Ο επίτιμος αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αναστάσιος Κανελλόπουλος, εξελέγη Πρόεδρος του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΛΟΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΤΣΙΟΣ. Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΟΜΟΡΦΟΠΛΑΓΙΑΣ ΣΕΡΡΩΝ ΕΝΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ 6ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941. ΕΙΣ ΑΙΩΝΙΑ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΜΑΣ.
Θα έρθει κάποτε η ώρα που θα αντιμετωπίσουμε τους Γερμανούς με τον τρόπο του Ίτσιου. Σαν άντρας προς άντρα. Όχι κλαψουρίζοντας με τον τρόπο των κομμουνιστών, από πίσω και εκ του ασφαλούς. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια έχει ο σάκος. Αρκεί να γλυτώσουμε και οι δύο από την σημερινή απείρως χειρότερη μοίρα μας. Την συστηματική προωθούμενη γενοκτονία μας από την διεθνή τοκογλυφία.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: το 1940 ο Ελληνισμός διέθετε μία σπάνια επιτελική φυσιογνωμία. Τον στρατηγό Ιωάννη Μεταξά. Επιθετικούς Πολεμιστές πρώτης γραμμής ο Ελληνισμός διαθέτει άφθονους. Το έχει στο αίμα μας. Επιτελικούς πολεμιστές δεν έχουμε. Μπορούμε να ορμούμε στην μάχη με ηρωισμό χωρίς να σκεφτόμαστε τις απώλειες. Όμως ο σωστός επιτελικός στρατιώτης υπολογίζει πάντα την σχέση κόστους – ωφέλειας. Όπως δίδασκε ο (ορμητικός) στρατηγός Πάττον: «δεν θέλω οι στρατιώτες μου να πεθάνουν για την Πατρίδα. Θέλω να αναγκάσουν τους Γερμανούς να πεθάνουν για την δική τους». Ακριβώς έτσι σκέφτονταν ο στρατηγός Μεταξάς. Νίκη με κέρδος αίματος έγραφε στο βιβλίο του «Το πεζικό επιτίθεται» και ο στρατηγός Ρόμμελ. Όχι άσκοπους ηρωισμούς με αποτέλεσμα μηδέν.
Ζ.Π.
Η επίθεση της Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας. σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Έρμπαχ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο Έρμπαχ τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας, αλλά κατά της Αγγλίας, που είχε στείλει βοήθεια στην χώρα μας με 62.000 άνδρες και αεροπορική δύναμη.
Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Την επίθεση κατά της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα.
Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Οι αγγλικές δυνάμεις έλεγχαν τον άξονα Τεμπών - Βερμίου, όμως το κέντρο του μετώπου ήταν ασθενές και η Θεσσαλονίκη ανοχύρωτη πόλη.
Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήλθαν σε περίπου 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια της επιχείρησης Μαρίτα, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ελληνικής αντίστασης. Οι συνολικές γερμανικές απώλειες από την αντίσταση του Ελληνικού στρατού του Μεταξά ξεπερνούσαν τις 9.000 άνδρες. Στο γερμανικό νεκροταφείο του Διονύσου Αττικής βρίσκονται θαμμένοι 9.973 Γερμανοί στρατιώτες των στρατευμάτων που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα.
Εάν η Ελλάς του στρατηγού Μεταξά το 1940, είχε το μέγεθος και την στρατιωτική ισχύ της τότε Γαλλίας ((ΓΕΡΜΑΝΙΑ, πληθυσμός 80.000.000, στρατιώτες 6.000.000, ΓΑΛΛΙΑ, πληθυσμός 45.000.000, στρατιώτες 4.000.000, ΕΛΛΑΣ πληθυσμός 7.000.000, στρατιώτες 600.000), κατ’ αναλογία, οι γερμανικές απώλειες θα ισοδυναμούσαν με ολοκληρωτικό αφανισμό του γερμανικού στρατού.
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΕ Ο ΗΝΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ (1300 Π.Χ.).
Ο Ελληνικός Στρατός των 600.000 ανδρών που είχε οργανώσει ο Αρχιστράτηγος Ιωάννης Μεταξάς συνέτριψαν και πέταξαν στην θάλασσα τον ιταλικό στρατό των 3.000.000 ανδρών.
Αντιστάθηκαν σθεναρά στον γερμανικό στρατό των 6.000.000 και θα κέρδιζαν την μάχη και εκεί αν: 1ον, δεν κατέρρεε σε 3 ημέρες ο σερβικός στρατός, γεγονός που μας άφησε ακάλυπτους στα νώτα μας. 2ον, οι άγγλοι δολοφόνησαν εγκαίρως τον φυσικό μας ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ Ιωάννη Μεταξά και 3ον, οι πράκτορες των ξένων στα μετόπισθεν διακήρυξαν ότι ο στόχος για επέκταση του πολέμου εκπληρώθηκε - αρπάξτε το χρυσό των Ελλήνων και φύγετε.
"Τα οχυρά των Ελλήνων καταλαμβάνονται, δεν παραδίδονται".
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Στο Οχυρό «Κελκαγιά» (ή Σπανή Πέτρα) διοικητής ήταν ο Λοχαγός Πεζικού Τηλέμαχος Ζακυνθινός. Οι Γερμανοί χτίζουν τις πολεμίστρες και επιτίθενται με καπνογόνα και βόμβες ερεθιστικές. Οι λιγοστοί Έλληνες στρατιώτες και ο φρούραρχος λιποθυμούν στις 11.30, εξαιτίας των αερίων που διοχέτευσαν οι Γερμανοί, ενώ η φρουρά μαχόταν εντός των Στοών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Φρουρά της «Σπανής Πέτρας» είχε 18 νεκρούς.
Μπαίνουν οι Γερμανοί στο οχυρό, τους βρίσκουν τους υπόλοιπους τραυματίες και τους στέλνουν στο Βουλγαρικό νοσοκομείο του Πετριτσίου για περιποίση τραυμάτων. Εκεί οι Βούλγαροι κομιτατζήδες τους μαχαιρώνουν μισοπεθαμένους.
Στις 23.30 αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει το Οχυρό «Νυμφαία».
Η φρουρά του Οχυρού Αρπαλούκι με διοικητή τον Ταγματάρχη Πεζικού Δημήτριο Καραθάνο απεχώρησε συντεταγμένα τη νύχτα της 7ης Απριλίου κάνοντας έξοδο, αλλά αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς στις γέφυρες του Στρυμόνα.
Ζ.Π.
7 Απριλίου1944. Η σφαγή των χωροφυλάκων από τους κομμουνιστές στο Γραμματικό. Την νύχτα της 7ης Απριλίου 1944 , μόλις τριάντα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα 45-50 ανδρών του ΕΛΑΣ επιτέθηκε
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά του Σταθμού Χωροφυλακής Μαραθώνος, και συνέλαβαν τους 12 χωροφύλακες και τον διοικητή τους.
Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο σταθμό και μετέφεραν τους αιχμαλώτους σε μια καλύβα στο Γραμματικό. Κατά την ανατολή του ηλίου οι αντάρτες αφού αφαίρεσαν τα χρήματα και τα τιμαλφή των αιχμαλώτων, συγκρότησαν συμβούλιο στο πίσω μέρος της καλύβας προκειμένου να αποφασίσουν για την τύχη των ανδρών της Χωροφυλακής.
Μετά το πέρας της συσκέψεως, μπήκε στην καλύβα
ο «καπετάν Αράπης» και πήρε τους Χωροφύλακες Ζούμπερη Παύλο και Μπρίνια Ιωάννη, τους οποίους οδήγησε σε θαμνώδη περιοχή, πενήντα μέτρα βορείως της καλύβας.
Μετά από λίγο επέστρεψε και πήρε τους Χωροφύλακες
Βαλαή Βασίλειο, Βουτσαδάκη Κωνσταντίνο και Μέντζο Κωνσταντίνο. Καθώς έβγαινε από την καλύβα μαζί με τους ως άνω τρεις Χωροφύλακες, πήρε και τον Χωροφύλακα Καμπιώτη Ευάγγελο, ο οποίος επέστρεφε στην καλύβα από την σωματική του ανάγκη.
Τους τέσσερις αυτούς Χωροφύλακες τους οδήγησε στο ίδιο σημείο, όπου είχαν οδηγήσει και οι δυο πρώτοι.
Οι έξι Χωροφύλακες εκτελέσθηκαν αγρίως από τον «καπετάν Αράπη» και τους συντρόφους του, με πλήγματα από μαχαίρι στην καρδιά και την καρωτίδα.
Ζ.Π.