Η ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙ "ΨΕΚΑΣΜΟΙ"
Το όραμα-συνταγή του εθνο-διαμελισμού
O Αβραάμ αρχίζει κάποια στιγμή να αναρωτιέται αν το "σπέρμα" του, δηλαδή οι απόγονοί του, θα μπορούσαν να καθυποτάξουν με την σειρά τους στο μέλλον ολόκληρο πλέον τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο. Η σκέψη του είναι απλή και προσγειωμένη: Ότι μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο, μπορεί να συμβεί και σ' έναν βασιλιά. Ότι μπορεί να συμβεί σ' έναν βασιλιά και στους αυλικούς του, μπορεί να συμβεί και σ' ένα ολόκληρο έθνος. Και φυσικά ότι μπορεί να συμβεί σ' ένα έθνος, μπορεί να εφαρμοστεί και σε πολύ περισσότερα. Ταυτόχρονα, ο εκπληκτικός αυτός θηρευτής του μέλλοντος, αντιλαμβανόμενος την τεράστια κλίμακα των οραματισμών του, ψάχνει για ανάλογες λύσεις εθνικών πλέον διαστάσεων. Η συνταγή που τελικά ανακαλύπτει ο πανούργος προφήτης, είναι μεγαλειώδης και αποτυπώνετε σε ένα παράξενο αλληγορικό βιβλικό του όραμα: "Πρώτα διαμελίζει κάποια μικρά και μεγάλα ζώα, μετά περιμένει να χορτάσουν τα όρνια την πείνα τους, ενώ αυτός κάθεται ανάμεσά τους, και τέλος με φωτιά διέρχεται ανάμεσα στα υπολείμματά τους"! Γένεσις ΙΕ΄ 7- 20.
Τι θέλει να μας πει ο ποιητής;
Αν ο Αβραάμ δεν είχε (από τότε) τεμαχίσει τα ζώα (ζώα=έθνη!) με το σπαθί του, (εννοεί το "σπαθί" της μαγείας του) αυτές οι αυτοκρατορίες θα 'χαν γίνει πανίσχυρες, έτσι όμως εξασθένισαν»! Gen. Rab. 437. Mid. Agada Gen. 33 PRE, κεφ. 28. Ρ. Γκρέιβς Εβραϊκοί μύθοι:σελ. 142,(ε).
Συγχαρητήρια λοιπόν, πράγματι εμείς ήμασταν και παραμένουμε... τα ζώα.
Ο αβρααμικός Ιουδαϊσμός λοιπόν, είχε βάλει κανονικά πλώρη για την κατάκτηση των εθνών, και απλά περίμενε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις γι' αυτήν την παγκόσμια επέκταση και επικράτησή του!
ΕΝΑ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Μ. ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
Πολλοί είναι αυτοί που δεν θα καταλάβουν ποτέ τι ακριβώς συμβαίνει με τον Χριστιανισμό, αν πρώτα δεν αντιληφθούν πως σκέπτεται και τι ακριβώς κάνει ο μέγας γεννήτωρ του Ιουδαϊσμού, ο δημιουργός των αποτελεσματικότερων δόλιων μηχανισμών του επεκτατισμού Αβραάμ.
Ο τετραπέρατος αυτός αλεπουδόγερος, είναι ο πρώτος που ονομάζεται «περάτης» (περαστικός) δηλαδή Εβραίος. Γένεσις 14.13.
Ο αδίστακτος αυτός τυχοδιώκτης, με τις χαλδαιικές του μαγγανείες, σπέρνοντας οδυνηρές πληγές απ' όπου περνούσε, και εισπράττοντας εκβιαστικά ίατρα, όχι μόνο έγινε πάμπλουτος, αλλά έφτασε να οραματίζεται για πρώτη φορά και την παγκόσμια εβραϊκή κυριαρχία.
