ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «ΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ. Έχουμε συνεχή διαρροή πληροφοριών προς τον εχθρό και θα εγείρω θέμα στους Αρχηγούς των Επιτελείων, γιατί το σύστημα πληροφοριών μοιάζει με ελβετικό τυρί».
ΣΗΜΕΡΑ, 14 ΙΟΥΝΙΟΥ ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΟΥΝ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΙΟ «ΠΡΟΦΗΤΗ» ΕΛΙΣΣΑΙΟ. ΤΟΝ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΡΩΜΙΟΣ ΧΘΕΣ.
Στις 13 Ιουνίου του 323 π.Χ. ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών, ο Βασιλεύς του Βασιλείου της Μακεδονίας, ο αυτοκράτορας της Μακεδονικής αυτοκρατορίας και πατέρας του Ελληνιστικού κόσμου άφηνε την τελευταία του πνοή κάτω από περίεργες συνθήκες στη Βαβυλώνα.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΑΠΑΜΕΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΟΡΟΝΤΟΥ. Η ΣΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΑΝ ΝΕΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. (Ζεύγμα, Λάρισσα, Επιφάνεια, Έμεσα, Σαλαμινιάς, Βέροια, Χαλκίς, Αντιόχεια, Απάμεια, Ζηνοβία...)
Την επέτειο του θανάτου του Μακεδόνα Βασιλιά τίμησαν οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας την ώρα που στην παρακμάζουσα Ελλάδα ουδείς θυμήθηκε την επέτειο του θανάτου του και φυσικά κανείς από την ηγεσία του τόπου.
Αλλά για ποια ηγεσία μιλούμε όταν με την συμφωνία των Πρεσπών ουσιαστικά παραχώρησαν στο σλαβικό κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων το δικαίωμα να λέγονται «Μακεδόνες».
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Την ημερομηνία που πέθανε ο Μέγιστος των Ελλήνων και ο σπουδαιότερος άνθρωπος που πάτησε στην γη, την αγνόησαν οι ορθόδοξοι ρωμιοί. Και ήταν ένας δικός τους άνθρωπος. Την ημέρα του ψεύτικου, εικονικού «θανάτου» ενός απατεώνα χαλδαίου θαυματοποιού της Μέσης Ανατολής δεν την αγνοούν ποτέ. Την γιορτάζουν μεγαλοπρεπώς πάντοτε. Τι να περιμένεις από ένα τέτοιο λαό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.
Ποιοι ήταν οι Άγιοι Μανουήλ, Σαβέλ και Ισμαήλ που τιμώνται σήμερα (17/6) από τους ρωμιούς; ΤΟΝ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΤΙΜΗΣΑΝ. ΤΙΜΗΣΤΕ ΡΩΜΙΟΙ ΤΟΝ ΜΑΝΟΥΗΛ, ΤΟΝ ΣΑΒΕΛ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΣΜΑΗΛ.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οι Άγιοι Μανουήλ, Σαβέλ και Ισμαήλ, ήταν αδέλφια από την Περσία (ο πατέρας τους ήταν πυρολάτρης, ενώ η μητέρα τους χριστιανή και τους μετέδωσε τη χριστιανική αγωγή, ενώ τη χριστιανική μόρφωση κάποιος ευλαβής Ιερέας ονόματι Εύνικος).
Οι Άγιοι Μανουήλ, Σαβέλ και Ισμαήλ είχαν έλθει στην Κωνσταντινούπολη για κάποια αποστολή.
Κατά το διάστημα της εκεί παραμονής τους, συνέβη να δουν στη Χαλκηδόνα τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, που θυσίαζε στα είδωλα εν μέσω πομπής. Το θέαμα αυτό τους λύπησε πολύ και εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους για το κράτος, που ο ηγέτης του γινόταν ένοχος τέτοιας ασέβειας. Κάποιοι καταδότες όμως, που τους άκουσαν, τους κατάγγειλαν στον Ιουλιανό. Αυτός διέταξε αμέσως οι τρεις Πέρσες ν’ αρνηθούν το Χριστό. Αλλά και αυτοί με τη σειρά τους αποκρίθηκαν, ότι τους εαυτούς τους προ πολλού είχαν αρνηθεί, και στον Ιησού που είχαν παραδομένη την ψυχή τους, είναι έτοιμοι να χύσουν γι’ Αυτόν το αίμα τους. Τότε άρχισε ο βασανισμός τους.
Διαπέρασαν τους αστραγάλους τους με μυτερό αντικείμενο, και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Κατόπιν τους αποκεφάλισαν.
Αλλά η θεία δίκη δεν άργησε να έλθει. Όταν μετά από λίγο ο Ιουλιανός εξεστράτευσε κατά των Περσών, σε κάποια μάχη, πληρώνοντας για τις αμαρτίες του, έπεσε νεκρός στο άνθος της ηλικίας του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς ἐννεάριθμον, τοῦ Λόγου σύνταγμα, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, κατετροπώσαντο, Ἴσαυρος Φήλιξ σὺν αὐτοίς, Ἐρμείας καὶ Περεγρίνος, ἅμα Ἰννοκέντιος, Μανουὴλ καὶ Βασίλειος, Ἰσμαὴλ ὁ ἔνδοξος, καὶ Σαβὲλ ὁ μακάριος’ διὸ καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης, εὗρον ὡς Μάρτυρες Κυρίου».
Ζ.Π.