Η ΜΟΝΑΔΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.

 

Καρκίνος: Πρωτοπόρα θεραπεία με RNA για εγκεφαλικούς όγκους σε πειραματόζωα, από Έλληνες ερευνητές.

• "Εκανε λάθος ο Αϊνστάιν; Νέα, διεθνής μελέτη αμφισβητεί τη θεωρία της σχετικότητας".

   

  Ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ Ε=Μ.C² ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΦΡΙΤΣ ΧΑΖΕΝΕΡΛ (Fritz Hasenöhrl).

  
  

 https://www.defencenet.gr/amyna/naytiko/902773_ayti-einai-i-monada-ypobryhion-katastrofon-toy-pn-yperteroi-akoma-kai-ton

H MYK εδρεύει στο Σκαραμαγκά και αποτελεί αυτόνομη ξεχωριστή μονάδα της ΔΝΕ, καλύπτοντας τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού στον τομέα των ειδικών επιχειρήσεων.

Το προσωπικό της MYK φτάνει την δύναμη των 200 ανδρών και χωρίζεται σε τέσσερις ομάδες (OYK 1, 2, 3, 4). Οι δύο είναι Ομάδες Ανορθοδόξου Πολέμου που έχουν αποστολή τη διείσδυση στο εχθρικό έδαφος για συλλογή και μετάδοση πληροφοριών, εκτέλεση δολιοφθορών κτλ., μια είναι Ομάδα Αμφιβίων Επιχειρήσεων που αποστολή έχει την προετοιμασία ενός αιγιαλού απόβασης με την εκκαθάρισή του από εμπόδια και την αναγνώρισή του, ενώ τέλος η Ομάδα Εξουδετέρωσης Ναρκών-Βομβών έχει σαν αποστολή την εκκαθάριση θαλασσίων περιοχών από νάρκες.

Οι θρυλικοί «βατραχάνθρωποι» ξεχωρίζουν για τη σκληρή εκπαίδευση και το υψηλό επίπεδο της μαχητικής τους ικανότητας. Η ΣΥΚ υπάγεται από το 2001 στον Διοικητή της ΔΥΚ (πρώην MΥΚ) με σχέση πλήρους διοίκησης. 

 

Η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) του ΠΝ αποτελεί όχι μόνο «όπλο πρώτης γραμμής» αλλά και στρατηγικό πολλαπλασιαστή ισχύος και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε βάθος 2οετίας και πλέον και όλων εξοπλιστικών προγραμμάτων μετά την κρίση των Ιμίων, οι πάγιες και χρόνιες απαιτήσεις σε μέσα διείσδυσης και υλικά έμειναν στα χαρτιά. 

Ουδείς μπορεί σήμερα να εξηγήσει πώς χάθηκαν τόσες ευκαιρίες που θα μπορούσαν (στα χρόνια προ της κρίσης) να «απογειώσουν» τις επιχειρησιακές δυνατότητες των Ελλήνων βατραχανθρώπων.

Την ίδια στιγμή οι εθνικές επιχειρησιακές απαιτήσεις αυξάνουν διαρκώς, ενώ η απειλή εξ Ανατολών εξελίσσεται επίσης σε όλα τα επίπεδα. 

Το Πολεμικό Ναυτικό έδειξε δυστυχώς ελλιπή διορατικότητα σε ότι αφορά τον τομέα των Ειδικών Επιχειρήσεων και στον Ανορθόδοξο Πόλεμο, ιδίως αμέσως μετά την περίοδο της κρίσης των Ιμίων που όλες οι αδυναμίες ήρθαν στην επιφάνεια.

Οι ηγεσίες του δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Οι βατραχάνθρωποι φυσικά συνέχισαν να διατηρούν τα υψηλά κριτήρια επιλογής προσωπικού που δίνουν έμφαση σε μια διαδικασία ύψιστης δοκιμασίας ψυχικού και σωματικού σθένους, προκειμένου να ξεχωρίζουν τους καλύτερους υποψήφιους.

Όσοι τα καταφέρουν εν συνεχεία εκπαιδεύονται στο πλαίσιο των επιχειρησιακών Ομάδων, συγκροτώντας άριστα εκπαιδευμένους πυρήνες βατραχανθρώπων, έτοιμων να αναλάβουν από κάθε άποψη τις πλέον απαιτητικές και επικίνδυνες αποστολές.

Εκεί βασίζει η ΔΥΚ τη δυνατότητα της να επιφέρει σκληρά πλήγματα στον αντίπαλο, παρά την ελάχιστη υποστήριξη σε όπλα από την ηγεσία, ακόμα και όταν αυτή προερχόταν από τους κόλπους της.

Πλην όμως στον τομέα των εξοπλιστικών, το βάρος έπεσε σε πολύ μεγαλύτερα και εντυπωσιακά από άποψη μεγέθους προγράμματα (βλ. κορβέτες, φρεγάτες κ.ά.) αγνοώντας τις «ταπεινές» απαιτήσεις των Βατραχανθρώπων σε υλικά, τα οποία δεν απαιτούσαν παρά ελάχιστες πιστώσεις για να καλυφθούν, προσφέροντας αντιστρόφως ανάλογο του μεγέθους τους αποτέλεσμα.

Τελικά οι ηγεσίες του ΠΝ δεν προχώρησαν κανένα πρόγραμμα: Ούτε τα μεγάλα, ούτε τα μικρά.

Το Πολεμικό Ναυτικό έστειλε στις ΗΠΑ τους πρώτους άνδρες που εκπαιδεύτηκαν στο αντικείμενο των υποβρύχιων καταστροφών το 1953.

Οι άνδρες αυτοί σε συνεργασία με Αμερικανούς εκπαιδευτές ανέλαβαν την εκπαίδευση και άλλων ανδρών στην Ελλάδα, ενώ το 1957 ιδρύθηκε η Σχολή Βατραχανθρώπων στο ΚΕΚΑΝ οργανωμένη στα πρότυπα της αντίστοιχης αμερικανικής Under Water Demolition του Aμερικανικού Ναυτικού.

Μετά τη σταδιακή υποβάθμιση των αμερικάνικων UDT (Underwater Demolition Teams) και την παράλληλη εμφάνιση των ομάδων SEAL με μεγαλύτερη έμφαση στον ανορθόδοξο πόλεμο, η Σχολή Βατραχανθρώπων μετονομάστηκε σε Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών το 1967, για να λάβει τη σημερινή της μορφή το 1976.

Το προσωπικό της σχολής αποτελείται από τον διοικητή και το επιτελείο, τον διευθυντή σπουδών, τον τμηματάρχη εκπαίδευσης, τους αξιωματικούς επιτηρητές φάσεων εκπαίδευσης και τους βασικούς εκπαιδευτές που υπολογίζονται σε 3 έως 4 άτομα ανά φάση εκπαίδευσης. 

Οι επιδόσεις που απαιτούνται για τη συμμετοχή στο σχολείο είναι οι εξής:

 

Τρέξιμο 1 μίλι ξηράς (1642 μέτρα) σε λιγότερο από 7 λεπτά

Κολύμβηση 300 μέτρα σε πισίνα σε λιγότερο από 7 λεπτά

6 έλξεις στο μονόζυγο

20 κάμψεις (push ups)

20 κοιλιακοί

Κατακόρυφο ανέβασμα σχοινιού 4 μέτρων μόνο με τα χέρια

 

Εκπαίδευση στα ΟΥΚ

 

Tο Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια και εκπαιδευτικό έργο σχολείο εντός της ΔΥΚ, στο οποίο προσέρχονται τα στελέχη που έχουν περατώσει με επιτυχία τις δοκιμασίες της φάσης προεπιλογής. Μέχρι την υιοθέτηση του νέου κανονισμού εκπαίδευσης, το σχολείο είχε διάρκεια περίπου έξι μηνών (περίπου 24 εβδομάδες).

Τα Σχολεία Βασικής Εκπαίδευσης περιλαμβάνουν:

Σχολείο Υ/ΚΤ

Σχολείο Αυτοδυτών

Σχολείο Καταδυτικής Ιατρικής

Σχολείο Τυποποιημένων Πυρομαχικών

Σχολείο Χειριστών ΥΠΟΧ. (Υποβρύχιων Οχημάτων)

Σχολείο Κυβερνητών ΣΑΠ. (Σκαφών Ανορθόδοξου Πολέμου)

Σχολείο Εξουδετερώσεων Ναρκών

 

 

Οι τρεις φάσεις εκπαίδευσης

 

Η Α' Φάση εκπαίδευσης διαρκεί 6 εβδομάδες και έχει περιοριστεί σε σχέση με τις οκτώ εβδομάδες που ήταν παλαιότερα. Στη διάρκειά της επιδιώκεται, εκτός από τη σημαντική βελτίωση της φυσικής κατάστασης, η απόκτηση θεωρητικών γνώσεων για όπλα και πυρομαχικά καθώς και για κάποια στοιχεία από τη θεωρία καταδύσεων.

Η πέμπτη ή η έκτη εβδομάδα είναι η περίφημη «διαβολοβδομάδα», μια διαδικασία συνεχούς σωματικής, πνευματικής και ψυχολογικής καταπόνησης, που σκοπό έχει να αναγκάσει τους εκπαιδευόμενους να υπερβούν τα όριά τους.

Στη συνέχεια έρχεται Β' Φάση διάρκειας 10 εβδομάδων που είναι σχεδόν αποκλειστικά αφιερωμένη στις καταδύσεις. Παράλληλα με τις καταδύσεις, συνεχίζεται η βελτίωση της φυσικής κατάστασης, αλλά και η εμβάθυνση στα αντικείμενα της πρώτης φάσης. Η Γ' Φάση, διάρκειας 9 εβδομάδων, είναι αφιερωμένη στον ανορθόδοξο πόλεμο, με τα στελέχη να εκπαιδεύονται και να αποκτούν μια βασική ικανότητα στον ανορθόδοξο πόλεμο.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη θεωρητική εκπαίδευση, στο πλαίσιο της οποίας η επίτευξη ποσοστού επιτυχίας 80% στις εξετάσεις είναι αναγκαία για την επιτυχή συνέχιση της εκπαίδευσης.

Τυχόν αποτυχία στις θεωρητικές εξετάσεις συνεπάγεται αυτόματα αποχώρηση από τη σχολή, ακόμη κι αν ο υποψήφιος έχει πολύ καλές επιδόσεις στις σωματικές δοκιμασίες.  

Σχολείο - Ισορροπία - Σκάφος - Εκπαίδευση - ΟΥΚ- ΟΥΚ

Η ΔΥΚ χάνει πολύ λίγο χρόνο ασχολούμενη με αντικείμενα άσχετα με την αποστολή της (παρελάσεις κ.τλ.) και είναι εξοπλισμένη με μια ποικιλία σύγχρονου οπλισμού για την κάλυψη των αναγκών της.

Το παλαιό πιστόλι M-1911A1 των 0,45' έχει αντικατασταθεί από το Glock 17 των 9mm, που έχει την ικανότητα βολής κάτω από την επιφάνεια του νερού και μεγαλύτερη ισχύ πυρός (γεμιστήρας 17 ή 19 φυσιγγίων). Χρησιμοποιείται επίσης το Glock 18 με δυνατότητα αυτόματης βολής και θεωρητική ταχυβολία 1300 β.α.λ., με γεμιστήρες 17, 19 ή 33 φυσιγγίων.

Ως στάνταρ τυφέκιο έχει επιλεχθεί το αμερικάνικο M-16 στα μοντέλα A1, A2 και Carbine των 5,56 mm, συνδυαζόμενο με το βομβιδοβόλο M-203 των 40 mm.

Υπάρχει επίσης το αυτόματο Ingram Model 11 των 9 mm γνωστότερο ως Cobray, το αυτόματο XM-177E2 Commando των 5,56 mm και το πολυβόλο MG-3 των 7,62 mm. Στα πλαίσια αναβάθμισης του εξοπλισμού των Ειδικών Δυνάμεων, η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών παρέλαβε τα ελαφρά πολυβόλα MAG-58 των 7,62mm που αυξάνουν δραστικά την ισχύ πυρός των ομάδων μάχης σε σχέση με το παλαιότερο FN MAG του ίδιου διαμετρήματος. Συνολικά στις ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις έχουν παραδοθεί 125 όλμοι C6-210 Commando των 60mm, 633 αυτόματα βομβιδοβόλα GMG 40mm της H&K και 750 ελαφρά πολυβόλα Minimi.

Τέλος, σε υπηρεσία βρίσκονται εκτοξευτές ρουκετών M-72A2 των 66 mm μέχρι και βαλίστρες, μαζί με διόπτρες ελεύθερης σκόπευσης, ενώ η μονάδα είναι εφοδιασμένη με σύγχρονα πυρομαχικά κι εκρηκτικά, υπερσύγχρονα μέσα επικοινωνιών, καταδυτικό εξοπλισμό που επιτρέπει την υποβρύχια κολύμβηση χωρίς την εμφάνιση φυσαλίδων που προδίδουν την παρουσία τους, πλωτά μέσα αλλά και με μίνι υποβρύχια (Swimmer Delivery Vehicles)

 

 

Υποβρύχια οχήματα – οπλισμός

 

Το εύρος των μέσων και υλικών που δύναται –και πρέπει– να είναι εφοδιασμένες οι μονάδες Ανορθόδοξου Πολέμου είναι τόσο μεγάλο, που πραγματικά ξεπερνάει τα όρια μιας απλής αναφοράς όπως είναι η παρούσα. Τεράστια είναι επίσης η επιχειρησιακή αξία σε μέσα διείσδυσης με εξειδικευμένα σκάφη Ειδικών Επιχειρήσεων και υποβρύχια οχήματα Swimmer Delivery Vehicles (SDV).

Τα γνωστά ΥΠΟΧ που διέθετε η ΔΥΚ και θα θυμούνται οι παλαιότεροι, αποτελούν πλέον εδώ και πολλά χρόνια, μουσειακά εκθέματα με μηδαμινή επιχειρησιακή αξία. Η απόσυρσή τους άφησε πρακτικά ένα πολύ μεγάλο κενό σε δυνατότητες υποβρύχιας διείσδυσης. 

Οι σύγχρονες εφαρμογές έχουν οδηγήσει σε σκάφη χαμηλής παρατηρησιμότητας (Stealth) με ικανότητα διάνυσης μεγάλων αποστάσεων κάτω από τη θάλασσα με μεγάλες ταχύτητες, σε απόλυτο σκότος, με εξελιγμένα συστήματα ναυτιλίας που επιτρέπουν υψηλή ακρίβεια διείσδυσης, μεταφέροντας 2 ή ακόμα και 4 βατραχανθρώπους αυτόνομα και με ασφάλεια στο στόχο τους και εντελώς αθέατα από οποιοδήποτε μέσο εχθρικής παρατήρησης.

 

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