαδὴ ὅλη ἡ ἀνατομία τοῦ Ὡραίου, ὅλη ἡ Παθολογία, ὅλη ἡ Πτωματολογία, ὅλη ἡ Βλακοσοφία, ὅλη ἡ Ἐπιστημονική... κακὴ ψυχρή της ἡμέρα... ἀνάλυσις, ὅλη ἡ διάλυσις τοῦ φωτός, ὅλη ἡ ΧΗΜΕΙΑ ὅλη ἡ ἀλχημία τῆς φτώχιας, τῆς πείνας, τῆς κακκοριζικιᾶς, τῆς στραβομάρας, τῆς βουβαλομάρας, τῆς ΨΕΥΤΙΑΣ καί της... Προφιτίρλας! ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρεβώδη τῶν Βορείων ΑΤΙΜΑΣΜΑΤΑ τοῦ ΩΡΑΙΟΥ, ὅλα αὐτὰ τὰ Λύκινα ξεσχίσματα τῶν σαρκῶν τῆς ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, τὰ ὁποῖα ἐδημιούργησαν αὐτοὶ οἱ τερατοποιοί, ἅμα παρέλαβον ἀπὸ τοὺς ἄλλους βαρβάρους, αἱμοβόρους, κοκκινοβόρους, Μεθύστακας τοῦ Que bello Ἰταλούς, τοὺς Ἰταλοὺς τῆς ὑφ᾿ ἡμῶν δημιουργηθείσης Ἀναγεννήσεώς των, δηλαδὴ τοὺς αἰωνίους Χονδρορρωμαίους, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς ποὺ οἱ Ὁλλανδέζοι ἀφῆκαν τὴν Ἰταλικήν, ἐν Ἰταλίᾳ, διδασκαλίαν καὶ ἀπομίμησιν τοῦ Φωτὸς τοὐλάχιστον καὶ τῆς σχετικῆς ὡραιοτάτης τέχνης τῆς Γραμμῆς καὶ τοῦ Χρώματος, ἀφ᾿ ὅτου ἐγκατέλειψαν τὴν μόνην καὶ μοναδικὴν Χώραν τοῦ Φωτὸς καὶ τῆς Τέχνης μετὰ τὴν Ἑλλάδα μας, ἀφ᾿ ὅτου οἱ ἀρχισκαπανεῖς αὐτοὶ τοῦ Ξεπατωμοῦ τοῦ Ὡραίου ἐρρίφθησαν εἰς τὰ βουστάσιά των καὶ εἰσήγαγον εἰς τὴν Τέχνην ὅλην τὴν Βουστασιακήν, ἀγελαδινὴν καὶ ὀλλανδοτυρικὴν Ἀνθρωπότητά των, εἰσήγαγον εἰς τὴν Ζωγραφικὴν τὰ μακελειὰ καὶ τὰ πλουσιώτατα Χασαπουλειὰ μὲ τὰ κρεμασμένα μπούτια, σβέρκους, στήθη, κοιλιές, τὰ λαμπρόαιμα γυναικοκρέατα. Αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἐπέδρασαν καὶ εἰς τοὺς Γάλλους καὶ τοὺς Ἄγγλους καὶ κάθε ἄλλους διαβόλους διὰ τῶν ἔργων τῶν καὶ διὰ τῶν ἀπαισιωτέρων των Αἰσθητικῶν καὶ τὰ ὁποῖα μιμεῖσθε Σεῖς, τὰ Γεννήματα τοῦ λαμπροτάτου γηΐνου φωτός, τὰ θρέμματα τῆς ὑπερωραιοτάτης Γῆς τῶν Θεῶν.

Καὶ οἱ θεόζουρλοι ἐντελῶς διὰ τρελλομανδύαν, Ἀθεοφοβότατοι καὶ ἀξιοκρεμαστότατοι ξεκινᾶτε καὶ πηγαίνετε διὰ νὰ διδαχθῆτε τὰς τέχνας τοῦ φωτὸς εἰς τὰ κέντρα τοῦ Σκότους, εἰς αὐτὸν τὸν ὀμφαλὸν τοῦ Ἐρέβους, τὸ Μόναχον, Σεῖς... Ἐνῷ ὅλοι οἱ Μεγάλοι Βόρειοι, ὅλοι οἱ Ἄγγλοι ὅλοι οἱ Γάλλοι, ὅλοι οἱ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, οἱ ὁποῖοι εἶπον κάτι φωτεινὸν καὶ ἔγραψαν κάτι, καὶ ἐτραγούδησαν κάτι, καὶ ἐπλησίασαν κατά τι πρὸς τὸ Φῶς ἢ δὲν ἐπλησίασαν καθόλου, ἀδιάφορον, κατεβαίνουν ὅλοι εἰς τὴν Ἰταλίαν διὰ νὰ ἰδοῦν τὸ Φῶς.

Ἄνθρωποι τοῦ ΕΡΕΒΟΥΣ μὲ τὰ φορέματα τοῦ ΛΑΟΥ, φορέσετε τὰ Φορέματα τοῦ ΦΩΤΟΣ.

ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ, ΝΕΟΙ ἑτοιμασθῆτε διὰ τὸν Ἀγῶνα τοῦ ΦΩΤΟΣ κατὰ τοῦ ΣΚΟΤΟΥΣ.

Ἐνδυθῆτε Ρουχικῶς, Σωματικῶς, Πνευματικῶς μὲ ΗΛΙΟΝ. Λαμπροστολισθῆτε μὲ τὰ ΦΩΤΑ καὶ τὰ ΧΡΩΜΑΤΑ τῆς Γῆς Σας. Καὶ πάρετε τὰ καμιτσίκια τῶν Χρυσῶν Ἀκτίνων καὶ κτυπᾶτε παντοῦ ἀλύπητα καὶ κατακέφαλα τὸ ΜΑΥΡΟΝ.

Καὶ ὅπως εἰς τὰς Γερμανίας, εἶναι Ὁμίχλαι καὶ Σκοτάδια καὶ ἀντὶ Γραμμῶν: ΟΓΚΟΙ καὶ Χρώματα Ἐρεβώδη καὶ ὅπως ὁ Ζωγράφος εἶναι Στραβός, ἡ Ζωγραφικὴ εἶναι ἐπίπεδα καὶ Χρώματα. Καὶ εἶναι Γροθιὰ Φωτὸς καὶ Γροθιὰ Σκότους. Μπουνιὰ μὲ Μπουνιά. Καὶ εἶναι Γροθιὲς Σκότους καὶ μεγαλοδύναμη γροθιὰ Φωτός. Διότι εἶναι ὁ Ἀγὼν τοῦ Σκότους ποὺ τείνει νὰ πνίξῃ τὸ Φῶς. Καὶ εἶναι ὁ Ἡράκλειος Ἀγὼν τοῦ Φωτὸς νὰ φανῇ εἰς τὰ ἀσφυκτικώτατα, ἀποπνικτικώτατα, σφίγγοντα καὶ πνίγοντα πανταχόθεν Σκοτάδια.

Ὁμίχλαι λοιπὸν ζωγραφημέναι ἀπὸ Στραβούς, μὲ δυναμωμένα φῶτα βγαίνοντα εἰς πηκτομπογιὲς σὰν δάκτυλα. Καὶ εἶναι ἐξωτερικὸν Φῶς περνῶν παπλώματα διαθλώμενον καὶ ἀναλυόμενον εἰς ἰριδοχρώματα καὶ εἶναι Ἐσωτερικὸν Φῶς τοῦ μυαλοῦ τοῦ Ζωγράφου, περνῶν τὰ κρεββατοστρώματα τῆς Γερμανοσοφίας, τὰ πηκτώματα τῶν Γερμανο-ἐπιστημῶν τοῦ Ὡραίου, τῶν Γεωμετριῶν τοῦ Ὡραίου, τῶν Ἀλγεβρῶν τοῦ Ὡραίου, τῶν Χημειῶν τοῦ Ὡραίου, τῶν Φυσικῶν τοῦ Φωτός, καὶ τῶν Χημειῶν τοῦ Χρώματος, διαθλώμενον, ἀναλυόμενον εἰς Σκοταδοφωτότυφλες καὶ κολλώμενον, διαλελυμένον εἰς ἑκατομμύρια πολυχρόων κοτσιλιῶν εἰς τὸ πρόσωπον τῆς Ζωγραφικῆς.

Καὶ τὸ ζωγράφημα αὐτὸ θὰ τεθῇ εἰς τὸ Σκοτεινὸν Σπίτι, μὲ σκοτεινόχροα γυαλιά, μὲ σκοτεινὰ ἔπιπλα, μὲ σκοτεινὰ ὑφάσματα, μὲ πρωϊνὸν Ταρτάρεινον Φῶς, μὲ ἡμερινὸν Καρβουνοσούρπωμα, μὲ μεσημερινὸν συχνὰ ψεύτικον φῶς γκάζ, ἠλεκτρικόν. Ὁρίστε εἰς τὰ ἐσωτερικά: Ἔπιπλα μαῦροι στοῦμποι προαιώνιοι, μαυρόλερη κουρελαρία ἑβραϊκή, κομψοτεχνήματα τῆς ἐσχάτης φτώχιας καὶ προστυχιᾶς καὶ ἀκαλαισθησίας, φωτογραφίες πενταρίσιες καὶ βιβλία, βιβλία, βιβλία. Ὁ ΝΕΟΣ, Γκαῖτε οὒντ Βάγνερ, οὒντ Μπετχόβεν καὶ βιολὶ καὶ πιάνο καὶ φλάουτο καὶ μπασαβιόλα καὶ ζωγραφικὴ καὶ ξυλουργικὴ καὶ ὡρολογαδικὴ καὶ ὅ,τι θέλετε καὶ μαζὺ ὅλα τὰ σχόλια τῶν κλασσικῶν τῆς Γῆς, ὅλους τοὺς λογαριασμοὺς τῆς οἰκουμένης, ὅλα τὰ βάσανα καὶ τοὺς μπελάδες καὶ τὰ πάθη ὅλων τῶν ψόφιων λαῶν τῆς Γῆς. Ἕνα φτερὸ κότας εἰς τὸ ἕνα πλευρὸ τοῦ καπελλίνου, ἕνα Ἐδδέλουάϊζ εἰς τὸ ἄλλο, μιὰ σπαθιὰ εἰς τὸ κούτελο, ἄλλη εἰς τὴν μασέλλα καὶ μὲ ὅλα αὐτὰ κορίτσι, παρθένος, μὲ κουταμάρα καὶ ἀθωότητα καὶ χαζὴ γλυκύτητα Ἀγγέλου, εἰς τὸν ὁποῖον δυνατὸν νὰ ἐμπιστευθῇ κανεὶς τὴν κόρην του καὶ Ἀφροδίτην τῆς Μήλου ἂν τὴν ὑποθέσῃ, μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι μόνον τὰ χέρια της θὰ πασαλείψῃ, μὲ ὀλίγα ἲχ λίμπε, ἐνθουσιασμένος μὲ ἕνα μπὸκ μπίρρας, εὐδαίμων μὲ λίγο Ράϊνβαϊν καὶ ἕτοιμος δι᾿ ἔρωτα βιολιοῦ Μαρίνου καὶ κλάματα μπίρρας εἰς τὰ πόδια μίας ξανθῆς ζουμερῆς, παχουλῆς, βραστῆς πάπιας. Μόλις μία στιγμὴ Νεότητος, καὶ ἀμέσως σόμπα, ρόμπα, πίπα, σχόλια καὶ παχυσαρκία καὶ νερουλοσαρκία καὶ μπιρροσαρκία καὶ βιβλιοφαγία καὶ βιβλιογεννοβολία. Εἴτε ξανθός, εἴτε μελαχροινός, εἴτε κοντός, εἴτε ψηλός, εἴτε ἐνεργητικός, εἴτε καθιστικός, ταχύτατα θὰ καταντήσῃ, πολύσαρκος ἀποπληκτικὸς σὰν μπιρροβάρελον. Βλέπετε ἕνα νέον ὡραιότατον ἰσχνόν, ὠχρόν, ἀσώματον, ἀγγελικὸν σὰν ζωγράφημα προρραφαηλίτου· αὐτὸς θὰ καταντήσῃ τάχιστα ἱπποπόταμος. Βλέπετε μίαν νέαν ἀρχαγγελικωτάτην σὰν Ποιητικὴν Ἰδέαν Γκαιτικοῦ Τραγουδιοῦ· δυνατὸν νὰ καταντήσῃ τάχιστα φουσκωμένον ἀερόστατον. Ἡ ΝΕΑ Μίλκ, ἲχ Λίμπε οὒντ Μπλοῦμεν. Ἲχ Λίμπε -μαλακώσατε τὸ χ, μελώσετε τὸ Λ, στεγνώσατε τὸ μπ- Ἲχ Λίμπε. Ἐρωτήσατε τοὺς Βαρβάρους Ἕλληνας Διάκους ποὺ πηγαίνουν εἰς τὴν Γερμανίαν -καὶ οἱ Παπάδες βλέπετε ἔχουν ἀνάγκην νὰ τελειοποιήσουν τὸ ὅπλον των, καὶ μεταβαίνουν εἰς τὴν Ἑσπερίαν... διὰ νὰ μάθουν τὸν Χρισπανισμόν!!! ποὺ ἐφτειάσαμεν ΕΜΕΙΣ- πηγαίνουν δηλαδὴ διὰ νὰ γίνουν... Ἐπίσκοποι καὶ γλεντοῦν ἐκεῖ τὴν Βαρβατίλαν των καὶ μᾶς κουβαλοῦν ἐδῶ τὴν Γερμανοβλακείαν καὶ καταντοῦν τὸν Θεόν μας ποὺ εἴδαμεν καὶ ἐπάθαμεν τόσα καὶ τόσα διὰ νὰ τὸν λαμπροστολίσωμεν καὶ λαμπροφωτίσωμεν, καὶ φαιδρύνωμεν καὶ εὐθυμίσωμεν καὶ τὸν συνηθίσωμεν εἰς τὰ πανηγύρια μας, ἕναν σκυθρωπόν, γρουσούζην, Βλάκα, μὲ ρόμπα καὶ σκούφια καὶ πίπα, βλακομπουμπουνίζοντα ἀκατανόητες μαυρίλες. Μόλις ἰδῇ, ὀλίγον φῶς, ὀλίγον γέλιο, ὀλίγον τραγοῦδι, ὀλίγον παιγνιδάκι Διάκου τερτιπιλῆ, Ἲχ Λίμπε. Ὀλίγον νὰ παίξῃ τὸ μάτι τοῦ Διάκου -καὶ Ἕλληνος Διάκου... ΜΑΤΙ, τὰ Ἲχ Λίμπε πέφτουν ἑκατομμύρια σὰν πεινασμένοι σπουργίτες χιονιᾶς. Ἲχ Λίμπε καὶ παχαίνει. Ἲχ Λίμπε καὶ νερουλαίνει. Ἲχ Λίμπε καὶ νεροξανθίζει. Ἲχ Λίμπε καὶ δουλεύει, δουλεύει, ρέβει εἰς τὴν δουλειά. Ἲχ Λίμπε καὶ γίνεται Σκλάβα. Καὶ γκροσλίμπε, δηλαδὴ πενῆντα παιδιά. Καὶ γκροσλίμπε, δηλαδὴ ἑκατὸν δύο ἐγγόνια.

Ὁ Γερμανὸς καὶ ἡ Γερμανὶς ἐπλάσθησαν εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ εἶναι Γκροσφάτερ καὶ Γκροσμοῦτερ. Μικροὶ ζηλεύουν· ἔφηβοι ἑτοιμάζονται· νέοι προπονοῦνται· εἰς τὰ σαράντα Εἶναι. Εἶναι καθισμένοι, εἰς τὶς πολυθρόνες ποὺ ἐκάθισαν οἱ τρισπρόπαπποί των, ἀπὸ μέσα ἀπ᾿ τὰ γυαλιὰ τοῦ παραθύρου -καλότατοι, γλυκύτατοι, τιμιώτατοι, θαυμασιώτατοι, κουτότατοι, θυμώνοντας μόνον μεταξύ των, πιανόμενοι μόνον μεταξύ των μὲ Ἲχ κλώσας χῆνας, μὲ γιαβὸλ καὶ γκεζὰχτ καὶ γκεβέζεν, ἀπλήρωτης κλαπαδόρας, ὠφελιμώτατοι εἰς ὅλον τὸν κόσμον, ἀνωφελέστατοι εἰς ἑαυτούς. Εἰς τὰ πενῆντα ἐκεῖ καὶ βιβλιοφαγία, μὲ τὰ κασόνια καὶ βιβλιογραφία καὶ τόμοι τόμων διὰ τὴν ἱστορίαν τοῦ κάθε κατσαβιδιοῦ.

Εἰς τὰ ἑξῆντα ἐκεῖ, πιασμένοι μέν, καθισμένοι μέν, ἀλλὰ μὴ ὑποχωροῦντες οὔτε βῆμα οὔτε ὁ ἕνας οὔτε ὁ ἄλλος. Εἰς τὰ ἑβδομήντα ὁ Γκροσφάτερ χώνεται εἰς τὸ κρεββάτι καὶ ἐξακολουθεῖ τὸ χιλιοστὸν τρίτον κεφάλαιον, τοῦ ἑξηκοστοῦ δευτέρου τόμου τῆς Ἱστορίας, τοῦ ἐπάνω κουμπιοῦ τοῦ βρακιοῦ τοῦ Φαραώ. Εἰς τὰ ὀγδόντα ὁ Γκροσφάτερ ἐξακολουθεῖ, ἡ Γκροσμοῦτερ ὑγιαίνει, ξανανοιώνει καθισμένη σὰν Χριστουγεννιάτικη Χήνα σὲ πιάτα, καὶ γύρω εἰς τὴν πολυθρόνα κόσμος κόσμων ἀπερίγραπτος ἀπὸ κουρέλια, κεντήματα, φωτογραφίες, περιοδικά, γάστρες, Εὐαγγέλια καὶ καὶ καὶ ὅ,τι εἶδε, ὅ,τι ἐμάζευσε, ὅ,τι ἐπροφιτίρησε εἰς ὅλην της τὴν ζωήν. Εἰς τὰ ἐνενῆντα σηκώνουν τὸν Γκροσφάτερ ποὺ δὲν ἐτελείωσε τὴν ἱστορίαν του, ὀλίγη σκούφια καὶ ὀλίγη ρόμπα ποὺ ἀπέμεινε καὶ τὸ δισέγγονον τῆς Γάτας, ποὺ ἀπεβίωσεν μαζύ. Εἰς τὰ ἑκατὸν ἡ Γκροσμοῦτερ μὲ τὸ τρισέγγονον τῆς Γάτας, ἀρχίζει ἐκ νέου Γκαῖτε οὒντ Μπλοῦσης ἄσπρα ροῦχα -ὁ Γλύπτης ἀφῆκε κ.λπ.

Ἐκεῖ ὁ Γλύπτης ἀφῆκε τὸ Μάρμαρον λευκόν, διότι ἤδη ἡ ὕλη αὐτὴ δι᾿ αὐτὸν εἶναι ἕνα πρᾶγμα θεῖον, τὸ λευκόν του χρῶμα εἶναι δι᾿ αὐτὸν Φῶς λαμπρότατον, τὸ ἔκοψεν εἰς ὄγκους, ἐδυνάμωσε κάθε ὄγκον -περὶ Γραμμῶν δὲν πρόκειται ποτὲ εἰς τὴν Εὐρώπην- διὰ νὰ φαίνεται καὶ κάθεται καὶ κυττάζει τὸ μελαγχολικώτατον ἀπὸ νοσταλγίαν φωτὸς Μάρμαρον καὶ λερώνεται καὶ μαυρίζει καὶ γίνεται ἀπαισιώτατον, ὁ ζωγράφος διὰ τοὺς αὐτοὺς λόγους ἔγραψε τὰ πάντα συγκεχυμένα, τὰ πάντα δι᾿ ὄγκων, τὰ πάντα δυνατόχρωμα, ὅπως τὰ ἔβλεπε, ὅπως εἶναι, ὅπως πρέπει νὰ εἶναι διὰ νὰ φανοῦν ὅπου θὰ τεθοῦν.

Καὶ ἐκεῖ ὁ κάθε Τεχνίτης, κάθε Τέχνης, ἐνεργεῖ ἀναλόγως. Διότι κάθε ἄνθρωπος, κάθε Γῆς -ὅταν δὲν εἶναι τρελλὸς σὰν Ἐσᾶς- ἀφήνεται φυσικὰ εἰς τὴν Φύσιν του καὶ εἰς τὴν γύρω του Φύσιν καὶ ἐκφράζει Αὐτὴν καὶ Ἑαυτόν. Διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος κάθε Γῆς δὲν εἶναι δυνατὸν παρὰ αὐτὸ νὰ κάμῃ φυσικῶς καὶ ὅ,τι καὶ ἂν θελήσῃ ἄλλο δὲν δύναται παρὰ αὐτό, καὶ αὐτὸ μόνον θὰ κάμνῃ, ὅσον καὶ ἂν νομίζῃ ὅτι κάμνει ἄλλο, ὅσον καὶ ἂν προσπαθῇ νὰ κάμῃ ἄλλο τι· καὶ ὅταν προσπαθῇ νὰ κάμῃ ἄλλο τί, δὲν κάμνει οὔτε αὐτὸ ποὺ δύναται νὰ κάμῃ καὶ χάνει πᾶσαν ἀτομικότητα καὶ γίνεται γελοιωδέστατος καὶ γίνεται τὸ παίγνιον εἰς τὸ ἀρρώστημα καὶ τὸ μασκάρευμα καὶ τὸ πάθιασμα τῆς Γῆς του ὅπως Σεῖς. Καὶ ὅταν ὁ κάθε Λαός, ὁ οἱοσδήποτε Λαός, παίρνῃ πράγματα ΞΕΝΑ εἴτε θέλων, εἴτε χωρὶς νὰ τὸ καταλαμβάνῃ, ὅπως Σεῖς, τὰ ἀλλάζει καὶ τὰ στραβώνει, καὶ τὰ μεταμορφώνει ὅπως Σεῖς. Καὶ ὅταν ὁ οἱοσδήποτε Λαὸς παίρνῃ πράγματα ΞΕΝΑ καὶ ἄσχετα πρὸς τὴν Φύσιν του καὶ τὴν Γῆν του εἶναι ΨΕΥΤΗΣ, ΨΕΥΤΗΣ, ΨΕΥΤΗΣ. Καὶ ὅταν ὁ Σκοτεινὸς Λαὸς παίρνῃ τοῦ Φωτεινοῦ τὰ πράγματα καὶ ὁ Φωτεινὸς τοῦ Σκοτεινοῦ εἶναι καὶ οἱ δυὸ παρομοίως ΤΡΕΛΛΟΙ. Καὶ ὅταν ὁ Σκοτεινὸς Λαὸς παίρνῃ τὰ πράγματα τοῦ Φωτεινοῦ, τὰ σκοτεινιάζει καὶ τὰ σκοτώνει καὶ τὰ ξεπατώνει. Καὶ ὅταν ὁ Φωτεινὸς Λαὸς παίρνῃ τὰ πράγματα τοῦ Σκοτεινοῦ... Στραβώνεται. Καὶ ὅταν οἱ Σκοτεινοὶ Λαοὶ παίρνουν εἰς τὰ χέρια των τὸ ΠΝΕΥΜΑ καὶ τὰς ΤΕΧΝΑΣ, τὸ Πνεῦμα γίνεται ΣΚΟΤΟΣ, τὸ ΩΡΑΙΟΝ γίνεται ΦΡΙΚΗ, ἡ ΖΩΗ γίνεται ΚΟΛΑΣΙΣ.

Καὶ ὅταν ἡ ΕΛΛΑΣ σιγᾷ παύει κάθε ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ. Καὶ ὅταν ὁ ΕΛΛΗΝ σιγᾷ καταργεῖται ὁ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Καὶ ὅταν ὁ ΕΛΛΗΝ μιμῆται ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ αὐτοκτονεῖ καὶ οὐκ ἔστιν ἐπὶ Γῆς ΕΛΛΗΝ. Καὶ οὐκ ἔστιν ἐπὶ Γῆς ΦΥΣΙΣ. Καὶ οὐκ ἔστιν ΠΝΕΥΜΑ. Καὶ οὐκ ἔστιν ΩΡΑΙΟΝ. Διότι ὁ Βάρμεν, καὶ τὰ ἐγγόνια καὶ τὰ δισέγγονα ψοφοῦν κατὰ δεκάδας ἀπὸ τὰ χίλια κακὰ τῆς ζωῆς, καὶ πέφτουν τὰ κάδρα ἀπὸ βαρεσιὰ καὶ διαλύονται οἱ καρέκλες ἀπὸ ἀπελπισία καὶ αὐτοκτονοῦν τὰ ντουλάπια ἀπὸ σπλήν, ἀλλὰ ἡ Γκροσμοῦτερ σὰ νὰ μὴν εἶχε συμβῇ τίποτε, διηγεῖται εἰς τὰ ἐγγόνια της, τὰ ἤδη γκροσφατερίζοντα καὶ γκροσμουτερίζοντα καὶ περιμένοντα νὰ ἀδειάσῃ ἡ πολυθρόνα διὰ νὰ καθήσουν, τὴν ἱστορίαν ὅλων αὐτῶν τῶν Γερμανῶν ποὺ ἐγέννησαν αὐτήν, ἢ ποὺ ἐγέννησεν αὐτὴ καὶ εἰς τὴν γάτα της τὸ ἑκατοστὸν κεφάλαιον τῆς Ἱστορίας τοῦ ἐπάνω κουμπιοῦ τοῦ βρακιοῦ τοῦ Φαραώ, τὴν ὁποίαν γνωρίζει ὅλην ἐκ στήθους, τὴν ἱστορίαν ποὺ δὲν ἐπρόφθασε νὰ τελειώσῃ ὁ καημένος ὁ Γιόχαν, τὴν μόνην της κληρονομίαν, ποὺ δὲν τὴν θέλει κανένας οὔτε νὰ τὴν ἀκούσῃ, καὶ τὴν ὁποίαν μανθάνουν μόνον τὰ ποντίκια ποὺ τὴν ροκανίζουν. Διότι ἡ Γκροσμοῦτερ δὲν τελειώνει ποτέ, δὲν πεθαίνει ποτέ. Διότι ἡ ΓΚΡΟΣΜΟΥΤΕΡ εἶναι ἡ καλή, γλυκειά, ἡ παλιὰ παλιὰ παλιὰ Ἀγελάδα, ἡ παραμυθικὴ καὶ Μεσαιωνικὴ καὶ Σκοτεινιασμένη καὶ Μουχλιασμένη Καλὴ καὶ Ἁγία καὶ Ἱερά, ἀλλὰ δυσβάστακτον βάρος ἀρούρης, ἡ ΞΕΘΕΩΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.

