6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1946. ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ 20.000 ΑΘΩΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑΣ, ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΚΑΙ ΟΠΠΕΝΧΑΪΜΕΡ ΣΤΙΣ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1946 .
«ΕΛΛΗΝΕΣ, ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΨΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ, ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ».
Η Χιροσίμα τίμησε την 76η επέτειο του ατομικού βομβαρδισμού των ΗΠΑ που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 140.000 ανθρώπους, και ο δήμαρχος της Πόλης κάλεσε τους ηγέτες του Κόσμου να ενώσουν τις προσπάθειές τους για πλήρη εξάλειψη των πυρηνικών όπλων.
«Τα πυρηνικά όπλα, τα οποία αναπτύχθηκαν για να κερδίσουν πολέμους, αποτελούν απειλή πλήρους εξόντωσης, την οποία μπορούμε σίγουρα να τερματίσουμε, εάν συνεργαστούν όλα τα έθνη», δήλωσε ο Δήμαρχος της Χιροσίμα Καξούμι Ματσούι την Παρασκευή.
«Καμία βιώσιμη κοινωνία δεν είναι δυνατή με αυτά τα όπλα συνεχώς έτοιμα για αδιάκριτη σφαγή».
Ο Ματσούι είπε ότι η Χιροσίμα δεν θα σταματήσει ποτέ να διατηρεί τη μνήμη για την ανθρωποσφαγή, το μαζικό μακελειό που διαπράχθηκε από τις ΗΠΑ», και ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για μια «παγκόσμια κουλτούρα ειρήνης».
Στους εν εξελίξει Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, αθλητές και αξιωματούχοι απέφυγαν να εκδηλώσουν την θλίψη τους κρατώντας ενός λεπτού σιγή για να τιμήσουν τα θύματα του ατομικού βομβαρδισμού των ΗΠΑ παρά τα αιτήματα της πόλης της Χιροσίμα και ορισμένων Ολυμπιακών Αποστολών.
Ο Δήμος της Χιροσίμα το ζήτησε από τον Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ όταν επισκέφθηκε τη Χιροσίμα στις 16 Ιουλίου, μια εβδομάδα πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, και κάλεσε για παγκόσμια αλληλεγγύη στην οικοδόμηση ενός πιο ειρηνικού μέλλοντος.
Ακόμη και η εθνική τηλεόραση της Ιαπωνίας NHK στράφηκε γρήγορα στους Ολυμπιακούς Αγώνες αφού κάλυψε μόνο τις κύριες ομιλίες στη εκδήλωση στο Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα.
Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γιοσιχίντε Σούγκα που συμμετείχε επίσης στην τελετή στη Χιροσίμα, απέφυγε να αναφερθεί στη συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων. και τόνισε την ανάγκη για μια πιο «ρεαλιστική» προσέγγιση.
Πριν 73 χρόνια στις 8:15 π.μ. στη Χιροσίμα, εξερράγη 600 μέτρα πάνω από το έδαφος, η ατομική βόμβα που έριξε η «Ίνολα Γκέυ».
Η βόμβα είχε «ουράνιο- 235», και οι παιδόφιλοι κατασκευαστές την είχαν ονομάσει «αγοράκι». («Little Boy»).
Ο Μπαμπάς και η Μαμά του «Περιούσιου δισεκατομμυριούχου» και βρεφοφάγου Κλάους Σβαμπ.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρεντ Σβαμπ και η Μαριάν Σβαμπ, που ήταν μια Ρότσιλντ.
http://deltio11.blogspot.com/2021/08/blog-post_44.html
Ο Φρεντ Σβαμπ γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη. Το 1935, κατάφερε να φύγει από τη Γερμανία. Η σύζυγός του Μαριάν,το γένος Ρότσιλντ, καταγόταν από την πόλη του Μπαντ Χόμμπουργκ.
Μετά τα Πογκρόμ του 1938, διέφυγε στις ΗΠΑ μέσω Βρετανίας. Το ζευγάρι επισκέφθηκε την Γερμανία ως επισκέπτες της Φρανκφούρτης, με την οποία διατηρούσαν στενούς συναισθηματικούς δεσμούς. Και οι δύο επέστρεφαν συχνά, και συναντούσαν πρώην συμμαθητές τους.
Η κόρη τους Μαντλέν προσκλήθηκε από την πόλη του Μπαντ Χόμμπουργκ το 2013 και παρευρέθηκε στην τελετή αποκάλυψης για ένα μνημείο απέλασης στην πόλη . Από εδώ, οι παππούδες της είχαν απελαθεί στο Γκέτο του Τερεζίενσταντ το 1942.
Ο Φρεντ Σβαμπ γεννήθηκε το 1918, ως Φρίντριχ Ερνστ Σβαμπ, Ηταν παιδί μιας εβραϊκής οικογένεια με ιστορία αιώνων στη Γερμανία και τη Φρανκφούρτη. Ο Νάθαν Σβαμπ καταγράφηκε στην Φρανκφούρτηεπί του Μάιν, το 1590. Συγγενής του και ο «αμερικανός» γιατρό του 19ου/20ου αιώνα, Sidney Isaac Schwab.
