Η ανυπόληπτη «ελληνική δικαιοσύνη»: Ένας πρωτόδικα καταδικασμένος, (η εισαγγελέας της αρχικής δίκης είχε αποφανθεί ότι ήταν αθώος) έχει ολοκληρώσει την ποινή του εδώ και 9 μήνες και δεν αποφυλακίζεται. Έχει εκτίσει το σύνολο της ποινής του και δικαιούται την υπό όρους απόλυση. Η αιτιολογία του εισαγγελέα για την μη αποφυλάκιση: γιατί ονομάζεται Ηλίας Κασιδιάρης…
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ: Η εξελληνισμένη έκφραση «αλληλούια» (αρχ. «ἀλληλούϊα»), που προέρχεται από τα Εβρ. הַלְּלוּיָהּ, Χαλελουγιά, κατά γράμμα αποτελεί προτροπή προς ομάδα ανθρώπων να «αινέσουν τον Γιαχ-βέ». Για την πλειονότητα των Χριστιανών αποτελεί έκφραση ιδιαίτερου αίνου προς τον Ιεχωβά. Στον Ιουδαϊσμό αποτελεί μέρος των προσευχών (ύμνων) Χαλλέλ. (Ψαλμοί 113-118). Η διατήρηση αυτού του αμετάφραστου εβραϊκού όρου στην εκκλησιαστική υμνολογία θεωρείται απομεινάρι των πρακτικών που υιοθέτησε η πρωτοχριστιανική εκκλησία από την ιουδαϊκή συναγωγή και τις εσσαϊκές κοινότητες.
Οι κάτοικοι της Νάξου προχώρησαν σε λιτανεία με την ελπίδα να βρέξει καθώς το νησί αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα.
Πιο συγκεκριμένα, σήμερα γίνονται λιτανείες, προκειμένου να βρέξει, καθώς οι αγρότες αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και οι καλλιέργειες απειλούνται από τη ξηρασία.
Σημειώνεται πως την τελευταία φορά που στο νησί είχε γίνει λιτανεία για να παρακαλέσουν τον Θεό για βροχή, ήταν το 1966.
«Τότε, ιερείς και ποίμνιο είχαν κατεβάσει τις εικόνες στη θάλασσα και την επόμενη ημέρα έβρεξε», δήλωσε στους Αταίριαστους του ΣΚΑΪ, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νάξου.
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Την εποχή του Χριστού σε ολόκληρη την Παλαιστίνη, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές ζούσαν 500.000 Ιουδαίοι και 3.000.000. Έλληνες! Μόνο στην πόλη της Καισαρείας ζούσαν 700.000 Έλληνες και 200.000 Ιουδαίοι. Η ξακουστή Ελληνική Δεκάπολη η κατ’ άλλους Δωδεκάπολη, αυτό το διαμάντι του Ελληνικού Πολιτισμού στην Μέση Ανατολή, αποτελούνταν από τις εξής ελληνικές πόλεις, που έσφυζαν από ζωή, δημιουργία, προκοπή, πρόοδο:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Δαμασκός, - Φιλαδέλφεια, - Ράφανα, - Σκιθούπολη, - Γάδαρα, - Ίππος, - Δίον, - Πέλλα, - Κάνατα, - Ηλιούπολη, - Άβυλα, - Σόανα, - Ίνα, - Άδρα, - Γάδορα
ΝΤΑΝΙΕΛ ΡΟΠΣ «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΗΜ. Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ 1988
Ζ.Π.
Η ονομασία Καισάρεια σημαίνει «η πόλη του Καίσαρα». Αρκετοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες οι οποίοι -από τον Γάϊο Ιούλιο Καίσαρα- είχαν υιοθετήσει τον τίτλο του Καίσαρα έδιναν το όνομα Καισάρεια, σε διάφορες πόλεις και τοποθεσίες των επαρχιών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πολλοί νομίζουν ότι υπάρχει μία μόνον Καισάρεια. Η γνωστή Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ωστόσο, εκτός από αυτή, υπήρχαν και στην Παλαιστίνη άλλες δύο πόλεις με την ονομασία Καισάρεια, εξίσου σημαντικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μία ήταν η Καισάρεια η παράλιος, κτισμένη στο δυτικό άκρο της πεδιάδας Σαρών, στα παράλια της Μεσογείου, μεταξύ της Χάιφας και του Τελ Αβίβ. Και η άλλη, η πιο εντυπωσιακή -για την αρχαιοελληνική παρουσία της στη Μέση Ανατολή- είναι η Καισάρεια του Φιλίππου «μία ελληνική αρχαία πόλη στα υψίπεδα του Γκολάν».