Καὶ σεῖς πηγαίνετε ἐκεῖ διὰ νὰ εὑρῆτε Φῶς, Ζωήν, Τέχνας. Καὶ σεῖς πηγαίνετε εἰς τὰς Γαλλίας διὰ τὰ ἀνάλογα ἀηδέστατα καθ᾿ ὅλην τὴν Γραμμήν!

Ἐκεῖ τὸ κτίριον εἶναι ΟΓΚΟΙ καὶ Ὄγκοι χανόμενοι εἰς τὰ σάπια Μαυρίσματα καὶ δι᾿ αὐτὸ δυναμωνόμενοι, καὶ δι᾿ αὐτὸ προβαλλόμενοι πανταχόθεν, ἐξερχόμενοι σὰν πολεμικὰ τμήματα φρουρίου. Ἐκεῖ ἐλαφρότης ἄγνωστος. Ἐκεῖ ΓΡΑΜΜΑΙ ἄγνωστοι καὶ ἀχρηστότατοι. Ἐκεῖ τὸ Μουσεῖον, κτίριον γιγάντειον, ὑψούμενον μαυρισμένον εἰς τὴν ὁμίχλην καὶ τὴν πάχνην καὶ τὸν διαλελυμένον εἰς τὸν παχὺν ἀέρα καπνὸν τῶν ἑστιῶν, σομπῶν, φούρνων, σιδηροδρόμων, βιομηχανιῶν, ἀέρα γεμᾶτον τρίμματα κόκ.

Τὸ Φῶς κατεβαίνει ἀπὸ θεόρατον ὕψος· ὁ ἀρχιτέκτων ἐπρόβαλεν ὄγκους παντοῦ διὰ νὰ διακρίνωνται τὰ μέρη, τὰ μέλη, τὰ στολίσματα, τὰ Ἐπίπεδα. Ὄγκος διὰ νὰ διακρίνεται τὸ Σχῆμα. Ὁ διακοσμητὴς ἔκαμεν ὄγκους κοσμημάτων διὰ νὰ κατορθωθῇ νὰ φανοῦν· ὁ Μπογιατζῆς τῶν τοίχων ἔβαλε δυνατομαυρομπογιὲς διὰ νὰ μὴ λερώνωνται.

Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ εὐρωπαϊκά: Γραμμαί, Χρώματα, φυσικά, ἁρμονικά, καὶ καλὰ καὶ ἅγια δι᾿ αὐτοὺς ἐκεῖ, ἀλλὰ βαρβαρώτατα καὶ ἀχρειότατα δι᾿ ἡμᾶς ἐδῶ, μεταφέρονται ΕΔΩ -ἔστω καὶ ὑπὸ τοὺς καλλιτέρους ὅρους, φαντασθῆτε ἔργα τῶν τωρινῶν τεχνοτροπιῶν περίφημα, φαντασθῆτε ἕνα λαμπρὸν ἑλληνικὸν κτίριον Μουσείου, ἀλλὰ ὑπὸ ἕνα ὅρον Ἀληθείας, Ἐντιμότητος, τὸ Φῶς νὰ εἶναι μὲν διευθετημένον ὅπως θέλετε, ἀλλ᾿ ὄχι ἐμποδισμένον, νὰ μὴ μᾶς εἰσάγετε δηλαδὴ εἰς ἕνα τεχνητὸν ὑπόγειον Γερμανικῆς ζυθοποσίας ἢ Σουηδικῆς καταχνιᾶς ἢ Ἀγγλικῆς καρβουνομαυρίλας,- κτυπῶνται ἀπὸ τὸ ΦΩΣ ΜΑΣ, ἀπογυμνοῦνται καὶ ἀποκαλύπτονται -διὰ τὸ ἰδικόν μας φῶς, διὰ τὰ ἰδικά μας ΜΑΤΙΑ- ΤΡΙΣΒΑΡΒΑΡΩΤΑΤΑ, ΤΡΙΣΘΗΡΙΩΔΕΣΤΑΤΑ.

Καὶ Σεῖς ποὺ χάσκετε καὶ θαυμάζετε καὶ ἀφήνετε τὴν λαμπροτάτην σας Ἡμέραν καὶ πηγαίνετε εἰς τὴν Νύκταν καὶ μιμεῖσθε τὴν ΤΕΧΝΙΚΗΝ ΦΡΙΚΑΛΕΟΤΗΤΑ εἶσθε... ΘΕΟ-ΠΑΛΑΒΩΤΑΤΟΙ καὶ δημιουργεῖτε ΤΕΧΝΑΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑΣ, ΚΑΚΟΗΘΕΣΤΑΤΑΣ, ΑΤΙΜΟΤΑΤΑΣ... ἀφοῦ οὔτε αἱ Γραμμαί των, οὔτε τὰ Χρώματά των δύνανται νὰ σταθοῦν εἰς τὸ Ἐσωτερικὸν Φῶς, ἀδυνατοῦν νὰ ἀντικρύσουν τό... ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΦΩΣ, ἀδυνατοῦν νὰ παρουσιασθοῦν ἐνώπιον τῶν θεῶν. Καὶ διατί; Διατί; Διατί; Διατί; Μνήσθητί μου ΝΕΕ ὅταν θὰ ἔλθῃς εἰς τὴν Ἑλληνικήν Σου Βασιλείαν διότι... εἰς τὴν Εὐρώπην εἶναι ΝΥΚΤΑ.

ΑΤΙΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ Ο ΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟ ΔΩΡΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: ΜΕ ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΣΩΜΑ, ΠΕΝΘΙΜΟΝ ΕΝΔΥΜΑ, ΑΤΙΜΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Ο ΣΚΟΤΑΔΙΑΖΩΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΖΩΗΝ.

Κάτω λοιπὸν ὅλα σύρριζα, πρόρριζα. Ὅλαι αἱ Μιμήσεις. Ἀνεξαιρέτως ὅλαι. Τὰ πάντα πρέπει νὰ ἐγκαταλειφθοῦν, νὰ κλωτσοπατηθοῦν καὶ νὰ πεταχθοῦν ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴν Γῆν. Μὴν ξαφνίζεσθε καὶ μὴν τρομάζετε ΣΚΛΑΒΟΙ. Ἐὰν ὁ κάθε Εὐρωπαῖος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἁλωνίζει τὸ ΩΡΑΙΟΝ καὶ νὰ ἀνεμοτουρλίζει τὰς ΤΕΧΝΑΣ, τρισεκατομμυριοφοράκις τὸ δικαίωμα αὐτὸ τὸ ἔχω: ΕΓΩ.

ΕΓΩ ποὺ δὲν εἶμαι Σκλάβος κανενός. ΕΓΩ ποὺ ΒΛΕΠΩ Γραμμὰς καὶ Χρώματα. ΕΓΩ ποὺ ἐδημιούργησα τὸ ΩΡΑΙΟΝ. ΕΓΩ ποὺ ἐδημιούργησα τὸ ΠΝΕΥΜΑ. Ἐγὼ ποὺ ἔχω Θειοτάτην ΓΗΝ. ΕΓΩ ποὺ ἔπλασα τὴν ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ. ΕΓΩ ποὺ τὴν ΒΛΕΠΩ εἰς τὴν πατρίδα της καὶ πατρίδα ΜΟΥ, μὲ τὸ Φῶς της καὶ ΦΩΣ ΜΟΥ. ΕΓΩ ποὺ τὴν βλέπω παντοῦ ζωντανὴν εἰς τὴν ΓΗΝ ΜΟΥ. Δηλαδὴ ΣΕΙΣ μαυροβερνικωμένοι ΤΕΝΕΚΕΔΕΣ.

Ἐδῶ δὲν πρόκειται νὰ ἐξηγηθοῦν καὶ ἀναλυθοῦν καὶ πολεμηθοῦν καὶ ἀναδημιουργηθοῦν ὅλα αὐτὰ εἰς ὀκτὼ ἡμερῶν ἄρθρα. Ἐδῶ πρόκειται μόνον νὰ σᾶς δοθῇ μία νύξις τῶν φωνῶν μου κατὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σας Μιμήσεως. Νὰ σᾶς δοθῇ μία νύξις τοῦ ὅτι ἂν θέλω νὰ σαρώσω αὐτὰ τὰ ὁποῖα νομίζω Ἄσχημα ἔχω ἕτοιμα ἄλλα τὰ ὁποῖα νομίζω ὡραῖα. Μὴν φοβῆσθε διότι ἐγὼ δὲν ἦλθον νὰ χαλάσω τίποτε· μὴν τρέμετε, διότι δὲν θὰ μείνετε εἰς τὸ χάος τῆς ἀμφιβολίας. Καὶ μὴν βιάζεσθε, μὴν βιάζεσθε, μὴν βιάζεσθε, νὰ κρίνετε καὶ νὰ ἀρνῆσθε πράγματα πού... δὲν σᾶς ἔδειξαν ἀκόμη.

Ἐδῶ πρόκειται μόνον νὰ πεισθῆτε ὅτι ἄλλη εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ Γῆ καὶ ἄλλη ἡ Εὐρωπαϊκὴ καὶ κάθε ἄλλη Γῆ. Καὶ ἄλλοι ἦσθε ΣΕΙΣ καὶ ἄλλοι οἱ ἄλλοι λαοὶ τῆς Γῆς. Καὶ ὅτι ἡ ΓΗ ΣΑΣ εἶναι ἡ Ὡραιοτέρα Γῆ τοῦ Κόσμου. Καὶ ὅτι ΣΕΙΣ εἶσθε τὸ Ὡραιότερον εἶδος τοῦ Κόσμου. Ἡ ΓΗ ΣΑΣ παράγει τὸ εἶδος: ΑΝΘΡΩΠΟΝ. Ἡ ΓΗ ΣΑΣ παράγει Σταφίδα, Μάρμαρον, Λάδι, ΠΝΕΥΜΑ καὶ ΤΕΧΝΑΣ.

Ἐδῶ λοιπὸν πρόκειται μόνον νὰ πεισθῆτε ὅτι τὰ Εὐρωπαϊκὰ πράγματα δὲν στέκονται ἐδῶ· πρόκειται νὰ πεισθῆτε ὅτι ἔχετε ὡραίαν ΓΗΝ ΓΥΡΩ ΣΑΣ καὶ νὰ ἀρχίσετε στρεφόμενοι καὶ κυττάζοντες καὶ ΒΛΕΠΟΝΤΕΣ.

Καὶ νὰ Πιστεύσετε εἰς ΑΥΤΗΝ, καὶ νὰ ἐμπιστευθῆτε τὰ πάντα εἰς ΑΥΤΗΝ.

Ὑπερβεβαιότατος ὅτι ΑΥΤΗΝ λατρεύοντες, αὐτὴν μιμούμενοι καὶ ἐξ ΑΥΤΗΣ διδασκόμενοι καὶ ἀντλοῦντες τὰ πάντα καὶ διὰ τὸν ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΝ καὶ τὸν Ἑαυτόν Σας, θὰ δημιουργήσετε θαυμασιώτατόν τι Ὡραιοτέχνημα Ἀνθρωποπλαστικῆς καὶ ΤΕΧΝΑΣ θὰ δημιουργήσετε ἐξαισιωτάτας. Διότι ἐδῶ πρόκειται μόνον νὰ ἀρχίσετε νὰ ἐκτιμᾶτε, νὰ τηρῆτε, νὰ καθαρίζετε τὴν Ἐσωτερικήν Σας Φύσιν, νὰ ΒΛΕΠΕΤΕ καὶ νὰ ἐκτιμᾶτε καὶ νὰ ἀγαπᾶτε καὶ νὰ λατρεύετε τὴν Ἐξωτερικήν Σας Φύσιν.

Βαθυτάτη λοιπὸν καὶ ΠΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΩΤΑΤΗ πρέπει νὰ ἀρχίσῃ ἡ ζήτησις τοῦ ΧΡΩΜΑΤΟΣ χωρὶς κανένα δεσμόν, περιορισμὸν καὶ φόβον ἀπὸ τίποτε, νὰ καταβληθοῦν ὅλαι αἱ ἀπόπειραι κάθε Τεχνοτροπιῶν, κάθε Ἐπινοιῶν, πρὸς σύλληψιν καὶ ἀπόδοσιν τοῦ αἰθεριωτάτου καὶ εὐγενεστάτου Χρώματος ἡμῶν ἀπὸ τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ, ἀπὸ τὴν ὁποίαν οὕτω θὰ ἀνατείλῃ ἡ Ἑλληνικὴ Αἰσθητικὴ τοῦ Χρώματος μαζὶ μὲ ὅλας τὰς Τεχνοτροπίας. Πῶς, τί καὶ διατί θὰ τὰ εἴπωμεν ἑκατομμυριάκις καὶ τὰς ΠΡΩΤΑΣ ΙΔΕΑΣ, Ἰδέας Πραγματικωτάτας, Ἰδέας ΥΛΙΚΩΤΑΤΑΣ θὰ σᾶς τὰς δώσω Βουνηδόν, Καταρρακτηδόν.

Μιμούμενοι τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ, ἐξευγενίζομεν τὰ αἰσθητήρια ἡμῶν καὶ τείνωμεν νὰ δώσωμεν εἰς τὴν Τέχνην τὸν εὐγενέστερον τῶν Γηΐνων Χρωματισμῶν. Ἀποστρέψωμεν λοιπὸν τὸ πρόσωπον περιφρονητικῶς ἀπὸ κάθε ξένην Βαρβαρότητα, στραφῶμεν πρὸς τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ καὶ προσπαθήσωμεν νὰ ἁρμονίσωμεν τὸ Σῶμα, τὰς Γραμμάς, τὰς Ἐπιφανείας καὶ τὰ Χρώματα παντὸς Τεχνουργήματος πρὸς ΑΥΤΗΝ. Καὶ μόνον ξεφορτώνοντες τὸ Εὐρωπαϊκὸν Καλλιτέχνημα, δηλαδὴ πετῶντες Ὄγκους Ὑλῶν, Πλήθη Γραμμῶν, ὄγκους, πλήθη καὶ ὕλας Χρωμάτων, ἀφαιροῦντες, ἐλαφρύνοντες, ἁπλοποιοῦντες, ἁβροποιοῦντες Γραμμικῶς καὶ Χροϊκῶς, ἀπομακρυνόμεθα τῆς Βαρβαρότητος καὶ πλησιάζομεν τὴν Φυσικήν ΜΑΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ. Καὶ ὅσον περισσότερον πλησιάζομεν τὴν Γραμμὴν καὶ τὸ Χρῶμα τοῦ Τεχνουργήματος πρὸς τὴν ΓΗΝ καὶ ὅσον ὑψηλότερον ἀνέλθωμεν εἰς τὴν κλίμακα τῆς ΛΕΠΤΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΗΣ τόσον περισσότερον εὐγενέστερον θὰ καταστήσωμεν αὐτό, τόσον περισσότερον ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ. Καὶ ὅταν βαθύτατα αἰσθανθῶμεν τὴν ΓΗΝ καὶ μελετήσωμεν καὶ ἐξ ΑΥΤΗΣ ἀντλήσωμεν τὰ ΠΑΝΤΑ, ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ καὶ ΔΥΝΑΤΟΤΑΤΗ θὰ προκύψῃ ἡ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, καὶ θὰ εἶναι Ριζηδὸν ἄλλη τῆς Εὐρωπαϊκῆς, Ριζηδὸν ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ τῆς Εὐρωπαϊκῆς, καὶ θὰ εἶναι ΝΕΩΤΑΤΗ καὶ πρὸς αὐτὴν ἀνάλογος πᾶσα ἐκδήλωσις πάσης παρελθούσης καὶ μελλούσης ἐποχῆς, διότι θὰ εἶναι: ἡ ΜΙΑ Αἰσθητικὴ τῆς Αἰωνίας ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ καὶ τοῦ ΕΝΟΣ Αἰωνίου ΕΛΛΗΝΟΣ.

Ἐπαναλαμβάνω, διότι γνωρίζω, ὅτι ἔχω νὰ κάμω μὲ ἑλληνικὴν ἀνυπομονησίαν καὶ Μονομανίαν ἀντιρρήσεως, ἡ ἀνάλυσις τοῦ ἐδῶ ζητήματος εἶναι ἔργον πολλῶν καὶ πολυειδῶν συγκριτικῶν ἀναλυτικῶν, ἀποδεικτικῶν μελετῶν. Ἐδῶ εἶναι ἡ πρώτη ΧΟΝΔΡΟΤΑΤΗ ΙΔΕΑ. Διότι πρόκειται ὅλον τὸ εὐρωπαϊκὸν ὡραῖον νὰ καταδειχθῇ Βάρβαρον καὶ Στρεβλὸν ἐκ ρίζης, νὰ σαρωθῇ ὅλη ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κόπρος ἀπὸ τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ καὶ ὅλη ἡ ΤΩΡΙΝΗ ἰδική μας καὶ νὰ στηθῇ ἀδιασείστως πλέον τὸ ΒΑΘΡΟΝ τῆς ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, τὸ ΒΑΘΡΟΝ τῆς ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ.

Διότι ἀφοῦ αἱ Γραμμικαὶ καὶ Χροϊκαὶ Τέχναι ὅλαι εἶναι: ΓΡΑΜΜΗ καὶ ΧΡΩΜΑ. Τὸ βάθρον αὐτῶν ὅλων εἶναι φυσικὰ ἡ ΓΡΑΜΜΗ καὶ τὸ ΧΡΩΜΑ. Χωρὶς λοιπὸν κανενὸς εἴδους ἐνδιαφέρον διὰ τόπους, ἐποχάς, Σχολάς, ὀνόματα, εἴδη τεχνῶν καὶ καλλιτεχνημάτων θὰ πάρωμεν τὴν ΓΡΑΜΜΗΝ καὶ τὸ ΧΡΩΜΑ τῶν πάντων, τῶν ἄλλων λαῶν διὰ νὰ ἐξετάσωμεν μὲ τὰ ἰδικά μας τὰ ΜΑΤΙΑ -τὰ ὁποῖα δὲν θ᾿ ἀφήσωμεν κανένα νὰ μᾶς ΒΓΑΛΗ- θὰ μελετήσωμεν τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο αὐτῶν, θὰ κυττάξωμεν τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ καὶ τὴν Τέχνην μας καὶ θὰ τὰ εὕρωμεν ἂν δὲν εἴμεθα ΣΤΡΑΒΟΙ: ΦΡΙΚΤΟΤΑΤΑ καὶ ἐλεύθεροι θὰ δημιουργήσωμεν ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴν καὶ ἐσωτερικὴν Φύσιν τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΡΑΜΜΗΝ καὶ τὸ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΧΡΩΜΑ, ἕτοιμοι καὶ ἐμεῖς νὰ τὴν ἐπιβάλωμεν μὲ τὴ γροθιά μας, ποὺ δὲν θὰ χρειασθῇ, διότι ὁ Εὐρωπαῖος νοσταλγεῖ καὶ ἐπικαλεῖται ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΦΩΣ, πιστεύει καὶ ἀναμένει καὶ ἐλπίζει φυσικώτατα ΑΥΤΟ.

Ἀλλὰ καὶ μόνον λαμβάνοντες ὡς βάσιν ἀπὸ τὰ ἤδη ὑπαινιχθέντα εἰς τὴν μελέτην αὐτήν, διὰ τὴν ΓΗΝ ΜΑΣ, ἤτοι τὴν ΑΫΛΟΤΗΤΑ τῆς ΥΛΗΣ, τὴν ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ τοῦ ΦΩΤΟΣ, τὴν ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ τῆς ΓΡΑΜΜΗΣ, τὴν ΗΔΟΝΙΚΟΤΗΤΑ τοῦ ΧΡΩΜΑΤΟΣ καὶ λαμβάνοντες μόνον καὶ μόνον τὰ δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά τῆς ΓΡΑΜΜΗΣ καὶ τοῦ ΧΡΩΜΑΤΟΣ: ΑΫΛΟΤΗΣ - ΣΑΦΗΝΕΙΑ, ἔχομεν τὴν ὑπεραρκετὴν βάσιν διὰ νὰ νοηθῇ παρὰ παντὸς ἡ ΡΙΖΙΚΗ Μεταμόρφωσις ὅλων τῶν Γραμμικῶν καὶ Χροϊκῶν Τεχνῶν.

Καὶ διὰ νὰ τελειώσω μὲ ἕνα καθαρώτατον καὶ ἀναμφισβήτητον ΓΕΓΟΝΟΣ, κατακρημνῖζον ὅλους τοὺς σωροὺς τῶν λόγων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐπροβάλλοντο κατὰ τοῦ δυνατοῦ τῆς τοιαύτης ἐκ φύσεως μιμήσεως, Γραμμικῆς καὶ Χροϊκῆς Σαφηνείας, Αἰθεριότητος καὶ Εὐγενείας, ἀφίνων κάθε ἄλλα παραδείγματα ἄλλοθεν ὀλιγώτερον σαφέστατα, ἀφίνων κάθε ἴχνη ἄλλου καλλιτέχνου δυσκολονοητότερα, ἀφίνων ὅλον τὸν Χροϊκόν, Λαϊκὸν Κόσμον μας, ὅλον τὸν Ἐκκλησιαστικόν, κάθε ἴχνος τοῦ Ἀρχαίου μας Κόσμου καὶ κάθε ἄλλο ἴχνος τοῦ Τωρινοῦ μας, λαμβάνω διὰ τὸ ἀναντιρρήτως ΣΑΦΕΣΤΑΤΟΝ, τὴν τέχνη τοῦ Θ. ΑΝΝΙΝΟΥ. Εἶπα ἀλλοῦ καὶ ἐπαναλαμβάνω, ὅτι εἶναι ἕνα Φαεινὸν Τεχνικὸν δεῖγμα Γραμμικὸν καὶ Χροϊκὸν συγχρόνως, τελείας Σαφήνειας, καὶ λεπτότητος Γραμμῆς, τελείας Ἁπλότητος καὶ Εὐγενείας Χρώματος. Εἶναι τὸ ΠΡΩΤΟΝ ΑΛΗΘΕΣ ΕΝΤΕΛΕΣ ΚΥΤΤΑΡΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ. Ἡ λεπτοτάτη Γραμμὴ τῆς Τέχνης του εἶναι παντοῦ καὶ πάντοτε Σαφέστατη. Ἡ κάθε Γραμμή του δεικνύει τὴν ἑνότητα, τὸ Αἴσθημα, τὴν θερμότητα καὶ ζωηρότητα ψυχικῆς δονήσεως. Κάθε μία εἶναι μία ψυχικὴ δόνησις. Εἶναι σὰν δοξαριὰ βιολιοῦ. Ποτὲ δὲν διορθώνεται, δὲν συμπληροῦται, ποτὲ δὲν ξαναπερνᾷ χέρι. Ἢ εἶναι ὅ,τι πρέπει νὰ εἶναι ἢ δὲν εἶναι. Τὸ λάθος εἶναι ὅπως ἡ παραφωνία εἰς τὴν Μουσικήν. Δὲν διορθώνεται, ὁ μουσικὸς ἀρχίζει πάλιν ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Τὸ χρῶμα του εἶναι ΝΕΡΟΝ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟΝ. Ρίψετε μίαν σταγόνα ὕδατος ἐπὶ λευκοτάτου καὶ λεπτοτάτου χάρτου, θίξετε τὸ κέντρον τῆς σταγόνος μὲ Χρῶμα, θὰ ἔχετε διαφανῆ σταγόνα μὲ διατρέχον αὐτὴν Χρῶμα. Βλέπετε τὶς φλέβες τοῦ χρώματος, ὅλη ἡ προσπάθεια καταβάλλεται ἀκριβῶς διὰ νὰ φαίνεται ὅτι δὲν ὑπάρχει ὕλη χρώματος, διὰ νὰ πλησιάζῃ οὕτω πρὸς τὸ ἐκ φύσεως ζωγραφιζόμενον ἀντικείμενον.

Εἰδικὴ περιγραφὴ θὰ δείξῃ τὸ εἶδος τῆς Τέχνης καὶ τὴν ΣΗΜΑΣΙΑΝ αὐτῆς. Ἀπὸ τοιαύτην Αἰσθητικὴν βάσιν ἀναχωροῦντες θὰ ζήσετε ἐκ Φύσεως, τὸ Χρῶμα τῆς Ζωγραφικῆς, Γλυπτικῆς, Ἀρχιτεκτονικῆς, Ἐπιπλοποιίας, Διακοσμητικῆς, Ὑφασματοποιίας, Ἐνδυματοποιίας καὶ κάθε τεχνητοῦ ἀντικειμένου.

Καὶ διὰ νὰ ἔχετε μίαν γενικωτέραν συνολικὴν Εἰκόνα τῆς μοιραίας Μελλούσης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ, ἐνθυμηθῆτε τὴν ὁλικὴν ἐντύπωσιν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ζωγραφικῆς. Πάρετε ἕνα μέτρον καὶ μετρήσετε τὰ Φωτεινὰ καὶ Σκοτεινὰ Φόντα. Θὰ εὕρετε μὲ μέτρα, μὲ μαθηματικά, μὲ ἀριθμούς, ἀναλογίαν 100:100.000.000. Τὸ Φωτεινὸν Φόντο εἶναι σχετικῶς ὀλίγα μέτρα, τὸ Σκοτεινὸν ἑκατομμύρια. Τὸ Φόντο τῆς ὅλης, τῆς ἀρχῆθεν ἕως τώρα Εὐρωπαϊκῆς Ζωγραφικῆς, γενικῶς καὶ μαθηματικῶς ἀκριβῶς εἶναι ΜΑΥΡΟΝ. Ἀντικαταστήσετε αὐτὸ μὲ ΗΛΙΟΝ, ΗΛΙΟΝ, ΗΛΙΟΝ, Ἥλιον ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΧΡΥΣΟΝ καὶ ἔχετε τὴν ἰδέαν τῆς Ἑλληνικῆς Ζωγραφικῆς. Καὶ αὐτὸ πρὸς τὸ παρόν.