Ο πατέρας του Φρεντ είχε μια μεγάλη επιχείρηση στην Μοζέλ Στρασε.
Η οικογένεια ήταν σταθερά εδραιωμένη στην κοινωνία της Φρανκφούρτης. Οι γονείς του παντρεύτηκαν στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Frankfurter Hof, μαζί με χριστιανούς και Εβραίους φίλους.
Η οικογένεια δεν ήταν πολύ θρησκευόμενη και πήγαινε στη φιλελεύθερη Συναγωγή «westend». Γιόρταζαν και τα Χάνουκά καθώς και τα Χριστούγεννα . Όταν εγκαταστάθηκε ο Χίτλερ εγινε Καγκελλάριος, η οικογένεια δεν σκεφτόταν να φύγει από τη χώρα.
Στο σχολείο, ο Φρεντ δεν παρατήρησε αντισημιτισμό . Ωστόσο, το 1935, εγκατέλειψε το σχολείο με ένα δεκαετές Γενικό Πιστοποιητικό Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Mittlere Reife) για να ξεκινήσει μια εμπορική μαθητεία. Η οικογένεια σκεφτόταν να φύγουν .
Πρώτα έστειλαν τον Φρεντ, το νεότερο μέλος, στις ΗΠΑ, επειδή δεν είχε προοπτικές στη Γερμανία. Ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του Χανς (Χανκ) συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια του Πογκρόμ του 1938 και απελάθηκαν στο Μπούχενβαλντ.
Μετά από περίπου τέσσερις εβδομάδες, επετράπη και στους δύο να εγκαταλείψουν το στρατόπεδο, επειδή η μητέρα του Φρεντ κατάφερε να πάρει έγγραφα μετανάστευσης, με τη βοήθεια ενός θείου στις ΗΠΑ. Στο Μπούχενβαλντ, ο πατέρας έχασε 30 κιλά .
Το 1942, ο Φρεντ κατατάχθηκε στον αμερικανικό στρατό και επειδή ήξερε Γερμανικά αξιοποιήθηκε ως συνσεσμός πληροφοριών και επικοινωνίας του Στρατού Κατοχής. Δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί Ναζί γι' αυτόν, και δεν ήταν όλα τα μέλη του κόμματος αντισημίτες.
Αυτή η στάση του επέτρεψε να κρατήσει τις παλιές φιλίες και να κάνει νέες στη μετέπειτα καριέρα του στη χημική βιομηχανία. Οι επαφές του συχνά τον οδήγησαν πίσω στη Γερμανία.
Το 1992, 55 χρόνια μετά την φυγή του από τη Γερμανία, ο Φρεντ Σβαμπ επέστρεψε στη Φρανκφούρτη ως επίσημος επισκέπτης.
Το Πρόγραμμα Εβραϊκή Ζωή στη Φρανκφούρτη ,κανόνισε να μιλήσει στο πρώην σχολείο του, το -Γυμνάσιο Γκαίτε .
Η σύζυγός του Μαριάν και η κόρη του Μαντλέν τον συνόδευσαν,
Το 1995, ο πρώην κάτοικος της Φρανκφούρτης πήρε τον Ομοσπονδιακό Σταυρό της Αξίας (Bundesverdienstkreuz) για τα επιτεύγματα ζωής του και για τις προσπάθειες του για συμφιλίωση. «Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά», ήταν το σύνθημά του στη ζωή. Ωστόσο, νοιαζόταν για να μην ξεχαστούν τα εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος και τα βάσανα των εβραϊκών οικογενειών.
Η Μαριάν Ρότσιλντ και ο Φρίντριχ Σβαμπ γνωρίζονταν στη Φρανκφούρτη και αργότερα επανενώθηκαν και παντρεύτηκαν στις ΗΠΑ.
Ζ.Π.
Η Μαριάν Σβαμπ-Ρότσιλντ, γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη το 1919. Μεγάλωσε στην πόλη Μπαντ Χόμμπουργκ , όπου ο πατέρας της, Λουί Ρότσιλντ , λειτουργούσε μια τράπεζα. Η οικογένεια ζούσε ακριβώς στο κέντρο της πόλης στη Λουιζιέν στρασε. Σε αντίθεση με την οικογένεια του Φρεντ Σβάμπ οι Ρότσιλντ , ήταν πολύ θρησκευόμενοι και ενεργά μέλη του εβραϊκού εκκλησιάσματος.
ΔιαγραφήΗ Μαριάν φοίτησε για πρώτη φορά στο γυμνάσιο θηλέων στο Μπαντ Χόμμπουργκ . Αργότερα, προσπάθησε να γίνει κινησιθεραπεύτρια. Κατά τη διάρκεια των Πογκρόμ του 1938, στις 10 Νοεμβρίου 1938, ήταν μάρτυρας της καταστροφής του σπιτιού των γονιών της.
