Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ότι: «Ο (ιουδαίος) Β.Πούτιν συναντήθηκε με τον (ιουδαίο) Γ.Πριγκόζιν πέντε ημέρες μετά την ανταρσία». Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Και οι δύο πολεμούν λυσσαλέα κατά του (ιουδαίου) Ζελένσκι. Τα θύματα είναι οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι, οι χαζοί Γκοΐμ, ως συνήθως. Πόσο θα χαιρόταν ο Καγκάνοβιτς...
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΦΑΡΑΩ ΝΕΦΕΡΤΙΤΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Βρέθηκαν βασιλικοί τάφοι της Εποχής του Χαλκού.
Ψάχνουν την χαμένη Ατλαντίδα στο Πάρκο των Δονάκων στην Ισπανία. Δόναξ, δόνηση, Δωδώνη και ο Ορχομενός…
Από τις ωραιότερες υπάρξεις του ανθρωπίνου γένους.
Όσο αναπάντεχα εμφανίστηκε στον στίβο της ιστορίας, άλλο τόσο ξαφνικά χάθηκαν τα ίχνη της.
Το μόνο ιστορικό πρόσωπο, που είτε εικάζεται ότι θεοποιήθηκε και λατρεύτηκε ως Θεά Αφροδίτη, ή που πιστεύεται ότι έλαβε ανθρώπινη υπόσταση για να διαδώσει στην ανθρωπότητα την λατρεία του πραγματικού Θεού. Του φωτεινού Ηλιακού Δίσκου.
Μια γυναίκα που βάσιμα στοιχεία καταδεικνύουν ότι ήταν Ελληνίδα.
Μια επαναστάτρια. Μια Φαραώ στην θέση του Φαραώ.
Οι γερμανοί αρχαιολόγοι – ανθρωπολόγοι Σιάρφφ και Μούρτγκαρτ στο βιβλίο τους “Aegypten Vorderasien in Altertum”, παραθέτουν στοιχεία ικανά να αποδείξουν ότι η Νεφερτίτη ήταν Ελληνίδα από την Κύπρο, αδελφή του Βασιλιά της Αλάσιας [αρχαία πόλη κοντά στην σημερινή Λάρνακα]. Στα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται αρχαίες επιγραφές, ευρήματα σε Αίγυπτο και Κύπρο, καθώς και ανθρωπολογικές μελέτες.
Η μυστηριώδης αυτή γυναίκα, παντρεύτηκε τον Αμένοφι IV [περισσότερο γνωστός με το όνομα Ακενατόν, Aκχενατόν ή Αμένοφις, δεύτερο γιο του Φαραώ Αμένοφι III]. Την περίοδο της βασιλείας του πατέρα του δεν αναπαριστάνεται μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Το ασυνήθιστο αυτό γεγονός μπορεί να οφείλεται στην ασθενική φύση και το παράξενο παρουσιαστικό του και οδήγησε ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα ότι ήταν παραγκωνισμένος από τη φαραωνική οικογένεια. Η ανατροφή του ανατέθηκε στο ιερατείο του Ρα στην Ηλιούπολη και όχι στο ιερατείο του Άμμωνα, παραδοσιακού προστάτη του βασιλικού οίκου. Με τον πρόωρο θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού του και χάρη στην εύνοια της μητέρας του βασίλισσας Τίυε, ο Αμένοφις IV ορίστηκε διάδοχος.
Ο αρχαϊκός Aτέν εξυψώθηκε σε θεό του φωτός, στοργικό πατέρα του δημιουργημένου κόσμου και ταυτίστηκε με τον γερακοκέφαλο Ρα-Αράκχτυ. Φαίνεται όμως πως η μετριοπαθής αυτή ενοθεϊστική στάση δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Αγανακτισμένος από τις αντιδράσεις που ξεσήκωνε στις Θήβες το παλιό ιερατείο του Άμμωνα, ο Φαραώ αποφάσισε να ακολουθήσει ριζοσπαστικότερες λύσεις. Τον έκτο χρόνο από την άνοδο του στο θρόνο μετέφερε την πρωτεύουσα από τις Θήβες στην καινούργια πόλη που έχτισε στην περιοχή της σημερινής ελ-Αμάρνα, στα μισά της απόστασης ανάμεσα στη Μέμφιδα και τις Θήβες. Η πόλη ονομάστηκε ΑκχετAτόν («Ορίζοντας του Aτέν») και ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη στον Aτέν. Το λαμπρότερο στολίδι της ήταν, φυσικά, ο ναός του θεού και το σχέδιό του ήταν εντυπωσιακά πρωτοποριακό. Ο θεός δεν λατρευόταν, σύμφωνα με την παράδοση, στο μισοσκόταδου του άδυτου, όπου είχαν πρόσβαση μόνο οι ιερείς, αλλά κάτω από το φως του ήλιου, σε τεράστιους υπαίθριους χώρους, ανοιχτούς σε όλους τους πιστούς. Η φρεσκάδα της τέχνης που αναπτύχθηκε στην καινούργια πόλη, όπως αποτυπώνεται μέσα από τη φυσιολατρική έκφραση και την ελεύθερη επιλογή των θεμάτων, φανερώνει το ανανεωτικό αίσθημα ελευθερίας που ενέπνευσε η καινούργια λατρεία, σπάζοντας τους ασφυκτικούς περιορισμούς του παρελθόντος. Η αγάπη της ομορφιάς, η αγάπη της φύσης και ο ρεαλισμός αντικατέστησαν την αυστηρότητα της φόρμας που επέβαλλε η παράδοση. Ο Aκχενατόν και η οικογένειά του είναι ο πρώτος –και για πολλούς αιώνες ο μόνος– βασιλικός οίκος στην ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου που απεικονίζονται όπως πραγματικά είναι και όχι εξιδανικευμένοι όπως επέβαλλαν τα παραδοσιακά πρότυπα.