Η πόλη κτίσθηκε στην Στρατωνίδα Ακτή (Sharon Plain), σε μία άνυδρη βαλτώδη ακτή που ήδη από τον 15o Αιώνα π.Χ. ο Τούθμωσις Γ' αδυνατούσε να διασχίσει.
[Ωστόσο, στην Στρατωνίδα άνθησε η πόλη Πόλγη (Poleg, σύγχρ. Netanya) μεταξύ 3100 και 2000 π.Χ.
Η Καισάρεια (Caesarea Maritima, Caesarea Palaestina) (Λατ. Caesarea Maritima, δηλ. «Παράλιος Καισάρεια», και Caesarea Palaestina, δηλ. «Καισάρεια της Παλαιστίνης») υπήρξε πόλη και λιμένας που κτίστηκε από τον Ηρώδη τον Μεγάλο μεταξύ των ετών 25 π.Χ. έως 13 π.Χ.
Παλαιότερα η πόλη λεγόταν Πύργος του Στράτωνος από τον αυτόνομο ηγεμόνα της Σιδώνας Στράτωνα Α΄(Abshtart) που είχε αποστατήσει από τους Αχαιμενίδες Πέρσες. Αργότερα, προφανώς ο Δημήτριος Α΄ των Σελευκιδών μετονόμασε την πόλη σε Δημητριάδα, ονομασία που κατά τον Kushnir-Stein αντικατέστησε την παλαιότερη (δηλ. του Πύργου του Στράτωνος).
Σήμερα, τα ερείπιά της βρίσκονται στη Μεσογειακή ακτή του Ισραήλ, στο μέσο του δρόμου ανάμεσα στις πόλεις Τελ Αβίβ και Χάιφα.
Πλησίον των ερειπίων της αρχαίας πόλης βρίσκεται η σύγχρονη ισραηλινή πόλη Κεσάριγια Qesarya.
Ζ.Π.
Στην αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ πόλη ΑΝΘΗΔΩΝ της Παλαιστίνης, με σημερινό αραβικό όνομα πόλη Μπέιτ Λάχια, (Τελ Μπλαχία (Tell Blakhiyah). Η πόλη ιδρύθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους με αποίκους από την Ανθηδόνα της Βοιωτίας. Βρισκόταν μεταξύ της Γάζας και της Ασκαλώνος και χρησίμευε ως επίνειο της πρώτης. Κυριολεκτικά σημαίνει "ανθισμένη πόλη". Ως ελληνική πόλη διέθετε αγορά και ναούς, αφιερωμένους στην αλιεία και στη ναυπηγική τέχνη. Διέθετε Βουλή των 500 ατόμων με δικό της στρατό και επικεφαλής έναν στρατηγό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ρωμαϊκό νεκροταφείο 2.000 ετών με τουλάχιστον 20 πλούσια διακοσμημένους τάφους ανακαλύφθηκε κοντά στη βόρεια ακτογραμμή της Λωρίδας της Γάζας και είναι η πιο σημαντική τοπική ανακάλυψη εδώ και μια δεκαετία, σύμφωνα με τον υπουργό Αρχαιοτήτων της χώρας.
Η Λωρίδα της Γάζας, σημαντικό εμπορικό κέντρο για πολλούς πολιτισμούς από την εποχή των Αιγυπτίων και των Φιλισταίων που αναφέρονται στη Βίβλο, συνεχίζοντας με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τις Σταυροφορίες, είναι μια χώρα πλούσια σε αρχαιότητες. (ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΗΔΩΝΑ, ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ με αποίκους από την Ανθηδόνα της Βοιωτίας.)
Τα ερείπια που ανακαλύφθηκαν σε αυτό το έδαφος αποδεικνύουν ίχνη πολιορκίας υπό τον Μέγα Αλέξανδρο, καθώς και εισβολή Μογγόλων.