Πρὸς τὸ παρὸν ὑπεραρκετόν. Διὰ νὰ ἔχετε δὲ καὶ μερικὰ σκαλοπάτια σκέψεως μεταβῆτε εἰς τὸ Δαφνί, γεμίσετε τὰ Μάτια σας, Φωτολάμψεως ἀπὸ τὴν Φύσιν καὶ εἰσέλθετε εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, παρατηρήσετε τὰς Τοιχογραφίας. Μολονότι χαλασμένοι, μολονότι ἀλαλιασμέναι ἀπὸ τὸν καιρόν, μολονότι δὲν εἶναι ἀριστουργήματα τῆς Χριστιανικῆς μας Τέχνης, θὰ ἰδῆτε καὶ τὴν Χριστιανικήν μας αὐτὴν Τέχνη καὶ κατὰ τὴν ὥραν αὐτὴν τῆς ἀρχῆς τῆς Πτώσεώς μας, περὶ τὰ τέλη τῆς Αὐτοκρατορίας, θὰ ἰδῆτε τὴν Ζωγραφικήν μας ΦΩΤΕΙΝΟΤΑΤΗΝ.

Ἔπειτα μεταβῆτε εἰς μίαν οἱανδήποτε Τωρινὴν Ἐκκλησίαν μας Εὐρωπαϊκῶς Σκοτεινιασμένην καὶ Ρωμηοδουλικῶς βρωμισμένην, φαντασθῆτε την πάμφωτον καὶ λαμπρόφωτον ἀπὸ τὸ ΕΞΩ ΦΩΣ, ὅπως θὰ ἴδωμεν εἰς τὰ Θρησκευτικὰ ὅτι πρέπει νὰ εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία -ὅπως ἦτο κατὰ τὴν Χριστιανικήν μας Ἀκμήν- ἀναπολήσετε τὸ θέαμα τῆς Φυσικῆς λαμπροχρωμίας, ἀναχωρήσετε ἀπὸ τὴν φωτεινότητα τῶν Τοιχογραφιῶν τοῦ Δαφνίου καὶ φαντασθῆτε ἐπενδεδυμένην ὁλόκληρον μὲ τὰς Γραμμάς μας, μὲ τὰ Ἡλιόφωτα καὶ Σεληνόφωτά μας. Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ Ζωγραφική.

Καμπανίζω καὶ κουδουνίζω ΣΚΛΑΒΟΙ: Ἀποτινάζοντες τὸν Εὐρωπαϊκὸν ζυγόν, βυθιζόμενοι εἰς τὴν Ἔσω καὶ Ἔξω Φύσιν μας, ἐλευθεριώτατα ἐκφράζοντες ἀμφότερα, ἐλευθεροῦσθε καὶ ζῆτε, καὶ ἀνανεοῦσθε καὶ ἀνανεοῦτε τὸν Ἐδῶ καὶ Ἔξω Κόσμον, δηλαδὴ εἰσέρχεσθε εἰς τὴν ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΝ.

Ἀλλὰ καὶ ὅ,τι καὶ ἂν κάμετε, καὶ εἰς τὸ τέλος τέλος μοῦ εἶναι ἀδιάφορον τὶ θὰ κάμετε οἱ Τωρινοί, οἱ Μέλλοντες μοιραίως θὰ τὸ κάμουν. Ἡ Φυσικὴ ΓΡΑΜΜΗ καὶ τὸ ΦΥΣΙΚΟΝ ΧΡΩΜΑ θὰ δημιουργήσουν Γραμμικῶς καὶ Χροϊκῶς ὁλόκληρον τὸν Ἐξωτερικὸν Νέον Κόσμον ὅστις ἀνάγκη νὰ εἶναι ἐν ἁρμονίᾳ μὲ τὴν περιβάλλουσαν καὶ περιστέφουσαν ΕΥΓΕΝΕΙΑΝ καὶ ΚΑΛΛΟΝΗΝ. Καὶ ὁ Νέος αὐτὸς Κόσμος, τότε ἓν Φυσικὸν ΑΝΘΟΣ αὐτῆς τῆς ΓΗΣ, θὰ εἶναι μοιραίως: ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΕΥΓΡΑΜΜΙΑΣ καὶ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΗΣ ΕΥΧΡΟΪΑΣ: ΘΑΥΜΑ.

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΟΙ 200 (ΔΙΑΚΟΣΙΕΣ) ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ 700.000 ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ, ΜΕ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΕΔΩ ΚΑΙ 500 ΧΡΟΝΙΑ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΜΕ. Λυχνίδα, Ηράκλεια, Στόβοι, Άστιβος, Σκόποι, Αστραίον, Στύμβερα, Κεραμεία, Βυλάζωρα, Ειδομένη, Παρεμβολή, Πελαγονία, Τρίπολις, Οκτώλοφος, Βρυγιάς, Άθακος, Σκυρτωνία, Δερρίοπος, Πισσαίον, Αυδάριστος, Αλκομεναί, Βρυάνιον, Δέβορος, Αντιγόνεια, Δόβηρος, Ταυρίανα, Πρίλαπος, Εφεσία Άρτεμις, Στεναί, Εριγών, Ζεύγλη, Θύμβρις.

Στήβεν Μίλλερ : «Είναι εξαιρετικά ειρωνικό ότι η Αρχαία Ελλάδα εμπνέει περισσότερο τους μη Έλληνες».

https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/04/blog-post_81.html —Μπορεί να μας εμπνεύσει σήμερα η αρχαιότητα; Είναι εξαιρετικά ειρωνικό ότι η Αρχαία Ελλάδα εμπνέει περισσότερο τους μη Έλληνες απ' ό,τι τους Έλληνες! Και μάλιστα, απ' ό,τι φαίνεται, πολύ σύντομα περισσότεροι μη Έλληνες θα μαθαίνουν αρχαία Ελληνικά απ' ό,τι σύγχρονοι Έλληνες. Αναρωτιέμαι επίσης αν έχετε καταλάβει ότι η αρχαία Ελλάδα είναι ο ένας και μοναδικός σας θησαυρός, που χρειάζεται να αναπτυχθεί και αξιοποιηθεί οικονομικά. Αν μπορούσα να καταφέρω -και το κατάφερα- να φέρω πάνω από 13.000.000 δολάρια στην Ελλάδα λόγω της αρχαίας Νεμέας, φανταστείτε πόσα χρήματα θα απέφεραν στη χώρα οι εκατοντάδες άλλοι αναξιοποίητοι αρχαιολογικοί χώροι που βρίσκονται, ξεχασμένοι και αφύλακτοι, ανά τη χώρα...

«Για μένα πατρίδα δεν είναι το μέρος καταγωγής μου, αλλά είναι όλη η Γη».

Ο Σάββας Κωφίδης, ένας «μεγάλος» ποδοσφαιριστής, με νοημοσύνη καρότου, δήλωσε: «Ο πλανήτης γη δεν ανήκει σε κανέναν. Επειδή η ελληνική γλώσσα είναι τεράστια, αν μπορεί κάποιος ας μου πει τι σημαίνει «μετανάστης», τι «πρόσφυγας», τι «Γερμανός» και τι « Έλληνας». Εγώ δεν γνωρίζω αυτές τις έννοιες. Το μόνο που ξέρω και θέλω να ανακαλύπτω καθημερινά είναι ο «άνθρωπος». Αυτή η Γη δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, έχω το δικαίωμα να πάω σε οποιοδήποτε μέρος θέλω και να ζήσω, γιατί αναγκάζομαι να φύγω από τον τόπο μου όπως έφυγαν οι Έλληνες και συνεχίζουν να το κάνουν. Για μένα πατρίδα δεν είναι το μέρος καταγωγής μου, αλλά είναι όλη η Γη». Δυστυχώς τέτοιες σκέψεις είναι πολύ συνηθισμένες στον ηλίθιο βαλκανικό ανθυπολαό γι αυτό αρχίζει να εξαφανίζεται σιγά σιγά από την γη. Ένας λαός με δείκτη νοημοσύνης στα επίπεδα της καθαρής βλακείας. Πως θα επιβιώσει ένας τέτοιος λαός; Αλίμονο, πολλοί «έλληνες» νομίζουν ότι η γη είναι ένα απέραντο πράσινο λιβάδι, όπου βόσκουν ήσυχα καθυστερημένες αγελάδες με γλαρά μάτια. Δεν καταλαβαίνουν ότι η γη είναι ένας ανταγωνιστικός, βίαιος, θανατερός και επικίνδυνος κόσμος, όπου μόνο με συμμαχίες με ομοειδή, ομόαιμα όντα έχεις ελπίδες να επιβιώσεις και να αποκτήσεις απογόνους. Όταν αποκοπείς από το κοπάδι σου, από την αγέλη σου, σε τρώει ο λύκος. Τέτοια ηλίθια όντα σαν τον Κωφίδη εξαφανίζονται αργά ή γρήγορα στην ανελέητη διαδικασία της φυσικής επιλογής. Το δυναμικό επιβίωσης που διαθέτουν είναι μηδέν. Το θέμα όμως είναι να μην πάρουν μαζί τους στον όλεθρο και τον λαό μας. Ζ.Π.

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΟΥΣ

ΒΡΕΤΑΝΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ Hans Eysenck: «Οι επιστήμονες, ιδιαίτερα όταν απομακρύνονται από το στενό χώρο της ειδικότητάς τους, είναι ακριβώς τόσο στενοκέφαλοι, συνηθισμένοι και παράλογοι όσο και οποιοσδήποτε άλλος και στο μόνο που χρησιμεύει η ασυνήθιστα υψηλή ευφυΐα τους είναι στο να κάνει ακόμα περισσότερο επικίνδυνες τις προκαταλήψεις τους». Sense and Nonsense in Psychology (1956), σελίδα 108

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΤΕΡΙΩΝΕΙ "ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ" ΚΟΜΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΤΕΡΙΩΝΕΙ "ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ" ΚΟΜΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ Η ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΑ ΙΣΧΥΕΙ: "ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ, ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ". ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: "ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΤΟΥΣ "ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ" ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ". https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/01/blog-post_897.html ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ; https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/01/blog-post_391.html

Η φρικτή βρωμερή Μπανανία των Αθηνών

Ιταλία: Το κόμμα της Μελόνι φέρνει νόμο που θα τιμωρεί τη χρήση αγγλικών λέξεων. Τέλος στην «αγγλομανία». Αν εφαρμοσθεί αυτός ο νόμος στην φρικτή βρωμερή Μπανανία των Αθηνών οι μισοί θα πάνε φυλακή. Ένα αλλόκοτο συνονθύλευμα χωρίς Ατομική και Εθνική Αξιοπρέπεια. Χωρίς Γλώσσα. https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2023/04/blog-post_2.html?sc=1680493692128#c2891270528781716019 3/4/2023

ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ «ΗΠΙΑ» ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Η Γερμανία ψάχνει εναγωνίως 7 εκατομμύρια ξένους εργαζόμενους. https://www.naftemporiki.gr/finance/world/1468221/i-germania-psachnei-enagonios-7-ekatommyria-xenoys-ergazomenoys/ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΧΙ ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ. ΟΧΙ ΑΙΜΑΤΑ. ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ, «ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ», ΗΠΙΕΣ, ΣΤΑΘΕΡΕΣ, ΜΕΘΟΔΙΚΕΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ. Μεθοδευμένη υπογεννητικότητα των νατιβιστών. Αμβλώσεις. Προώθηση της ανωμαλίας. Μείωση του ντόπιου πληθυσμού. Εισαγωγή ξένων. Ενθάρρυνση διαφυλετικών διασταυρώσεων. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Μεθοδική εξαφάνιση – γενοκτονία των ντόπιων. Σύμφωνα με το πρόγραμμα το 2100, που τελειώνει επίσημα η κατοχή της Γερμανίας, δεν θα υπάρχουν Γερμανοί στην χώρα τους. Θα έχουν όλοι εξοντωθεί, χωρίς αίματα και βία. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΕΞΩΔΙΚΟ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΣΤΟΝ «ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ».

ΤΟ ΚΛΕΦΤΟΠΑΣΟΚ ΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ ΛΕΕΙ ΝΑΙ ΣΤΟΝ "ΝΟΜΟ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ" ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ Η ΜΑΦΙΟΖΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΣΟΡΟΣ. Μήπως ο Κρυφακούλης θέλει να καταργήσει και τις εκλογές; https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2023/02/blog-post_8.html

ΟΙ «ΡΩΣΟΙ» ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ.

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, που να μην εντυπωσιάζεται από το γεγονός, ότι ΜΟΛΙΣ ΕΠΕΣΕ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ στην Ρωσία το 1989 (ΟΛΟΙ πλέον ξέρουν ποιοι και γιατί τον φτιάξανε και γιατί τον γκρεμίσανε, δεν τους εξυπηρετούσε αρκετά σήμερα), χιλιάδες - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ - υποτίθεται φτωχοί προλετάριοι εβραίοι της Ρωσίας, βρέθηκαν το 1990, ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ, πάμπλουτοι εκατομμυριούχοι και σήμερα αγοράζουν ελληνικά νησιά.

Το 1989 οι ιουδαϊκές τράπεζες της Νέας Υόρκης που δημιούργησαν τον κομμουνισμό στην Ρωσία το 1917 αποφάσισαν να καταργήσουν τον κομμουνισμό. Η ενέργεια δεν ήταν καθόλου δύσκολη γι αυτούς. Όπως το 1917, στην κομμουνιστική επανάσταση, πρωταγωνιστής ήταν ο ρωσικός εβραϊσμός, έτσι και 72 χρόνια αργότερα ο ρωσικός εβραϊσμός ανέτρεψε, αριστοτεχνικά, την κομμουνιστική διακυβέρνηση.
Το 1992 ο πρόεδρος της Ρωσίας Μπόρις Γιέλτσιν υπέγραψε το Ουκάζιο για την (ιουδαϊκή) ιδιωτικοποίηση στην Ρωσία με τα κουπόνια.
Η φαεινή του Σόρος, «φιλάνθρωπου» και επενδυτή, προς τον Ρώσο πρόεδρο Γιέλτσιν καθώς και των ειδικών της τράπεζας Goldman Sachs, η οποία εμπλεκόταν σε τεράστιες κερδοσκοπικές δραστηριότητες και του "Γάλλου" Ντανιέλ Κοέν για να αρπάξουν όλο τον πλούτο της Ρωσίας ήταν η διανομή κουπονιών ιδιωτικοποίησης σε "150 εκατομμύρια Ρώσους, ακόμα και σε βρέφη", μέσω των οποίων μπορούσαν να αγοράσουν τις μετοχές των επιχειρήσεων. Πιεσμένοι από τις ανάγκες του σήμερα, οι περισσότεροι δικαιούχοι έσπευσαν να ξαναπουλήσουν τα κουπόνια τους, τα οποία εξαγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές οι ιουδαίοι διευθυντές των βιομηχανικών ή χρηματοπιστωτικών ομίλων και τα εγκληματικά δίκτυα.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: τρία εκατομμύρια ρωσοεβραίων έγιναν πάμπλουτοι και 150 εκατομμύρια Ρώσοι φτώχυναν ακόμη περισσότερο.

31.03.2021

Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ

Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ

Οι «ελληνίδες» (τρομάρα τους) σήμερα δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, δεν επιδιώκουν να στήσουν σωστή παραδοσιακή οικογένεια. Αποφασίζουν ότι θέλουν «να ζήσουν την ζωή τους» πριν παντρευτούν. Μετά, ορισμένες, θα υιοθετήσουν ένα νεγράκι, όπως κάνουν οι βαλτές «σταρ» του Χόλυγουντ. Έτσι έχουμε κάπνισμα, εκτρώσεις και ηλικία προς τεκνοποίηση περίπου στα 35. Αντί να αρχίζουν την τεκνοποίηση στα 15-16, μετανοούν και προσπαθούν απεγνωσμένα να τεκνοποιήσουν περίπου στα 35 με 40.

(Ο καρκίνος του μαστού ενοχοποιείται για αυτούς τους τρεις παράγοντες: καθυστέρηση στην τεκνοποίηση, κάπνισμα, εκτρώσεις). Στην γυναίκα των 35 χρονών το ποσοστό γονιμότητος είναι 5%.

Στην γυναίκα των 40 ετών το ποσοστό γονιμότητος είναι 0%.

08.4.2021

ΣΕ 100 ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΥΤΗ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΩΓΜΕΝΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝ

ΣΕ 100 ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΑΥΤΗ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΩΓΜΕΝΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ.

Σήμερα η πατρίδα μας χάνεται, τόσο δημογραφικά όσο και πνευματικά. Πόσοι νέοι νομίζετε ότι διαβάζουν τα διπλανά άρθρα; 5 χιλιάδες; 10 χιλιάδες; Οι υπόλοιποι νέοι απεθνικοποιήθηκαν τελείως. Άλλοι μετατράπηκαν ήδη σε κάτι άλλο, (μη έλληνες), άλλοι έγιναν ομοφυλόφιλοι, άλλοι ξενιτεύτηκαν.
Ο ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ, ΜΙΑ ΒΑΝΑΥΣΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕΘΟΔΟ ΕΓΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΕΣ ΡΑΤΣΕΣ.
Η αγαπημένη μας πατρίδα είναι πλέον μία χαμένη υπόθεση.
Η λεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη τελικά δεν ήταν παρά μία καλά σχεδιασμένη επιχείρηση για την εξόντωση των λαών της. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο αυτό γίνεται φανερό, (διαβάστε και την τελευταία ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού Ουρμπάν, που καταγγέλλει ανοιχτά το ίδιο ακριβώς).
Στην αρχή όλοι θεωρούσαμε το σχέδιο Καλλέργη σαν ουτοπικό. Λέγαμε ότι αποκλείεται να εφαρμοστεί, θα υπάρξουν αντιδράσεις από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Τώρα κοιτάξτε γύρω σας με ανοιχτά τα μάτια. Το σχέδιο υλοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς από τους οικονομικούς και πολιτικούς αφέντες μας. Προσέξτε και ποιοι είναι οι εντεταλμένοι, που διαλέχτηκαν από την οικονομική ολιγαρχία, για να το εφαρμόσουν. Και όλοι αυτοί το ομολόγησαν με καθαρά λόγια, (υπάρχουν ξεκάθαρα κείμενά τους). Κλίντον, Κάμερον, Μέρκελ, Σαρκοζί, Τσίπρας, Σαμαράς, Μητσοτάκης, Όλοι αυτοί βέβαια έχουν και από μία φλέβα από το γνωστό γένος. Πιθανόν να έρθουν και άλλοι, πιο προωθημένοι. Οι θρησκευτικοί ηγέτες της Ευρώπης είναι και αυτοί στο κόλπο και ωθούν προς τα εκεί.

08.04.2021

Ο ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΣ.

Οι Έλληνες δεν μισούν κανένα λαό του κόσμου, με τον όρο βέβαια της αμοιβαιότητας. Δεν μισούν ούτε τον εβραϊκό λαό. Ποτέ δεν υπήρξαν, ούτε θα γίνουν αντιεβραίοι ή αντισημίτες. Επίσης δεν είναι αντισιωνιστές με την στενή έννοια του όρου.

Γι αυτό εκτιμούν και σέβονται τον Έλληνα πολίτη ιουδαϊκού θρησκεύματος Αλβέρτο Μπουρλά, που κατόρθωσε να γίνει ο CEO και να διευθύνει αποτελεσματικά και κερδοφόρα μια τεράστια αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία, προφανώς λόγω των ικανοτήτων του. Για να μπορεί να διευθύνει μία τέτοια επιχείρηση ο Μπουρλάς, (το ακαθάριστο προϊόν της οποίας είναι περίπου ίσο του ελληνικού ΑΕΠ - η οικονομία της Ελλάδας είναι η 51η μεγαλύτερη στον κόσμο με ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) 187.456 δις ευρώ για το ημερολογιακό έτος 2019. Το σύνολο του ενεργητικού κεφαλαίου της εταιρείας Pfizer ήταν στις 31.12.2019 περίπου 168 δις δολάρια), σημαίνει ότι διαθέτει σπουδαίες διαχειριστικές ικανότητες. Τέτοιους και μόνο τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε σήμερα στην Ελλάδα.

Ο Ζ.Π. προτείνει στους ιθύνοντες του κυβερνώντος κόμματος της Ν.Δ.: Οι ιμιτασιόν εβραίοι που κυβέρνησαν και κυβερνούν το ελληνικό κράτος αποδείχτηκαν διαχειριστικά ανίκανοι. Όλοι τους είναι αδούλευτα και ανίκανα τέκνα μιας απαράδεκτης μαφιόζικης οικογενειοκρατίας. Καλό είναι να δοκιμάσουμε πλέον έναν αυθεντικό εβραίο και συνειδητοποιημένο ΕΛΛΗΝΑ σαν πρωθυπουργό. Αφαιρέστε κύριοι την εξουσία από τον ανίκανο Κυριάκο Μητσοτάκη και καλέστε και αναθέστε της πρωθυπουργία της χώρας στον Έλληνα πολίτη Αλβέρτο Μπουρλά.

ΟΛΕΣ οι ευρωπαϊκές χώρες - ΟΛΕΣ - δοκίμασαν και από ένα αυθεντικό εβραίο πρωθυπουργό. Ποια να πρωτοαναφέρουμε. Ορισμένες μάλιστα και από δύο, τρεις και παραπάνω γνήσιους ιουδαίους. Ο φανατικός σιωνιστής Ουίνστον Τσώρτσιλ έγραψε: «όπου υπάρχουν τρεις Εβραίοι, γίνονται οι δύο Πρωθυπουργοί και ένας αρχηγός της αντιπολίτευσης». Καιρός να δοκιμάσει και η Ελλάδα ένα εβραίο πρωθυπουργό με ένα δικό της επιτυχημένο, αυτοδημιούργητο άνθρωπο. Δεν θέλουμε πλέον για πρωθυπουργούς και υπουργούς ψεύτικους μισοεβραίους, που μας έχουν ρημάξει την ζωή και φοβούνται να πουν ότι είναι Έλληνες και Εβραίοι ταυτόχρονα και τρέμουν σαν ψάρια μπροστά σε ένα αυθεντικό εβραίο.

1.04.2021

Ο ΣΑΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ.

Ο προδότης Τσίπρας και η συμμορία του γνωρίζουν καλά σε ποιο σημείο βρίσκεται η καρδιά της Ελλάδος. Γνωρίζουν πού πονάει ιδιαίτερα η πατρίδα. Έτσι χτύπησαν αριστοτεχνικά και θανατηφόρα στην καρδιά του Έθνους, στην Μακεδονία, στο σημείο εκείνο που πιστεύουν οι προδότες ότι, με ένα καίριο χτύπημα, θα σκοτώσουν την Ελλάδα, την χώρα, την ιδέα που μισούν περισσότερο από όλα στην άθλια ζωή τους. Οι κομμουνιστές του Τσίπρα παρέδωσαν τον Ιούνιο του 2018 το όνομα και την ψυχή της Μακεδονίας μας στους βουλγάρους και το έκαναν με χαιρεκακία και σαδιστική ικανοποίηση, ανάλογης εκείνης, όταν έσφαζαν με κονσερβοκούτια ανήμπορους Έλληνες. Αρκεί να πρόσεχε κανείς τα γυαλισμένα από μίσος και σαδισμό μάτια του Τσίπρα και του Κοτζιά, όταν υπέγραφαν την συμφωνία με τους βουλγάρους στις Πρέσπες. Κυριολεκτικά ήταν αφιονισμένοι, εισέπνεαν, ρουφούσαν, απολάμβαναν τον σαδισμό εναντίον της φτωχής πατρίδας μας. Όλη η βρωμερή μορφή τους, όλο το προσωπείο τους εξέπεμπε μίσος και κακία στο στυλ «βρωμοέλληνες, επιτέλους σας την φέραμε. Πετάξαμε την Μακεδονία σας στα σκυλιά».

09.03.2021

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941. Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Η επίθεση της Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας. σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Έρμπαχ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο Έρμπαχ τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας, αλλά κατά της Αγγλίας, που είχε στείλει βοήθεια στην χώρα μας με 62.000 άνδρες και αεροπορική δύναμη. Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Την επίθεση κατά της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα. Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Οι αγγλικές δυνάμεις έλεγχαν τον άξονα Τεμπών - Βερμίου, όμως το κέντρο του μετώπου ήταν ασθενές και η Θεσσαλονίκη ανοχύρωτη πόλη. Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήλθαν σε περίπου 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια της επιχείρησης Μαρίτα, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ελληνικής αντίστασης. Οι συνολικές γερμανικές απώλειες από την αντίσταση του Ελληνικού στρατού του Μεταξά ξεπερνούσαν τις 9.000 άνδρες. Στο γερμανικό νεκροταφείο του Διονύσου Αττικής βρίσκονται θαμμένοι 9.973 Γερμανοί στρατιώτες των στρατευμάτων που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα. Εάν η Ελλάς του στρατηγού Μεταξά το 1940, είχε το μέγεθος και την στρατιωτική ισχύ της τότε Γαλλίας ((ΓΕΡΜΑΝΙΑ, πληθυσμός 80.000.000, στρατιώτες 6.000.000, ΓΑΛΛΙΑ, πληθυσμός 45.000.000, στρατιώτες 4.000.000, ΕΛΛΑΣ πληθυσμός 7.000.000, στρατιώτες 600.000), κατ’ αναλογία, οι γερμανικές απώλειες θα ισοδυναμούσαν με ολοκληρωτικό αφανισμό του γερμανικού στρατού. ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΕ Ο ΗΝΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ (1300 Π.Χ.). Ο Ελληνικός Στρατός των 600.000 ανδρών που είχε οργανώσει ο Αρχιστράτηγος Ιωάννης Μεταξάς συνέτριψαν και πέταξαν στην θάλασσα τον ιταλικό στρατό των 3.000.000 ανδρών. Αντιστάθηκαν σθεναρά στον γερμανικό στρατό των 6.000.000 και θα κέρδιζαν την μάχη και εκεί αν: 1ον, δεν κατέρρεε σε 3 ημέρες ο σερβικός στρατός, γεγονός που μας άφησε ακάλυπτους στα νώτα μας. 2ον, οι άγγλοι δολοφόνησαν εγκαίρως τον φυσικό μας ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ Ιωάννη Μεταξά και 3ον, οι πράκτορες των ξένων στα μετόπισθεν διακήρυξαν ότι ο στόχος για επέκταση του πολέμου εκπληρώθηκε - αρπάξτε το χρυσό των Ελλήνων και φύγετε. "Τα οχυρά των Ελλήνων καταλαμβάνονται, δεν παραδίδονται". 08.03.2021

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2100.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2100.

Ο κύριος πάροχος προβλέψεων για την εξέλιξη του πληθυσμού και της σύστασής του είναι το Τμήμα Πληθυσμού της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών, που παρέχει στοιχεία ανά 5ετίες που αφορούν σε μακροχρόνιο ορίζοντα. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet (14 Ιουλίου 2020) μια μελέτη που προβλέπει την πληθυσμιακή εξέλιξη σε 195 χώρες του πλανήτη ως το 2100.

Οι ιατροί του ΕΚΠΑ, Μιχάλης Λιόντος, Ευστάθιος Καστρίτης, αναπληρωτής καθηγητής και Θάνος Δημόπουλος, καθηγητής Θεραπευτικής και πρύτανης ΕΚΠΑ, συνοψίζουν τα ευρήματα αυτής της μελέτης:
Η Ελλάδα δυστυχώς χαρακτηρίζεται με έναν από τους 5 χαμηλότερους δείκτες γονιμότητας παγκοσμίως και η κατάσταση εκτιμάται ότι θα επιδεινωθεί ως το τέλος του αιώνα.

Χαρακτηριστικά ο δείκτης γονιμότητας ήταν το 2017 στο 1.42 και αναμένεται να ελαττωθεί στο 1.29 στο μέσο του αιώνα και στο 1.19 στο τέλος του. Στο πλαίσιο αυτό, η μελέτη προβλέπει ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί το 2100 σε περίπου 5,5 εκατομμύρια, ενώ σε πιο απαισιόδοξα σενάρια στα 4,5 εκατομμύρια. Ανάλογη ελάττωση του πληθυσμού προβλέπεται για χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Μείωση θα παρουσιάσουν και άλλες χώρες της Ευρώπης, με εξαίρεση τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις σκανδιναβικές χώρες. Αντίθετα, σημαντική αναμένεται η αύξηση του πληθυσμού στη γειτονική Τουρκία που αναμένεται να ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια το 2100. Αναφορικά με τις μεγαλύτερες πληθυσμιακά χώρες το 2100, τα πρωτεία θα έχει η Ινδία που παρά τη μείωση του πληθυσμού της θα έχει περίπου 1 δισεκατομμύριο κατοίκους, ακολουθούμενη από τη Νιγηρία που θα έχει περίπου 750 εκατομμύρια κατοίκους. Η Κίνα θα είναι πλέον η τρίτη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου με πληθυσμό περίπου 700 εκατομμυρίων. Με βάση τα παραπάνω στοιχεία αναμένονται μεγάλες ανακατατάξεις στα πληθυσμιακά μεγέθη αλλά και την οικονομική ισχύ πολλών χωρών. Έτσι οι παραδοσιακές οικονομικές δυνάμεις θα πλαισιώνονται ως το τέλος του αιώνα από χώρες όπως η Νιγηρία, οι Φιλιππίνες, η Ινδονησία, το Ιράκ και η Αίγυπτος. Η Τουρκία αναμένεται να είναι η ένατη χώρα σε επίπεδο ΑΕΠ παγκοσμίως στο μέσο του αιώνα.

Αντίθετα, παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Ισπανία, η Σαουδική Αραβία και η Ελβετία θα βρίσκονται εκτός των 25 πλουσιότερων χωρών του κόσμου. Η Κίνα θα βρεθεί στην κορυφή της λίστας των χωρών με το υψηλότερο ΑΕΠ περίπου το 2050, όμως καθώς ο πληθυσμός της θα μειώνεται οι ΗΠΑ θα ξαναβρεθούν στην κορυφή, καθώς θα έχουν περίπου σταθεροποιήσει τον πληθυσμό τους. Χώρες που αναμένεται ότι θα βελτιώσουν τη θέση τους στην κατάταξη κυρίως μέσω της εισροής μεταναστευτικών ρευμάτων αναμένεται να είναι η Αυστραλία και το Ισραήλ.

21.02.2021

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΜΣΕΝ – ΣΟΪΜΠΛΕ

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΜΣΕΝ – ΣΟΪΜΠΛΕ.

ΤΟΜΣΕΝ: Αγαπητέ Βόλφγανγκ στην Ελλάδα εκτός από τον ανόητο λαό ευθύνη έχουν και οι ντόπιοι Ολιγάρχες, η ελίτ της χώρας την οποία κι εσύ κατέκρινες το 2010…

ΣΟΪΜΠΛΕ: Ακου Πολ…Πράγματι έτσι είναι. Οι Ελληνες Ολιγάρχες και το πελατειακό Κράτος είναι οι αιτίες της χρεοκοπίας. Αλλά εάν οι Ελληνες δεν μπορούν να απαλλαγούν από τους διεφθαρμένους Ολιγάρχες τους πρόκειται για έναν ανόητο λαό ηλιθίων. Και οι ηλίθιοι πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά για να συνέλθουν…
ΤΟΜΣΕΝ: Πράγματι κι εγώ μετά από 7 χρόνια παρουσίας μας στην Ελλάδα πιστεύω ότι οι Ελληνες είναι ένας λαός κακομαθημένων ηλιθίων, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς αρετές, χωρίς αυτοσεβασμό. Είναι τόσο ηλίθιοι που καταπίνουν το ένα Μνημόνιο μετά το άλλο ενώ βλέπουν ότι αυτά δεν ακουμπάνε το πελατειακό κράτος και τους Ολιγάρχες του…

ΣΟΪΜΠΛΕ: Δεν είναι δική μας δουλειά Πολ να εξουδετερώσουμε τους Έλληνες Ολιγάρχες και το πελατειακό κράτος. Αυτό είναι δουλειά των ελληνικών κυβερνήσεων. Αυτές όμως στηρίζονται στους Ολιγάρχες και στο διεφθαρμένο πελατειακό κράτος…Είναι θέμα των ηλιθίων Ελλήνων πολιτών να ξεσηκωθούν ενάντια στις κυβερνήσεις τους, τους Ολιγάρχες και το πελατειακό κράτος. Ωσπου να συμβεί αυτό οι ηλίθιοι Ελληνες θα ζουν με Μνημόνια για παραδειγματισμό…

20.02.2021

ΤΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΡΩΜΙΟΣ. Οι αρσενικοί νεοέλληνες φοβισμένοι μαντραχαλάδες

ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΖΩΪΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Σε ποντίκια δόθηκε άφθονη τυποποιημένη τροφή σε στενά κλειστά αμπάρια γεμάτα σιτάρι.

Το αποτέλεσμα: Ατελείωτο σεξ με υπερφαγία, υπερπληθυσμός, αιμομιξία, υπερκινητικότητα, αναρχία, τρέλα, αυτοκτονικές τάσεις, κανιβαλισμός.

Τα τέκνα μιας τυπικής ελληνικής οικογένειας μεγαλώνουν κλεισμένα σε ένα άθλιο στενό διαμέρισμα, με τυποποιημένη πλαστική τροφή.

Τα παιδιά γίνονται έτσι μικρόψυχα, μίζερα, φοβισμένα, ατομικιστικά, απείθαρχα, υπερκινητικά, με δεκάδες ψυχικές αναστολές και προβλήματα, φιλήδονα, ναρκομανή και αναρχικά.
Δεν αναπτύσσουν ομαδικό πνεύμα, παραμελούν την σωματική εκγύμναση και βελτίωση, δεν έχουν στόχους, ούτε όρεξη για εργασία.

Η πνευματική και συναισθηματική ωρίμανση αλλοιώνεται, αναστέλλεται ή νεκρώνεται ολοσχερώς και οι σωματικές και οι ψυχικές διαστροφές έχουν τον πρώτο λόγο.

Τι είδους συναισθήματα θα αναπτύξουν κλεισμένα σε ένα κλουβί και για ποιο πράγμα πρέπει να πολεμήσουν και να υπερασπισθούν;

Για το διαμέρισμα;

Στο τέλος οι αρσενικοί νεοέλληνες φοβισμένοι μαντραχαλάδες, αν δεν καταλήξουν σε κάτι χειρότερο, γίνονται άγαμοι προβληματικοί φοβισμένοι 30άρηδες, 40άρηδες και 50άρηδες, μένουν με τους γονείς και τους ταΐζει η μαμά και η γιαγιά, φοβούνται τις γυναίκες και τελικά στρέφονται σε διαστροφές.

Οι καταθλιπτικές γεροντοκόρες πάλι ασχολούνται με καφεμαντεία, αστρολογία, κηδείες, "προφητείες", (αγαπημένο σπορ των ορθόδοξων ρωμιών πριν από κάθε καταστροφή), νοσηρή θρησκευτικότητα ή όπως συμβαίνει με τις σκύλες, υποκύπτουν στον έρωτα αθλίου τινός ψωροσκύλου, παντρεύονται ένα πακιστανό και ασπάζονται το Ισλάμ, όπως άρχισε να συμβαίνει τελευταία.

07.03.2021

ΤΑ 7,5 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΑΠΟ ΤΑ 7,5 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΟΝΙΚΟ ΙΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ 100 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΘΕΝΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ.

Κάποτε ο πληθυσμός του Ισλάμ ήταν 100 εκατομμύρια και σήμερα οδεύει στα 2 δισεκατομμύρια. Η ινδική υποήπειρος αδυνατεί να διαθρέψει πάνω από 100 εκατομμύρια και τώρα είναι 1,4 δισεκατομμύριο. Το ίδιο και οι περιοχές της Ν. Αμερικής (πάει ο πνεύμονας της γης, η ζώνη του Αμαζονίου), της Κίνας, της Ινδοκίνας και της Ινδονησίας. Η μεγάλη καταστροφή όμως θα επέλθει από την Αφρική. Οι σοφοί εγκέφαλοι του Προγράμματος Καλλέργη σχεδιάζουν μία Αφρική του 2050 με 1,5 δισεκατομμύριο Νέγρους και το 2100 με 4,5 δισεκατομμύρια Νέγρους, σε μία περιοχή που ο πληθυσμός δεν πρέπει να ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια. Πως θα διατραφούν αυτοί οι άνθρωποι. Τι χτυπήματα θα επιφέρουν στην οικολογία της Αφρικανικής ηπείρου; Ακόμη και εάν 1 δισεκατομμύριο απ' αυτούς τους νέγρους τους μεταφέρουν στην Ευρώπη, όπως είναι το σχέδιό τους, για να καταστρέψουν τους ευρωπαϊκούς λαούς, πάλι θα πρέπει να διατραφούν τα υπόλοιπα 3,5 δισεκατομμύρια. Πως θα γίνει αυτό;

Με τα βιολογικά όπλα μπορεί να γίνει το εξής σενάριο: επί σειρά ετών μέσω των ΜΜΕ διαδίδεται στους ηλίθιους δημοσιογράφους και στον λαό, (όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα) ότι ο εμβολιασμός είναι κάτι κακό. Ο άσχετος λαός γίνεται επιφυλακτικός και αρνείται τον εμβολιασμό. Οι εξουσιαστές και ίσως μερικοί δούλοι τους δεν κινδυνεύουν Προχωρούν σε μαζικούς προφυλακτικούς εμβολιασμούς στους δικούς τους και μετά εξαπολύουν και διασπείρουν τον θανατηφόρο ιό στην γη.

ΓΙΑ ΜΕΝΑ (Ζ.Π.) (ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΗΣΙΑ ΟΣΩΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ) ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ.

(Διαβάστε και το άρθρο: Ισραήλ: Μέχρι τον Μάρτιο θα ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί και σε παιδιά άνω των 12 ετών. https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/01/12.html)

18.02.2021

ΤΟ ΠΑΛΑΒΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΣΥΓ

ΤΟ ΠΑΛΑΒΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ, ΠΟΥ ΕΝΕΣΚΗΨΕ ΜΕ ΥΠΟΠΤΟ ΤΡΟΠΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΣΑ ΛΕΥΚΗ ΦΥΛΗ

Το 1900 οι μαύροι της Αφρικής ήταν περίπου 100.000.000, σε άθλια κατάσταση και έτρωγαν ο ένας τον άλλο.

Στη δεκαετία του 1950, ο πληθυσμός της Αφρικής ήταν περίπου 220 εκατομμύρια. Από το 2016 ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 1.216 δισεκατομμύρια. Το 2050 η Αφρική θα έχει πληθυσμό 2,5 δισεκατομμυρίων κατοίκων. Ένας στους τέσσερις ανθρώπους στον κόσμο θα είναι νέγρος τότε.

Με τα εμβόλια, και μόνο με τα εμβόλια, που ανακάλυψε η Λευκή φυλή, διασώζονται εδώ και 100 χρόνια τα ατελείωτα νεογνά των μαύρων. Αποτέλεσμα, το δώρο της Λευκής φυλής στην μαύρη: το 2100 οι μαύροι της Αφρικής θα ξεπεράσουν τα 4,5 δισεκατομμύρια και θα εισβάλουν μαζικά στην Ευρώπη για να εξαφανίσουν οριστικά τα υπολείμματα της λευκής ράτσας, η οποία βέβαια δεν θα τεκνοποιεί και μάλλον θα ανήκει τότε στο τρίτο ή τέταρτο φύλο.

Οι ηλίθιοι λευκοί ευρωπαίοι, οι οξυδερκείς αρνητές των εμβολίων, ισχυρίζονται ότι με τα εμβόλια επιδιώκεται η μείωση του πληθυσμού της γης. Αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Με τα εμβόλια από 1,6 δισεκατομμύρια που ήταν ο πληθυσμός της γης το 1900, έγινε σήμερα 7,5 δισεκατομμύρια και το 2100 ο πληθυσμός της γης θα φθάσει τα 12 με 14 δισεκατομμύρια, εκ των οποίων η Λευκή φυλή θα είναι κάτω του ενός δισεκατομμυρίου και η μαύρη περίπου 4,5 δισεκατομμύρια.
Πρέπει ο λευκός γονιός να αντιληφθεί ότι η συνωμοσία λειτουργεί αντίστροφα.

Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΕΥΚΟΥΣ.

Οι τριτοκοσμικές χώρες θα εμβολιάζονται κανονικά, τα παιδιά τους θα επιζούν και οι λευκές χώρες θα αποφεύγουν τα εμβόλια για τα ούτως ή άλλως λίγα παιδιά τους.
Το πράγμα δεν είναι παρά ένας άλλος παράλληλος τρόπος γενοκτονίας των παιδιών των λευκών οικογενειών.

Ζ.Π.

Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ.

Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ.
Οι έλληνες πολιτικοί (και η ιθύνουσα πνευματική, καλλιτεχνική, ακόμη και οικονομική - βλέπε ολιγάρχες των ΜΜΕ - τάξη) έχουν δημιουργήσει δικούς τους άρρωστους κοινωνικούς και ιδεολογικούς κόσμους και ζουν μόνοι τους μέσα σ’ αυτούς. Ο καθένας απ’ αυτούς ενεργεί «ιδιωτικά» και καιροσκοπικά εναντίον των άλλων ενώ το εθνικό και κοινωνικό οικοδόμημα γύρω τους γκρεμίζεται.

Η πρωτόγονη πολιτική σκέψη, η ασυναρτησία, η διαστροφή στην επικοινωνία, οι ιδιόμορφες γλωσσικές κατασκευές, το κλειστό σύστημα εννοιών, η κατασκευή εχθρών και η δαιμονοποίησή τους, η «λογική» που χρησιμοποιείται για να αυτοεπιβεβαιώνει τους εμμονικούς ισχυρισμούς τους, όλα αυτά είναι γνωρίσματα του ελληνικού πολιτικού και κοινωνικού αυτισμού.
Το κυριότερο όμως και πιο παθογνωμονικό εύρημα στους έλληνες πολιτικούς, αυτό που θέτει την διάγνωση του πολιτικού αυτισμού, είναι η έλλειψη εθνικής ευαισθησίας.
Οι έλληνες πολιτικοί θα ασχοληθούν με πολλά ζητήματα: κλιματική αλλαγή, περιβάλλον, πράσινη ανάπτυξη, δικαιώματα των ζώων, δικαιώματα των μειονοτήτων κλπ.
Ίσως έχουν ακούσει και την έκφραση Ελληνικός Λαός, Ελληνικό Έθνος και Ελληνική Πατρίδα. Αισθάνονται όμως μία απέχθεια γι αυτές τις έννοιες. Δεν μπορούν να αντιληφθούν κάτι τόσο μεγάλο και σύνθετο. Ξεπερνά τα αυτιστικά όριά τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι δίπλα μας υπάρχουν άλλες κοινότητες που θέλουν το κακό μας, ότι ο κόσμος είναι ένα θανατερό λιβάδι και για να επιβιώσουμε απαιτείταιι ενότητα, σύμπνοια, εξυπνάδα, ετοιμότητα.

18.2.2021

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΕΦΙΑΛΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ, 480 Π.Χ.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΕΦΙΑΛΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ, 480 Π.Χ.

Φαντάζεστε οι αρχαίοι έλληνες να δικαιολογούσαν την πράξη του Εφιάλτη;

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, πράγματι υπήρξαν και τότε φωνές υπέρ του Εφιάλτη. Αναφέρεται ότι παράγοντες και ιερείς του Μαντείου των Δελφών, πληρωμένοι με τεράστια ποσά από τον Ξέρξη, πήραν το μέρος των Περσών. Μπορούμε να υποθέσουμε μάλιστα και το είδος των δηλώσεων τους:

«Η ιστορική Συμφωνία Εφιάλτη – Ξέρξη, κλείνει μια μεγάλη εκκρεμότητα 25 και πλέον χρόνων στην περιοχή μας. Είναι μια έντιμη Συμφωνία που εξασφαλίζει το μέλλον των λαών των δύο χωρών αλλά και της ανατολικής Μεσογείου με ειρήνη, αλληλεγγύη και συνανάπτυξη.
Η ειρηνική προσπάθεια του κ. Ξέρξη καλύπτει πλήρως τις πάγιες ελληνικές θέσεις και μάλιστα τις διασφαλίζει ακόμη περισσότερο, ενώ αποδεικνύει, έμπρακτα, τη βούληση της γειτονικής χώρας, της Περσίας, για ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών.
Με την ειρηνική διαμεσολάβηση του κ. Εφιάλτη διαλύεται η «γκρίζα ζώνη» που δημιουργούσε η μακροχρόνια εκκρεμότητα πολλών «κρατών - πόλεων» και προσδιορίζονται με σαφήνεια και με διεθνή σφραγίδα τα όρια - πολιτικά, ιστορικά, πολιτισμικά - ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις και την Περσία.
Η έντιμη κίνηση του Εφιάλτη διέγραψε με μοναδικό τρόπο δια παντός τους αλυτρωτισμούς των ελληνικών πόλεων – κρατών στην ελληνική χερσόνησο.
Η έντιμη κίνηση του Εφιάλτη έκανε σεβαστή την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό της χώρας των Περσών.
Η επιβεβαίωση στη Συμφωνία της γλώσσας των Αρίων, των Μήδων και των Περσών (όπως επί πάρα πολλές δεκαετίες έχει αναγνωρισθεί και από τις πόλεις μας) και της ιθαγένειας της γειτονικής χώρας αποδεικνύει έμπρακτα τη βούληση των ελληνικών πόλεων για την οικοδόμηση ενός σταθερού μέλλοντος φιλίας και ειρήνης με τη «Ανατολική Περσία». Οι ελληνικές δημοκρατικές πόλεις, σέβονται τις αποφάσεις και τις θεμελιώδεις αρχές της Δελφικής Αμφικτιονίας.
Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, όπου σε ορισμένες ελληνικές πόλεις παρατηρείται η άνοδος της ακροδεξιάς, του εθνικισμού, του σοβινισμού και του ρατσισμού, φαινόμενα, εξαιτίας των οποίων έχουν κυλήσει ποταμοί αίματος στον Τρωϊκό πόλεμο, σ’ αυτές τις ιστορικές στιγμές, όπου στις πόλεις μας, με αυτή τη Συμφωνία, ερχόμαστε στην πράξη αντιμέτωποι με το τέρας του φασισμού και με όσους το τροφοδοτούν, κύκλοι που εκφράζουν το πιο σκοτεινό παρελθόν, διχάζουν τον ελληνικό λαό και τις πολιτικές δυνάμεις σε εθνοπροδότες και εθνοσωτήρες. Ο διχασμός αυτός πλήττει τα θεμέλια της Δημοκρατίας, όταν στις ελληνικές πόλεις και στην ευρύτερη γειτονιά μας επινοούνται επικίνδυνοι αναθεωρητισμοί που προοιωνίζουν σκοτεινό μέλλον.
Εμείς, αριστεροί, δημοκράτες, προοδευτικοί πολίτες, στηρίζουμε τη Συμφωνία, γιατί είμαστε κατά των εθνικισμών και των αναθεωρητισμών, γιατί είμαστε υπέρ μιας ειρηνικής, αλληλέγγυας ευρωπαϊκής και ασιατικής γειτονιάς, γιατί η Συμφωνία υπερβαίνει τις εθνικιστικές και θρησκευτικές εντάσεις. Είμαστε υπέρ της αξιοπρέπειας των λαών. Στηρίζουμε τη Συμφωνία γιατί πιστεύουμε ότι είναι πατριωτικό, διεθνιστικό και δημοκρατικό μας καθήκον».

16.02.2021

ΚΟΖΑΝΗ, ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΣΤΟΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΝΑΓΩΓΗ, ΟΥΤΕ ΤΖΑΜΙ

ΟΤΑΝ ΤΟ 2019 Ο «ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ, ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΣΤΟΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΝΑΓΩΓΗ, ΟΥΤΕ ΤΖΑΜΙ.

Επίτιμος δημότης Κοζάνης ανακηρύχθηκε το 2019 ο προδότης της Μακεδονίας «Πρόεδρος της Δημοκρατίας», Προκόπης Παυλόπουλος, μετά τα εγκαίνια του νέου κτιρίου της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ, μετά την Εθνική Βιβλιοθήκη Αθηνών, μεγαλύτερης Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης ιδρύθηκε εδώ και τρεις και πλέον αιώνες (τον 17ο αιώνα) και λειτουργεί αδιάλειπτα στην σημερινή πρωτεύουσα της Δυτικής Μακεδονίας.

Ο εφευρέτης του όρου «Νέος Έλλην», Γρηγόριος Κονταρής υπήρξε ο πρώτος δάσκαλος της πόλης και ο ιδρυτής της Βιβλιοθήκης. Στον 18ο και 19ο αιώνα, η Βιβλιοθήκη αυτή μετετράπη σε μικρό και άτυπο, αλλά θαυματουργό Πανεπιστήμιο, έναν «Οίκο Βελτιώσεως» όπως την ονόμασαν οι άνθρωποί της.

Οι σπάνιες συλλογές της Κοζανίτικης Βιβλιοθήκης, ένας αληθινός θησαυρός του Ελληνικού Έθνους, περιλαμβάνουν την Χάρτα του Ρήγα-έκδοση του 1796-1797, την «Περί Ζώων Ιστορία» του Αριστοτέλους, όπως εκδόθηκε από τον Άλδο Μανούτιο το 1497 στη Βενετία, τον Παγκόσμιο Χάρτη του Ανθίμου Γαζή (1800), το Λεξικό του Σουΐδα (1499, έκδ. Δημητρίου Χαλκοκονδύλη), τον Κώδικα της Ζάβορδας και άλλα πολλά.
Στον «Πρόεδρο» και αρχιμασόνο, που κρυβόταν σε συναγωγή του Βόλου, όταν ο Τσίπρας ξεπουλούσε την Μακεδονία, απονεμήθηκε το Κλειδί της πόλης. Μπράβο στον κομμουνιστή δήμαρχο της Κοζάνης, που παρέδωσε το χρυσό κλειδί της Κοζάνης, στα χέρια του προδότη και αρχιμασόνου Παυλόπουλου. Την ίδια στιγμή ο Δήμος των Σερρών ζήτησε από τον προδότη και αρχιμασόνο, να επιστρέψει πίσω το χρυσό κλειδί των Σερρών, που του είχε δοθεί παλιότερα, πριν την προδοσία της Μακεδονίας.
Κατά την διαμονή του προδότη αρχιμασόνου στην Κοζάνη προέκυψε το ζήτημα, σε ποιο μέρος θα προσευχηθεί ο προδότης και αρχιμασόνος. Στην πόλη δεν υπάρχει μασονική στοά, έτσι ο ΜΑΤΣ θα κάθεται, περιμένοντας την προσευχή του προδότη, σε αναμμένα κάρβουνα. Το ίδιο και ο Ιεχωβά και ο Αλλάχ.

Πάντως στην ομιλία του ο προδότης αρχιμασόνος έκανε μία αναφορά στην Στοά της Κοζάνης, αλλά φευ, δεν ήταν μασονική στοά στην Κοζάνη, αλλά παλιά Κοζανίτικη πολιτιστική ομάδα.

(Το 1745 ιδρύθηκε στην Κοζάνη η «Στοά». Στην εν λόγω σχολή δίδαξε θετικές επιστήμες (Φυσική, Χημεία, Βιολογία και Μαθηματικά) ο Ευγένιος Βούλγαρης. Για την λειτουργία της «Στοάς» έδιναν χρήματα ντόπιοι αλλά και απόδημοι Κοζανίτες της Ουγγαρίας. Η «Στοά» πιθανώς σταμάτησε την λειτουργία της το 1774).
Και ένα άλλο: ο πηγαιμός του αρχιμασόνου και προδότη δεν πολυδιαφημίστηκε, για να μην μαζευτεί ο μακεδονικός λαός και γιουχαΐσει τον προδότη.
13.02.2021

Ο HOMO GRECUS.

ΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ HOMO GRECUS.
Στην νοτιοανατολική Ευρώπη ζει ένα ιδιαίτερο ανθρώπινο υποείδος με περιορισμένες ικανότητες προσαρμογής, που αποκαλείται Homo Grecus.
Το περίεργο αυτοκαταστροφικό αυτό είδος ανθρώπου, με περιορισμένες αντιληπτικές ικανότητες και χαμηλή ευφυΐα, για 46 ολόκληρα χρόνια ψηφίζει και εκλέγει σαν καθοδηγητές του κάτι ευπροσάρμοστους χαμαιλέοντες, (ειδική ράτσα ερπετών που διασταυρώθηκε με τρωκτικά), συνήθως από τις ίδιες οικογένειες, που επιστημονικά ονομάζονται Homo Karamanlius, Homo Papandreicus, Homo Mitsotakeicus.