Περίπου την εποχή που ο Φαραώ μετέφερε την πρωτεύουσά του, έκανε ένα ακόμη βήμα που σηματοδοτούσε την αποφασιστικότητά του να αντιταχθεί στην παράδοση. Άλλαξε το όνομά του από Αμένοφις (αιγυπτιακά Αμενχοτέπ, «Ο Άμων είναι ικανοποιημένος») σε Aκχενατόν, δηλαδή, «Εκείνος που προσφέρει υπηρεσία στον Aτόν» ή, σύμφωνα με μια εναλλακτική ανάγνωση, «Φωτισμένη εκδήλωση του Aτέν». Φυσικά το ίδιο έκανε και η Νεφερτίτη.
Η γερακοκέφαλη μορφή του Ρα-Αράκχτυ αντικαταστάθηκε τώρα από το σύμβολο ενός ηλιακού δίσκου («Aτόν» σημαίνει στην κυριολεξία «φωτεινός δίσκος»), που οι καθοδικές ακτίνες του κατέληγαν σε ανθρώπινα χέρια, μερικά από τα οποία κρατούσαν το ιερό ανκχ, σύμβολο της ζωής. Στην ουσία ο Aτόν δεν αντιπροσώπευε τον ήλιο ως υλικό ουράνιο σώμα αλλά τη Μονάδα, τη Μία ζωοδόχο πηγή που συντηρεί τη δημιουργία με το φως της. Η μορφή της λατρείας του Aτόν, όπως αποκαλύφτηκε στο λαμπρό ναό της νέας πρωτεύουσας, δεν απαιτούσε πλέον τη μεσολάβηση των ιερέων όπως η λατρεία των άλλων μεγάλων θεών κι αυτή ήταν η πιο επαναστατική από όλες τις μεταρρυθμίσεις. Ίσως αυτό ήταν που ξεσήκωσε τις μεγαλύτερες αντιδράσεις κι όχι αποκλειστικά από το ιερατείο του Άμωνα αυτή τη φορά. Το κύμα των αντιδράσεων κορυφώθηκε σε σημείο που ο Aκχενατόν έχασε την ψυχραιμία του. Λίγο μετά τον ένατο χρόνο της βασιλείας του έκλεισε τους ναούς των άλλων θεών, εξαπέλυσε σκληρές διώξεις κατά των ιερέων του Άμωνα και διέταξε τη διαγραφή του ονόματός του, καθώς και της λέξης «θεοί» από όλα τα μνημεία της χώρας.
Είναι μοναδικές οι παραστάσεις και οι τοιχογραφίες που έχουν βρεθεί, απεικονίζοντας την Νεφερτίτη ως την μοναδική Φαραώ, ικανή να πολεμάει τους Εχθρούς ή να συνομιλεί και να προσεύχεται μόνη προς τον Θεό Ατόν, παραλληλιζόμενη μαζί του! Όλα αυτά καταμαρτυρούν τον ρόλο κλειδί που διαδραμάτισε στις εξελίξεις, έχοντας μάλλον έναν σύζυγο σε ρόλο μαριονέττας.
Σε αυτή την τραγική έλλειψη στοιχείων συνέβαλε ενδεχομένως το γεγονός ότι μόλις το Ιερατείο της Αιγύπτου ανέλαβε πάλι τα ηνία της χώρας, επανέφερε την προηγούμενη θρησκεία, χαρακτήρισε ως «καταραμένους» τους Ακχενατόν και Νεφερτίτη, η πρωτεύουσά τους εγκαταλείφθηκε, τα κτίσματά τους καταστράφηκαν και το όνομάς του διαγράφτηκε από τα επίσημα αρχεία του κράτους.