Ζ.Π.
Οι εργάτες ενός εργοταξίου στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας ανακάλυψαν 31 τάφους της ρωμαϊκής εποχής που χρονολογούνται στον πρώτο αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τάφοι ανακαλύφθηκαν κοντά στην αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ πό λη ΑΝΘΗΔΩΝ με αραβικό όνομα πόλη Μπέιτ Λάχια, (Τελ Μπλαχία (Tell Blakhiyah) στον χώρο του εργοταξίου σε οικιστική περιοχή. Ο Νάτζι Σαρχάν, υπάλληλος του υπουργείου Δημοσίων Έργων της Γάζας, επιβεβαίωσε την ανακάλυψη και έκανε λόγο για "αποδείξεις" της παρουσίας και άλλων τάφων στον χώρο αυτό.
Οι εργασίες κατασκευής διακόπηκαν και ειδικοί του υπουργείου Αρχαιοτήτων και Τουρισμού της Γάζας άρχισαν να καταγράφουν τις επιτύμβιες πλάκες και τα αντικείμενα, ανακοίνωσαν αξιωματούχοι.
Ένας ειδικός, που ζήτησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε ότι οι τάφοι θεωρούνται ότι αποτελούν μέρος ενός νεκροταφείου που συνδέεται με τον γειτονικό ρωμαϊκό χώρο της Μπαλαχίγια, (αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ πόλη ΑΝΘΗΔΩΝ με αραβικό όνομα πόλη Μπέιτ Λάχια, (Τελ Μπλαχία (Tell Blakhiyah)
Η ανακάλυψη αυτή είναι η τελευταία χρονικά στη Γάζα όπου οι τουριστικές επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους έχουν περιοριστεί λόγω του αποκλεισμού που επέβαλε το Ισραήλ μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη Χαμάς το 2007.
Το Ισραήλ και η Αίγυπτος, γειτονικές χώρες της Λωρίδας της Γάζας όπου ζουν σχεδόν 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, περιορίζουν αυστηρά τις εισόδους και τις εξόδους προς και από το παλαιστινιακό έδαφος.
Ζ.Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάζα
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Από τα διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα και αρχαίες γραμματείες η πόλη αυτή φέρεται να κατοικείται περισσότερο από τρεις συνεχείς χιλιετίες. Πρώτη ιστορική αναφορά της γίνεται από τον Φαραώ Τούθμωση Γ΄ (της 18ης Φαραωνικής δυναστείας) δηλαδή περί το 1500 π.Χ. που σημαίνει ότι ήδη ήταν πόλη ανεπτυγμένη στην οποία κατοικούσαν οι Φιλισταίοι που κατάγονταν από την περιοχή του Αιγαίου.
Επίσης η πόλη μνημονεύεται και στις πινακίδες της Τελ ελ-Αμάρνα που αποτελούσαν τα διπλωματικά και διοικητικά αρχεία της αρχαίας Αιγύπτου. Στη Βιβλική εποχή, τότε που κατά τους Ισραηλίτες, ο θεός Γιαχβέ αποφάσισε να τους οδηγήσει στην περιοχή αυτή, η Γάζα ήδη ήταν, όχι μόνο σημαντική πόλη αλλά και το κέντρο της λεγόμενης Πεντάπολης των Φιλισταίων οι οποίοι είχαν αποκλειστεί παλαιότερα για 350 χρόνια από τους Αιγυπτίους. Εκεί φαίνεται πως και ο βιβλικός Σαμψών έχασε τη ζωή του στα ερείπια του ναού του θεού Δαγών.
Η Γάζα κτισμένη επί της κεντρικής αρχαίας οδού "Via Maris" που συνέδεε την Αίγυπτο με την αρχαία χώρα της Παλαιστίνης ήταν επόμενο εκ της στρατηγικής αυτής θέσης της να γνωρίσει ελάχιστα διαστήματα ειρήνης σ΄ όλη σχεδόν την αρχαιότητα. Έτσι φέρεται να την κατέκτησαν κατά σειρά οι Αιγύπτιοι, οι έποικοι Ισραηλίτες, οι Ασσύριοι, οι Πέρσες, και οι Έλληνες
Στους ελληνιστικούς χρόνους αναδείχθηκε σε σημαντικό εμπορικό λιμένα όπου και έφερε το ελληνικό όνομα Νεάπολις και που απείχε 5 χλμ. από την παλαιά πόλη. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους που ακολούθησαν και στις αρχές της βυζαντινής Αυτοκρατορίας η πόλη γνώρισε μεγάλη περίοδο ειρήνης και μεγάλη εμπορική κίνηση.