Το 2015 ο Homo Grecus έκανε την υπέρβαση και ψήφισε κάποιον Homo Tsiprikus, ένα υπό εξαφάνιση ερμαφρόδιτο ερυθρό ερπετό της αρχέγονης παλαιοντολογικής περιόδου, σε διασταύρωση με είδος γαστερόποδου πνευμονοφόρου μαλακίου (Κοχλίας ο πωματίας - Helix pomatia), ον που παράγει μία ιδιαίτερη παχύρρευστη σίελο με εξαιρετική ικανότητα πρόσφυσης, χάρις στην οποία μπορεί να έρπει κατά μήκος μιας λεπίδας ξυραφιού χωρίς να κοπεί, διαθέτει δε τόσον θηλυκά όσον και αρσενικά όργανα αναπαραγωγής.
Αντί όμως να βοηθήσει τον Homo Grecus στην προσαρμογή, ο Homo Tsiprikus σε 4 χρόνια ερήμωσε κυριολεκτικά την οικολογική φωλεά του Homo Grecus.
Έτσι απογοητευμένος ο Homo Grecus επέστρεψε το 2019 στα παλιά κατάξερα λιβάδια, στα Homo Mitsotakeicus. Αδυνατεί να προσαρμοστεί εκλέγοντας νέους και ζωηρούς καθοδηγητές. Μάλλον το είδος αυτό θα εξαφανιστεί στα ερχόμενα χρόνια.
13.02.2021

Μία και μόνο μία είναι η αιτία για τις τρομερές πανδημίες που θα φέρει η Μητέρα Γαία στο ατίθασο Παι

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ο Ζ.Π. πιστεύει ότι μία και μόνο μία είναι η αιτία για τις τρομερές πανδημίες που θα φέρει η Μητέρα Γαία στο ατίθασο Παιδί της, στον άνθρωπο: Ο ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ. Η ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού των ανθρώπων διαταράσσει βαρύτατα την οικολογική ισορροπία του πλανήτη και θα είναι η αιτία για τα δεινά που έρχονται. Κάποτε ο πληθυσμός του Ισλάμ ήταν 100 εκατομμύρια και σήμερα οδεύει στα 2 δισεκατομμύρια. Η ινδική υποήπειρος αδυνατεί να διαθρέψει πάνω από 100 εκατομμύρια και τώρα είναι 1,4 δισεκατομμύριο. Το ίδιο και οι περιοχές της Ν. Αμερικής (πάει ο πνεύμονας της γης, η ζώνη του Αμαζονίου), της Κίνας, της Ινδοκίνας και της Ινδονησίας. Η μεγάλη καταστροφή όμως θα επέλθει από την Αφρική. Οι σοφοί εγκέφαλοι του Προγράμματος Καλλέργη σχεδιάζουν μία Αφρική του 2050 με 1,5 δισεκατομμύριο Νέγρους και το 2100 με 4,5 δισεκατομμύρια Νέγρους, σε μία περιοχή που ο πληθυσμός δεν πρέπει να ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια. Πως θα διατραφούν αυτοί οι άνθρωποι. Τι χτυπήματα θα επιφέρουν στην οικολογία της Αφρικανικής ηπείρου; Ακόμη και εάν 1 δισεκατομμύριο απ' αυτούς τους νέγρους τους μεταφέρουν στην Ευρώπη, όπως είναι το σχέδιό τους, για να καταστρέψουν τους ευρωπαϊκούς λαούς, πάλι θα πρέπει να διατραφούν τα υπόλοιπα 3,5 δισεκατομμύρια. Πως θα γίνει αυτό;

05.02.2021

Τα μικρόβια και οι ιοί είναι αναπόσπαστο μέρος της Φύσης.

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΓΑΙΑΣ. Η ΓΑΙΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΤΟ ΥΠΕΡΦΙΑΛΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΤΕΚΝΟ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.

Τα μικρόβια και οι ιοί είναι αναπόσπαστο μέρος της Φύσης. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι ο πλανήτης μας δεν είναι η «Γη των Ανθρώπων» αλλά ο «Πλανήτης των Μικροβίων». Τα μικρόβια εγκαταστάθηκαν σε τούτο τον πλανήτη πριν από εμάς και αυτά είναι που τον έκαναν κατοικήσιμο για τους ανθρώπους.

Όλα τα ζώα του πλανήτη μας ζούν συμβιωτικά με έναν τεράστιο αριθμό μικροοργανισμών. Το 57% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από βακτήρια, ιούς και μύκητες. Tα μικρόβια είναι η πιο πολυπληθής μορφή ζωής στον πλανήτη μας και κατοικούν σε όλα τα πιθανά (και μερικές φορές απίθανα) οικοσυστήματα. Το μισό σώμα του ανθρώπου δεν είναι ανθρώπινο. Δεν είμαστε αυτόνομοι οργανισμοί. Είμαστε συμβιωτικοί οργανισμοί. Συμβιώνουμε με τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς, βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα και ιούς που ζουν στο δέρμα μας, στον πεπτικό μας σωλήνα, στο νευρικό μας σύστημα, στο αναπνευστικό, στο γεννητικό, παντού. Για να καταλάβουμε τα μεγέθη, τα μικρόβια είναι πολλαπλάσια σε αριθμό από τα σωματικά μας κύτταρα, ενώ αριθμούν πάνω από 100.000 διαφορετικά είδη. Εμείς και τα βακτήριά μας αποτελούμε ένα οικοσύστημα. Το έντερο του ανθρώπου φιλοξενεί πάνω από 100 περίπου τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς.

Στο βιβλίο της Ο συμβιωτικός πλανήτης, η διάσημη βιολόγος Lynn Margulis υποστηρίζει ότι η συμβίωση, δηλαδή το σύνολο των οργανισμών από διαφορετικά είδη που ζουν σε φυσική επαφή μεταξύ τους, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στις απαρχές του εξελικτικού νεωτερισμού. Εκτείνοντας την έρευνά της από τις μικρότερες μορφές ζωής, τα βακτήρια, έως τη μεγαλύτερη, την ίδια τη ζωντανή Γη, η Lynn Margulis εξηγεί τη συμβιωτική προέλευση πολλών από τις πιο σημαντικές εξελικτικές καινοτομίες. Τα κύτταρα εξελίχθηκαν ως συμβιωτικές ενότητες διάφορων ειδών βακτηρίων. Το σεξ (και η αναπόφευκτη συνέπειά του, ο θάνατος) εμφανίσθηκε όταν απέτυχαν οι προσπάθειες για κανιβαλισμό, με αποτέλεσμα τις εποχικές επαναλαμβανόμενες συνενώσεις κάποιων μικροσκοπικών προγόνων μας. Η άγονη στεριά έγινε καταπράσινη μόνο μετά τις συμβιώσεις φυκών και μυκήτων, που εξελίχθηκαν σε φυτά. Η Γαία, το μεγαλύτερο τέλεια ρυθμισμένο οικοσύστημα στη γήινη επιφάνεια, αποτελεί ένα συμβιωτικό σύστημα, όπως φαίνεται από το Διάστημα.

Σε τούτο το έξοχο βιβλίο της, η Margulis περιγράφει τη μύησή της στον κόσμο της επιστήμης, αλλά και το ξεκίνημα της σύγχρονης επανάστασης στην εξελικτική βιολογία. Αναφέρεται στη σημασία της ταξινόμησης των ειδών για τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον έμβιο κόσμο.

05.02.2021

Εξαπλώνεται η νόσος της Ιλαράς στην Ευρώπη: Τρίτη η Ελλάδα σε κρούσματα.

Εξαπλώνεται η νόσος της Ιλαράς στην Ευρώπη: Τρίτη η Ελλάδα σε κρούσματα.

(Σημείωση: σε ότι είναι κακό, η Ελλάδα πάντα πρωτοπορεί - γι αυτό και είχαμε ένα προδότη κομμουνιστή πρωθυπουργό - ο μοναδικός λαός της Ευρώπης με κομμουνιστή και προδότη πρωθυπουργό για 5 ολόκληρα χρόνια - γυφτόκοσμος. Σήμερα βέβαια έχουμε τον ανέμελο πράκτορα του Σόρος Κούλη). Έτσι πήραν θάρρος οι πράκτορες γύφτοι και ξεπουλάνε την πατρίδα μας, κομμάτι κομμάτι Οι νεοέλληνες γύφτοι δεν θέλουν ούτε να εμβολιαστούν. Έχουν, λέει, και "επιστημονικές" αντιρρήσεις - τρομάρα μας. Αρκεί να διαβάσεις ηλίθια ιστολόγια που υποστηρίζουν "επιστημονικά" την άρνηση εμβολιασμού και από κάτω τα σχόλια των ευφυών αναγνωστών. Σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Ομολογείς ότι ένας Τσίπρας και ένας Κούλης, για τέτοιο έξυπνο λαό, είναι ο,τι πρέπει. Και πολύ του είναι).

Η Τουρκία, με 80 εκατομμύρια πληθυσμό δεν έχει Ιλαρά. Οι τούρκοι εμβολιάζονται. Αν διστάζει κανένας τούρκος έχοντας "επιστημονικές" αντιρρήσεις, σαν τις διπλανούς "μορφωμένους" γύφτους, ξέρει τι θα πάθει από τον Ερντογάν. Στο Ισραήλ πάλι έχουν αναλώσιμα πειραματόζωα, τους Παλαιστίνιους.

Την χρονιά που πέρασε, 47 χώρες της Ευρώπης κατέγραψαν 82.596 κρούσματα ιλαράς και 72 θάνατους παιδιών και ενηλίκων. Πρόκειται για ρεκόρ δεκαετίας, με αριθμό 3 φορές μεγαλύτερο από το 2017 και 15 φορές μεγαλύτερο από το 2016.
Και όλα αυτά για μια ασθένεια που προλαμβάνεται 100% με ένα απλό εμβόλιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), στην Ελλάδα υπήρξαν 3.258 περιστατικά ιλαράς, αριθμός που φέρνει τη χώρα μας στην τρίτη χειρότερη θέση μετά την Ουκρανία και την Σερβία. Στην Ουκρανία, τα κρούσματα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, υπερβαίνοντας τις 52.000. Σημειώνεται ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει λιγότερα κρούσματα για τη χώρα μας (πιθανώς λόγω καθυστέρησης στην επικαιροποίηση των στοιχείων).

05.02.2021

Surgit Fama, του Έζρα Πάουντ

Surgit Fama, του Έζρα Πάουντ

Ανακωχή έχουνε κάνει οι Θεοί
Η Κόρη επρόβαλε στο Βορρά,
περιφέρεται στην γκριζογάλανη θάλασσα
με χρυσό και μαυροκόκκινο μανδύα.

Το στάρι βρήκε πάλι τη μάνα του,

κι αυτή,

η Λευκονόη,
που ποτέ δεν παραμέλησε τις γυναίκες,
ούτε τη γη παραμελεί τώρα.

Ο κατεργάρης Ερμής βρίσκεται εδώ.
Μ΄ ακολουθεί
έτοιμος ν' αρπάξει τα λόγια μου,
έτοιμος να τα διαδώσει.

Να τους προσθέσει τις παραλλαγές του,
πανούργες κι έξυπνες..
να τ' αλλάξει όπως εκείνος θέλει.
Όμως εσύ πες την αλήθεια, ακόμη και κατά γράμμα:

«Ακόμη μια φορά στην Δήλο,

ακόμη μια φορά ταράσσεται ο βωμός
ακόμη μια φορά ακούγεται ο ψαλμός,
ακόμη μια φορά οι κήποι που δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ,
είναι γεμάτοι ψιθυρίσματα και παλιές ιστορίες».

13.02.2021

ΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ

ΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ
Είναι απαράδεκτο το 70% της φρασεολογίας των λεγόμενων «ακροδεξιών» να ασχολείται συνεχώς με τα «εμβόλια», την «θεία κοινωνία», τις «προφητείες», τα "θαύματα" και άλλα κωμικά ζητήματα και να αποφεύγουν να ασχοληθούν με τα φλέγοντα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του Ελληνικού λαού. Τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες δολοφονούνται κάθε χρόνο πριν γεννηθούν, με άμβλωση και οι πατριώτες ασχολούνται και αυτοεξευτελίζονται με γελοίες συνωμοσιολογικές θεωρίες. Γι αυτό το λεγόμενο ελληνικό "ακροδεξιό" κίνημα δεν θα σταθεί ποτέ στα πόδια του, όπως π.χ. αυτό του Ισραήλ, που ψηφίζεται πάντοτε από το ένα τρίτο του εβραϊκού λαού. Γι αυτό κραύγαζε ο Περικλής Γιαννόπουλος: "Νεοέλληνες, αποτυγχάνετε, γιατί σκοτώσατε το πνεύμα". Μελετώντας τις θέσεις και διακηρύξεις των Ελλήνων ηγετών του "ακροδεξιού" χώρου βλέπεις ότι πράγματι σκοτώνουν το πνεύμα.

https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/01/blog-post_897.html

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ;

https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/01/blog-post_391.html

02.02.2021

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ – ΤΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛ

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΟΜΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ – ΤΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ.

Αποφασισμένοι να προχωρήσουν στο ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ με την επέκταση ή δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας λαθρομεταναστών στο Φυλάκιο Ορεστιάδας, είναι η Κυβέρνηση και ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Evros-news.gr, λίγες μόλις ώρες πριν την τηλεδιάσκεψη του κ.Μηταράκη με τους θεσμικούς και τους φορείς του Έβρου, όπου υποτίθεται θέλει να ακούσει τις απόψεις, τις διαμαρτυρίες και την κάθετη αντίθεση τους, προχωράει κανονικά το ΑΝΤΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ του. Από το αρμόδιο υπουργείο τηλεφωνούν σε ιδιοκτήτες των χωραφιών που βρίσκονται δίπλα στο υπάρχον ΚΥΤ Φυλακίου, οι οποίοι είχαν αρνηθεί να τα νοικιάσουν και τους ενημερώνουν ότι θα προχωρήσουν στην ΕΠΙΤΑΞΗ τρων εκτάσεων τους. Μάλιστα θα έρθουν στην περιοχή και στελέχη του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, μαζί με τον εκτιμητή τον οποίο όπως ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ήδη το Evros-news.gr με απ’ ευθείας ανάθεση στις 30 Δεκεμβρίου προσέλαβαν, για να ορίσει το χρηματικό τίμημα.

Τον συγκεκριμένο… ΩΜΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ στους ιδιοκτήτες των χωραφιών, τον είχαμε αποκαλύψει πριν λίγες ημέρες με σχετικό μας δημοσίευμα.
Ο Νότης Μηταράκης όμως, επιβεβαιώνοντας τον χαρακτηρισμό “πολιτικός σαλτιμπάγκος”, το είχε διαψεύσει απαντώντας σε σχετική ερώτηση που του έγινε στην συνέντευξη την οποία έδωσε στην ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση. Όμως για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ, ΨΕΥΤΗΣ και ΕΘΝΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ για τον Έβρο. Τι να συζητήσουν μαζί του το βράδυ στην τηλεδιάσκεψη οι θεσμικοί και οι εκπρόσωποι των φορέων. Τι μπορείς να συζητήσεις και να συμφωνήσεις με έναν τέτοιο αναξιόπιστο άνθρωπο

Φυσικά ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου δεν είναι ασύδοτος. Μέλος της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι και από την στιγμή που ο Πρωθυπουργός δεν παρεμβαίνει ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΕΙ αυτό το ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ που πάει να γίνει στον Έβρο, προφανώς τυγχάνει της δικής του έγκρισης και είναι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.

evros-news.gr

05.02.2021

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ, ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ;

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ, ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ;

Το Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κονγκρέσο ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να κατασκοπεύει εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες που είναι ύποπτοι για «μη ανοχή».

Ο Μοσέ Κάντορ (Moshe Kantor), ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κονγκρέσου (ECJ) και ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας, Αλεξάντερ Κβασνιέφσκι (Aleksander Kwaśniewski, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Izaak Stoltzman), ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τη δημιουργία εθνικών μονάδων επιτήρησης για την παρακολούθηση πολιτών των 27 κρατών μελών της ΕΕ υπόπτων για “μη-ανοχή”.

Σύμφωνα με άρθρο του The New Observer οι δύο ηγέτες του “EJC”, έκαναν την έκκληση για ένα «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την Ανοχή και τη Συμφιλίωση» (European Council On Tolerance and Reconciliation - ECTR), το οποίο θα υπάγεται στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Πολιτικές Ελευθερίες, Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις - LIBE).

Αυτές οι “ειδικές κυβερνητικές μονάδες”, αναφέρει η έκθεση, «θα πρέπει να λειτουργούν κατά προτίμηση εντός του Υπουργείου Δικαιοσύνης».

«Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να υπάρχει ανοχή προς τους μη-ανεκτικούς», αναφέρει η έκθεση, ειδικά «όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης».

"Ὁ Ἑλληνισμὸς κατελύθη ὑπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ δυνάμεως".

ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΚΑΤΕΛΥΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ;

"Ὁ μὲν γὰρ Ἑλληνισμὸς πανταχοῦ τῆς γῆς ἐκταθεὶς καὶ τὰς ἁπάντων ἀνθρώπων ψυχὰς κατασχὼν οὕτως ὕστερον μετὰ τὴν τοσαύτην ἰσχὺν καὶ τὴν ἐπίδοσιν ὑπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ κατελύθη δυνάμεως".

(Ιωάννης ο Χρυσοστόμος, Λόγος εις τον Μακάριον Βαβύλα και κατά Ιουλιανού, ή κατά Ελλήνων)

19.04.2021

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

Από το 300 μ.Χ. μέχρι το 600 μ.Χ. μία ατελεύτητη Γενοκτονία εξελίχθηκε στην Μεσόγειο. Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και θεώρησαν σαν εσωτερικό εχθρό τον Ελληνικό λαό. Ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννης ο Χρυσόστομος άλλωστε είχε διακηρύξει: «ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να καταλύσει τον Ελληνισμό». Το αποτέλεσμα: τουλάχιστον 50.000.000 Έλληνες εξοντώθηκαν συστηματικά για 300 χρόνια – απ’ αυτούς τα 19.000.000 σύρθηκαν αλυσοδεμένοι στην Σκυθόπολη, μία αρχαιότατη Ελληνική πόλη της Παλαιστίνης και εσφάγησαν σαν αρνιά. Οι Έλληνες σφάζονταν παντού: στα σπίτια τους, στους ναούς των προγόνων τους, στα θέατρα, στις βιβλιοθήκες, στα αστεροσκοπεία, στα νεκροταφεία, στους ιπποδρόμους, στα γυμναστήρια, στα βουνά και στις θάλασσες. Όσοι ταλαίπωροι Δαναοί επιβίωσαν σαν πνευματικοί ισραηλίτες πλέον, παράτησαν την πατροπαράδοτη ενασχόληση με την φιλοσοφία και την επιστήμη, τις τέχνες και τον αθλητισμό, κατήργησαν τα θέατρα και τους Ολυμπιακούς αγώνες και ξεπατώθηκαν, για εκατοντάδες χρόνια, σε ατελείωτες δεήσεις, προσευχές, λιτανείες, παρακλήσεις, κραυγές και γογγυσμούς, μπας και φθάσουν οι φωνές τους στα (ανύπαρκτα) αυτιά ενός αιμοβόρου σημιτικού θεού –τέρατος με την ονομασία Γιαχβέ – Μολώχ. Έτσι γύρω στο 600 μ.Χ. όλοι οι εναπομείναντες Έλληνες αλλαξοπίστησαν και μετατράπηκαν σε ρωμιούς πνευματικούς ισραηλίτες, πιστοί στον Ιεχωβά. Ταυτόχρονα εξατμίστηκε κάθε μαχητικό ένστικτο από τον χριστιανικό όχλο. Η απέραντη αυτοκρατορία άρχισε να μικραίνει. Οι Πέρσες το 600 μ.Χ. περίπου κατέλαβαν όλη την Ανατολή και πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη. Μετά μερικά χρόνια οι Άραβες κατέλαβαν την Αλεξάνδρεια και σε 100 χρόνια πολιόρκησαν κι αυτοί την Κωνσταντινούπολη. Άβαροι, Βούλγαροι, Χάζαροι, Σλαύοι, κλπ διάβαιναν ανενόχλητοι τον Δούναβη και απειλούσαν συνεχώς την Πρωτεύουσα. Η μαχητικότητα των εκχριστιανισμένων ρωμιών πήγε περίπατο. Στις δυσκολίες όλοι πήγαιναν και γίνονταν καλόγεροι και προσεύχονταν στον (ανύπαρκτο) Ιεχωβά να τους γλυτώσει.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ».

«Κι αν ακόμη φονεύσει κάποιος κατά το θέλημα του θεού, ο φόνος αυτός είναι από κάθε φιλανθρωπία καλύτερος, ενώ αν κάποιος από λύπη δείξει ευσπλαχνία και φιλανθρωπία, παρά το θέλημα του θεού, θα μπορούσε η φειδώ αυτή να αποβεί πιο μιαρή από οποιοδήποτε φόνο». «Ο Φινεές λοιπόν, που διέπραξε σε μια στιγμή δύο φόνους, φονεύοντας έναν άνδρα και μια γυναίκα, τιμήθηκε με το αξίωμα της ιεροσύνης, ενώ αυτός όχι μόνον δεν μόλυνε με το αίμα τα χέρια του, αλλά καθαρότερα τα έκαμε». «Λόγος κατά Ιουδαίων Δ΄». Ιωάννης Χρυσόστομος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΨΕΜΑΤΑ».

Ρωμ. 3,7 εἰ γὰρ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ, τί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι, Ρωμ. 3,7 Εάν η φιλαλήθεια του Θεού έλαμψε και επλεόνασε, προς δόξαν του αγίου του ονόματος χάρις εις την ιδικήν μου ψευδολογίαν και ασυνέπειαν, διατί τότε εγώ κρίνομαι και δικάζομαι ως αμαρτωλός, αφού έτσι έχω συντελέσει εις την δόξαν του Θεού;

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΝΕΥΟΜΕ.

Στον Ιωάννη τον Χρυσόστομο διαβάζουμε τα εξής παντελώς απίστευτα: «Είδες σύνεση του Αβραάμ του δικαίου, πως βρήκε τρόπο απ’ την επιβουλή των Αιγυπτίων ανώτερος να γίνει; Αναλογίσου την υπομονή του, αλλά και το φιλάγαθον της γυναικός. Του δικαίου Αβραάμ που δεν βαρυθύμησε να πει ποιό το όφελος του γάμου όταν πρόκειται στο τέλος δι’ αυτήν την Σάρρα να κινδυνέψω; Τι το κέρδος, όταν γι’ αυτήν και την ομορφιά της μέχρι θανάτου να κινδυνεύω; Τίποτε απ’ αυτά δεν είπε ... Αλλά ένα μόνο είχε κατά νου, πως θα διαφύγει τον κίνδυνο... δια τούτο λέγει προς αυτήν, ειπέ ότι αδελφή μου είσαι, γίνε της σωτηρίας μου η αιτία. Ελεεινά τα λόγια, (!) πολύς όμως και ο φόβος δια την Αιγυπτιακή μανία. Έτσι όμως ξέφυγαν του θανάτου την τυραννία, γι αυτό και την μοιχεία της γυναικός ο δίκαιος Αβραάμ! προτίμησε να γνωρίσει (κείμ: και τη μοιχεία της γυναικός αίρειται κοινωνήσαι) και τον μοιχό Φαραώ να υπηρετήσει για να ξεφύγει τον θάνατο (!) ... Είδες σύνδεσμον αγάπης ανδρός και γυναικός; Είδες και άνδρα που δεν δίστασε να ενθαρρύνει συμβουλεύοντάς την γυναίκα, αλλά και γυναίκα που δέχεται την συμβουλή; Δεν υποχωρεί η Σάρρα ούτε δυσχεραίνει, αλλά πάντα ποιεί ώστε το δράμα να ξεφύγει. Ακούσατε άνδρες και γυναίκες και μιμηθείτε τούτων την ομόνοια, της αγάπης τον σύνδεσμο της ευσέβειας την ένταση και ζηλέψατε της Σάρρας την σωφροσύνη». «Είδες την θαυμάσιαν τούτη γυναίκα που λάμπουσα από της ψυχής κάλλους αλλά και της όψεως και στις υποδείξεις του δικαίου Αβραάμ πορευομένη; Αυτήν να μιμείσθε γυναίκες... Τούτο είναι αληθώς συνοικέσιον, μη μόνο εν ανέσει αλλά και εν κινδύνοις, τούτο γνήσιας αγάπης τεκμήριον, τούτο φιλίας γνώρισμα, που η υπακοή στην συμβουλή αυτή του δικαίου επέδειξε... υπέρ του δικαίου Αβραάμ την διάσωση η Σάρρα και εις μοιχείαν εαυτήν εξέδωσεν και συνουσίας ανέχετο βαρβαρικής; Είδες αγαπητέ μου την ευμήχανον του θεού σοφία;» Ι. Χρυσοστόμου παραινετικός... της αγίας τεσσαρακοστής Ομιλία ΛΒ΄ ε΄25... ή (53.299.22.εως 53.300.48) Συγνώμη, εσείς ευμήχανον θεϊκή σοφία βλέπετε; Τελικά, δεν υπάρχει βρωμιά και αλητεία, που με λίγη καλή θέληση και άφθονα θεϊκά λόγια, να μη μπορεί να σκεπαστεί απ' το ατέλειωτο θεολογικό "μέλι", και από βρωμερός και τρισάθλιος συρφετός ανηθικότητας, να μετουσιωθεί σε ραφινάτο ύμνο ευπρέπειας. Τι άλλο πρέπει να δει ή να διαβάσει κανείς, για να υποψιαστεί επιτέλους ότι κάτι πάει πολύ στραβά; Έτσι, με την εκπόρνευση της Σάρρας από τον σύζυγο και αδελφό της Αβραάμ, αποκτήθηκαν τα «αγαθά του Αβραάμ», που στους Ελληνικούς γάμους η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία, μας εύχεται να αποκτήσουμε και μεις. Φαντάζεστε ο Έλλην, ο γενάρχης των Ελλήνων ή κάποιος άλλος Έλληνας ήρωας να προέτρεπε την γυναίκα του «εις μοιχείαν εαυτήν να εκδίδει και συνουσία να ανέχεται βαρβαρική, για να γίνετε εις αυτόν καλόν και να γλυτώνει αυτός την ζωή του;»

ΟΙ ΣΤΑΥΡΩΘΕΝΤΕΣ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΔΥΟ ΩΡΕΣ. ΓΙΑΤΙ;

Η ΤΑΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΝΗΨΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΒΡΑΔΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 33 Μ.Χ.) ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΠΑΣΧΑ. (5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 33 Μ.Χ.).

http://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/04/3-33-5-33.html

ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΑΥΡΩΘΕΝΤΕΣ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ. Ο ΝΑΖΙΡΑΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΔΥΟ ΩΡΕΣ. ΓΙΑΤΙ;

https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/04/blog-post_48.html

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝΥ. Ο ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ.