Ο οδυνοποιός μάγος Αβραάμ
Το μυστικό της αθλιότητας του οδυνοποιού μάγου Αβραάμ, κρατήθηκε καλά φλεγμένο για χιλιάδες χρόνια! Ήρθε όμως ο καιρός για όσους ποτέ δεν υπέθεσαν το παραμικρό για την αληθινή φύση αυτού του αναίσχυντου βιβλικού ήρωα, να τον γνωρίσουν στις πραγματικές απομυθοποιημένες διαστάσεις του.
Ο μισός πληθυσμός του πλανήτη μας, που είναι δεμένος με την πιστή στις αβρααμογενείς θρησκείες, δεν γνωρίζει τίποτε για την πραγματική του δράση! Πολλοί είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν, ότι ο Αβραάμ κατάγεται από την πλέον αυθεντική, ιστορική κοιτίδα των δηλητηριαστών μάγων την αρχαία Χαλδαία! Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, αφελώς τον θεωρούν έναν δίκαιο αρχοντάνθρωπο, που για κάποιο αόριστο λόγο, έτυχε να εξασφαλίσει την απεριόριστη εύνοια (φιλία) κάποιου πανίσχυρου θεού!
Ενώ η πραγματικότητα είναι πως ο θεός της Βίβλου, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα εγκεφαλικό εφεύρημα του πανάθλιου αυτού μάγου, για να δικαιολογεί τις θαυμαστές και επικερδείς "ιάσεις" από τις δηλητηριο-πληγές που ασταμάτητα σκορπούσε γύρω του!
Αβραάμ ο αδίστακτος προαγωγός
Ο Αβραάμ πλησίαζε τα πάμπλουτα θύματά του, με μια εξαιρετικά απλή και αποτελεσματική μέθοδο. Παρουσίαζε έντεχνα την πανέμορφη γυναίκα του Σάρρα, σαν διαθέσιμη και ελεύθερη για γάμο αδελφή του! Με τέτοιες αυθεντικές μεθόδους προαγωγού,[1] εμπορεύτηκε την γυναίκα του Σάρρα, ως πολλά υποσχόμενη ερωτική σύντροφο, πρώτα στην Αίγυπτο και μετά στην Χαναάν! Οι δυο αυτές περιπτώσεις που καταγράφονται αναλυτικά στην Βίβλο, δεν σημαίνει καθόλου πως οι ερωτικές αυτές παγίδες δεν ήταν πολύ περισσότερες.
Σάρρα, η ερωτική παγίδα
Τον ρόλο του ερωτικού δολώματος, επάξια ενσαρκώνει η πανέμορφη αδελφή-σύζυγος του Σάρρα, η οποία γνωρίζει ότι απ' την αρχή της συνεργασίας τους, τηρούν κοινή συμφωνία-συμβόλαιο, που απαιτεί οπουδήποτε πηγαίνουν, να υποκρύπτουν την συζυγική τους σχέση, και να προσφέρεται ως σύζυγος-παλλακίδα[2] στα πάμπλουτα υποψήφια θύματά τους και εισχωρώντας στο πλούσιο περιβάλλον τους, να ανοίγει δρόμο στον μαγκανιστή μάγο και σύντροφό της Αβραάμ!
Περά απ' τα δροσερά της νιάτα, την περιζήτητη ερωτική της τέχνη, και τα εκθαμβωτικά της σωματικά προσόντα, η Σάρρα έχει βοηθό και την βεβαιωμένης στειρότητάς της, που αποτελεί απαραίτητο πλεονέκτημα, για να αποφύγει χωρίς περιττές συνέπειες, όλες αυτές τις σεξουαλικές αποστολές ως "δηλητηριασμένη νύφη"!
Διείσδυση και μαγγανεία
Η ίδια η Βίβλος μας αποκαλύπτει, πως όταν τελικά το θύμα ενδιαφερθεί για τα θέλγητρά της, και πάρει την Σάρρα στο παλάτι του, όχι μόνο γεμίζει τον Αβραάμ με συμπεθερικά δώρα,[3] αλλά (όπως είμαστε πλέον σε θέση να υποθέσουμε) το "μακρύ χέρι" της Σάρρας, απ' την προωθημένη αυτή θέση, δηλαδή θρονιασμένης πλέον μέσα στα παλάτια, (με άμεση πρόσβαση στα τρόφιμα του παλατιού) μπορούσε άνετα με τα χαλδαιικά δηλητήρια και τις της μαγγανείες (τροφο-νοθείες) της, να σκορπήσει τον προγραμματισμένο όλεθρο "πληγών" στις ανυποψίαστες, πάμπλουτες βασιλικές αυλές!