Μετά από αυτή την εμπειρία, οι γονείς της αποφάσισαν να στείλουν πρώτα τα παιδιά τους στο εξωτερικό και να ακολουθήσουν εκείνοι αργότερα. Στις 17 Μαρτίου 1939, η Μαριάν έφυγε από τη Γερμανία μαζί με τη γιαγιά της.
Ο αδελφός της, Εντουάρ, ονόματι Έντου, στάλθηκε στην Ολλανδία. Από εδώ, προσπάθησε απεγνωσμένα, αλλά χωρίς επιτυχία, να φτάσει και στις ΗΠΑ. Η Μαριάν είχε συχνή αλληλογραφία με τους γονείς της. Οι γονείς της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι στη Λουιζένστρασε στο Μπαντ Χόμμπουργκ. Πρώτα μετακόμισαν σε συγγενείς, αργότερα έπρεπε να μετακομίσουν σε ένα γκέτο στο Gorch-Fock-Straße.
Η Μαριάν δεν μπόρεσε να πάρει τους γονείς της από τη Γερμανία. Στις 28.8.1942, απελάθηκαν στο Τερεζίενσταντ .
Μια μέρα πριν μεταφερθεί, ο Λούις Ρότσιλντ έστειλε ένα μήνυμα στην κόρη του μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Περιορίστηκε σε 25 λέξεις: «Αυτός ο αποχαιρετισμός φέρνει τους ένθερμους χαιρετισμούς των γονιών σας. Αύριο, θα μας πάνε στο Τερέζιενσταντ! Πολλή αγάπη από τον μπαμπά και τη μαμά. 27 Αυγούστου 1942. Πατέρας».
Μετά την απέλαση, η Μαριάν Σβαμπ έλαβε άλλες δύο καρτ ποστάλ από τους γονείς της. Γράμματα που έφτασαν στις ΗΠΑ μέσω ενός γνωστού στην Πορτογαλία της έφεραν κάποια νέα για την κατάσταση των γονιών της στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. «Η μητέρα μου με ενημέρωνε έμμεσα ότι τελικά είχε μια καλή φιγούρα. Ήταν παχουλή. Έτσι δεν ήμασταν ηλίθιοι, ξέραμε καλά τι συνέβαινε.»
Η Μαριάν Σβαμπ είναι η μόνη επιζήσασα της οικογένειάς της. Ο πατέρας της, Λουί Ρότσιλντ , πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1942.
Η μητέρα της, Μέλανι, πέθανε στις 15 Αυγούστου 1944. Ο αδελφός της συνελήφθη στις Κάτω Χώρες και πέθανε στο Μαουτχάουζεν. Εχει καταγραφεί ως ημερομηνία θανάτου η 12η Νοεμβρίου 1942. Η Μαριάν Σβάμπ επισκέφθηκε την πόλη στην οποία μεγάλωσε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της δεκαετία του 1990. Γνώρισε συμμαθητές και γείτονες, μίλησε σε μαθητές στο πρώην σχολείο της και στο σχολείο στο οποίο είχε φοιτήσει ο αδελφός της Εντουαρτ. Παρά τις θλιβερές αναμνήσεις, της η Μαριάν Σβάμπ αισθάνεται στενά συνδεδεμένη με την πρώην γενέτειρά της. «Πάντα νιώθω νοσταλγία για το Μπαντ Χόμμπουργκ» είπε.
Σε ένα από τα ταξίδια της, επισκέφθηκε το μνημείο του Ολοκαυτώματος που χτίστηκε το 1988, εκεί που ήταν η συναγωγή. Μια αναμνηστική πλάκα δείχνει το όνομα του αδελφού της Έντου Ρότσιλντ του πατέρα της Λούις Ρότσιλντ, και της μητέρας Μέλανι Ρότσιλντ- Έμμεριχ. Η Μαριάν Σβάμπ μεταβίβασε την αγάπη της για το Μπαντ Χόμμπουργκ στα παιδιά της.
Τον Νοέμβριο του 2013, η πόλη του Μπαντ Χόμμπουργκ προσκάλεσε την κόρη της Marianne Schwab, Madeleine Gerrish, στα αποκαλυπτήρια μιας πλάκας στον κεντρικό σταθμό του Μπαντ Χόμμπουργκ προς τιμήν των απελαθέτντων. Η πρόσκληση ξεκίνησε από την Εταιρεία Χριστιανοεβραϊκής Συνεργασίας Hochtaunus (Gesellschaft für Christlich-Jüdische Zusammenarbeit Hochtaunus). Δύο μεγάλες μεταφορές αναχώρησαν από το Bad Homburg: η μία στις 10 Ιουνίου 1942 και η άλλη στις 28 Αυγούστου 1942. Το δεύτερο μεταγωγικό απέλασε τους γονείς της Μαριάν Σβάμπ – παππούδες της Μαντλέν Γκέρις – στο στρατόπεδο συγκέντρωσης theresienstadt.
Ζ.Π.