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Ο "ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ" ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΟΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΠΛΑΤΩΝΑ. «Εις την Α΄ Κορινθίους» Δ΄ ομιλία του, τόμος 18 σελ. 99: «Πόσον εκοπίασεν ο Πλάτων με τους μαθητές του με το να μας συζητεί περί γραμμής και γωνίες και σημείου και περί αριθμών αρτίων και περιττών και ίσων μεταξύ των και ανίσων και δια τέτοια θέματα λεπτεπίλεπτα ως ο ιστός της αράχνης – διότι αυτά είναι δια την ζωήν περισσότερον άχρηστα από εκείνα τα υφάσματα – και χωρίς να ωφελήση πολύ ή ολίγον με τας συζητήσεις αυτάς εγκατέλειψεν έτσι την ζωήν». 08.01.2022

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΕΝΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥ

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟY ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΕΝΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥ… https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/03/y.html Ο Ιησούς λέγεται Χριστός, επειδή ήταν χρισμένος, δηλαδή αλειμμένος με τελετουργικό χριστήριο έλαιο, που στα εβραϊκά ονομάζεται: «νέζερ»! Ο Ναζιραίος Σαμψών και ο Ιησούς είχαν κοινή την ιδιότητα του αφιερωμένου δηλαδή του Ναζιραίου. Η ελληνική λέξη «χριστός» και η εβραϊκή λέξη «ναζιρ(αίος)» είναι εννοιολογικά ταυτόσημες! «Επί Κλαυδίου εν Αντιοχεία, οι λεγόμενοι Ναζιραίοι, Χριστιανοί μετωνομάσθησαν» Σουΐδας chi.523. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι η αγωνία κάποιων, να αποκρυβεί η ιδιότητα του Ναζιραίου από τον Ιησού, ήταν μάλλον δικαιολογημένη! Όταν δεκαετίες μετά γράφτηκαν τα ευαγγέλια, ο Ιησούς είχε πάρει οριστικά τον δρόμο της θεοποίησης και ο αποκαλυπτικός τίτλος του Ναζιραίου (αφιερωμένου) έπρεπε υποχρεωτικά να απαλειφθεί! Ο τίτλος αυτός του αφιερωμένου (ναζιραίου), παρέπεμπε σε στρατευμένη "αγιοσύνη" και αποκάλυπτε παρασκηνιακούς μηχανισμούς θεοποίησης! Ήταν λοιπόν προτιμότερο να μετατρέψουν την ομολογημένη αρχικά αυτή ιδιότητα του Ιησού σε τοπωνύμιο, παρά να αφήσουν αυτή την ιδιότητα του στρατευμένου σωτήρα να τον υποβαθμίζει εσαεί. Έτσι από Ναζιραίος, ο Ιησούς έγινε Ναζωραίος, αποκτώντας μια φανταστική πόλη καταγωγής, εξαφανίζοντας όμως μια ιδιότητα που υπενθύμιζε ενοχλητικά τον ρόλο του στρατευμένου σωτήρα! Ναζιραίος, λοιπόν και Χριστός σημαίνει στις δυο αυτές γλώσσες, χρισμένος, αφιερωμένος, "άγιος" ξεχωριστός! «Ναζιραίον το (πε)φυλαγμένον κατά την Σύριων φωνήν (γλώσσα) ονομάζουν» Ωριγένης. «Ναζιραίος δε ερμηνεύεται περιπεφραγμένος» Μάξιμος Ομολογητής. Δικαιολογημένα λοιπόν, τιμώντας τους αφιερωμένους, ως τους πραγ¬ματικούς πρωταγωνιστές του χριστιανικού κινήματος, οι πρώτοι εβραιο¬χριστιανοί ονομάσθηκαν πρώτα επί το εβραϊκότερον Ναζιραίοι, ενώ αργότερα όταν οι ελληνόφωνοι εθνικοί πιάστηκαν στην σαγήνη αυτής της θρησκείας, απλά εξελλήνισαν τον όρο και: «Επί Κλαυδίου εν Αντιοχεία, οι λεγόμενοι Ναζιραίοι, Χριστιανοί μετωνομάσθησαν» Σουΐδας chi.523. Άρα ο Χριστιανισμός και Ναζιραϊσμός ειναι ένα και το αυτό!

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 666

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 666

Ο αριθμός 6 έχει αποκτήσει ειδική σημασία στην ιουδαιοχριστιανική φιλοσοφία και στον ταλμουδικό - καμπαλιστικό μυστικισμό, όπως και ο αριθμός 7 άλλωστε. Ολόκληρο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Αποκάλυψη, στηρίζεται στον αριθμό 666, ο οποίος είναι ο αριθμός του "Θηρίου". Και τι δεν γράφεται σήμερα για τον περιβόητο αριθμό 666 και τι σημαίνει. Τελικά έγινε αντιληπτό ότι ο αριθμός 666 ήταν τμήμα του αριθμού 6.666. Την εποχή εκείνη οι άνδρες μιας τυπικής ρωμαϊκής λεγεώνος είχαν 6.666 άνδρες. Έτσι η ρωμαϊκή εξουσία ήταν το θηρίο, που είχε την ισχύ των 6.666 ανδρών.
Γιατί η "Αποκάλυψις' χρησιμοποιεί τον τριψήφιο αριθμό 666 σαν τον αριθμό του θηρίου και όχι ολόκληρο τον αριθμό 6.666 που είναι η δύναμη μιας ρωμαϊκής λεγεώνας και εκφράζει τον ισχύ της Ρώμης;
Μία απάντηση θα ήταν αριθμολογική: ο τετραψήφιος αριθμός είναι αδόκιμος στην αριθμολογία. Ο τριψήφιος διαθέτει πλεονεκτήματα: πολλαπλασιάζεται εύκολα, δίνει γινόμενα 6, 9, 12 κλπ, χρήσιμα στην ιουδαιοχριστιανική ταλμουδική καμπαλιστική αριθμοσοφία κλπ κλπ.

Σύμφωνα με το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, ο αριθμός 666 είναι ο αριθμός, ή αλλιώς το όνομα, του θηρίου με τα εφτά κεφάλια και τα δέκα κέρατα, το οποίο αναδύεται από τη θάλασσα. (Αποκάλυψη 13:1, 17, 18) Αυτό το θηρίο συμβολίζει το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα που ασκεί εξουσία πάνω σε «κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος». (Αποκάλυψη 13:7).

Το 666 (εξακόσια εξήντα έξι) είναι ο φυσικός αριθμός που βρίσκεται μετά από το 665 και πριν από το 667. Είναι ένας άρτιος αριθμός, αφού 666:2 = 333, δηλαδή διαιρείται με το 2, στο σύνολο των φυσικών αριθμών. Ο αριθμός 666 συμβολίζεται ως DCLXVI στο ρωμαϊκό σύστημα αρίθμησης και ως χξϛ΄ στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης.

Η τυπική λεγεώνα την πρωτοχριστιανική εποχή είχε (ή έπρεπε να έχει τυπικά 6 χιλιαρχίες των 1111 ανδρών) ακριβώς 6.666 άνδρες. Ήταν, για τους εβραίους, το "θηρίο" της Αποκάλυψης.

Ο αριθμός των στρατιωτών σε κάθε ρωμαϊκή λεγεώνα άλλαζε με την πάροδο του χρόνου και την εκάστοτε περιοχή και το στράτευμα παρουσίαζε διαρκώς έλλειψη προσωπικού λεγεώνες αρχικά διαιρούνταν σε δέκα κοόρτεις, κάθε μια από τις οποίες περιλάμβανε έξι εκατονταρχίες, συνολικά 6.666 άνδρες. Όμως, πολύ πριν από την εμφάνιση του Ιουλίου Καίσαρα και σε όλη την επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η πλήρης δύναμη της λεγεώνας είχε πέσει στους 4.800 άντρες. Κάθε κοόρτη είχε 480 άντρες και κάθε εκατονταρχία είχε ογδόντα, με επικεφαλής τον εκατόνταρχο....
Ο Ησύχιος στα γραπτά του αναφέρει ξεκάθαρα ότι η Λεγεώνα συνέκειτο από 6.666 άνδρες.

Ο Ισίδωρος Σεβίλλης ( Etymologica 19.33.2) υπολόγιζε την λεγεώνα στους 6.600 άνδρες

Ο Άγιος Μαυρίκιος, ο χριστιανός αρχηγός της Λεγεώνας των Θηβών, ξεψύχησε μαζί με τους 6.666 άνδρες της Λεγεώνας του. Ακόμη και οι δαίμονες πήγαιναν κατά λεγεώνες των 6.666 δαιμόνων.
Ο Γιόχανν Weyer, στο βιβλίο του Pseudomonarchia Daemonum (1583) μετά από ένα περίπλοκο σύστημα των ιεραρχιών, υπολόγισε τον αριθμό δαιμόνων σε 44.435.622, διαιρεμένος σε 666 λεγεώνες, κάθε λεγεώνα που συντίθεται από 6.666 δαίμονες, και όλοι τους που κυβερνιούνται από 66 καταχθόνιους δούκες, πρίγκηπες, βασιλιάδες, κ.λπ....

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΑ ΠΛΗΡΗΣ ΛΕΓΕΩΝΑ (6.666 ΑΝΔΡΩΝ) ΕΙΧΕ 6 ΧΙΛΙΑΡΧΙΕΣ (ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ) ΤΩΝ 1111 ΑΝΔΡΩΝ.

ΚΑΘΕ ΧΙΛΙΑΡΧΙΑ ΕΙΧΕ 10 ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΙΕΣ (ΔΗΛΑΔΗ ΛΟΧΟΥΣ) ΤΩΝ 110 ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΙΛΙΑΡΧΟ, ΔΗΛΑΔΗ 1111 ΑΝΔΡΕΣ.

ΚΑΘΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΙΑ ΕΙΧΕ 10 ΔΕΚΑΡΧΙΕΣ ΤΩΝ 11 ΑΝΔΡΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ 10 ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΕΚΑΡΧΟΣ = 11 ΑΤΟΜΑ Χ 10 = 110 ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ 111.

https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/03/666.html

16.03.2021

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΩΜΑΔΑΚΗΣ: "Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΛΕΜΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ".

Νικόλαος Τωμαδάκης καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, 1956. «Εισαγωγή εις την Βυζαντινή Φιλολογία» τόμος Α΄, τεύχος Α΄, Β΄έκδοση. «Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριον λόγον του Ελληνισμού, ως ζωής και ως σκέψεως… η μεγαλυτέρα διαβολή την οποίαν ενήργησε κατά του κλασσικού κόσμου είναι η εμφάνισις αυτού ως ειδωλολατρικού. Λατρείαν των ειδώλων, δι’ ην κατηγορούν τα συναξάρια τους μη χριστιανούς συχνότατα, δεν εγνώρισαν οι Έλληνες, εν τούτοις το όνομα Έλλην συνέπεσε ταχύτατα με την έννοια του ειδωλολάτρης». Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, βιβλίο «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», έκδοση «Ψυχογιός» σελ. 17, «Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών (διάβαζε Ελλήνων) εφαρμόσθηκαν μέτρα, που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν». Και όλα αυτά βεβαίως στα πλαίσια της θρησκείας της αγάπης! 08.01.2022

ΤΟ ΣΟΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ: «Εγώ είμαι πρώτα Χριστιανός και μετά Έλληνας».

«Εγώ είμαι πρώτα Χριστιανός και μετά Έλληνας». Άραγε θα μπορούσε, κατ’ αναλογία, να ακουσθεί και το «εγώ είμαι πρώτα χριστιανός και μετά άνδρας»; Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ (ΕΛΛΗΝΕΣ Γ.Τ.Π.): «Ελληνισμός – ιουδαιοχριστιανισμός: μία πολιτική ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΙΣ δύο πραγμάτων εντελώς διαφορετικής φύσεως». ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: «Ἑλληνική Φυλὴ δὲν σὲ ἔσωσε ὁ Χριστιανισμός, ἀλλ᾿ ὁ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΟΥ ὅπως καὶ αὐτὸς θὰ σὲ σώσει εἰς τὸ Μέλλον. Καὶ μόνος ΑΥΤΟΣ. Ὁ Χριστιανισμὸς είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Ὅπως ὅταν ἦλθεν ἢ ὥρα, ἐπετάξαμεν τὸ Πολιτικὸν πρόσχημα καὶ ἐφωνάξαμεν: εἴμεθα ΕΛΛΗΝΕΣ, οὕτω καὶ τώρα ὁ Ἕλλην πρέπει νὰ εἶνε ἕτοιμος διὰ τὴν ὥραν τῆς ΑΝΑΓΚΗΣ νὰ πετάξῃ καὶ τὸν Πνευματικὸν Ἑβραϊσμὸν καὶ νὰ ξαναφωνάξῃ -ἂν θέλῃ νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὸ ΣΛΑΥΙΚΟ ΠΟΤΑΜΙ- ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ Φυλὴ εἶσαι ΑΝΗΘΙΚΟΣ: διότι θέλεις οἱ Φραγκικοὶ Στρατοὶ καὶ Στόλοι νὰ Σοῦ φυλᾶν τ᾿ ἀμπέλια ΣΟΥ». (Παναγιώτης Κονδύλης, « ελληνικός ευρωπαϊσμός δεν είναι παρά η μεταμφιεσμένη επιθυμία άλλοι να μας ταΐζουν και άλλοι να φυλάνε τα σύνορά μας). 04.01.2022

Ο ΤΖΟ ΜΠΑΪΝΤΕΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ:

Ο Joe Biden, (Τζο Μπάιντεν) ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών του Ομπάμα, μιλώντας το 2013 σε εκδήλωση για τον "Μήνα Εβραϊκής Κληρονομιάς" (Jewish American Heritage Month) της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής, εξήρε τους Αμερικανο-Εβραίους για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχαν στον αγώνα για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων, για τα «ανοικτά σύνορα», το φεμινισμό, την «κοινωνική δικαιοσύνη», και πολλά άλλα. Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι οι Εβραίοι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες, αν όχι ο μεγαλύτερος, στο να έρθουν «κοινωνικές αλλαγές» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Απέδωσε την αλλαγή της κουλτούρας της Αμερικής στην συμμετοχή των Εβραίων του Χόλιγουντ. Είπε ότι οι Εβραίοι ευθύνονται για το 85% της αλλαγής στάσης της Αμερικής σχετικά με τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων. "Σκεφτείτε ότι όλα αυτά, στοιχηματίζω το 85 τοις εκατό αυτών των αλλαγών, είτε πρόκειται στο Χόλιγουντ ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι συνέπεια των Εβραίων ηγετών στη βιομηχανία του θεάματος." "Η εβραϊκή κληρονομιά έχει διαμορφώσει αυτό που είμαστε - σε όλους μας, σε μας, σε μένα - όσο ή περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα τα τελευταία 223 χρόνια. Και αυτό είναι ένα γεγονός", δήλωσε ο Μπάιντεν. Μιλώντας στην εβραϊκή πολιτική εξουσία, ο Μπάιντεν δήλωσε ότι «οι Εβραίοι έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην Αμερική. Καμία άλλη ομάδα δεν έχει μια τέτοια υπερμεγέθη επιρροή κατά κεφαλήν όπως όλοι εσείς που στέκεστε εδώ και όλοι αυτοί που ήταν πριν από μένα και για όλοι εκείνοι που ήταν πριν από σας." Ο Μπάιντεν επαίνεσε επίσης τους τρεις Εβραίους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου με το όνομά τους. Ο Μπάιντεν τέλειωσε την διάρκειας είκοσι λεπτών ομιλία του στους Εβραίους ηγέτες λέγοντας «σας χρωστάμε πολλά, χρωστάμε σε γενιές που ήρθαν πριν από εσάς». 08.10.2021

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ – ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ – ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ; Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΕΝΑΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ. Άρθρο του VLADIMIR MINKOV, 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016, Jerusalem post: «The jews should celebrate Christmas as a Torah victory over paganism». «Οι Εβραίοι πρέπει να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα ως νίκη της Τορά ενάντια στον παγανισμό». https://www.jpost.com/blogs/intellectual-judaism/the-jews-should-celebrate-christmas-as-a-torah-victory-over-paganism-476358 «Επειδή απαγορεύεται στους Εβραίους να προσηλυτίζουν στον ιουδαϊσμό αυτούς που γενετικά δεν ανήκουν στην εβραϊκή φυλή, ο μόνος τρόπος να ακολουθήσουν οι μη Εβραίοι (οι γκοΐμ) την Τορά ήταν η δημιουργία μιας νέας θρησκείας, κατευθυνόμενης από την Τορά. Και ο ραββίνος Γιόσουα, που έγινε Ιησούς Χριστός στα μυαλά των τότε παγανιστών, έκανε ακριβώς αυτό, επομένως εμείς οι Εβραίοι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τις προσπάθειες του να εκπληρώσει την εβραϊκή αποστολή του Μεσσία». 26.05.2021

Ένας Εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική φιγούρα στη θρησκευτική σας λατρεία.

«ΕΛΛΗΝΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ: τα φυλετικά μας έθιμα έχουν γίνει ο πυρήνας του ηθικού σας κώδικα... Ένας Εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική φιγούρα στη θρησκευτική σας λατρεία... Οι μισοί πόλεμοι σας, μεγάλοι και μικροί, είναι θρησκευτικοί πόλεμοι, που γίνονται για την ερμηνεία ενός ή άλλου ζητήματος, που περιέχεται στις διδασκαλίες μας... Σου έχουμε επιβάλει ένα ξένο βιβλίο και μια ξένη πίστη που δεν μπορείς να κατανοήσεις ή να αφομοιώσεις, η οποία έρχεται σε σύγκρουση με το εγγενές πνεύμα σου... Η θρησκεία σου, η εκπαίδευσή σου, η ηθική σου, τα κοινωνικά, κυβερνητικά και νομικά συστήματα, είναι θεμελιωδώς δημιουργήματά μας... Εσείς οι Χριστιανοί δεν φαίνεται να ξέρετε από πού προήλθε η θρησκεία σας, ούτε πώς, ούτε γιατί»... ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΥ Marcus Eli Ravage https://www.amazon.in/Commissary-Gentiles-Anti-Semitism-Anti-Semites-Hypocrites/dp/164633776X/ref=sr_1_1?crid=1C58US3T79JE1&keywords=Commissary+to+the+Gentiles&qid=1682429300&s=books&sprefix=commissary+to+the+gentiles%2Cstripbooks%2C189&sr=1-1 Ο Marcus Eli Ravage (Revici) (25 Ιουνίου 1884, Bârlad Ρουμανία – 6 Οκτωβρίου 1965 Grasse Γαλλία ) ήταν ένας Εβραίος μετανάστης στην Αμερική, συγγραφέας που έγραψε πολλά βιβλία και άρθρα για τη μετανάστευση στην Αμερική και την Ευρώπη μεταξύ των παγκοσμίων πολέμων..

ΟΙ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΥΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ..."

Ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει χαρακτηριστικά : « οι δε Γότθοι καθοδηγούμενοι υπό πολυαρίθμων φανατικών χριστιανών μοναχών κατεπλημμύρησαν πάντα τα μεταξύ Θερμοπυλών και Αττικής, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατούντες και καταστρέφοντες χώρας και πόλεις, και τους μεν άνδρες ηβηδών αποσφάτοντες, (ομαδικά αποκεφαλίζοντας) παίδας δε και γυναίκας αγεληδών συνεπαγόμενοι. Η συμφορά υπήρξε τοσαύτη ωστε ο πεντηκονταετίαν βραδύτερον ακμάσας (ιστορικός) Ζώσιμος βεβαιεί, ότι μέχρι των χρόνων αυτού εφαίνοντο έτι τα στίγματα αυτής ». Τότε πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη γενοκτονία της Ιστορίας η οποία εντέχνως αποσιωπάται εδώ και αιώνες και άνοιξε «επιτέλους» ο δρόμος για την επιβολή της θρησκείας της αγάπης. ΙΣΟΠΕΔΩΘΗΚΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ. ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. Όπως γράφει ο Ζώσιμος «ισοπεδώθηκαν όλες οι πόλεις της Ελλάδος κι εφονεύθησαν οι περισσότεροι Έλληνες. Προς βοήθεια των Ελλήνων έσπευσε ένας Γερμανός Βάνδαλος στρατηγός του δυτικού ρωμαϊκού στρατού, ο Στηλίχων. Όμως έφτασε πολύ αργά, ήδη είχε σφαχτεί ανηλεώς ή εξανδραποδιστεί ο ελληνικός πληθυσμός όλων των πόλεων εκτός αυτών που πρόλαβαν να καταφύγουν στα βουνά, εσφάγησαν ακόμη και τα παιδιά». Ζ.Π.

"Η χριστιανική θεολογία είναι η γιαγιά του μπολσεβικισμού". Όσβαλντ Σπένγκλερ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

«Είναι ατυχές να συνδυάζεται ο κομμουνισμός με την ορθοδοξία. Οι κομμουνιστές είναι άθεοι και ο κομμουνισμός κυνήγησε λυσσαλέα την ορθοδοξία στην Ρωσία».

Η πρόταση «Να μας κοιτάξει κανένας γιατρός είναι ενδιαφέρουσα. Μόνο δεν διευκρινίζει η αναγνώστρια τι ειδικότητας γιατρός. Γαστρεντερολόγος, Καρδιολόγος, Γυναικολόγος … Η εντύπωσή μας, (ίσως κάνουμε και λάθος). είναι ότι μάλλον προτείνει να κοιταχτούμε από ένα Ψυχίατρο.

Πάντως εμείς διασκεδάζουμε όταν διαβάζουμε ανάλογα σχόλια των αναγνωστών μας. Και βέβαια διερωτώμαστε; «Γινώσκεις, α αναγινώσκεις;»

Τι να κάνουμε όμως; Φαίνεται ότι τέτοιο είναι το ανθρώπινο πνευματικό υπόστρωμα, στο οποίο απευθυνόμαστε. Ο καθένας είναι ελεύθερος να μας διαβάσει ή να μας προσπεράσει. Γιατί να κουράζεται μελετώντας ακατανόητες λέξεις στην σειρά;

Η ελπίδα μας είναι ότι σίγουρα θα υπάρχουν και μερικοί διαβασμένοι που καταλαβαίνουν τι θέλουμε να πούμε, όπως και μερικοί υποψιασμένοι που μπορούν τουλάχιστον να διερωτώνται. Γι αυτούς τα γράφουμε.

Ο Κομμουνισμός σαν απόρροια του Ιουδαϊσμού, σαν γνήσιο τέκνο του σκληρόκαρδου δολοφονικού Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης, ισοπεδώνει κατά την εφαρμογή του μεθοδικά κάθε αντιγνωμία, είτε με το καλό είτε με το κακό, είτε με την πειθώ είτε με την μάχαιρα. Το ίδιο έκανε ο χριστιανισμός στον γεννήτορά του ιουδαϊσμό, το ίδιο κάνει το ισλάμ σε όλους, το ίδιο ο ιουδαϊκός κομμουνισμός στον Χριστιανισμό. Όλοι γνωρίζουν την αποφασιστική συμβολή της ιουδαϊκής κοινότητας στην δημιουργία και εφαρμογή του κομμουνισμού στην Ρωσία με τα 70.000 000 θύματα. Οι ιδεολογίες αυτές δεν αναγνωρίζουν γεννήτορα. Θέλουν να ελέγχουν τα πάντα. Στρέφονται λυσσαλέα και δολοφονικά εναντίον καθετί που θεωρούν αντίθετο. Επιδιώκουν τον απόλυτο έλεγχο της συλλογικής και της ατομικής συνείδησης.

Οπότε δεν έχει νόημα το να λέμε πόσο δολοφονικά φέρθηκαν οι ιουδαίοι κομμουνιστές στους χριστιανούς στην Ρωσία. Σαν εκλεκτό παιδί του ιουδαϊσμού ο κομμουνισμός, έτσι ακριβώς θα περιμέναμε και να φερθεί. Είναι τα τέκνα της μισαλλοδοξίας. Όπως ακριβώς οι Φιλισταίοι., οι Ιεβουσσαίοι, οι Μαδιανίτες, οι Ευαίοι, οι Μωραβαίοι και όλοι οι λαοί της γης Χαναάν, οι οποίοι ένοιωσαν στο πετσί τους, κατάλαβαν με φρικτό τρόπο τι έστι Ιεχωβάς και οι οποίοι εσφάγησαν από την μάχαιρα του εκλεκτού λαού, από θηλάζοντος μέχρι γερόντων και εξαφανίσθηκαν από την γη.

"Η χριστιανική θεολογία είναι η γιαγιά του μπολσεβικισμού". Όσβαλντ Σπένγκλερ

Τα ορθόδοξα χριστιανικά παραγγέλματα με τα οποία απαξιώθηκε και υποβαθμίστηκε ο Ελληνικός λαός εδώ και 1700 χρόνια: «μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης», "να αφήσετε τις έγνοιες γι αυτή την ζωή και να ενδιαφέρεστε μόνο για την (ανύπαρκτη) ουράνια Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά σας περιμένει εκεί μεταθανατίως». «οι ορθόδοξοι έλληνες χριστιανοί είναι πνευματικοί ισραηλίτες και παιδιά του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ» και άλλα τέτοια ψυχωφελή.

Η προτεσταντική δυτική θεολογία περί σωτηρίας της ψυχής συνδέθηκε με μια εργασιακή ηθική που δίνει έμφαση στη σκληρή δουλειά, στον ασκητικό βίο και τη συστηματική αποταμίευση.
Μάλιστα, στη σκληρή, καλβινιστική εκδοχή της, η οικονομική αδυναμία του ανθρώπου ισοδυναμεί με αμαρτία και προσβολή του Θεού. Δηλαδή άμα είσαι φτωχός προσβάλλεις τον Θεό, γι αυτό δούλεψε σκληρά και τίμια για να γίνεις πλούσιος.

Η πεποίθηση των "Αυτόχθονων Ελλήνων" είναι ότι πρέπει να υπάρχει κάποια βαθειά σχέση ανάμεσα στον ορθόδοξο χριστιανισμό και στον κομμουνισμό.