Ο ασθενοποιός-θεραπευτής
Ακριβώς αυτά συμβαίνουν τόσο στην Αιγύπτου όσο και στην Χαναάν, αναγκάζοντας τους χοντροβαλάντιους αυλικούς άρχοντες, να πληρώσουν πρόθυμα, αμύθητα ληστρικά ίατρα, σε χρυσάφι, ασήμι και αναρίθμητα ζώα, στον Χαλδαίο μάγο θεραπευτή Αβραάμ… που όχι μόνο κρατούσε την υγεία τους στα χέρια του, αλλά μπορούσε προσευχόμενος[4] στον υποτιθέμενο θεό του να τους θεραπεύσει! Στην πραγματικότητα, ο πανούργος προφήτης, δεν έχει παρά να πέψη τις κρυφές τροφονοθείες του, ώστε (ως εκ θαύματος) να αποκαταστηθεί η υγεία των θυμάτων του!
Ο Αβραάμ αναγνωρίζει ότι είναι ψεύτης
Η μακρόχρονη και απόλυτα επιτυχής δράση του, αμαυρώνεται μόνο από έναν ασήμαντο δυσάρεστο περιστατικό, ομολογίας ψεύδους και απάτης! Έναν εξαπατημένος βασιλιάς της περιοχής, ο Φιλισταίος βασιλιάς των Γεράρων Αβιμέλεχ, κατατρομαγμένος απ' τα παράξενα ψέματα και τις ανεξήγητες πληγές του προφήτη, καταφέρνει τελικά να του αποσπάσει έναν όρκο-ομολογία, ότι δεν θα μεταχειριστεί εναντίον του ποτέ πια τα φαρμακερά ψέματά του, ούτε σ' αυτόν, ούτε στους απογόνους του… (αυτό κι αν είναι φόβος έως τρίτης γενεάς!) και παραδόξως ο αρχιερέας του θανατηφόρου ψεύδους Αβραάμ… ορκίζεται! [5]
Άγαρ η κακοποιημένη δούλα
Όταν οι δηλητηριώδεις αυτές ληστρικές αποστολές τελειώνουν, (επειδή προφανώς η Σάρα δεν διαθέτει πλέον τις εκθαμβωτικές νεανικές της χάρες) η σκληροτράχηλη αυτή γυναίκα, δείχνει τον πραγματικό της χαρακτήρα, κακοποιώντας ζηλόφθονα και ξυλοφορτώνοντας άγρια την δεύτερη και μάλιστα έγκυο σύζυγο του Αβραάμ, την παιδούλα Αιγύπτια Άγαρ! Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που τρελή πλέον από την βάναυση κακοποίηση της κυρίας της, η νερά δούλη Άγαρ, αποπειράται να αυτοκτονήσει φεύγοντας έγκυος και ολομόναχη στην καυτή έρημο. Λίγο πριν πεθάνει από την δίψα, την περιμαζεύουν και την συμβουλεύουν να υπομένει το "απλωμένο" χέρι της Σάρρας… μέχρι να γεννήσει και τότε όλα θα αλλάξουν!