Ζ.Π.
Η Ανθηδών ήταν αρχαία ελληνική πόλη της παραλιακής Παλαιστίνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πόλη ιδρύθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους με αποίκους από την Ανθηδόνα της Βοιωτίας. Βρισκόταν μεταξύ της Γάζας και της Ασκαλώνος και χρησίμευε ως επίνειο της πρώτης. Κυριολεκτικά σημαίνει "ανθισμένη πόλη". Ως ελληνική πόλη διέθετε αγορά και ναούς, αφιερωμένους στην αλιεία και στη ναυπηγική τέχνη. Διέθετε Βουλή των 500 ατόμων με δικό της στρατό και επικεφαλής έναν στρατηγό.
Για πρώτη φορά αναφέρεται από τον Φλάβιο Ιώσηπο στην Ιουδαϊκή αρχαιολογία (8,357), όταν την κατέλαβε ο αρχηγός των Ιουδαίων Αλέξανδρος Ιανναίος και την κατέστρεψε. Το 64 π.Χ. ο Πομπήιος την απελευθέρωσε και την ξαναέκτισε ο διάδοχός του Γαβίνιος. Στη συνέχεια η Ανθηδών -μαζί με την παράκτια Παλαιστίνη- πέρασε στα χέρια της Κλεοπάτρας και ύστερα στον Αύγουστο που την παραχώρησε στον Ηρώδη. Ο τελευταίος μετονόμασε την πόλη σε Αγριππιάδα προς τιμήν του Αγρίππα στρατηγό και γαμπρό του Οκταβιανού. Κατά τη διάρκεια του Ιουδαϊκού πολέμου (66 -70 μ.Χ.), η θρησκευτική παράταξη των Ζηλωτών επιτέθηκε στην Ανθηδόνα, αλλά η επίθεσή τους αποκρούστηκε με επιτυχία και έτσι διατηρήθηκε ως ελληνιστική πόλη.
Κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. η πόλη έγινε επισκοπική έδρα, αν και η ειδωλολατρία επέζησε εκεί ως τον 5ο αιώνα κατά τον Σωζομενό (Εκκλησιαστική ιστορία 5,9). Ο τελευταίος μας πληροφορεί για κάποιον Ζήνωνα, αδελφό των μαρτύρων Νεστάβου και Ευσεβίου -που μαρτύρησαν το 362 στα χρόνια του Ιουλιανού- που κατέφυγε στην Ανθηδόνα. Οι κάτοικοι της πόλεως επειδή ήταν παγανιστές μόλις έμαθαν ότι ήταν Χριστιανός, τον έδειραν και τον οδήγησαν έξω από την πόλη. Στη συνέχεια αυτός ο Ζήνων έγινε επίσκοπος της πόλεως. Πρώτος γνωστός επίσκοπος της Ανθηδόνος υπήρξε ο Παύλος που έλαβε μέρος στις Συνόδους της Εφέσου και της Χαλκηδόνος το 431 και 451 αντίστοιχα. Στη συνέχεια ένας άλλος επίσκοπος υπήρξε ο Ευστάθιος -που έλαβε μέρος στη Σύνοδο των Ιεροσολύμων το 518- και ο Δωρόθεος σε αυτήν του 536. Την εποχή εκείνη ήταν γνωστή ως Μαϊουμάς. Δεν πρέπει να παραλειφθεί και ένας άλλος επίσκοπος ο άγιος Κοσμάς ο Μελωδός (743-752 μ.Χ.).
Πρόκειται για τη σημερινή θέση με το αραβικό όνομα Τελ Μπλαχία (Tell Blakhiyah), στη Λωρίδα της Γάζας, 2 χιλιόμετρα βορείως του λιμανιού της Γάζας, ενώ λίγο βορειότερα ένας λόφος λέγεται Teda, εκ παραφθοράς του ελληνικού ονόματος. Ανακαλύφθηκαν βάσεις τοίχου στην επιφάνεια του εδάφους και κάτω από τους αμμολόφους θραύσματα αγγείων.
Ζ.Π.
Η αρχαία Ανθηδόνα ηλικίας 3.000 ετών αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου. Στον αρχαιολογικό της χώρο περιλαμβάνονται ψηφιδωτά και κίονες από τους Ρωμαϊκούς και Βυζαντινούς χρόνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόκειται για τη σημερινή πόλη Tell Blakhiyah -2 χιλιόμετρα βορείως του λιμανιού της Γάζας-, ενώ λίγο βορειότερα ένας λόφος λέγεται Teda, εκ παραφθοράς του ελληνικού ονόματος. Ανακαλύφθηκαν βάσεις τοίχου στην επιφάνεια του εδάφους και κάτω από τους αμμολόφους θραύσματα αγγείων.
Η πόλη ιδρύθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους με αποίκους από την Ανθηδόνα της Βοιωτίας. Βρισκόταν μεταξύ της Γάζης και της Ασκαλώνος και χρησίμευε για επίνειο της πρώτης. Κυριολεκτικά σημαίνει "ανθισμένη πόλη". Ως ελληνική πόλη διέθετε αγορά και ναούς, αφιερωμένους στην αλιεία και στη ναυπηγική τέχνη. Διέθετε Βουλή των 500 ατόμων με δικό της στρατό και επικεφαλής έναν στρατηγό.
Για πρώτη φορά αναφέρεται από τον Φλάβιο Ιώσηπο στην Ιουδαϊκή αρχαιολογία, όταν την κατέλαβε ο αρχηγός των Ιουδαίων Αλέξανδρος Ιανναίος και την κατέστρεψε. Το 64 π.Χ. ο Πομπήιος την απελευθέρωσε και την ξαναέκτισε ο διάδοχός του Γαβίνιος. Στη συνέχεια η Ανθηδών -μαζί με την παράκτια Παλαιστίνη- πέρασε στα χέρια της Κλεοπάτρας και ύστερα στον Αύγουστο που την παραχώρησε στον Ηρώδη. Ο τελευταίος μετονόμασε την πόλη σε Αγριππιάδα προς τιμήν του Αγρίππα στρατηγό και γαμπρό του Οκταβιανού. Κατά τη διάρκεια του "Ιουδαϊκού πολέμου" (66 -70 μ.Χ.) η θρησκευτική παράταξη των Ζηλωτών επιτέθηκε στην Ανθηδόνα, αλλά η επίθεσή τους αποκρούστηκε με επιτυχία και έτσι διατηρήθηκε ως ελληνιστική πόλη.
Κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. η πόλη έγινε επισκοπική έδρα, αν και η ειδωλολατρία επέζησε εκεί ως τον 5ο αιώνα κατά τον Σωζομενό. Ο τελευταίος μας πληροφορεί για κάποιον Ζήνωνα, αδελφό των μαρτύρων Νεστάβου και Ευσεβίου -που μαρτύρησαν το 362 στα χρόνια του Ιουλιανού- που κατέφυγε στην Ανθηδόνα. Οι κάτοικοι της πόλεως επειδή ήταν παγανιστές μόλις έμαθαν ότι ήταν Χριστιανός, τον έδειραν και τον οδήγησαν έξω από την πόλη. Στη συνέχεια αυτός ο Ζήνων έγινε επίσκοπος της πόλεως. Πρώτος γνωστός επίσκοπος της Ανθηδώνος υπήρξε ο Παύλος που έλαβε μέρος στις Συνόδους της Εφέσου και της Χαλκηδόνος το 431 και 451 αντίστοιχα. Στη συνέχεια ένας άλλος επίσκοπος υπήρξε ο Ευστάθιος -που έλαβε μέρος στη Σύνοδο των Ιεροσολύμων το 518- και ο Δωρόθεος σε αυτήν του 536. Την εποχή εκείνη ήταν γνωστή ως Μαϊουμάς. Δεν πρέπει να παραλειφθεί και ένας άλλος επίσκοπος ο άγιος Κοσμάς ο Μελωδός (743-752 μ.Χ.).
Ζ.Π.