Ίσως εδώ χρειάζεται πράγματι ένας ψυχίατρος του μεγέθους του Καρλ Γιουγκ για να μας διαφωτίσει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΙΟΥΓΚ:
"ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΕ ΤΖΑΜΙ, ΠΑΡΑ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ".
«Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΧΕΙ ΕΚΔΙΩΞΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΜΕ ΤΥΠΟΛΑΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ. ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ».

«Η επανάσταση το 1917 των κομμουνιστών στην Ρωσία δεν προκαλεί έκπληξη. Η ελληνορθόδοξη εκκλησία είχε ταυτιστεί με τα καντήλια και τις εικόνες της, με τις τελετουργίες και τους θρησκευτικούς τύπους της.

Όταν ένας ξένος βρεθεί στην Μέση Ανατολή και επισκεφθεί πρώτα μια ορθόδοξη εκκλησία και μετά ένα τζαμί, δεν μπορεί να μην αναπνεύσει με ανακούφιση όταν, αφήνοντας την φορτωμένη με λιβάνι ατμόσφαιρα της ορθόδοξης εκκλησίας, μπει σε ένα τζαμί, όπου κανένα επιφανειακό υποκατάστατο δεν διώχνει την θεία και αόρατη παρουσία του θεού.

Έτσι στην ορθόδοξη Ρωσία οσοδήποτε εγκληματικά χαμηλό, ακαλαίσθητα κι αξιολύπητα βλακώδες κι οικτρό κι αν είναι το πνευματικό επίπεδο της «επιστημονικής» αντίδρασης, ήταν αναπόφευκτο πως μία μέρα θα ανέτελλε στην Ρωσία ο «επιστημονικός» διαφωτισμός του 19ου αιώνα».

Καρλ Γκούσταφ Γιούνγκ

(από το περιοδικό Neu Schweizer Rundschau – III Μάρτιος 1936, σελίδες 657-69)
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα Ελληνικά το 1972, στο βιβλίο: ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΓΚ, ΤΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ

Η θρησκεία και η θρησκευτική παράδοση έχουν παίξει τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση οικονομικών και κοινωνικών αντιλήψεων, επηρεάζοντας καθοριστικά την οικονομική ανάπτυξη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η ορθοδοξία φαίνεται ότι απετέλεσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη, σε αντίθεση με τον προτεσταντισμό, που συνέβαλε θετικά στη δημιουργία πλούτου, στη διαμόρφωση σύγχρονων οικονομικών αντιλήψεων και στον εκσυγχρονισμό.

Όσο οι λαοί ξεκόβουν, απομακρύνονται από την ορθοδοξία (καθολικές χώρες) τόσο μειώνεται η επιρροή της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Στις δε προτεσταντικές χώρες ο κομμουνισμός εξαφανίζεται ολοσχερώς. Ο κομμουνισμός επιβλήθηκε αρχικά στην ορθόδοξη Ρωσία και μετά σε ορθόδοξες και καθολικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Ο αιματηρός αγώνας για την απελευθέρωση της Ευρώπης από την κομμουνιστική ιδεολογία ξεκίνησε από τις καθολικές κομμουνιστικές χώρες (ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, βαλτικές χώρες).

Τι συμβαίνει; Η ορθοδοξία μήπως δημιουργεί παθητικότητα στην καθημερινή ζωή του πολίτη; Χαρακτηριστικό της ορθοδοξίας είναι οι τελετές και οι ανούσιες τελετουργίες, η λειψανολαγνεία και η θανατολαγνεία, ενώ στις προτεσταντικές δίνεται βαρύτητα στην προσωπική ζωή και ευθύνη, στην ατομική εντιμότητα και στην εργασία για δημιουργία πλούτου.
Γιατί ελκύει έτσι τον μικροβαλκάνιο τεμπέλη ορθόδοξο βλάκα η κομμουνιστική ιδεολογία και δημιουργεί τόσες κομμουνιστικές αιρέσεις; Υπάρχει κοινωνιολογική ή βιολογική εξήγηση;

2015, ΑΡΤΑ. Ορθόδοξοι ιερείς γλεντούν και χορεύουν με τον, κατά δήλωσή του, "άθεο" κομμουνιστή Τσίπρα και άλλους κομμουνιστές συριζαίους, την ανάδειξη της "άθεης" κομμουνιστικής κυριαρχίας στην "ορθόδοξη" Ελλάδα. Σημειοτέον ότι ο συνειδητοποιημένος κνίτης κομμουνιστής Τσίπρας δεν έκανε θρησκευτικό γάμο και δεν βάφτισε ορθόδοξα τα παιδιά του, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει από το να ανάβει κεριά στις ορθόδοξες εκκλησίες και να προσκυνάει τις εικόνες. Η κοινωνική σχιζοφρένεια ενός "ορθόδοξου" λαού.

Σήμερα, σε όλες τις χώρες του κόσμου, οι λαοί γκρεμίζουν με μανία τον κομμουνισμό και ότι θυμίζει αριστερά και κομμουνισμό.
Στην βαθιά θρησκευόμενη Ελλάδα, ο ορθόδοξος λαός, έβγαλε πρωθυπουργό τον αγροίκο και αγράμματο κομμουνιστή κνίτη Τσίπρα και το νοσηρό και αποκρουστικό κομμουνιστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ.
Δηλωμένος και ξεκάθαρος στόχος αυτών των βρωμερών κομμουνιστών είναι να αντικαταστήσουν τον ελληνικό λαό με οποιοδήποτε κατακάθι της γης.

Στις θεοκρατικές ισλαμικές χώρες πάλι αποκεφαλίζονται οι γυναίκες και οι γυναικολόγοι που πραγματοποιούν εκτρώσεις. Η βαθιά θεοκρατική "ορθόδοξη χριστιανική θρησκευόμενη" στον Ιεχωβά Ελλάδα, τα θέλει και τα δύο: Φαρισαϊκή "θεοκρατική πίστη" και πρώτη - ΠΡΩΤΗ - παγκοσμίως στις εκτρώσεις. Η δομή της ορθόδοξης χριστιανικής ιδεολογίας είναι: άσχετα του τι κάνεις στην προσωπική σου ζωή, όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία, αρκεί να συμμετέχεις στις ορθόδοξες τελετουργίες με τα γνωστά μακρόσυρτα ογκανίσματα, να κάνεις βαθιές μετάνοιες, να φιλάς τα χέρια των δεσποτάδων, να κάνεις μεγαλόσταυρους δήθεν βαθιά προσευχόμενος, να συμμετέχεις σε ατελείωτες ψαλμωδίες και λιτανείες με κεριά και λιβάνια, να περιμένεις με τις ώρες σε μια ουρά για να προσκυνήσεις την "άγια" εικόνα ή το ταριχευμένο πτώμα ενός "αγίου", να πιστεύεις σε "προφητείες", να "κοινωνείς" - λαμβάνοντας, στα τελευταία χρόνια, αντιβιοτικά μετά -, να έχεις "πνευματικό" και "γέροντα" και να πηγαίνεις σε μοναστήρια. Η ορθοδοξία δημιουργεί έτσι μία ψυχολογική αντιστοιχία, ένα ψυχολογικό ισοδύναμο, που καθορίζει ότι η τελετουργική ζωή (κάτι σαν την μαγεία) είναι το παν, σε θεραπεύει από ό,τι και να κάνεις. Μετά επέρχεται μία διάσχιση του εγώ και ένα άλλοθι στην συνείδηση του "ορθόδοξου χριστιανού". Η συνείδησή του, μέσα από μία ομαδική ψυχοθεραπεία μη μνήμης, "αφέσεως των αμαρτιών" αναβαθμίζεται και ησυχάζει. Έτσι δεν χρειάζεται να καταβάλεις τις προσωπικές, επίπονες και δύσκολες προσπάθειες για μια ουσιαστική έντιμη και αξιοπρεπή ατομική και κοινωνική ζωή. Σημασία έχει μόνο η συμμετοχή στις θρησκευτικές τελετουργίες και στην εξωτερική συμμόρφωση στις οδηγίες των ιερέων. Η ατομικότητα λιώνει μπροστά στην ομαδικότητα, οι ομαδικές τελετουργίες εξαφανίζουν τις ενοχές και εξαγνίζουν την ψυχή. "Μπορεί να είμαι κακός και ανίκανος, αλλά έμεινα δέκα ώρες στην ουρά, έκανα μεγαλόσταυρους και φίλησα και άγια λείψανα", έτσι σκέφτεται ο μέσος ευφυής ορθόδοξος και νοιώθει απόσυρση ενοχών.
Έτσι συγχωρούνται όλα και το ίδιο βράδυ μπορείς να σφάξεις στο σφαγείο του Χ γυναικολόγου το αγέννητο παιδί σου, που μπορεί να το έκανες με τον γείτονα, απατώντας τον σύζυγό σου.
Καμία αίσθηση προσωπικής ευθύνης και αξιοπρέπειας. Η παράνοια της "ορθόδοξης ζωής" στο απόγειό της.

15.04.2021

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: ένα διαχρονικό, ισχυρό κέντρο παραγωγής εφαρμοσμένης μαγείας.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

H εβραιοχριστιανική «Βίβλος» είναι μία ξενάγηση στα απίστευτα κατορθώματα μερικών μάγων της Μέσης Ανατολής. Εκεί μας παρουσιάζεται ένας ολόκληρος κόσμος μαγείας και πανουργίας, με παράξενους, πανέξυπνους και αδίστακτους τρόπους παρέμβασης στην ιστορία. Όλοι κάποτε πρέπει να διατυπώσουμε την καυτή ερώτηση: τι κάνουν επιτέλους αυτοί οι ιουδαίοι πατριάρχες - μάγοι; Έφθασε ο καιρός πλέον για να απομυθοποιήσουμε τον μεγάλο γρίφο της ανθρωπότητας, την ισχυρότερη θεολογική παραπλάνηση, που αποτρέλανε την ανθρωπότητα; Όλος αυτός ο πολιτισμοκτόνος κατακλυσμός γεννήθηκε μέσα από τις σελίδες ενός χαλδαιικού βιβλίου, που μετονόμασαν σε "Αγία Γραφή". Αυτό το θεολογημένο ιστορικό αρχείο των χαλδαίων μάγων, σε κάθε σελίδα του ξερνάει φωτιά και κατάρες, κυνηγώντας την υποταγή των λαών της γης, στον τρομοκράτη των ψυχών, τον τριαδικό ιεχωβά. Μελετώντας απ’ αυτή την σκοπιά την Βίβλο, καταλαβαίνουμε πως δεν έχουμε μπροστά μας, την ιστορία κάποιου δραστήριου βιβλικού θεού, που (κατά τον αφελή θεολογικό ισχυρισμό), άλλο δεν έκανε απ’ το να αναμειγνύεται καθημερινά στην ιστορία των ανθρώπων, αλλά ένα διαχρονικό, ισχυρό κέντρο παραγωγής εφαρμοσμένης μαγείας, με πλήρη συναίσθηση της παρεμβατικής του δύναμης στην διαμόρφωση της ιστορίας!

Ο νεοβαρβαρισμός με το προσωπείο του προφητισμού, ο αβρααμογενής ιουδαιοχριστιανισμός, ο ιδεολογικός οργανωτής, ο ελπιδο-σερβιριστής και μεθοδικός κατεδαφιστής του πολιτισμού, κατανόησε κάποτε, ότι έφθασε η ώρα του. Σκορπώντας δωρεάν την ιουδαϊκή ελπιδο-πανάκεια, πλάνεψε και καταγοήτεψε τους απαίδευτους της Μεσογείου και οπαδοποιώντας τους, ανέτρεψε, δαιμονοποίησε και τελικά κατέστρεψε οτιδήποτε Ελληνικό. Οι άξεστοι, οι δειλοί, οι εθελόδουλοι και οι βάρβαροι (απαίδευτοι) ήταν ανέκαθεν το μεγάλο πρόβλημα της προόδου, ο φυσικός αντίπαλος του πολιτισμού και η ατελείωτη δεξαμενή των οπαδών της νέας χαλδαϊκής θρησκείας.

17.03.2021

Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ και τα τέκνα του: Σιωνισμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός και Κομμουνισμός.

Η ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ, Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ.

Το πνεύμα του Μεσσιανισμού είναι κοινό βασικό χαρακτηριστικό και των τεσσάρων αβρααμογενών θρησκειών, του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού, του Ισλαμισμού και του Κομμουνισμού. Με τον όρο Μεσσιανισμός χαρακτηρίζεται το σύνολο των παραδόσεων που ανέπτυξαν οι Ιουδαίοι, για την έλευση κάποιου Λυτρωτή (Μεσσία), που θα αποκαταστήσει το ιουδαϊκό έθνος και θα τους απαλλάξει από διάφορα δεινά. Οι αντιλήψεις αυτές, μεταδόθηκαν και κληρονομήθηκαν στα τέκνα του Ιουδαϊσμού (Χριστιανισμό, Ισλαμισμό και Κομμουνισμό), γεμάτες με συγκεχυμένες αοριστίες και αλληγορίες και απόκτησαν θρησκευτική και κοινωνικοπολιτική διάσταση.
Οπλισμένοι φανατικά με την πίστη αυτοί, οι οπαδοί των Αβρααμογενών θρησκειών εξόρμησαν με βία στην ανθρωπότητα, προκειμένου να σφάξουν, να κάψουν και να εξολοθρεύσουν όλους τους αντιφρονούντες.

31.03.2021

Πάσαι δε αι γενεαί από Χάζαρον έως Ρότσιλντ γενεαί τριάκοντα τρεις.

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

1.1 Βίβλος γενέσεως ᾽Ισραήλ υἱοῦ Δαυὶδ υἱοῦ ᾽Αβραάμ.1.2 ᾽Αβραὰμ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ισαάκ, ᾽Ισαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιακώβ, ᾽Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 1.3 ᾽Ιούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φάρες καὶ τὸν Ζάρα ἐκ τῆς Θαμάρ, Φάρες δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αράμ, 1.4 ᾽Αρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αμιναδάβ, ᾽Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών, 1.5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς ῾Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωβὴδ ἐκ τῆς ῾Ρούθ, ᾽Ιωβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιεσσαί, 1.6 ᾽Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυὶδ τὸν βασιλέα. Δαυὶδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶνα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 1.7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν ῾Ροβοάμ, ῾Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αβιά, ᾽Αβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ασάφ, 1.8 ᾽Ασὰφ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσαφάτ, ᾽Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωράμ, ᾽Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Οζίαν, 1.9 ᾽Οζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωαθάμ, ᾽Ιωαθὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αχάζ, ᾽Αχὰζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν, 1.10 Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αμώς, ᾽Αμὼς δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσίαν, 1.11 ᾽Ιωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. 1.12 Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος ᾽Ιεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβαβέλ, 1.13 Ζοροβαβὲλ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αβιούδ, ᾽Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελιακίμ, ᾽Ελιακὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αζώρ, 1.14 ᾽Αζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Αχίμ, ᾽Αχὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελιούδ, 1.15 ᾽Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ελεάζαρ, ᾽Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιακώβ,

1.16 ᾽Ιακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν ᾽Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἣς ἐγεννήθη ᾽Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός.

1.17 Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾽Αβραὰμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες.

Ιησούς δε εγέννησεν Σαούλ, Σαούλ δε εγέννησεν Ιωάννην, Ιωάννης δε εποίησεν Αποκάλυψιν, Σαούλ δε και Ιωάννης υιοθετήσαντες παιδία εκ Μεσογείου διάφορα, εγέννησαν εν τη παρόδω του χρόνου, Ουάρακα. Ουάρακας δε εγέννησεν Μωάμεθ και εξηπλώθη Μωάμεθ εν τη Οικουμένη σφόδρα.

Πάσαι δε αι γενεαί από Σαούλ έως Μωάμεθ γενεαί είκοσιν.

Ιησούς δε και Μωάμεθ, έκαστος εν τη χώρα αυτών διαμοιρασάντων, άνωθεν Μεσογείου Ιησούς, κάτωθεν Μεσογείου Μωάμεθ, υιοθετήσαντες πολλά τεκνία διάφορα, εγέννησαν Χάζαρον, Μαϊμονίδην και Σάυλωκ. Χάζαρος, Μαϊμονίδης και Σάυλωκ εγέννησαν εν κινδύνοις σφόδρα Ρότσιλντ.

Πάσαι δε αι γενεαί από Χάζαρον έως Ρότσιλντ γενεαί τριάκοντα τρεις.

Ρότσιλντ δε εγέννησεν Ρικάρντο, Ρικάρντο δε εγέννησεν Κεσιλέ Μαρδοχαίον τον λεγόμενον Μαρξ, Κεσιλέ Μαρδοχαίος δε εγέννησεν Ιωσήφ Σιφ και Σοφόν Χερτσλ, Ιωσήφ Σιφ και Σοφός Χερτσλ εγέννησαν Πάρβους, Πάρβους δε εγέννησεν Ισραήλ Μπλανκ – Ουλιάνωφ, Ισραήλ Μπλανκ – Ουλιάνωφ δε εγέννησεν Μπρονστάιν και Τζουγκασβίλι, Μπρονστάιν και Τζουγκασβίλι δε εγέννησαν Μπεναρόγια και Βεντούρα, μετά δε ταύτα Τζουγκασβίλι εφόνευσεν Μπρονστάιν και εγέννησεν Καγκάνοβιτς, Καγκάνοβιτς δε εφόνευσεν Τζουγκασβίλι και εγέννησεν Φρόυντ, Φρόυντ δε εγέννησεν Μαρκούζε, Μαρκούζε δε εγέννησεν Σόρος.

Πάσαι δε αι γενεαί από Ρότσιλντ έως Σόρος γενεαί δέκα.

Κεσιλέ Μαρδοχαίος, Σοφός Χερτσλ, Μπρονστάιν και Μαρκούζε, συν τη βοηθεία πλειάδος Σοφών, εγέννησαν εντός πεντήκοντα ετών την Καινήν Τάξιν και τον Νέον Ισραήλ.

Έτι δε εβδομήκοντα άλλων ετών ο Νέος Ισραήλ ενηλικιωθείς εν Ιεροσολύμοις εγκατεστάθη.

Η Καινή δε Τάξις επί πάντων των Εθνών ούσα, αναδευτήρ γέγονεν, πάντων τα Έθνη ποιήσαι ομογενή, το δε κάκιστον του Ιάφεθ γένος αποκτείναι και αφανίσαι.

Ο καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου την Σιών και οικοδομηθήτω ο της Ιερουσαλήμ καινός Ναός.

Καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ᾿ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέ μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ καινὴν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς.

Καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίους δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστί.

Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ τὸ ἀρνίον ἑστηκὸς ἐπὶ τὸ ὄρος Σιών, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ἔχουσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.

Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων· ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ·

Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ θύρα ἀνεῳγμένη ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσα ὡς σάλπιγγος λαλούσης μετ᾿ ἐμοῦ, λέγων· ἀνάβα ὧδε καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.

Ὁ νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι, καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἱερουσαλήμ, ἣ καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.

Εγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός.

15.03.2021

Ίων Δραγούμης: "Αυτοί δεν είναι Έλληνες, είναι χριστιανοί".

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΠΙΣΤΗ»;
Ο εβραίος Φαρισαίος Σαούλ δίνει τον εξής ορισμό της «Πίστης»: «Πίστις ἐστίν, ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. ια΄ 1). "Είναι η πίστη πεποίθηση γι’ αυτά που ελπίζονται, βεβαίωση για πράγματα που δεν βλέπονται."

Σύμφωνα με τα λεξικά «Πίστη» είναι η βεβαιότητα κάποιου για την αλήθεια ενός ισχυρισμού, ανεξάρτητα αν η βεβαιότητα αυτή είναι δικαιολογημένη ή όχι. Στην περίπτωση που η βεβαιότητα είναι δικαιολογημένη μιλάμε για γνώση και όχι για πίστη. Η ομαδική ή κοινή πίστη ορίζεται στις κοινές αλήθειες που μοιράζεται μια ομάδα πιστών ή ένα ευρύτερο σύνολο από πιστούς, που ακολουθούν για παράδειγμα μια θρησκεία.

Η άποψη ότι η μόνιμη πατρίδα μας δεν είναι εδώ και είναι κάπου στο μεταθανάτιο υπερπέραν είναι αισχρή. Η αιώνια, αδιαπραγμάτευτη πατρίδα μας είναι η Ελλάδα, μία πραγματικότητα απτή και άθικτη, για την οποία δίνουμε και την ζωή μας. Δεν έχουμε και δεν θέλουμε να έχουμε καμία άλλη, αιώνια ή προσωρινή, πατρίδα. Θέλουμε όταν φύγουμε από αυτήν την ζωή, την μοναδική ζωή που υπάρχει, να μας σκεπάσει το ελληνικό χώμα της πατρίδας μας.

Θα αναφέρω ΜΟΝΟ ΕΝΑ παράδειγμα:

Η "ορθόδοξη χριστιανική" Ελλάδα είναι μία από τις λίγες χώρες της Ευρώπης που έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στη αιμοδοσία. Οι "πνευματικοί ορθόδοξοι χριστιανοί" δεν δίνουν εθελοντικά αίμα. Κάθε καλοκαίρι οι λίγοι τακτικοί αιμοδότες Έλληνες φεύγουν σε διακοπές και τα κέντρα αιμοδοσίας βγάζουν απεγνωσμένες ανακοινώσεις στα κανάλια, παρακαλώντας τους πονόψυχους "ορθόδοξους χριστιανούς" Έλληνες να σπεύσουν να δώσουν λίγο αίμα. Έτσι δανειζόμαστε αίμα από την Ελβετία και από την ... Γερμανία.

ΕΔΩ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ Ο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ» ΘΕΟΣΕΒΟΥΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΕΛΒΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΜΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΑΙΜΑ. Πολλές φορές στα κέντρα αιμοδοσίας είδα νταγλαράδες έλληνες να λιποθυμούν στην θέα της βελόνας.

Οι "κρύοι', αιρετικοί, προτεστάντες, καλβινιστές, ατομικιστές, τραπεζίτες ελβετοί των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων δίνουν αίμα για τα δικά τους νοσοκομεία και στέλνουν δωρεάν στους θερμόαιμους, "συναισθηματικούς", "πνευματικούς", "συμπονετικούς" ορθόδοξους Έλληνες", κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες φιάλες αίματος.

ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ είναι οι τελευταίοι στην Ευρώπη στην αιμοδοσία και στην δωρεά οργάνων σώματος. Oι ορθόδοξοι Έλληνες είναι όμως πρώτοι και με διαφορά στο κάπνισμα, στην κατανάλωση βοδινού κρέατος, στις μολυσματικές ασθένειες (λέπρα, μελιταίος, ηπατίτιδα, εχινόκοκκος), πρώτοι στην πάχυνση των παιδιών τους, (44% των ελληνόπουλων είναι παχύσαρκα), τελευταίοι στην παιδική νοημοσύνη και πρώτη χώρα στις εκτρώσεις. Τριακόσιες χιλιάδες ελληνόπουλα σφάζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα από τις "ορθόδοξες χριστιανές" μητέρες τους, έμβρυα, πριν γεννηθούν. Κανείς δεν μιλάει για αυτή την γενοκτονία. Η ΣΚΛΗΡΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ Θάτσερ όταν βγήκε πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι η Αγγλία των εξήντα εκατομμυρίων Άγγλων αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα: Έχει ογδόντα χιλιάδες εκτρώσεις τον χρόνο. Υποθέτω, η απάντηση των πιστών και εδώ, θα είναι η γνωστή καραμέλα: φταίει η έλλειψη πίστης.

Οι πνευματικοί φαρισαίοι ατομιστές Έλληνες θέλουν ζηλότυπα να σώσουν την περιβόητη "ψυχή" τους με προσευχές, ύμνους, δοξολογίες, μετάνοιες, λιτανείες στον Ιεχωβά, φιλώντας εικόνες «αγίων», ταριχευμένων πτωμάτων και χέρια παπάδων και άλλες εξωτερικές εκδηλώσεις ψεύτικης υποκριτικής θεοσέβειας, που μόνο η Ψυχιατρική μπορεί να αναλύσει. Δεν πειράζει, αν είναι σε όλα τα άλλα τελευταίοι. Αυτοί βαυκαλίζονται ότι ζουν "πνευματική ζωή". Όπως έγραψε και ο ήρωάς μας Ίων Δραγούμης: "Αυτοί δεν είναι Έλληνες, είναι χριστιανοί". Περικλής Γιαννόπουλος: "Αδύνατον πλέον να ψευδώμεθα και να αυτοκτονούμεν Εθνικώς, κρύβοντες την δύναμιν του Ελληνισμού μας, χάριν του Χριστιανισμού μας. Ελληνική Φυλή, πάση θυσία πρέπει να μάθης δια παν ότι σε αφορά ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Ελληνική Φυλή, δια να αισθανθής τον Ελληνισμόν Σου πρέπει να περιορίσης το Χριστιανικό Σου συναίσθημα εις τα λογικά και πραγματικά του όρια. Εάν δεν μπορείτε να αισθάνεσθε ότι είσθε Έλληνες, παρά μόνον από μέσα από το πάπλωμα του Χριστιανισμού Σας, τότε ΕΡΡΕΤΩ τέτοιος Ελληνισμός. Διότι τότε ο Ελληνισμός Σας είναι Νεκρός. Πας Παπάς αισθανόμενος δη είναι Πρώτα Χριστιανός και Δεύτερα Έλλην, ΞΟΥΡΑΦΙΣΘΗΤΩ".

31.03.2021

Η νομοδιδασκαλική σχολή του Γαμαλιήλ

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΖΙΡΑΙΟΣ (ΕΒΡΑΪΣΤΙ: ΓΙΑΧΣΟΥΑ ΝΑΖΙΡ).

Ο Ιουδαϊσμός τον 1ο π.Χ. αιώνα υφίστατο από τον Ελληνισμό ισχυρή πίεση. Ένα επιτελείο από οξυδερκείς, ικανούς και σοφούς ιουδαίους, υπό την αρχηγία του Γαμαλιήλ, διέγνωσε τον τεράστιο κίνδυνο για εξαφάνιση του Ιουδαϊσμού. Υπήρχε μεγάλη ανάγκη ελιγμών για αναγέννηση του ραγδαία συρρικνούμενου ιουδαϊκού ιερατείου. Έτσι προέκυψε η γέννηση του παραλλαγμένου Ιουδαϊσμού με την μορφή του Χριστιανισμού, ο οποίος θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο επεκτατισμού, που όλοι οι ιουδαίοι έπρεπε να ακολουθήσουν. Το νέο αυτό είδος Ιουδαϊσμού θα εκπλήρωνε πολύ καλύτερα τις εξουσιαστικές τους βλέψεις επί των εθνών. Έτσι η νομοδιδασκαλική σχολή του Γαμαλιήλ έψαξε να βρει τα κατάλληλα πρόσωπα (δηλαδή νέους, εκπαιδευμένους και «αφιερωμένους») που θα διακινδύνευαν αναλαμβάνοντας δράση. Οι χρισμένοι ή χριστοί στον ναό ή σε ανάδοχες οικογένειες ήταν αρκετοί και μπορούσαν να επανδρώσουν τις ομάδες εκτέλεσης των σοφών σχεδιαστών. Ήταν οι κατάλληλες δεξαμενές ηρώων, ένας ορατός βραχίονας ενός αόρατου διευθυντηρίου. Με την δημιουργία του Χριστιανισμού κάθε άλλο παρά εγκατάλειψη του Ιουδαϊκού έθνους υπήρξε. Απεναντίας οι πρώτοι που έγιναν μαζικά χριστιανοί, ήταν το σπέρμα του Αβραάμ, (όπως πολύ αργότερα, οι πρώτοι που έγιναν μαζικά κομμουνιστές), αφού οι ενημερωμένοι Ιουδαίοι κατάλαβαν την μοναδική ευκαιρία που είχαν πλέον, να προσεγγίσουν μέσα από τον χριστιανισμό, τα ισχυρά κέντρα αποφάσεων και ιστορικών εξελίξεων ώστε να κάνουν επιτέλους το όνειρο του Αβραάμ πραγματικότητα. Μάλιστα στηριζόμενος απολύτως στην Παλαιά Διαθήκη ο Χριστιανισμός έδωσε στο έθνος αυτό, απίστευτες ευκαιρίες διεθνοποίησης της Εβραϊκής ιστορίας και θεολογίας, κάνοντας παγκοσμίως γνωστό, ένα ασήμαντο μέχρι τότε θρησκευτικά και πολιτικά έθνος.

01.04.2021

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΑΛΙΗΛ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ

Ο Γαμαλιήλ το έτος 1 μ.Χ. ήταν περίπου 25 ετών και υπηρετούσε σαν νεαρός ιερέας στον ναό του Σολομώντος (έχοντας υπό την επίβλεψή του τις μικρές ιουδαίες τις αφιερωμένες στον ναό, όπως η Μαρία), το 33 μ.Χ. στην σταύρωση του Ιησού θα ήταν περίπου 55-60 ετών και το 52 μ.Χ. όταν αναφέρεται ότι πέθανε θα ήταν 80 ετών. Υπάρχει και μία αναφορά του Ιώσηπου ότι ο Γαμαλιήλ έζησε μέχρι το 70 μ.Χ. και τιμωρήθηκε σαν συνοργανωτής των εβραϊκής εξέγερσης. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο Γαμαλιήλ θα πέθανε σε ηλικία πάνω από 90 ετών. Ο Γαμαλιήλ ήταν παντρεμένος και είχε και παιδιά. Αναφέρεται μάλιστα από το ταλμούδ ο εγγονός του ο Γαμαλιήλ Β΄ που ζούσε περί το 110 μ.Χ. Άρα η εποχή του Μακκαβαίου Ματταθία (167 π.Χ) απέχει 200 χρόνια από την εποχή της δραστηριότητας του Γαμαλιήλ και του πρωτοπαλίκαρού του, του Ναζίρ Γιαχσούα. Μπορούμε έτσι να διακρίνουμε πλέον καθαρά ότι ο Γαμαλιήλ και ο Ιησούς δεν ήταν παρά οι τελευταίοι κρίκοι στην ίδια γραμμή που καθόρισε η εξέγερση των Μακκαβαίων το 167 π.Χ. εναντίον των Ελλήνων. Ο επιμελής και βαθυστόχαστος Γαμαλιήλ έχοντας την υποστήριξη μιας ολόκληρης πανεπιστημιακής σχολής υπό την διεύθυνσή του στην Ιερουσαλήμ, με 1000 φοιτητές, 500 των οποίων μελετούσαν τον Μωυσαϊκό νόμο και 500 «την σοφία των Ελλήνων», διαθέτοντας όσους ναζιραίους (αφιερωμένους – χρισμένους – χριστούς) ήθελε από κορίτσια αφιερωμένα στον ναό, με πατέρες τον ίδιο και άλλους ιερείς (το «Άγιο Πνεύμα»), μπορούσε να φτιάξει μία σέχτα, ένα κίνημα, χρησιμοποιώντας την παράδοση των ιουδαίων και την «σοφία των Ελλήνων» σε ένα αριστοτεχνικό αμάλγαμα, γεμάτο θελκτικές ιδέες και υποσχέσεις, όπως την αγάπη, την ελπίδα, την μετά θάνατο σωτηρία, την ελεημοσύνη κλπ για να ξανοιχθεί ο νέος ιουδαϊσμός με την μορφή του Χριστιανισμού στην Νέα Χαναάν, την ομογενοποιημένη λεκάνη της Μεσογείου. Ο Γαμαλιήλ έκανε άριστη δουλειά. Έτσι εξηγείται γιατί οι Ύμνοι στον Δία, του Έλληνα φιλοσόφου Kλεάνθη (331-232 π.X.) εμφανίζονται στα Eυαγγέλια, όπως και 207 λέξεις από το έργο Θαϊς του Mενάνδρου (343-291 π.X.). Eισαγωγικά από τον ποιητή Eπιμενίδη (6ος-7ος αι. π.X.) τοποθετούνται στα χείλη του Iησού και εφτά χωρία από την Ωδή του Δία, αγνώστου συγγραφέα, βρίσκονται ανατυπωμένα στην Kαινή Διαθήκη. Επίσης χωρία από τα «Φαινόμενα» του Έλληνα πολιτικού Aράτου από τη Σικυώνα (271-213 π.X.) συναντούνται επίσης στην Kαινή Διαθήκη. Έτσι για παράδειγμα: “μὴ πλανᾶσθε· φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.” (Α΄ Κορ. ιε΄33), είναι απόσπασμα από το έργο του Μενάνδρου “Θαΐς”. Αλλού: “εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί.” (Τίτ. α΄ 12), που είναι από αποσπάσματα του Επιμενίδη και του Καλλιμάχου (“Ύμνος προς τον Δίαν”). ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΧΑΝΟΥΚΑ; ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΑ: «ΠΡΙΝ 2200 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ. ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ». Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: «ΤΑ ΗΡΩΪΚΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΊΩΝ ΕΣΦΑΞΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ». https://zenonpapazaxos.blogspot.com/2021/06/2200.html 17.11.2021

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΖΩΗ.

Ορθόδοξος χριστιανός: «Οι προδότες σατανιστές θα έχουν ξεχωριστή θέση στην κόλαση».

Προς το παρόν αυτοί δημιουργούν την κόλαση σε μας, εδώ στην επίγεια παρούσα ζωή. Δεν φαίνεται να νοιάζονται ιδιαίτερα οι εβραίοι για την μεταθανάτια. Φαίνεται ότι κάτι παραπάνω ξέρουν γι αυτήν από μας. Έβαλαν τον Ιησού (= ο ιεχωβά σώζει) και μας πούλησε φούμαρα, μας πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Έτσι οι έλληνες γκοΐμ σαν χαζοί χάνοι στράφηκαν στην ανύπαρκτη μεταθανάτια ζωή, (ποιος πήγε στον άλλο κόσμο και γύρισε;), και οι εβραίοι έμειναν οι μόνοι να εκμεταλλεύονται την εγκόσμια ζωή.
Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα και δεν βλέπω να ξυπνούμε από αυτόν τον θανατερό λήθαργο που μας προκάλεσαν.

ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΖΩΗ.
ΕΒΡΑΙΟΙ: ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ: ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ.
Εβραϊκό κείμενο:
«Στο σύνολό τους οι Ιουδαίοι θεωρούν πως οι πράξεις και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου είναι βασικής σημασίας, γιατί οι πεποιθήσεις είναι αποτέλεσμα πράξεων. Αυτό έρχεται σε ρήξη με τις αντιλήψεις των χριστιανών για τους οποίους η πίστη είναι το σημαντικότερο και για τους οποίους οι πράξεις είναι αποτέλεσμα αυτής της πίστης».
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 100 Μ.Χ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ, ΜΕ ΠΕΙΘΩ, ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥΣ, ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΕΓΚΟΣΜΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ (ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ) ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ.
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΧΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ:
«Ἡμεῖς, χριστιανοί μου, δὲν ἔχομεν ἐδῶ πατρίδα. Δεν είναι επίγεια η μόνιμη πατρίδα μας. Περαστικοί είμαστε».

Το αποτέλεσμα: Εδώ και διακόσια χρόνια οι Εβραίοι θριαμβεύουν στην παρούσα ζωή και οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ υποτίθεται ότι θριαμβεύουν στον χριστιανικό «παράδεισο».
Οι εβραίοι προσπαθούν και γίνονται οι καλύτεροι και πλουσιότεροι επιχειρηματίες, τραπεζίτες, οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, οι καλύτεροι επιστήμονες, γιατροί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, παίρνουν τα περισσότερα βραβεία Νόμπελ.
Οι έλληνες, που «δεν είναι επίγεια η μόνιμη πατρίδα τους εδώ», δεν παράγουν απολύτως τίποτε και περιμένουν την σωτηρία τους από ξένους λαούς. Αυτό είναι το καταστρεπτικό πνεύμα της απραξίας, που μας εμβολίασε ο ξένος θεός Ιεχωβάς.

31.03.2021

ΤΑ ΙΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης «Εκκλησιαστής» γράφτηκε κατά την ελληνιστική περίοδο και είναι καθαρή αντιγραφή από την Ελληνική φιλοσοφία. Οι ιουδαίοι συγγραφείς είχαν μελετήσει σε βάθος τον Ηράκλειτο και τους Στωικούς και Επικούρειους φιλοσόφους. Σχεδόν όλο το βιβλίο είναι συλλογή ρητών από αρχαίους έλληνες συγγραφείς. Ο χριστιανός Ωριγένης αναφέρει ότι ο Χριστιανισμός είναι ένας «παρεξηγημένος Πλατωνισμός» και οτιδήποτε έχει γραφτεί στην Βίβλο έχει ειπωθεί πολύ καλύτερα από τον Πλάτωνα» (Origen, “Contra Celcus” 5. 65; G. 1, 7, 15, 19, και δες στο Minucius Felix in Keim, p. 77.) Το 50% και πιθανόν ακόμη πιο πολύ της χριστιανικής θεολογίας και φιλοσοφίας είναι καθαρή αντιγραφή και επεξεργασία απόψεων του Ηράκλειτου, τον Παρμενίδη, των Στωικών, του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα και από τα ελληνικά Ελευσίνια Μυστήρια, τους Ορφικούς και τον Ερμή τον Τρισμέγιστο. Θεολόγος Σ. Γιαγκάζογλου στο άρθρο «Πλάτων ή Μωυσής; Η θεωρία της λογοκλοπής» (Σύναξη, τ. 69, σ. 41-48, έτος 1999)… Ο Εβραιο-Χριστιανισμός συμπεριέλαβε πάνω από 200 Ομηρικούς αλληγορικούς μύθους που μετατράπηκαν σε "θαύματα", όπως η θυσία του Ισαάκ από την αντίστοιχη της Ιφιγένειας και ο γάμος της Κανά από τον αντίστοιχο του Διόνυσου. Όλη η Ελληνο-Αιγυπτιακή θεοσοφία και φιλολογία είναι αντιγραμμένη μέσα στην Βίβλο και πολλοί πατέρες τους όπως ο Ωριγένης, ο Ειρηναίος, ο Φίλων ο Αλεξαδρεύς, αναφέρουν ότι ο Εβραιο-Χριστιανισμός δεν είναι τίποτα από έναν «παρεξηγημένο Πλατωνισμό». Ακόμα και το βιβλίο του Ιώβ είναι αντιγραφή από ελληνικές μεσογειακές ιστορίες καθώς αναφέρει Ελληνικά ονόματα. Στο βιβλίο του Ιώβ προσέξτε τα ελληνικά ονόματα των τριών θυγατέρων του Ιώβ που αναφέρει η «Αγία Γραφή»: "Ημέρα, Κασία, Αμαλθαίας Κέρας", (– η Αμάλθεια ήταν η γίδα η γαλουχούσα τον Δία). Στο εμβριθές βιβλίο του «The Legends of the Jews» ο ιουδαίος Louis Ginzberg, σε ένα από τα κορυφαία Ιουδαϊκά λογοτεχνικά βιβλία, αποδεικνύει ότι οι περισσότερες ιστορίες και θρύλοι του καθαρού Ιουδαϊσμού αλλά και του Χριστιανισμού, γράφτηκαν από το 200 π.Χ μέχρι το 200 μ.Χ. με ατελείωτες αντιγραφές, τροποποιήσεις και κλοπές του Ελληνικού Πνεύματος, αφού στα «ιερά» αυτά βιβλία αναφέρονται το Ρωμαϊκό μίλι, οι δαρεικοί, τα Ελληνικά δίδραχμα, αλλά και τοποθεσίες ή κράτη που ονομάστηκαν πολύ αργότερα. Οι σχολές τύπου Γαμαλιήλ που διαμόρφωσαν τον πρώιμο Χριστιανισμό μελετώντας την «σοφία των Ελλήνων», γνώριζαν καλά την δουλειά τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά τόση εμμονή με την Ελληνική φιλολογία και φιλοσοφία. Ίσως θα έπρεπε να αντικαταστήσουν τον Ιεχωβά τους με τον Δία-Άμμωνα. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΔΑΥΙΔ ΜΠΕΝ ΓΚΟΥΡΙΟΝ (1886 - 1973) ήταν ο ιδρυτής του Ισραήλ. Για την προσωπικότητα του Μπεν-Γκουριόν ο συμπατριώτης του συγγραφέας Άμος Οζ έχει γράψει τα ακόλουθα: «Κατά τα πλέον δραματικά χρόνια της ηγετικής του πορείας ο Μπεν-Γκουριόν κατάπινε φιλοσοφικά βιβλία, έγραφε σχόλια στη Βίβλο, ερωτοτροπούσε με τον βουδισμό, έμαθε ακόμη και αρχαία ελληνικά για να διαβάσει Πλάτωνα στο πρωτότυπο». Ο Γιοσέφ Εζικιήλ Γιαχουντά εξέδωσε το 1982 στο Λονδίνο ένα βιβλίο 680 σελίδων με τίτλο «Hebrew is Greek» (Τα Εβραϊκά είναι Ελληνικά), στο οποίο δέχεται ότι οι προπάτορες των Εβραίων ήταν οι Έλληνες και τα εβραϊκά είναι ουσιαστικά τροποποιημένα Ελληνικά. 17.11.2021

Η συνωμοσία της σιωπής. Να μην διαβάσει ο λαός το βιβλίο «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ».

Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ.

Στο βιβλίο του Μ. Καλόπουλου "Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ", με καθυστέρηση δύο χιλιετιών, καταγγέλλονται επιτέλους τα αισχρότερα εγκλήματα όλων των εποχών, που είναι γραμμένα στο "ιερότερο" βιβλίο όλων τον εποχών. Ο τεκμηριωμένος ισχυρισμός του Καλόπουλου στο βιβλίο του, περί κοινών, υπαρκτών και απολύτως φυσικών δηλητηρίων ως περιεχόμενο της κιβωτού της διαθήκης, θα τύχει επιμελημένης παρασιώπησης, την ίδια στιγμή που Έλληνες και ξένοι δεν διστάζουν να αποδώσουν δημοσίως στην κιβωτό μυθικές διαστάσεις φονικότατων δυνάμεων. Ή θα λατρεύουμε λοιπόν τις υπεραπλουστεύσεις της θρησκείας ή θα καταφεύγουμε στην προστατευτική ομπρέλα της χαριτωμένης υπερβολής. Την ουσία και το μέτρο για λόγους που είναι κατανοητοί, δεν φαίνεται να τα προτιμά κανείς. Το φρόνιμο συγγραφικό σκεπτικό φαίνεται να είναι: "μας επιτρέπονται κάποιες κολακευτικές υπερβολές, όχι όμως και να εγείρουμε ζήτημα". Έτσι κάθε τρεις και λίγο τα ιουδαϊκά πρακτορεία ειδήσεων κατασκευάζουν την «είδηση»: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές». ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΝΤΟΡΟΣ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ: «Βρέθηκε η Κιβωτός με τις Δέκα Εντολές - Μετά τον Ιντιάνα Τζόουνς την σκυτάλη παίρνουν οι ερευνητές». Ο Μ. Καλόπουλος απέδειξε πειστικά, εδώ και 20 χρόνια, με πλήθος παραδειγμάτων, στο ανεπανάληπτο βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ», ότι η περιβόητη Κιβωτός της Διαθήκης των εβραίων ήταν ένα καλά φυλαγμένο κιβώτιο, που περιείχε πτωματικά και άλλα δηλητήρια (ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ), με τα οποία οι εβραίοι δηλητηρίαζαν τους άλλους λαούς, (Αιγύπτιους, Χαναναίους, Φιλισταίους, Μωαβίτες, Μαδιανίτες κλπ). Καθαρά ύπουλος βιολογικός πόλεμος. Κανένας δεν μπόρεσε να αντικρούσει τον Καλόπουλο. Ούτε ιστορικοί, ούτε θεολόγοι, ούτε ραββίνοι, ούτε πανεπιστημιακοί, ούτε «απολογητές», ούτε ιουδαίοι, ούτε χριστιανοί, ούτε δημοσιογράφοι. Η αντίδραση όλων αυτών: η συνωμοσία της σιωπής. Να μην διαβάσει ο λαός το βιβλίο του «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΕΛΛΗΝΕΣ: ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ». ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΕΠΙΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ, ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ, ΡΑΒΒΙΝΟΥΣ. Επιτέλους απαντήστε οι «ειδικοί» στον «ΕΝΟΠΛΟ ΔΟΛΟ». Μην κρύβεστε.

27.02.2021

Οι Έλληνες θα είχαν πάει στον Άρη πριν χίλια χρόνια.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΘΗΚΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ:

Το 391 κάηκε η Βιβλιοθήκη του Ελληνισμού στην Αλεξάνδρεια.

Το 393 απαγορεύθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Την 8η Μαρτίου 415 δολοφονήθηκε η Υπατία.

Το 529 έκλεισε η Ακαδημία του Πλάτωνος.

Ιουδαίος αστρονόμος Carl Sagan (Κάρολος Σαγκάν - Καγκάνοβιτς;), (1934 – 1996): «Αν οι Χριστιανοί δεν έκαιγαν την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, οι Έλληνες θα είχαν πάει στον Άρη πριν χίλια χρόνια».

ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΚΑΤΕΛΥΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

(Ιωάννης ο Χρυσοστόμος, Λόγος εις τον Μακάριον Βαβύλα και κατά Ιουλιανού, ή κατά Ελλήνων)

09.03.2021

Είμαστε αλήθεια ζωντανοί, ώ Έλληνες;

Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;

Είμαστε αλήθεια ζωντανοί, ώ Έλληνες,
καθώς μας πήρε τώρα η συμφορά
κι έγινε η ζωή μας εφιάλτης;
Ή μήπως ζούμε εμείς κι έχει η ζωή πεθάνει;

09.03.2021

Για να επιτευχθεί η Εθνοκτονία των Ελλήνων

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ – ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ.

Η πρωτοχριστιανική περίοδος – όπως αργότερα η πρωτοκομμουνιστική - ήταν καθαρά εβραϊκή υπόθεση. Ο πρωτοχριστιανισμός υπήρξε μία υποχρεωτική «ιστορικο-ερωτική» συγκατοίκηση με τους ιουδαίους. Ένα βαθύ θεολογικό ειδύλλιο μεταξύ ιουδαίων και Ελλήνων. Ένα συγκλονιστικό «σωτηριακό» αγκάλιασμα, με μοναδική υποχρέωση του λαού των Ελλήνων την ολοκλήρωση της «σωτηρίας» τους στην μητρική κλίνη του ιστορικού εβραϊσμού. Η διδασκαλία ήταν: "η εβραϊκή ιστορία διδάσκει, εξαγνίζει και σώζει. Η Ελληνική σοφία δυσοσμεί ανυπόφορα και λερώνει μολυσματικά". Για να λειτουργήσουν οι σωτηριολογικές εγγυήσεις του Χριστιανισμού έπρεπε να υπάρξει οριστική αποκοπή των Ελλήνων από τους φυσικούς προγόνους του Ελληνικού λαού. Έπρεπε να επέλθει η αλλοίωση των φυσικών χαρακτηριστικών του λαού μας. Για να επιτευχθεί η Εθνοκτονία των Ελλήνων έπρεπε ο Ελληνικός λαός να αποκόψει τις προγονικές του καταβολές, να καταργήσει την εμμονή του να τιμά τους λαμπρούς και ηρωικούς προγόνους του, να αλλάξει τα πατροπαράδοτα Ελληνικά έθιμά του και να τα αντικαταστήσει με τα ιουδαϊκά.

"Ο θεός του Αβραάμ, ο θεός του Ισαάκ, ο θεός του Ιακώβ, ο θεός των πατέρων ημών. Ο Χριστός, τον φτωχό ελληνικό λαό ανόρθωσε και κάθισε αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ, τον όντως λαόν αυτού". Άγιος Ευσέβιος.

Ο Χριστιανισμός - όπως ακριβώς πολύ αργότερα ο κομμουνισμός - ήταν και είναι κατ' εξοχήν διεκδικητική θρησκεία κατά παντός. Υπήρξε γνήσιο παιδί του Ιουδαϊσμού, και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, ισοπέδωνε μεθοδικά κάθε αντιγνωμία, ακόμη και πατρική. Μεγάλο πλήθος φανατικών ιουδαίων αντιμαχόταν τον Χριστιανισμό εκλαμβάνοντάς τον ως αντίπαλη θρησκεία. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι ο Χριστιανισμός ήταν ουσιαστικά η καλύτερη εκπλήρωση του παλαιοδιαθηκικού ιουδαϊσμού. Ο Χριστιανισμός είχε έναντι των εθνών την πολυσυλλεκτικότητα, που ο γιαχβικός ιουδαϊσμός δεν διέθετε. Έτσι για ολοφάνερες και ευνόητες σκοπιμότητες αναπτύχθηκε από τους χριστιανούς ένας επιφανειακός, αλλά και ενίοτε ουσιαστικός αντιεβραϊσμός. Αργότερα υπήρξε και ο φόβος, μήπως ο Χριστιανισμός αποκτήσει φανερούς διαύλους επικοινωνίας με τον καθαρόαιμο ιουδαϊσμό και έτσι γίνει ολοφάνερη στους λαούς η ιουδαϊκή ταυτότητα του Χριστιανισμού.

04.03.2021

Για τον Χρυσόστομο το όνομα Έλληνας είναι μία βρισιά και τίποτε άλλο.

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

"Η εορτή των Τριών Ιεραρχών εδώ στην Ελλάδα έχει πάρει αυτήν την μορφή που έχει, ότι δηλαδή οι Τρεις Ιεράρχες είναι συνεχιστές του μεγάλου Ελληνικού πνεύματος της αρχαίας Ελλάδος! Αν όμως διαβάσει κανείς τους Τρεις Ιεράρχες και προ παντός τον ιερό Χρυσόστομο, θα δει ότι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνέχεια επικρίνει τους αρχαίους Έλληνες. Ο Χρυσόστομος είναι μεγάλος «υβριστής» των αρχαίων Ελλήνων. Για τον Χρυσόστομο δηλαδή το όνομα Έλληνας, που είχε καταλήξει να σημαίνει ειδωλολάτρης, είναι μία βρισιά και τίποτε άλλο. Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος, όπως και ο Γρηγόριος ο Νύσσης δεν πάνε πολύ πίσω στο θέμα αυτό."

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Ρωμανίδης, "Πατερική Θεολογία" (Από τους σημαντικότερους θεολόγους της Ορθοδοξίας κατά τον 20ο αιώνα, "Προφήτης της "Ρωμηοσύνης" κατά τον Μεταλληνό).

20.02.2021

Οι ρωμιοί το πρωί προσκυνούν το κάστανο του αγίου Παϊσίου και μετά ψηφίζουν τον κομμουνιστή Τσίπρα.

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ.

Πρέπει να γίνει μία σοβαρή ψυχιατρική και κοινωνιολογική μελέτη, που να ερμηνεύει, πώς οι νεοέλληνες το πρωί κάθονται σε τεράστιες ουρές για να προσκυνήσουν το κάστανο του αγίου Παϊσίου και μετά ψηφίζουν τον κομμουνιστή Τσίπρα. Αυτά τα δύο
πρέπει να έχουν στενή συσχέτιση. Η προς τον κομμουνισμό φορά της νεοελληνικής κοινωνίας, ψυχιατρικά - κοινωνιολογικά, σίγουρα έχει βαθύτατο εσωτερικό συνειρμό και συνάφεια με την ίδια την φύση της ορθόδοξης χριστιανικής κοινωνίας. Δεν εξηγείται αλλιώς. Οι νεοέλληνες κομμουνιστές φαίνεται ότι είναι η ανομολόγητη ψυχοκοινωνιολογικά μη ωρίμανση του μέσου ορθόδοξου νεοέλληνα, γιατί ο παιδικός ιδεολογικός διαποτισμός της ορθοδοξίας με τα αλλόκοτα δόγματά της, παραμένει βαρύς στο υποσυνείδητο του νεοέλληνα. Ψυχαναλυτικά ο ορθόδοξος νεοέλληνας έχει καθηλωθεί στο πρωκτικό, βρεφικό, παιδικό ή έστω εφηβικό στάδιο, στο στάδιο που καταφέρνει να απορρίψει την πατρική κηδεμονία, στο στάδιο που επαναστατεί αλλά δεν μπορεί να ενηλικιωθεί ποτέ, στο στάδιο μιας μόνιμης ανισόρροπης επανάστασης με καθηλωμένους αρνητισμούς, χωρίς να μπορεί να ωριμάσει και να προχωρήσει στην υπέρβαση, χωρίς να μπορεί να αναπτύξει τίποτε το θετικό και δημιουργικό.

16.02.2021