Δυστυχώς γι' αυτήν και μετά την γέννηση του γιου της Ισμαήλ, τόσο ο Αβραάμ όσο και η Σάρρα συνειδητοποιούν κάτι που την καταδικάζει σε αφανιστικό διωγμό! Με τίποτε δεν θέλουν, μια μελαψή αλλόφυλη και ο γιος της… να κληρονομήσουν την τεράστια περιουσία που με τόσους δηλητηριασμένους δόλους είχαν αποκτήσει! Αυτό όμως που κυρίως δεν θέλουν, είναι να δουν τα μυστικά όπλα της προσοδοφόρου μαγγανείας τους, να πέφτουν στα χέρια της αιγύπτιας δούλας, και να αχρηστεύονται έξω από τον οικογενειακό-φυλετικό τους κύκλο! Σάρρας λοιπόν μαζί και Αβραάμ, διώχνουν ξανά κακήν κακώς στην καυτή έρημο την απόκληρη δούλα, μαζί με το μικρό παιδί της, με μοναδικό εφόδιο μόνο ένα ασκί νερό, πράγμα που και ο τελευταίος μπορεί να υποθέσει, πως ισοδυναμούσε με φρικτή καταδίκη αμφότερων σε θάνατο!
Ο υιοθετημένος Ισαάκ
Τι θα απογίνει όμως η υλική και πνευματική του κληρονομιά; Ποιος θα συνεχίσει τις απίστευτα πετυχημένες ιδέες του για εύκολο πλουτισμό; Ο πανούργος προφήτης, είχε βρει καλύτερο τρόπο να ξεπεράσει την στειρότητα της Σάρρας… παραγγέλλοντας κρυφά για υιοθεσία από την παροικία τους στην Χαρράν, το δωδέκατο αγόρι του αδελφού του Ναχώρ, που μόνο απ' την μία αγορομάνα γυναίκα του Μελχά, είχε ήδη επτά αγόρια.
Ισαάκ, η δεύτερη γενιά του δόλου
Το παιδί αυτό, ο Ισαάκ, πραγματικό χαλδαιόπουλο και απολύτως αίμα τους, θα είναι ο κληρονόμος του Αβραάμ και ο αντάξιος συνεχιστής της φυλετικής δηλητήριο-μαγικής κληρονομιάς. Πράγματι στην Βίβλο βλέπουμε πως κι αυτός με την σειρά του, θα αναστατώσει την περιοχή, πουλώντας ξανά με απολύτως πανομοιότυπο τρόπο την δική του γυναίκα, δηλαδή σαν δηλητηριασμένη αδελφή-νύφη στους βασιλιάδες της περιοχής![6]
Ο εμπρησμός των Σοδόμων
Το επόμενο πρόβλημα του Αβραάμ, είναι ανεπάρκεια βοσκότοπων για τα αναρίθμητα ζώα του. Στριμωγμένος σε μια άγονη και άνυδρη ορεινή περιοχή, εποφθαλμιά τα λαχταριστά πεδινά και παραποτάμια λιβάδια των πανίσχυρων και οργανωμένων Κρητο-Φιλισταίων γειτόνων του που κατοικούν στην πεντάπολη των Σοδόμων. Ενοχλημένος απ' την κατοχή της πλεονεκτικότερης γης και των ζηλευτών βοσκοτόπων από τους Κρητο-Χαναναίους Σοδομίτες, σχεδιάζει και πραγματοποιεί με απόλυτη επιτυχία, τον αφανιστικό εμπρησμό ολόκληρης της πεντάπολής τους, χωρίς μάλιστα να κατηγορηθεί ποτέ για το μαζικό αυτό αφανιστικό έγκλημά του, μια και οι εμπρηστές (τρεις τον αριθμό που η Βίβλος τους παρουσιάζει σαν αγγέλους θανάτου) έρχονται γι' αυτόν ειδικά τον σκοπό, από την μακρινή αδελφική παροικία της Χαρράν!
Το όραμα του εθνο-διαμελισμού
Μετά κι απ' αυτήν την αδιατάρακτη και καθολική επιτυχία του, ο γέρο-Αβραάμ, πάμπλουτος πια, και απολύτως δικαιωμένος απ' τις μαγικές επιλογές του, αρχίζει πια δικαίως να αναρωτιέται… αν το "σπέρμα" του, δηλαδή οι απόγονοί του, κληρονομώντας τα πανίσχυρα και μυστικά όπλα της δολιο-μαγγανείας του, θα μπορούσαν να καθυποτάξουν με την σειρά τους στο μέλλον… ολόκληρο πλέον τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο!