Απίστευτο ενδιαφέρον έχουν οι θεωρίες ταύτισης της Νεφερτίτης με την Θεά Αφροδίτη και τον μύθο της Ευρώπης. Σύμφωνα με αυτές, μετά την μετά την απώλεια της εύνοιας του συζύγου της, Ακενατόν, η Νεφερτίτη, θεωρούμενη από την αιγυπτιακή κοινή γνώμη ως η εμπνεύστρια του Αθωνιστικού κινήματος (στο οποίο παρέσυρε και τον σύζυγό της), αποσύρθηκε αρχικά σε ένα ανάκτορο στην Κάτω Αίγυπτο. Καθώς όμως οι αντιδράσεις των οπαδών του Άμμωνα γινόνταν εντονότερες συνεχώς και ο φόβος για την ζωή της αύξανε, είναι ενδεχόμενο να αποφάσισε την φυγή της από την Αίγυπτο.
Έτσι, αφού κατάφερε να φθάσει στην Παλαιστίνη, που αποτελούσε από καιρό Αιγυπτιακή επαρχία, κατέφυγε (πιθανώς μέσω της Παλαιστινιακής πόλης Ασκάλων, όπου αργότερα όταν θεοποιήθηκε ιδρύθηκε ιερό της Αφροδίτης) στην πόλη Πάφο της Κύπρου. Εκεί, προφανώς, η Νεφερτίτη ίδρυσε ιερό στο οποίο συνέχιζε να λατρεύει τον Άθωνα. Αυτή η υπόθεση προκύπτει αν δεχθούμε ότι ο Μικρασιατικός θεός Άδωνις αποτελεί μετεξέλιξη του Αιγυπτιακού Άθωνα και επομένως η ετυμολογική τους συνάφεια δεν είναι τυχαία.
Δηλαδή: Άδωνις > *Ατων-ις> Aton.
Ίσως, όμως, η Νεφερτίτη δεν απέθανε στην Κύπρο αλλά η ιστορία της να είχε συνέχεια. Η συνέχεια ενδεχομένως, βρίσκεται στον μύθο της Ευρώπης. Βέβαια, εδώ προϋποτίθεται ότι η πριγκίπισσα Ευρώπη του ελληνικού μύθου αποτελεί μία διαφορετική μυθοπλαστική μετεξέλιξη τόσο της Αφροδίτης όσο και της Νεφερτίτης (δηλ. και τρείς αυτές γυναίκες ήταν ιστορικά ένα και το αυτό πρόσωπο).
Πρέπει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με ένα μύθο η Ευρώπη ήταν μία από τις συζύγους του Δαναού και θυγατέρα του Νείλου. Επίσης, σύμφωνα με άλλο μύθο, σε μικρή ηλικία, η Ευρώπη, βρισκόταν στην παραλία της Φοινίκης (άρα πιθανόν ήταν μια από τις αλλοεθνείς πριγκίπισσες που ελάμβαναν ως συζύγους οι Φαραώ και μία τέτοια ήταν η Νεφερτίτη).
Συνεχίζοντας λοιπόν την ιστορία, πιθανολογούμε ότι όταν πληροφορήθηκε η Νεφερτίτη, ενώ βρισκόταν στην Κύπρο, ότι ο επόμενος Φαραώ και θείος της, Αίγις (Ay ή Eja), που στον μεταγενέστερο ελληνικό μύθο μετεξελίχθηκε σε Αγήνορα, απέστειλε εκστρατευτικά σώματα (υπό τους Κίλικα, Θάσο, Κάδμο) για να την συλλάβουν και να την επαναφέρουν στην Αίγυπτο, διέφυγε στην Γόρτυνα της Κρήτης, υπό την προστασία του βασιλέα Αστερίωνα, ο οποίος, ενδεχομένως (για να αποφύγει τις Αιγυπτιακές οχλήσεις), την απέστειλε στα Κύθηρα όπου και αργότερα, μετά τον θανατό της, και καθώς η φήμη της είχε απλωθεί παντού στον Ελλαδικό χώρο, θεοποιήθηκε (Κυθήρεια Αφροδίτη).
Σήμερα η Νεφερτίτη είναι ιδιαίτερα διάσημη όχι τόσο για τα μυστήρια που συνδέονται με το όνομά της, όσο για την περίφημη προτομή της που φυλάσσεται στο μουσείο του Βερολίνου, αλλά και για μια σχετικά πρόσφατη πιθανή ταυτοποίηση της μούμιας της. Μιας μούμιας που ανακαλύφθηκε πρίν από 100 χρόνια και δεν της δόθηκε η προσοχή που θα έπρεπε.
Κάποιοι λοιπόν ισχυρίζονται πως η μούμια της Νεφερτίτης ευρέθη...
Η ομορφότερη Βασίλισσα της Αιγύπτου. Μια από τις ομορφότερες γυναίκες του κόσμου. Γιατί όχι η ενσάρκωση της ομορφότερης από τις Θεες του Ολύμπου...
ΠΗΓΕΣ:
Βικιπαίδεια - Ακενατόν
BBC
Wikipedia - Nefertiti
Science Wiki - Νεφερτίτη και Αφροδίτη
https://8eoss.blogspot.com/2008/06/H-Ellinida-Farao.html
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου