Ο ιουδαίος πρωθυπουργός Νετανιάχου δηλώνει: «είμαι ένας σταυροφόρος εναντίον του Ισλάμ. Υπερασπίζομαι την Δύση και τον κοινό μας ιουδαιοχριστιανικό πολιτισμό». Πρόσφατα είχε δηλώσει ότι είναι ο νέος Τσώρτσιλ. Απάντηση Ρότσιλντ δια του Μακρόν: «είσαι ένας βάρβαρος που δολοφονείς μικρά παιδιά».
Γράφει στο βιβλίο του,ο Ιταλός Πρέσβης Εμμ.Γκράτσι:
"Δέκα λεπτά πριν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο στρατιωτικός μου ακόλουθος, ο διερμηνέας μου και εγώ, φθάσαμε στην καγκελόπορτα μιάς μικρής οικίας στην Κηφισιά, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Στον φρουρό της οικίας είπα ότι επιθυμώ να δώ τον Πρωθυπουργό για κάτι πολύ επείγον.
Ο φρουρός άρχισε να κτυπά το κουδούνι του εσωτερικού της οικίας, αλλά δεν ελάμβανε καμίαν απάντηση. Διερωτήθηκα εάν ήτο δυνατόν μια πρωθυπουργική κατοικία να μην απαντά αμέσως. Γιατί εγώ είχα εντολή να παραδώσω το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940, λόγω δε της προσπάθειάς μου να ακουσθεί το κουδούνι και να ανοίξει η πόρτα, η ώρα είχε ήδη φθάσει 3. Επιτέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, που έκαμε την εμφάνισή του σε μια μικρή πλαϊνή πόρτα και αναγνωρίζοντάς με, με άφησε να περάσω. Ο Μεταξάς φορούσε μια μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό.
Μου έσφιξε το χέρι και με έβαλε να καθίσω σε ένα μικρό φτωχικό σαλόνι του σπιτιού. Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να του εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940.
Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε:
–Μεταξάς: Λοιπόν έχουμε πόλεμο (Alors, c’ est la guerre*).
–Γκράτσι: Όχι απαραίτητα Εξοχότατε. Η ιταλική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα δεχθείτε την αξίωσίν της και θ’ αφήσετε τα ιταλικά στρατεύματα να διέλθουν δια να καταλάβουν τα στρατηγικά σημεία της χώρας.
–Μεταξάς: Και ποια είναι τα στρατηγικά αυτά σημεία, περί των οποίων ομιλεί η διακοίνωσις;
–Γκράτσι: Δεν είμαι εις θέσιν να σας είπω, Εξοχότατε. Η Κυβέρνησίς μου δεν με ενημέρωσε… Γνωρίζω μόνον ότι το τελεσίγραφο εκπνέει εις τας 6 το πρωί.
–Μεταξάς: Εν τοιαύτη περιπτώσει η διακοίνωσις αυτή αποτελεί κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος.
–Γκράτσι: Όχι, Εξοχότατε. Είναι τελεσίγραφον.
–Μεταξάς: Ισοδύναμον προς κήρυξιν πολέμου.
–Γκράτσι: Ασφαλώς όχι, διότι πιστεύω ότι θα παράσχετε τας διευκολύνσεις, τας οποίας ζητεί η κυβέρνησίς μου.
–Μεταξάς: ΟΧΙ! Ούτε λόγος δύναται να γίνη περί ελευθέρας διελεύσεως. Ακόμη όμως και αν υπετίθετο ότι θα έδιδα μια τοιαύτην διαταγήν -την οποίαν δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω-, είναι τώρα τρεις το πρωί. Πρέπει να ετοιμασθώ,να κατέβω εις τας Αθήνας, να ξυπνήσω τον Βασιλέα, να καλέσω τον Υπουργόν των Στρατιωτικών και τον αρχηγόν του Γενικού Επιτελείου, να θέσω εις κίνησιν όλες τις στρατιωτικές τηλεγραφικές υπηρεσίες, έτσι που μια τέτοια απόφασις να γίνει γνωστή στα πλέον προκεχωρημένα τμήματα των συνόρων. Όλα αυτά είναι πρακτικώς αδύνατα. Η Ιταλία, η οποία δε μας παρέχει καν τη δυνατότητα να εκλέξωμε μεταξύ πολέμου και ειρήνης, κηρύσσει ουσιαστικώς τον πόλεμον εναντίον της Ελλάδος. (μετά από μια σύντομη παύση)
–Μεταξάς: Πολύ καλά λοιπόν, έχομεν πόλεμον."
Την στιγμήν εκείνην εμίσησα το επάγγελμά μου, το οποίον μοι επέβαλε ένα τόσον θλιβερόν και ταπεινωτικόν καθήκον.
Υπεκλίθην με βαθύτατον σεβασμόν πρό του υπερηφάνου γέροντος, ο οποίος δεν εδίστασεν ουδ’ επί στιγμήν να εκλέξη δια την Πατρίδα του την οδόν της θυσίας αντί της ατιμώσεως και απεχώρησα".
ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ
Το 1940 ο Ελληνισμός διέθετε μία σπάνια επιτελική φυσιογνωμία. Τον στρατηγό Ιωάννη Μεταξά. Επιθετικούς Πολεμιστές πρώτης γραμμής ο Ελληνισμός διαθέτει άφθονους. Το έχει στο αίμα μας. Επιτελικούς πολεμιστές δεν έχουμε. Μπορούμε να ορμούμε στην μάχη με ηρωισμό χωρίς να σκεφτόμαστε τις απώλειες. Όμως ο σωστός επιτελικός στρατιώτης υπολογίζει πάντα την σχέση κόστους – ωφέλειας. Όπως δίδασκε ο (ορμητικός) στρατηγός Πάττον: «δεν θέλω οι στρατιώτες μου να πεθάνουν για την Πατρίδα. Θέλω να αναγκάσουν τους Γερμανούς να πεθάνουν για την δική τους». Ακριβώς έτσι σκέφτονταν ο στρατηγός Μεταξάς. Νίκη με κέρδος αίματος έγραφε στο βιβλίο του «Το πεζικό επιτίθεται» και ο στρατηγός Ρόμμελ. Όχι άσκοπους ηρωισμούς με αποτέλεσμα μηδέν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.