Η σκέψη του είναι απλή και προσγειωμένη: Ότι μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο, μπορεί να συμβεί και σ' έναν βασιλιά. Ότι μπορεί να συμβεί σ' έναν βασιλιά και στους αυλικούς του, μπορεί να συμβεί και σ' ένα ολόκληρο έθνος… Και φυσικά… ότι μπορεί να συμβεί σ' ένα έθνος, μπορεί να εφαρμοστεί και σε πολύ περισσότερα!
Ταυτόχρονα, ο εκπληκτικός αυτός θηρευτής του μέλλοντος, αντιλαμβανόμενος την τεράστια κλίμακα των οραματισμών του, ψάχνει για ανάλογες λύσεις εθνικών πλέον διαστάσεων!
Το όραμα-συνταγή του εθνο-διαμελισμού
Η συνταγή που τελικά ανακαλύπτει ο πανούργος προφήτης, είναι μεγαλειώδης και αποτυπώνετε σε ένα παράξενο αλληγορικό βιβλικό του όραμα: "Πρώτα διαμελίζει κάποια μικρά και μεγάλα ζώα, μετά περιμένει να χορτάσουν τα όρνια την πείνα τους, ενώ αυτός κάθεται ανάμεσά τους, και τέλος με φωτιά διέρχεται ανάμεσα στα υπολείμματά τους"! Γένεσις ΙΕ΄ 7- 20. Τι θέλει να μας πει ο ποιητής;
Κανένα ίχνος βιβλικής εξήγησης δεν υπάρχει στην καθόλα μαγική αυτή τελετή. Κι όμως η τελική κατανόηση της, για αιώνες ολόκληρους ήταν εντελώς μπροστά μας! Τα έθνη ως πολυσύνθετες και ανθεκτικότερες οντότητες, χρειάζονται για την τελική καθυπόταξή τους ειδική μεταχείριση. Πρώτα δημιουργούμε διαμελιστικές "πληγές", μετά αφήνουμε τους φυσικούς τους εχθρού ("όρνεα") να χορτάσουν την πείνα τους, και τελικά με "φωτιά" (κοφτούς τρόπους) αποτρέπουμε στο διηνεκές την επανένωση των υπολειμμάτων τους!
Να και η επιβεβαίωση της ερμηνείας μας: «Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα τεμαχισμένα από τον Αβραάμ πτώματα ήταν προάγγελοι αυτοκρατοριών...(άρα εθνών!) Αν ο Αβραάμ δεν είχε (από τότε) τεμαχίσει τα ζώα (ζώα=έθνη!) με το σπαθί του, (εννοεί το "σπαθί" της μαγείας του) αυτές οι αυτοκρατορίες θα 'χαν γίνει πανίσχυρες, έτσι όμως εξασθένισαν»!Gen. Rab. 437. Mid. Agada Gen. 33 PRE, κεφ. 28. Ρ. Γκρέιβς Εβραϊκοί μύθοι:σελ. 142,(ε). Συγχαρητήρια λοιπόν, πράγματι εμείς ήμασταν και παραμένουμε... τα ζώα!
Ο αβρααμικός Ιουδαϊσμός λοιπόν, είχε βάλει κανονικά πλώρη για την κατάκτηση των εθνών, και απλά περίμενε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις γι' αυτήν την παγκόσμια επέκταση και επικράτησή του!
Χριστιανισμός... το σπαθί του αβρααμικού εθνο-διαμελισμού
Πολλοί λοιπόν είναι αυτοί που δεν θα καταλάβουν ποτέ, γιατί ο αβρααμικός Ιουδαϊσμός δεν απεδέχθη ποτέ τον χριστιανισμό, αν πρώτα δεν αντιληφτούν, ότι ο θυγατρικός του Ιουδαϊσμού χριστιανισμός, δεν ήταν ποτέ τίποτε περισσότερο από το πλέον κατάλληλο δηλητηριασμένο ιουδαϊκό προϊόν, για την άλωση και κατάκτηση των εθνών! Ποτέ δεν θα εποπτευθούν καν, ότι ο Χριστιανισμός είναι κυριολεκτικά το σπαθί του βρώμικου εθνο-διαμελισμού, αν πρώτα δεν γνωρίσουν σε βάθος, τι πραγματικά ήταν ο μέγας Αβραάμ!
Βέβαια στο διάβα του χρόνου, η αβρααμική συνταγή εμπλουτίστηκε με περισσότερα και αποτελεσματικότερα εθνο-διαμελιστικά στοιχεία! Απολύστε ένα απ' τα πολλά: «Ούτω λέγει Κύριος, Λάβε το ποτηριών τούτο του (Ο΄ άκρατου) οίνου εκ της χειρός μου (τι είδους "οίνος" είναι αυτός... θα αποφασίσετε εσείς) και πότισον εξ αυτού πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω και θέλουσι πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει... και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός Κυρίου και επότισα πάντα τα έθνη... και τους βασιλείς και τους μεγιστάνας δια να καταστήσω αυτούς ερήμωσιν, θάμβος, συριγμόν και κατάραν... πάντας τους βασιλείς των αλλοφύλων… και πάντας τους βασιλείς των νήσων των πέραν της Θαλάσσης (Αιγαίου)… και πάντες τους βασιλείς του βορρά τους μακράν και τους εγγύς ένα μετά του άλλου και πάντα τα βασίλεια της οικουμένης τα επί προσώπου της γης... πίετε[7] και μεθύσατε και εμέσατε και πέσετε και μη σηκωθείτε.»Μασ. Ιερεμίας ΚΕ΄15-27 (Ο΄ Ιερεμίας ΛΒ΄13-)
Απ' την ιστορία πια γνωρίζουμε, πως δεν είναι άλλος απ' τον πάλε ποτέ κραταιό Ελληνισμό που κυρίως δήχθηκε τις ελεεινότερες βρώμικες επιθέσεις. Οι περισσότεροι των Ελλήνων σύρθηκαν τελικά στην ιουδαίο-χριστιανική δουλεία, εθισμένοι στο γλυκύτατο ελπιδο-δηλητηριασμένο ποτό της αβρααμικής σαγήνης, αποποιούμενοι σταδιακά την ελληνικότητά τους… στους ανθεκτικότερους που πεισματικά αρνήθηκαν να καταναλώσουν το δηλητήριο της ιουδαϊκής ελπιδολαγνείας, έπεσε βαρύ το αβρααμικό διαμελιστικό σπαθί, τα όρνια και οι φωτιές, καταδιαμελίζοντας κυριολεκτικά ότι απέμεινε από το τρισένδοξο κορμί της πανευδαίμονης Ελλάδος!
Αυτή η ιουδαιογενής ελπιδο-λαγνική "μέθη", ιστορικά μεταφράζεται σε σταδιακή μετάβαση σε διαφορετικό επίπεδο προτεραιοτήτων. Προτεραιότητα πλέον η ατομική σου Ιουδαιο-προσφερόμενη σωτηρία της ψυχής και όχι η συλλογική ή εθνική σου δημιουργική δόξα και επιβίωση! Ο ιουδαιο-φανταστικός ουρανός είναι πια η πραγματική σου πατρίδα και όχι πλέον η Ελλάδα!