Εάν η Ελλάς του στρατηγού Μεταξά το 1940, είχε το μέγεθος και την στρατιωτική ισχύ της τότε Γαλλίας ((ΓΕΡΜΑΝΙΑ, πληθυσμός 80.000.000, στρατιώτες 6.000.000, ΓΑΛΛΙΑ, πληθυσμός 45.000.000, στρατιώτες 4.000.000, ΕΛΛΑΣ πληθυσμός 7.000.000, στρατιώτες 600.000), κατ’ αναλογία, οι γερμανικές απώλειες θα ισοδυναμούσαν με ολοκληρωτικό αφανισμό του γερμανικού στρατού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΕ Ο ΗΝΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ (1300 Π.Χ.).
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ελληνικός Στρατός των 600.000 ανδρών που είχε οργανώσει ο Αρχιστράτηγος Ιωάννης Μεταξάς συνέτριψαν και πέταξαν στην θάλασσα τον ιταλικό στρατό των 3.000.000 ανδρών.
Αντιστάθηκαν σθεναρά στον γερμανικό στρατό των 6.000.000 και θα κέρδιζαν την μάχη και εκεί αν: 1ον, δεν κατέρρεε σε 3 ημέρες ο σερβικός στρατός, γεγονός που μας άφησε ακάλυπτους στα νώτα μας. 2ον, οι άγγλοι δολοφόνησαν εγκαίρως τον φυσικό μας ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ Ιωάννη Μεταξά και 3ον, οι πράκτορες των ξένων στα ξένων στα μετόπισθεν διακήρυξαν ότι ο στόχος για επέκταση του πολέμου εκπληρώθηκε - αρπάξτε το χρυσό των Ελλήνων και φύγετε.
"Τα οχυρά των Ελλήνων καταλαμβάνονται, δεν παραδίδονται".
Ζ.Π.
Θα έρθει κάποτε η ώρα που θα αντιμετωπίσουμε τους Γερμανούς με τον τρόπο του Ίτσιου. Σαν άντρας προς άντρα. Όχι κλαψουρίζοντας με τον τρόπο των κομμουνιστών, από πίσω και εκ του ασφαλούς. Και τότε θα δούμε πόσα απίδια έχει ο σάκος. Αρκεί να γλυτώσουμε και οι δύο από την σημερινή απείρως χειρότερη μοίρα μας. Την συστηματική προωθούμενη γενοκτονία μας από την διεθνή τοκογλυφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.
Μετά από τόσες δεκαετίες ο φάκελος του θανάτου Μεταξά δεν έχει ακόμα ανοίξει. Από την εποχή που τελείωσε ο πόλεμος και οι Σύμμαχοι ήσαν νικητές,
ΑπάντησηΔιαγραφήοιαδήποτε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό εθεωρείτο επικίνδυνη. Κατά τήν διάρκεια τοῦ Β΄ΠΠ, κάποιες μέρες μετά τήν ἐπίσκεψή του στήν σύμμαχό του Γερμανία,ἀπεβίωσε ὁ Βόρις, βασιλιᾶς τῆς Βουλγαρίας.Στἠν διάρκεια τῆς ἀσθένειάς του στάλθηκε ἀπό τόν Χίτλερ ὁ διασημότερος γιατρός τοῦ Ράιχ,Αὐστριακός Έππινγκερ,νά τόν ἐξετάση.Αὐτός διέγνωσε δηλητηρίαση καί ἀνέφερε πώς« τά ἄκρα ἦταν μελανᾶ,ὅπως καί τοῦ Ἕλληνα πρωθυπουργοῦ Μεταξᾶ»,τόν ὁποῖο ἀσθενῆ ἐπίσης εἶχε ἐξετάσει.
Ζ.Π.
Το «Ημερολόγιο» του γαμπρού του Μουσολίνι, κόμητος Γκαλεάτσο Τσιάνο, είναι μια σπουδαία πηγή για το πώς η Ιταλία οργάνωσε και εκτέλεσε την επιχείρηση κατά της Ελλάδας. Αλλά δεν έχει δημοσιοποιηθεί ολόκληρο. Το «Ημερολόγιο» έπεσε στα χέρια των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ ακόμη η Γερμανία πολεμούσε, συγκεκριμένα η σύζυγος του Τσιάνο και κόρη του Μουσολίνι, Εντα, το «αντάλλαξε με τη ζωή της και τη ζωή των παιδιών της» προσεγγίζοντας στην Ελβετία τον τότε αρχιπράκτορα των Αμερικανών, Αλαν Ντάλες, όπως γράφει ο Γουίλιαμ Σίρερ. Το «Ημερολόγιο» βρίσκεται έκτοτε στα αμερικανικά αρχεία. Η ιταλική κυβέρνηση το ζήτησε επανειλημμένα από τον Μάιο του 1983, αλλά η Ουάσιγκτον δεν ικανοποίησε ως σήμερα, το ιταλικό αίτημα. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ορισμένες σελίδες που αναφέρονται στην εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας, και Βρετανοί ιστορικοί «πιστεύουν» ότι λείπουν σελίδες που αναφέρονται στην αλληλογραφία Τσόρτσιλ - Μουσολίνι, την ύπαρξη της οποίας με πάθος διέψευδε ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας και με τόση βεβαιότητα μιλούσαν οι Γερμανοί φον Ρίμπεντροπ και φον Πάπεν, οι ιταλοί αντάρτες, και γράφουν αγγλοσάξονες πανεπιστημιακοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τσώρτσιλ θα γράψει στον Υπουργό του των Εξωτερικών Ηντεν στις 6 Μαρτίου 1941 «… η απώλεια της Ελλάδος δεν αποτελεί καθόλου συμφορά για μας, αρκεί η Τουρκία να κρατήση έντιμον ουδετερότητα».
Ζ.Π.
Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ: «Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παμπόνηρος Τσώρτσιλ όταν έσπρωχνε τον Μουσολίνι, μέσω του πράκτορα Τσιάνο, για επίθεση στην Ελλάδα, είχε ένα, και μόνο ένα, στόχο: να στρέψει αναγκαστικά τα μάτια του Χίτλερ στα νότια της Ευρώπης, να εξαπλώσει την σύγκρουση για να εξασθενήσει την Γερμανία. Μπροστά σ’ αυτόν τον στόχο ο Τσώρτσιλ θυσίαζε και δέκα Ελλάδες.
Ο Τσώρτσιλ ήταν προσεκτικός μελετητής των σκέψεων του Χίτλερ. Είχε μελετήσει εμβριθώς και εις βάθος το «Ο Αγών μου».
Ο Χίτλερ στο «Ο Αγών μου» γράφει: «πρέπει να σταματήσουμε οριστικά την αιώνια πορεία των Γερμανών προς τα δυτικά και νότια της Ευρώπης. Πρέπει να στρέψουμε τους Γερμανούς μόνο στα ανατολικά. Οι αχανείς εκτάσεις της Ρωσίας μας περιμένουν. Βάλτε ένα Γερμανό στον Βόλγα και διατηρείται Γερμανός. Βάλτε ένα Γερμανό στο Κάνσας και τον χάσατε οριστικά».
Ο Χίτλερ αναφέρεται στην Μεγάλη μετανάστευση των Γερμανικών Λαών. ΟΙ Βησιγότθοι εγκαταστάθηκαν στην Ισπανία, οι Φράγκοι στην Γαλλία, οι Αγγλοσάξονες στην Βρετανία, οι Λομβαρδοί στην Ιταλία, οι Βάνδαλοι στην Ιταλία και στην Βόρειο Αφρική και άλλοι Γότθοι στην Ελλάδα.
Ακόμη και ο Νίτσε είχε αυτό το όνειρο: «ο πολιτισμός του μέλλοντος. Μία ένωση Γερμανών και Ρώσων. Ο ρωσογερμανικός πολιτισμός, ένας ταπεινός, αλλά ο πιο δραστήριος πολιτισμός».
Ζ.Π.
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟ 1940 ΜΕ 1949 ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΤΣΙΑΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή1.000.000 ΕΛΛΗΝΕΣ (ανάμεσά τους και 50.000 Έλληνες πολίτες ιουδαϊκού θρησκεύματος) ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΠΛΕΞΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
Ακόμη και σήμερα η Ελλάδα πληρώνει το κόστος του δεκαετούς πολέμου που της επέβαλε ο Τσώρτσιλ. Η πολιτική του Τσώρτσιλ ήταν να εμπλέξει όλες τις χώρες στον πόλεμο. Ο πρώτος που τηλεφώνησε γεμάτος χαρά στον Αμερικανό πρόεδρο Ρούσβελτ για να τον "συγχαρεί" για την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941 ήταν ο Τσώρτσιλ. "Πρόεδρε, επιτέλους τώρα είμαστε στο ίδιο καλάθι".
Ο Χίτλερ δεν συμφωνούσε με την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, κι ούτε γνώριζε τίποτα γι’ αυτήν.
(πηγή: «Η Ιταλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», Πέτρο Μπαντόλιο, Αρχηγός Ιταλικού Επιτελείου).
ΧΙΤΛΕΡ: «αν είχα ειδοποιηθεί, θα μετέβαινα αεροπορικώς στη Ρώμη για να εμποδίσω αυτή την εκστρατεία».
Ζ.Π.
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΚΡΟΨΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΘΕΥΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΡΟΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΕΚΤΑΦΗ, ΝΕΚΡΟΨΙΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ; Αληθεύει ότι το επίσημο γερμανικό έγγραφο της νεκροψίας δεν βρίσκεται στα χέρια του ελληνικού Κράτους;
Αληθεύει ότι το πόρισμα της νεκροψίας Έππιγκερ, εξακολουθεί να παραμένει στο σκοτάδι, ενώ θα έπρεπε να περιλαμβάνεται και στα σχολικά εγχειρίδια.
Τηλεγράφημα του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών προς τον πρεσβευτή τους Πάλαιρετ:
«Αν η Ιταλία είναι πραγματικά αποφασισμένη να πολεμήσει είναι προς το συμφέρον μας να εμπλακεί σ’ έναν βαλκανικό πόλεμο με όλες τις αβεβαιότητες και τις περιπλοκές που αυτό συνεπάγεται, ειδικότερα τώρα που σχεδιάζει την επίθεση στην Αίγυπτο» (πηγή: F.O. 371/24917/R7225, 24 Αυγούστου 1940).
Βρετανός ιστορικός David Irving στο βιβλίο του: «Ο πόλεμος του Χίτλερ».
«Ο Τσιάνο, ήταν Ο ΑΡΧΙΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΤΩΝ Βρετανών. Ο Χίτλερ ήξερε ότι ο Τσιάνο πληροφορούσε για τα πάντα τους άγγλους. Όταν ήθελε να "πληροφορηθούν κάτι" οι Εγγλέζοι το έλεγε «εμπιστευτικά» στον Τσιάνο».
Ζ.Π.
Ο σπάταλος Τσόρτσιλ: Ξόδευε χιλιάδες λίρες σε μετοχές, καζίνο και αλκοόλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.iefimerida.gr/news/225704/o-spatalos-tsortsil-xodeye-hiliades-lires-se-metohes-kazino-kai-alkool-eikones
Στην άστατη ζωή του Ουίνστον Τσόρτσιλ αναφέρεται πρόσφατο βιβλίο του Ντέιβιντ Λόου με τίτλο «No More Champagne: Churchill And His Money» αποκαλύπτοντας τις ακριβές συνήθειες και τα πάθη του Βρετανού πρωθυπουργού.
Το περιστατικό που εδραίωσε τη φήμη του ως πότη έγινε το 1899, όταν στα 25 του ήταν ανταποκριτής για το Morning Post, καλύπτοντας τον πόλεμο των Μπόερ. Στάλθηκε στην πρώτη γραμμή και πήρε μαζί του 36 μπουκάλια κρασί, 18 μπουκάλια των ουίσκι δέκα ετών, και 6 μπουκάλια εκλεκτής ποιότητας κονιάκ.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών, το όνομα του Τσόρτσιλ συνδέθηκε με δύο πράγματα: το ποτό και τον πόλεμο. Το 1915, πολλοί θεωρούσαν ότι ο μελλοντικός ηγέτης της Αγγλίας ήταν εξαιρετικά γενναίος που επέλεξε την πρώτη γραμμή, αφού ως αριστοκράτης, θα μπορούσε να επιλέξει μια ασφαλή θέση στο αρχηγείο. Αλλά όπως αποκάλυψε στενός φίλος του: «Το αλκοόλ απαγορεύεται στο αρχηγείο. Εκεί πίνουν μόνο τσάι, ένα ποτό που δεν άρεσε στον Ουίνστον»
Ενα ακόμη περιστατικό που επιβεβαιώνει την αγάπη του Τσόρτσιλ για το αλκοόλ, ήταν όταν βασιλιάς Γεώργιος Ε' έδωσε προσωπικό παράδειγμα στα στρατεύματα κόβοντας ο ίδιος το αλκοόλ, ο Τσόρτσιλ δήλωσε ότι η όλη ιδέα είναι παράλογη και ανακοίνωσε ότι δεν θα σταματήσει το ποτό μόνο και μόνο επειδή το έκανε ο βασιλιάς.
Ακόμη και ως πρωθυπουργός, ο Τσόρτσιλ αρνήθηκε να μετριάσει την κατανάλωση του. Συχνά παραδεχόταν ότι στηριζόταν στο αλκοόλ. Είχε πάντα ένα ποτήρι ουίσκι και έπινε σαμπάνια και κονιάκ πριν το μεσημεριανό και το δείπνο.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ξόδευε περίπου 1.650 λίρες το χρόνο σε αλκοόλ. Μόνο όταν έφτασε τα 76, το 1953, υπήρχαν σημάδια αλλαγής. Μάλιστα, ορισμένοι πιστεύουν ότι η κατανάλωση αλκοόλ του Τσόρτσιλ ευθύνεται για την πτώση του ως Πρωθυπουργού.
Εξίσου άστατος, σύμφωνα με τη βιογραφία του, ήταν και στην οικονομική του ζωή, επενδύοντας τεράστια ποσά στο καζίνο και το χρηματιστήριο.
Στα 30 του, ήταν παντρεμένος με τέσσερα παιδιά και ήδη στις ετήσιες διακοπές του στη νότια Γαλλία έχανε στα καζίνο 40.000 λίρες κάθε χρόνο.
Για τους βιογράφους του, ένα από τα πιο βολικά χαρακτηριστικά του Τσόρτσιλ είναι ότι άφηνε τις τραπεζικές του δηλώσεις, τους λογαριασμούς, τις επενδύσεις και τις φορολογικές δηλώσεις στο αρχείο του, παρόλο που τα στοιχεία αποκάλυπταν τις αλόγιστες σπατάλες και το πάθος του για τον τζόγο.
Παρόλο που υπέφερε από κατάθλιψη και κρίσεις άγχους, όταν τζόγαρε ή διαπραγματευόταν μετοχές είχε τέτοια ένταση που έβγαζε αυτοπεποίθηση και ενέργεια.
Ως αποτέλεσμα, άφησε πίσω του μία σειρά οικονομικών αποτυχιών που απαιτούσαν πολυάριθμες διασώσεις από τους φίλους, την οικογένεια και τους θαυμαστές του.
Ζ.Π.
Και ήταν θέμα τύχης που ο ίδιος δεν χρεοκώπησε το 1940, αφού όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ένας άγνωστος ευεργέτης (ΑΓΝΩΣΤΟΣ... ΗΤΑΝ Ο ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤ ΜΠΑΡΟΥΧ), έγραψε δύο επιταγές 1.000.000 λιρών για να καθαρίσει τα χρέη του Τσόρτσιλ. Παρολαυτά οι εφευρετικές προσπάθειες φοροδιαφυγής του θα δημιουργούσαν τεράστιο σκάνδαλο, αν γίνονταν από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό σήμερα.
ΔιαγραφήΩστόσο η καθοριστική καταστροφή της οικονομικής καριέρας του Τσόρτσιλ ήταν το Κραχ της Wall Street το 1929. Για χρόνια έλεγε στους φίλους του ότι οι απώλειες του από την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου ανήλθαν σε 50.000 λίρες (σήμερα αντιστοιχούν σε 500.000 ευρώ). Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας.
Εκείνη την περίοδο ο Τσόρτσιλ ήταν στο κενό, όταν, έχοντας υπηρετήσει για μια θητεία ως υπουργός Οικονομικών, βρέθηκε ξαφνικά χωρίς καμία εξουσία.. Αυτό ωστόσο τον ωφέλησε, αφού βρήκε το χρόνο να γράφει βιβλία και στήλες εφημερίδων για να ξεχρεώσει.
Ωστόσο όταν έκανε περιοδεία στη Βόρεια Αμερική για το βιβλίο του, ξεκίνησε ξανά τον τζόγο, παρασυρμένος από τις οικονομικές ευκαιρίες που έβλεπε γύρω του στον Καναδά.
Επένδυσε σε εταιρείες πετρελαίου και αερίου ενώ ξόδεψε αμέτρητα χρήματα για μετοχές εταιρείας επίπλων.
Πλέον η δουλειά του ως δημοσιογράφου δεν μπορούσε να καλύψει τα χρέη του, και είχε επίσης ξεπεράσει κάθε όριο δανεισμού, ενώ οι πιστωτές διαμαρτύρονταν από όλες τις πλευρές.
Η υπερανάληψη του είχε φτάσει τις 35.000 λίρες (πάνω από 2.000.000 ευρώ σε σημερινά χρήματα) και οι μεσίτες του ζητούσαν την άμεση καταβολή των 12.000 λιρών (720.000 ευρώ), ενώ οι προσπάθειές του να διαπραγματευτεί αγνοήθηκαν.
Παρά τις οικονομικές διασώσεις που είχε κατά καιρούς από συναδέλφους και θαυμαστές του, ο Τσόρτσιλ δεν έβαζε μυαλό. Συνέχισε έτσι για το υπόλοιπο της ζωής του. Μέχρι τη στιγμή που έγινε και πάλι πρωθυπουργός το 1951, τα ετήσια έξοδα του ήταν περίπου 40.000 £ (σημερινά 1.000.000 ευρώ).
Ωστόσο τα οικονομικά του είχαν κάπως ανακάμψει, αφού κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, περίπου 12.000 λίρες αφορολόγητα (300.000 ευρώ σήμερα).
Οταν πέθανε στις 24 Ιανουαρίου του 1965 σε ηλικία 90 ετών, ο κόσμος θρήνησε. Αλλά μερικοί είχαν ιδιαίτερο λόγο να στεναχωρηθούν για το θάνατό του, αφού ήξεραν ότι δε θα ξαναβρούν ποτέ τόσο καλό πελάτη.
Ζ.Π.
ΜΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ιουδαίοι της ακαδημίας της Στοκχόλμης, που δίνουν τα βραβεία Νόμπελ, ήθελαν το 1953 να δώσουν ένα βραβείο Νόμπελ στον άγγλο πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ. Το ήθελαν πολύ.
Να του δώσουν το βραβείο Νόμπελ ειρήνης, σε ένα γνωστό σιωνιστή πολεμοκάπηλο, που αιματοκύλισε την Ευρώπη για χάρη του χρηματοδότη του Μπέρναρντ Μπαρούχ, προκάλεσε τον θάνατο από την πείνα σε 200.000 έλληνες, λόγω ναυτικού αποκλεισμού το 1941, βομβάρδισε άγρια τον Πειραιά και την Θεσσαλονίκη και άλλα πολλά, θα ήταν ολοφάνερο σκάνδαλο.
Ένας σοφός ιουδαίος τότε σκέφτηκε: «να του δώσουμε το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας».
Έτσι οι ιουδαίοι της Στοκχόλμης το 1953 τίμησαν τον Τσώρτσιλ με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για το πεντάτομο ιστορικό έργο «Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», (ένα είδος πολεμικών απομνημονευμάτων με μπόλικη προπαγάνδα, ψεύδη και παραπληροφόρηση), που δημοσιεύτηκε από το 1948 έως το 1951, και το οποίο, ομολογουμένως, έχει μέτρια λογοτεχνική αξία.
Ο Τσώρτσιλ μισούσε για αδιευκρίνιστους λόγους, με ταλμουδικό μίσος τον Μεταξά. Στα Απομνημονεύματά του, (Ουίνστον Τσώρτσιλ, Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, εκδ. Γκοβόστη, 2010), ενώ αφιερώνει εκατοντάδες σελίδες στα αφορώντα την Ελλάδα γεγονότα του 1940-41, δεν αναφέρει πουθενά το όνομα του Ιωάννη Μεταξά (ενώ δεν λείπουν εκτενείς αναφορές σε κάθε όνομα με το οποίο έχουν έρθει σε επαφή οι Άγγλοι...).
Μόνο στη φράση "αυτοκτόνησε ο Κορυζής, που αντικατέστησε τον Μεταξά", γράφει για μία φορά το όνομα Μεταξάς.
Σαν να ήταν ο Μεταξάς ο τελευταίος τροχός της αμάξης.
Δηλαδή, το ποιος ήταν ο Μεταξάς και ποιος ο πρωθυπουργός που είπε το ΟΧΙ, δεν θα το μάθει ποτέ ο ανύποπτος άγγλος ή αμερικανός αναγνώστης των Πολεμικών αυτών Απομνημονευμάτων.
Επί πλέον σ΄ αυτό το περισσότερο δημοφιλές βιβλίο του Τσώρτσιλ, για το οποίο οι ιουδαίοι της ακαδημίας της Στοκχόλμης του έδωσαν το βραβείο Νόμπελ, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στον σιωνισμό, στην Παλαιστίνη ή στις μακροχρόνιες σχέσεις του με τους σιωνιστές, κάνοντας φανερό το γεγονός ότι η συγκεκριμένη παράλειψη έγινε κάθε άλλο παρά τυχαία.
Ζ.Π.
Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αρχή της επιτροπής της σουηδικής ακαδημίας (και της νορβηγικής) που χορηγούν τα βραβεία Νόμπελ είναι σε κάθε ομάδα βραβευμένων με το Βραβείο, να υπάρχει τουλάχιστον και ένας ιουδαίος (ή ενεργός σιωνιστής) έστω και αν έχει εργασίες λιγότερο καλές.
Στον πολιτικό Τσώρτσιλ δεν μπορούσαν να του δώσουν το Βραβείο Ειρήνης (άρχισε ένα σωρό πολέμους). Έπρεπε όμως οπωσδήποτε να τον βραβεύσουν. Έτσι του έδωσαν το βραβείο λογοτεχνίας το 1953, γιατί έγραψε καλά, λέει, τα ...απομνημονεύματά του!
Ζ.Π.
Μίκης Θεοδωράκης στην «Καθημερινή» της 29/10/2006:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Έκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά».
Ζ.Π.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρονται τέσσερις διαφορετικές εκδοχές για τον "ξαφνικό" θάνατο του Μεταξά - πριν αποβιβαστούν στον Πειραιά οι Νεοζηλανδοί του Τσώρτσιλ:
1) Ο γιατρός του Μεταξά, Νικόλαος Λινάρδος, δήλωσε σαν αιτία θανάτου: "Οξεία Αμυγδαλίτιδα".
2) Ο Αγγλος ιστορικός συγγραφέας Άντονι Μπήβορ στο βιβλίο του: "Η μάχη της Κρήτης", αναφέρει σαν αιτία θανάτου τον: "Καρκίνο του Λάρυγγος".
3) Ο γαμπρός του Μεταξά είπε στον αμερικανό διευθυντή του Near East Foundation για τα Βαλκάνια, Λαιρντ Άρτσερ, οτι: "πέθανε από συνδυασμό: Σακχαρώδη Διαβήτη, εντερικών και νεφρικών επιπλοκών και γρίπης, που οδήγησαν σε καρδιακή ανεπάρκεια". (Άρτσερ Λαιρντ-Βαλκανικό Ημερολόγιο).
4) Ο αξιωματικός Πληροφοριών της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής στην Αθήνα, Στάνλευ Κάσσον, σημείωσε στην αναφορά του στην MI6: "...μετά από εγχείρηση αμυγδαλών".
Ζ.Π.
Η έντυπη δημοσιογραφία και τα "ελληνικά" τουρκοκάναλα στην Ελλάδα ποτέ δεν ασχολούνται σοβαρά με τα πραγματικά προβλήματα του Ελληνικού λαού και του έθνους και όταν αναγκάζονται από τις περιστάσεις να ασχοληθούν, συνήθως τα θέματα τα περνούν ξώφαλτσα, τα γελοιοποιούν, τα διαστρεβλώνουν και παραπληροφορούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ "ΑΣΥΔΟΣΙΑ" ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ, ΑΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΙΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΧΝΗΤΗ "ΑΣΥΔΟΣΙΑ" ΣΕ ΦΤΙΑΧΤΕΣ, ΑΚΙΝΔΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ, ΓΕΜΑΤΕΣ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
Ζ.Π.
Το επίσημο ανακοινωθέν των θεραπόντων ιατρών:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν και απέθανε σήμερον, 6 π.μ.
Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941
Οι θεράποντες ιατροί
Μ. Γερουλάνος, Β. Μπένσης, Μ. Γεωργόπουλος, Μ. Μακκάς, Ε. Φωκάς, Δ. Δημητριάδης, Ι. Χρυσικός, Γ. Καραγιαννόπουλος, Δ. Κομνηνός, Ν. Λωράνδος, Γ. Οικονομίδης, Ν. Γεωργόπουλος”.
Ζ.Π.
Η εφημερίδα “Βραδυνή”, σε άρθρο της στις 30 Ιανουαρίου 1941 περιγράφει ως εξής τις τελευταίες δραματικές ώρες: “Η νυξ υπήρξε φρικτή. Και χθες Τρίτη (28 Ιανουαρίου) ήρχισεν η ανησυχία, η επιδείνωσις επετείνετο ασυγκρατήτως. Παρά την κλίνην του ασθενούς διενυκτέρευσαν η Α.Μ. ο Βασιλεύς και η Α.Β.Υ. ο Διάδοχος Παύλος μεθ’ ολοκλήρου του Υπουργικού Συμβουλίου… Την 1- ην μεταμεσημβρινήν ώραν της χθες εγένετο και Δευτέρα μετάγγισις, και την εσπέραν τρίτη. Η καρδιά του αντείχε μέχρι της 8ης εσπερινής. Ο Άγγλος υποστράτηγος κ. Ντ’ Αλμπιάκ, ελθών εκ Κρήτης επίτηδες αεροπορικώς, συνωδεύετο και από τον Άγγλον αρχίατρον του βρετανικού ναυτικού, όστις και έκαμεν ιδιοχείρως ένεσιν εις τον ασθενή. Ταυτοχρόνως εστάλη τηλεγράφημα εις Βιέννην εις τον διάσημον Γερμανόν καθηγητή Εππιγκερ, όστις και ανεχώρησεν εσπευσμένως, αεροπλάνον μας δε υπό τον αξιωματικόν της βασιλικής αεροπορίας κ. Ποταμιάνον απεγειώθη χθες την 10ην εσπερινήν ώραν εξ Αθηνών και προσεγειώθη την 2αν πρωινήν εις Βελιγράδιον ίνα παραλάβη τον ξένον ιατρόν. Ο κ. Εππιγκερ επέβη σήμερον την 10ην πρωινήν (29 Ιανουαρίου) του αεροπλάνου μας ερχόμενος”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗδη, όμως, από το προηγούμενο βράδυ ο κυβερνήτης Ι. Μεταξάς είχε περιέλθει σε κωματώδη κατάσταση. Στις 6 π.μ., σε μια στιγμιαία ολιγόλεπτη ανάνηψη από τον λήθαργο, αντήλλαξε μερικές κουβέντες με τον Μανιαδάκη. Στις 6.20 ο ασθενής παρέδωσε το πνεύμα.
Ζ.Π.
Το ιστορικό της ασθένειας και ο θάνατος του Ιωάννη Μεταξά
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη κρίση υγείας του 70άχρονου πρωθυπουργού παρουσιάσθηκε τον Απρίλιο του 1940. Ο Μεταξάς υπέστη γαστρορραγία, συνέπεια ενός παλαιού έλκους, και παρέμεινε κλινήρης επί 14 ημέρες. Επειδή κυκλοφόρησαν διάφορες φήμες, ανακοινώθηκε στις 24 Απριλίου ότι επρόκειτο περί “ελαφράς γρίππης” και ότι ο πρωθυπουργός “χαίρει άκρας υγείας”. Η μοιραία φάση άρχισε με μια σκοτοδίνη, την οποία αισθάνθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1941, ημέρα της ονομαστικής του εορτής. Αλλά αυτή αποδόθηκε στην υπερβολική κούραση, καθώς είχε υποχρεωθεί να μεταβεί από το πρωί στη δοξολογία και να σταθεί όρθιος επί πάρα πολλές ώρες, προκειμένου να δεχθεί τις ευχές των πολυάριθμων επισκεπτών του. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ιατροί του περιορίσθηκαν στο να του συστήσουν ανάπαυση. Δέκα ημέρες μετά ο Μεταξάς προσεβλήθη “από ελαφράν αδιαθεσίαν”, η οποία την επομένη συνοδεύθηκε από υψηλό πυρετό. Από τις ιατρικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε ο ασθενής, διαπιστώθηκε παραμυγδαλικό απόστημα.
Αποφασίσθηκε η άμεση αφαίρεση των αμυγδαλών, αλλά, λόγω της διόγκωσής τους και λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του ασθενούς, προκρίθηκε η λύση της σύνθλιψης, δεδομένου ότι υπήρχε κίνδυνος ακατάσχετης αιμορραγίας σε περίπτωση χειρουργικής επέμβασης. Στις 19 Ιανουαρίου ο Μεταξάς σηκώθηκε αυθαίρετα από το κρεβάτι του και συνεργάσθηκε όλη την ημέρα με τον βασιλιά Γεώργιο, τον διάδοχο Παύλο, μέλη της κυβέρνησης και του επιτελείου. Το βράδυ, όμως, η εξάντληση των δυνάμεών του έγινε αρκετά αισθητή. Την επόμενη ημέρα, και παρά τον πυρετό ο οποίος επανήλθε, συγκάλεσε τους συνεργάτες του και τους έδωσε οδηγίες, όντας κλινήρης. Στις 21 Ιανουαρίου ο ιατρός Ν. Γεωργόπουλος προχώρησε σε επέμβαση της σύνθλιψης, η οποία κρίθηκε απόλυτα επιτυχής και παρείχε πολύ γρήγορα τα πρώτα ενθαρρυντικά σημάδια ανάνηψης του ασθενούς. Τις επόμενες τρεις ημέρες κανείς δεν συνάντησε τον Μεταξά, εκτός από τους θεράποντες ιατρούς και την οικογένειά του. Το βράδυ της τρίτης ημέρας ο πυρετός επανήλθε. Στις 25 και τις 26 Ιανουαρίου ο πυρετός υποχώρησε και ο πρωθυπουργός έδειξε τέτοια ενθαρρυντικά σημάδια βελτίωσης, ώστε προετοιμάσθηκε ανακοίνωση η οποία ανέφερε ότι “τη Δευτέρα ο Πρόεδρος θα εξήρχετο εντελώς υγιής”. Τη Δευτέρα, όμως, ο ασθενής παρουσίασε υψηλό πυρετό και τα πρώτα σημάδια λοίμωξης. Το παλαιό του έλκος αναζωπυρώθηκε και πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε γαστρορραγία. Το αίμα εμφάνισε σημάδια αλλοίωσης και επιβλήθηκε άμεση μετάγγιση, η οποία πραγματοποιήθηκε αυθημερόν.
Ζ.Π.
Η εκδοχή της εφημερίδας “Καθημερινή”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
“Ο διευθυντής του “Ευαγγελισμού” κ. Λωράνδος, εκ των θεραπόντων επίσης ιατρών του ασθενούς, μετεκάλεσε φίλον του Άγγλονυπίατρον, εκ των διευθυντών του ενταύθα αγγλικού στρατιωτικού νοσοκομείου, ο οποίος διέθετε ειδικό μηχάνημα εισπνοών οξυγόνου διά πιέσεως του αερίου. Η χρησιμοποίησις του μηχανήματος αυτού αφ’ ενός και η νέα μετάγγισις αίματος αφ’ ετέρου, η οποία εγένετο κατ’ άλλην μέθοδον, υποδειχθείσαν υπό του Άγγλου ιατρού, η έγχυσις τέλος ορού και αι ενδοφλέβιοι καρδιοτονωτικαί ενέσεις ενεφάνισαν βελτίωσιν τινα η οποία δυστυχώς ήτο μόνον φαινομενική. Εν τω μεταξύ, από της νυκτός της παρελθούσης Κυριακής, οι θεράποντες ιατροί ήλθον εις τηλεφωνικήν επαφήν μετά του διαπρεπούς Βιενναίου παθολόγου δόκτορος Έππιγκερ, ο οποίος, ακούσας το ιστορικόν της νόσου, συνεφώνησε πλήρως με την ακολουθηθείσαν θεραπευτικήν αγωγήν και προσκληθείς όπως κατέλθη εις Αθήνας, εδέχθη αμέσως και ήρχισε ταξιδεύων. Φθάσας την εσπέραν της Τρίτης εις Βελιγράδιον, οπόθεν θα εσυνέχιζε το ταξίδιόν του αεροπορικώς, ο δόκτωρ Έππιγκερ επεκοινώνησε και πάλιν τηλεφωνικώς μετά των θεραπόντων ιατρών, ζητήσας πληροφορίας περί της πορείας της νόσου. Μαθών, όμως, ότι ο ασθενής είχε πλέον εισέλθει εις την αγωνίαν του θανάτου, εματαίωσε την συνέχειαν του ταξιδίου του και επέστρεψεν εις Βιέννην”.
Πώς είναι δυνατόν 12 Έλληνες πανεπιστημιακοί ιατροί να αφήνουν την τύχη του κυβερνήτη της χώρας στα χέρια ενός Βρετανού στρατιωτικού ιατρού;
Η κόρη του πρωθυπουργού Λουκίας Μεταξά στον τελευταίο τόμο του “Ημερολογίου”:
“Την Κυριακή 26-1-41 γυρνώντας από εμπιστευτική αποστολή, πήγα να τον δω. Ήταν άρρωστος. Μου είπαν πως μέσα στην εβδομάδα που προηγήθηκε είχε πάθει ένα κακό απόστημα στην αμυγδαλή, πως ο ωτορινολαρυγγολόγος ιατρός Ν. Γεωργόπουλος πήρε την απόφαση να του το ανοίξει. Μετά την επέμβαση, καθώς μου είπαν πήγαινε καλά και μάλιστα τόσο που κάλεσε την Παρασκευή τον Κ. Μανιαδάκη για συνεργασία και πως ο ιατρός του τού έδωσε ένα μεγάλο ποτήρι αλατούχο καθάρσιο, για να φύγουν οι τοξίνες από τα έντερα, όπως του είπε. Φυσικά…την επομένη έπαθε αιμορραγία εις τα έντερα (Σάββατο). Του έκαναν μετάγγιση αίματος και την Κυριακή το πρωί που τον είδα ήταν ευδιάθετος. Δεν με άφησαν να τον απασχολήσω με τα αποτελέσματα της αποστολής μου. Σαν τον ερώτησα αν θέλει να τον δει και άλλος ιατρός γυάλισαν τα μάτια του… Ναι, παιδί μου, ναι! μου απήντησε. Κάλεσαν μεγάλο συμβούλιο ιατρών καθηγητών. Το τι διαπίστωσαν είναι επισήμως γνωστό. Θα γράψω τι συνέβη που δεν είναι γνωστό. Διαπίστωσαν πως είχε περινεφρική ουρία από ενδεχόμενες εσωτερικές αιμορραγίες. Πως χρειαζόταν ίσως δεύτερη μετάγγιση αίματος. Προτείναμε να τηλεφωνήσουμε σε κάποιον γνωστό ξένο ιατρό να έλθει και να αποφανθεί. Έφεραν του κόσμου τα εμπόδια. Τελικά ο Βασίλειος Παπαδάκης και εγώ τηλεφωνήσαμε. Τρίτη πια βράδυ ήταν. Ο ξένος ιατρός απήντησε πως απ’ όσα του λέγαμε και από την πρόχειρη έκθεση των ιατρών κρίνει πως δεν προλαβαίνει να έλθει, αλλά ότι πρέπει να του γίνει η δευτέρα μετάγγιση απαραιτήτως. Το Συμβούλιο ιατρών είχε χωριστεί στα δύο και είχαν περάσει με απραξία τα δύο εικοσιτετράωρα. Στο μεταξύ, καμιά νοσηλεία. Τον είχαν ανάσκελα καθώς ήταν βαρύς και έπαθε εντόπιση όπως συμβαίνει στους στομαχικούς. Το απόγευμα της Τρίτης του έφεραν το οξυγόνο… και ανάκλιντρο. Όταν ήλθε η απάντηση του ξένου ιατρού και πήγαν το βράδυ να του κάνουν τη μετάγγιση, βρήκαν την καρδιά του πια αδύνατη… και φύγαν όλοι και οι φίλοι του πλην του Μ. Γερουλάνου που έμεινε σαν προσωπικός φίλος του. Τότε του είπα: μιας που είναι να πεθάνει γιατί δεν δοκιμάζετε μια μετάγγιση; Είπε ναι, και την έκανε. Επί αρκετές ώρες συνήλθε και ήταν διαυγής στο πνεύμα-μετά η καρδιά δεν άντεξε”.
Ζ.Π.
ΔιαγραφήΗ Λουκία Μεταξά θυμάται πως την Τρίτη 28 Ιανουαρίου έφυγαν όλοι πλην του Μ. Γερουλάνου, ενώ η “Βραδυνή” ανέφερε ότι στο πλευρό του ξενύχτησαν ο βασιλιάς Γεώργιος και ο διάδοχος Παύλος μαζί με ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Επίσης θυμάται πως οι ιατροί αντέδρασαν στην πρόταση για επικοινωνία με ξένο ιατρό, ενώ η “Καθημερινή” μας πληροφορούσε ότι από την Κυριακή 26 Ιανουαρίου οι θεράποντες ιατροί ήλθαν σε τηλεφωνική επαφή με τον δρα Έππιγκερ, ο οποίος αμέσως μετά ξεκίνησε να ταξιδεύει προς την Ελλάδα. Το παράδοξο είναι πως η Λουκία Μεταξά δεν ανέφερε τίποτε για Βρετανό ιατρό. Αντιθέτως, καταλόγισε σφάλματα, παραλείψεις και αδικαιολόγητη αδράνεια στους θεράποντες ιατρούς. Είναι δυνατόν οι καλύτεροι ιατροί της χώρας να υπέπεσαν σε τέτοια σοβαρά λάθη, όπως π.χ. η πρόκληση εντερικής αιμορραγίας; Μπορούσε το ιατρικό συμβούλιο ή κάποια μέλη του να είχαν σκοπό να δολοφονήσουν τον Μεταξά; Κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο, τη στιγμή μάλιστα που ο γαμπρός του πρωθυπουργού Ε. Φωκάς ήταν μέλος του συμβουλίου, αλλά διαβάζοντας τις αναμνήσεις της Λουκίας Μεταξά ο αναγνώστης προβληματίζεται. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Κ. Μανιαδάκης, σε συζήτησή του με τον συγγραφέα Κωνσταντίνο Πλεύρη, του εκμυστηρεύθηκε ότι για την επιδείνωση της υγείας του Μεταξά ευθύνονταν οι ιατροί και επωφελήθηκαν οι Βρετανοί. Δήλωσε, μάλιστα, κατά λέξη πως, “ανείχαμε τον Μεταξά σε νοσοκομείο τρίτη θέση θα ζούσε”.
Ζ.Π.
Στις αρχές του 2003 παρουσιάσθηκε στο ελληνικό κοινό το βιβλίο του Βρετανού ιστορικού Ντέιβιντ Ιρβινγκ με τίτλο “Ο πόλεμος του Χίτλερ”. Ο αναθεωρητής συγγραφέας βασίσθηκε σε συνεντεύξεις στενών συνεργατών του Γερμανού καγκελάριου οι οποίοι του παραχώρησαν καταπληκτικά και αποκλειστικά ντοκουμέντα. Στο βιβλίο αυτό ο Ιρβινγκ υποστηρίζει πως ο Ιωάννης Μεταξάς δολοφονήθηκε από τους Βρετανούς, οι οποίοι μάλιστα χρησιμοποίησαν στη θανατηφόρο ένεση το ίδιο δηλητήριο με το οποίο οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες δολοφόνησαν τον βασιλιά της Βουλγαρίας Βόριδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.Π.