Παρ' όλα αυτά κάποιοι Χριστιανοί επιμόνου αφελώς λέγοντας: Μα τι σχέση έχουμε εμείς με τον Αβραάμ… εμείς είμαστε χριστιανοί όχι αβρααμιστές! Ξεχνούν βέβαια ότι ο "σωτήρας" Χριστός ήρθε ακριβώς για να παράγει το διαμελιστικό σπαθί του Αβραάμ και τον μεθυστικό οίνο του Ιερεμία. Ξεχνούν ότι στην Καινή Διαθήκη ο Αβραάμ αναφέρεται υμνητικά 73 φορές, και αυτόν τοποθετεί ο ίδιος ο Χριστός ως τον κυρίαρχο διαχειριστή του Ιουδαιο-φανταστικού παραδείσου! Βλέπε παραβολή του πλουσίου
Όχι αγαπητοί μου Έλληνες, όσο κι αν δεν το θέλετε… δεν είστε απλώς χριστιανοί, αλλά απόλυτα ιστορικά υποχείρια του αβρααμικών σχεδιασμών. Ο χριστιανισμός δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ξεκάθαρη συνταγή του βρώμικου πόθου για διεθνή κυριαρχία. Και δυστυχώς οι χριστιανοί είναι οι υπάκουοι δούλοι του βρώμικου επεκτατισμού! Υποταγμένα ενεργούμενα και πραγματικά παιδιά του Αβραάμ «Και νυν δε τα έθνη ουκ έχει του Αβραάμ την κατά σάρκα συγγένειαν, του δε Αβραάμ την πίστιν κτησάμενα, τέκνα χρηματίζει του Αβραάμ». TheodoretusScr. Eccl., Theol., InterpretatioinPsalmos 80.1793.52.
«Και πλέον τα έθνη αν και δεν έχουν του Αβραάμ την κατά σάρκα συγγένεια, του Αβραάμ όμως την πίστη αποκτώντας, τέκνα γίνονται του Αβραάμ». TheodoretusScr. Eccl., Theol., (εκκλησιαστικός πατέρας) InterpretatioinPsalmos 80.1793.52.
Να λοιπόν γιατί οι Ιουδαίοι δεν αποδέχθηκαν ποτέ το ίδιο τους το παιδί, τον Χριστιανισμό! Είναι εντελώς φυσικό, οι Ιουδαίοι παράγωγοι αυτού του ελπιδο-μεθυστικού ποτού, να μην συμμετέχουν στην παγκοσμία αυτή χριστιανο-μωαμεθανική ελπιδο-κραιπάλη, αφού το ειδικό αυτό εθιστικό μεθύσι, παρήχθη ειδικά για τα έθνη, ώστε να μεθύσουν, (εγκεφαλική αλλοίωση, απάθεια) να εμέσουν (τα πάτρια), να πέσουν (απ' το ένδοξο βάθρο τους) και να μην ξανασηκωθούν!
Τα αποτελέσματα είναι ιστορικά απολύτως ανιχνεύσιμα. Δεν έχετε παρά να δείτε πόσο ριζικά διαφορετικός παραμένει ο βαθμός απάθειας μεταξύ Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού. Ο πανέξυπνος πολυδύναμος Ιουδαϊσμός, ήταν απόλυτα φυσικό να μην αποδεχθεί ποτέ την απύθμενη χριστιανική παθητικότητα, αφού η θυγατρική αυτή πίστη, είχε διαμορφωθεί ειδικά για να μολύνει τα έθνη με την βαριά παθητική μοιρολατρία, ώστε να τα φέρει ευκολότερα στην σφαίρα επιρροής του Ιουδαϊσμού, εκπληρώνοντας απόλυτα το όραμα του Αβραάμ για κυριαρχία επί των εθνών!
Ο αξιέπαινος επ' αυτού Ιουδαϊσμός, παρέμεινε αυστηρά επικεντρωμένος και απολύτως συσπειρωμένος στα πατροπαράδοτα συμφέροντά του, ενώ ο Ελληνισμός χάνοντας την φυσική του πνευματική χημεία, αιώνες τώρα ουρανοβατεί μεθυσμένος στα ιουδαϊκά μονοπάτια και στα ελπιδο-ταβερνεία του αβρααμογενούς Χριστιανισμού!
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, Ο ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΟΣ ΣΚΛΑΒΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Οδυνηρό αποτέλεσμα: Ο ελληνισμός εχει μετατραπεί στον μακροβιότερο σκλάβο της ιστορίας, διαγραφέντας μια πορεία αξιοθρήνητης εξαθλίωσης και να βρίσκετε σήμερα μπροστά στο απόλυτο βάραθρο του αφανισμού του… ενώ απ την άλλη ο Ιουδαϊσμός έχει συσσωρεύσει τόσους πόλους τρόπους, και μηχανισμούς εδραίωσης και επεκτατισμού, που σήμερα φέρεται ως ο φυσικός ηγέτης του κόσμου!
Τέλεια, εκείνος ο αλεπουδόγερος ψεύτης, ο ανήθικος προαγωγός και ο αδίστακτος δηλητηριαστής, ο Αβραάμ, δικαιώθηκε τελείως!
Τελικά πρέπει να γίνει κατανοητό πως η αίσθηση της πραγματικότητας είναι πολυεπίπεδη και δυστυχώς πολλά πράγματα κινούνται ιστορικά, πολύ υψηλοτέρα από τον αντιληπτικό ορίζοντα του μέσου ανθρώπου! Αν επιτέλους δεν ενηλικιωθεί η δική μας αίσθηση της πραγματικότητας, αν δεν διευρύνουμε επαρκώς τους δικούς μας αντιληπτικούς ορίζοντες, θα παραμείνουμε δυστυχώς αιώνιοι σκλάβοι του δηλητηριασμένου αβρααμικού εκστασιασμού, ακολουθώντας πειθήνια την Ελληνο-χριστιανική του πρόταση!!
[1] «Προαγωγός δε κυρίως λέγεται, ο την εαυτού γυναίκα μοιχάσθαι προτρεπόμενος». Μιχαήλ ο Εφέσιος: Εξήγησις 6.17.26. Ακριβώς η περίπτωση Αβραάμ – Σάρρας!
[2] «ότε εξήλθον εκ του οίκου του πατρός μου, είπον προς αυτήν, (την Σάρρα) ταύτην την χάρην θέλεις κάμει εις εμέ, εις πάντα τόπον όπου αν υπάγωμεν, (και πήγαν σε πολλά μέρη!!!) λέγε περί εμού, ούτος είναι αδελφός μου» Γέν..Κ΄12,13
[3] «Είδαν οι αιγύπτιοι την γυναίκα... και οι άρχοντες του Φαραώ (αυλικοί) είδαν αυτήν και παίνεψαν αυτήν προς τον Φαραώ και ελήφθη η γυνή (η Σάρρα) εις την οικίαν του Φαραώ. Τον δε Αβραάμ μεταχειρίσθησαν καλώς δι΄ αυτήν, (!) και είχε (του έδωσαν) πρόβατα και βόας και όνους και δούλους και δούλας και όνους θηλυκάς και καμήλους»! Γένεσις 12.14-16.
[4] «Προσευχήθη δε ο Αβραάμ προς τον Θεόν και θεράπευσε ο θεός τον Αβιμέλεχ». Γένεσις 20.17.
[5] «Κατ' εκείνο τον καιρόν ο Αβιμέλεχ,(ο Φιλισταίος βασιλιάς) μετά του Φιχόλ αρχιστρατήγου της δυνάμεως αυτού είπε προς τον Αβραάμ... Τώρα λοιπόν ορκίσου προς εμέ... ότι δεν θέλεις ψευσθή προς εμέ, ούτε προς τον υιόν μου, ούτε προς τους εγγονούς μου. Και ειπεν ο Αβραάμ. Εγώ ομούμαι (ορκίζομαι)»Γένεσις 21.22- 24.
[6] «Και κατώκησεν ο Ισαάκ εν Γεράροις. Ηρώτησαν δε οι άνδρες του τόπου περί της γυναικός αυτού (Ρεβέκκας) και είπεν,(ο Ισαάκ) αδελφή μου είναι»!!! Γένεσις 26. 6-7.
[7] Απ τα αποτελέσματα... παραφρονούν, εξεμούν και σβήνουν μέσα σε ερήμωση και θάμβος που πέφτουν και δεν ξανασηκώνονται, συμπεραίνουμε εκ του ασφαλούς, ότι πρόκειται για κάτι πολύ δραστικότερο από απλό ανόθευτο (άκρατο) οίνο!
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου